อายุเป็นเพียงตัวเลข(จริง) รึเปล่า?


ซองขาวเบอร์ 9
Location :
นราธิวาส Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [?]




เป็นคุณแม่ลูกสี่ ตอนนี้เป็นคุณยายหลานห้าแล้วค่ะ



สัมภาษณ์ซองขาวเบอร์ 9


New Comments
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2554
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
15 ธันวาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ซองขาวเบอร์ 9's blog to your web]
Links
 

 
ครบรอบหกสิบ

















ปีนี้เป็นปีที่ครบรอบ 60
รู้สึกว่าครบ 5 รอบ ปีนี้ มันแรง


เริ่มจากบ้านเกิดที่ปักษ์ใต้โดนคาร์บอมบ์
และเป็นคาร์บอมบ์ครั้งแรกในอำเภอด้วย
ขวัญเสีย ลูกๆ ก็ให้อพยพ
ไหนๆบ้านที่กรุงเทพฯก็เสร็จพอดี ตัดสินใจอพยพ
เริ่มต้นชีวิตแบบคนเมืองกรุงที่ไม่คุ้นเคย
มาอยู่ได้เดือนนึง สุขภาพเริ่มคลอน
ปวดท้องได้ทุกวี่ทุกวัน โดยไม่ทราบสาเหตุ
หาหมอหลายรอบ หมอก็ให้ยาลดกรดมากินอย่างเดียว
กินมั่งไม่กินมั่ง เพราะอาการไม่ดีขึ้นเลย
วันแม่ สิบสองสิงหา ลูกๆพาไปเลี้ยงข้าว
กินกันไม่ทันไรปวดท้องจนทนไม่ไหว
ลูกๆก็รีบพาเข้ารพ. ฉีดยาสองเข็ม
หมอจะให้แอทมิท แต่อยากนอนที่บ้านมากกว่า
กลับบ้านพร้อมยา และอาการยังคงเป็นๆหาย
ลูกๆก็พาไปเช็คด้วยการส่องกล้องแบบบนล่าง
(พูดภาษาชาวบ้าน ภาษาหมอ จำไม่ได้ค่ะ)
ต้องนอนโรงพยาบาลหนึ่งคืน
ผลตรวจ โอเคไม่เจออะไร
หมอสรุปว่า เป็นโรคลำไส้แปรปรวน
ภาษาหมอ เรียก"โรค IBS"
เกิดจากอาการเครียด และพักผ่อนน้อย
มานั่งตรึกตรองดู ไม่คิดว่าตัวเองเครียด ซักนิด
แต่อาจจะเป็นไปได้ว่าเครียดแบบไม่รู้ตัว
คงเป็นเพราะวิถึชีวิตที่เข้ามาอยู่บ้านใหม่
มันเปลี่ยนไปทั้งหมดโดยสิ้นเชิง
เอาเถอะเพื่อตัวเอง และคนรอบข้าง
ต้องพยายามปรับตัวให้ได้ให้คุ้นเคยกับกิจวัตรใหม่ทั้งหมด


ระหว่างที่ต้องปรับตัว เรื่องน้ำก็เข้ามารบกวนกับวิถึชีวิต
ลูกสาวคนรองก็เดินทางกลับจากเยอรมันพร้อมลูกชาย
อันนี้ไม่โทษเขาเพราะเขาเตรียมตัวไว้ล่วงหน้าเป็นเดือนแล้ว
เพราะเกิดแพ้ท้องท้องที่สอง สามีก็ให้กลับมาพักผ่อนที่เมืองไทย
กลับเมืองไทยแค่อาทิตย์เดียว
น้ำก็เริ่มจะเข้าบ้าน ข่าวไม่ค่อยดี
ก็บ้านมันอยู่คลองสามวา ติดหนองจอก เป็นทางน้ำ
รัฐบาลก็ปาวๆทุกวันว่าจะผันน้ำมาทางหนองจอกและคลองสามวา
คงอยู่ไม่ได้แล้วถ้าติดเกาะขึ้นมา
คนแก่สอง หญิงมีครรภ์หนึ่ง เด็กอีกหนึ่ง
ก่อนออกจากบ้าน ก็จัดการเรื่องข้าวของ
เอาขึ้นไปชั้นสองไว้ก่อน แขนข้างขวายังปวด
ใช้งานได้เพียงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์จนทุกวันนี้
สี่คืนแรกไปเช่าโรงแรมนอน
พอวันที่ห้า เกิดอาการโรคบ้านหมุน
ลุกไม่ได้มันหมุนเหมือนลูกข่าง แล้วมีอาเจียนด้วย
สุดท้ายต้องแอทมิทที่โรงพยาบาลอีกคืน
หมอสรุปว่าโปแตสเซี่ยมต่ำกว่าเกณฑ์กว่าครึ่ง
ต้องให้โปแตสเซี่ยมทั้งคืน
หมอสั่ง "ห้ามเครียดและกินผลไม้ทุกวันอย่างน้อยส้มวันละลูก"
โถ...ไม่ได้เครียดซะหน่อย


จากนั้น "เรา" คือครอบครัวแม่ซองฯและครอบครัวลูกสาวคนเล็ก
ก็ย้ายสำมะโนครัวไปชัยภูมิ
อยู่ชัยภูมิห้าคืน หนีไปเที่ยวเพชรบูรณ์อีกสองคืน
ตะลอนทัวร์จนไม่ไหวแล้ว
คิดว่าลงใต้กลับไปนอนบ้านที่ปักษ์ใต้เถอะเรา
ลูกสาวคนรองก็มีปัญหาเพราะคุณสามีเขาเป็นห่วง
ไม่อยากให้ไปอยู่ใต้ สุดท้ายก็เอาแม่ลูกเยอรมัน
ไปฝากกะลูกสาวคนโตที่เพชรบุรี
ซึ่งที่บ้านลูกสาวคนโต ก็เป็นศูนย์อพยพ
เพราะญาติๆฝ่ายสามีจากบางแค ฝั่นธนบุรี
ย้ายหนีน้ำไปอาศัยกันที่นั่นร่วมสามสิบคน
เราสองคนตายายขับรถวีออสคู่ชีพ
กลับบ้านปักษ์ใต้บ้านเรา
เออ..รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย เหมือนได้กลับบ้านเดิม
อยู่ได้สิบสองวัน ดูท่าเหมือนน้ำลด
ก็ห่วงบ้านอีก เพราะฝากบ้านไว้กับกุญแจดอกเดียว
กลับเข้าบ้านครานี้ข้าวของยังคงอยู่ครบรึเปล่า
ห่วงอีก ..ดิ้นรนกลับมาบ้าน ทั้งที่บ้านยังเป็นเกาะ
สำรองเสบียงครบครัน สิบวันไม่ต้องจ่ายตลาดไม่มีอด
มาอยู่เพียงสี่วันน้ำก็เริ่มแห้ง บทน้องน้ำเธอจะไป
ก็ไปแบบรีบเร่งไม่ร่ำลากันเลย สองวันน้ำแห้งขอด


วันครบรอบสามปีของบล๊อก
และงานครบรอบวันเกิด 5 รอบ
ก็ไม่มีโอกาสเข้าบล๊อกเลย
เพื่อนๆพากันมาอวยพร แต่เจ้าของบล๊อกหายหน้า
วันครบรอบสามปีที่ทำบล๊อก
ปกติจะเข้ามาเขียนบล๊อกทิ้งไว้เป็นไดอารี่่
แต่ก็ไม่ได้ทำ เหมือนโอกาสมันวิ่งหนีเรา
มานั่งพร่ำพรรณาให้เพื่อนๆฟัง
เหมือนแค่จะบอกว่า
ปีที่อายุครบหกสิบ ชีวิตฉันโขยกเขยกเหลือเกิน






ขอบคุณBGและกรอบสวยจากป้ามด
การ์ตูนน่ารักจากเย็นตาโฟค่ะ










Create Date : 15 ธันวาคม 2554
Last Update : 2 กรกฎาคม 2560 19:16:34 น. 25 comments
Counter : 2578 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะ
สุขสันต์วันเกิดครบรอบแซยิค
มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ


โดย: pantawan วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:21:53:30 น.  

 
เดี๋ยวก็ชินนะคะ
ขอให้สุขสมหวังตลอดไปนะคะพี่เบอร์9
....................

ห่มผ้าด้วยนะคะ..หลับฝันดีค่ะ



หนาวอีกวันพัดพรูให้รู้ใกล้
หนาวมาไฉนแดดส่องดูคล่องสาย
แต่ละครั้งหนาวร้อนมาผ่อนระบาย
ใจสั่นหายอาบน้ำสั่นคร่ำคราง

โลกายิ้มชวนฉงนไม่พ้นเก้อ
ต้องมีเผลอนึกสั่นไม่หันข้าง
นอน,นั่งซึมดุจแคว้งลืมแห่งวาง
ไม่ก็พรางตัวติดเสื้อมิดตา

หนาวมาหาเรื่อยบ่อยให้พลอยหลง
หลับประสงค์นึกนานสนานหน้า
ลืมตื่นกิจธุระพันธะมา
ให้แม่บ้านเจรจาอ่อนล้าใจ

ตะวันแผดแดดเผาไม่เศร้านัก
ด้วยตระหนักแสงอ้อนคอยผ่อนให้
เยียบเย็นยามรู้ค่าแดดลาไกล
หนาวลมใสล่วงรัดเย้ยพัดนำ

คืนวันนี้นึก “ดอง”ยังตรองจิต
ด้วยหมื่นกิจฯที่ทำคอยย้ำกระหน่ำ
กลิ่นตัวออกอวลไปเกินไม่จำ
อาบเป็นอาบต้องทำยากพร่ำดอง อิอิ


โดย: ญามี่ วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:22:02:39 น.  

 
จังหวะชีวิตของคุณซองฯ มีเรื่องต้องตัดสินใจครั้งสำคัญติดๆกัน วันนี้ปัญหาได้รับการคลี่คลาย คงได้พักผ่อน และปรับตัวได้มากขึ้นนะครับ

ผมว่าการอยู่ชนบท อากาศดีๆ แล้วยังได้ออกกำลังกาย ได้พบปะเพื่อนฝูง เมื่อต้องย้ายมาอยู่ใน กทม. อาจต้องใช้เวลาจนกว่าจะเคยชินครับ


โดย: Insignia_Museum วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:22:33:21 น.  

 
อ่านบล็อกคุณซองฯวันนี้แล้ว ก็ให้เห็นใจอย่างยิ่ง...

แต่ก่อนอื่น ผมอยากให้คุณซองฯ ตัดเรื่องเกี่ยวกับตัวเลขออกไปจากหัวให้หมด

ทำไมเราจะต้องให้ความสำคัญกับวันครอบรอบโน่น ครบรอบนี่

ทำไมเราต้องให้ความสำคัญกับตัวเลขนั้นตัวเลขนี้ มากกว่าตัวเลขอื่น ๆ

เรามัวไป "ถือ" และ "ยึด" ติดกับตัวเลขเหล่านั้น แล้วเอามาพันกับตัวเอง

เคยจำได้ว่า คุณซองฯ เคยขึ้นสโลแกนไว้ในบล็อกว่า

"อายุเป็นเพียงตัวเลข"

นั่นแหละ ใช่เลย

รู้อย่างนี้แล้วอย่าไปยึดติด อย่าไปถือ

พระท่านก็สอนว่า อย่าถือ ถือแล้วมันเมื่อย ถือแล้วมันหนัก

เมื่อตัดปัญหาเรื่องตัวเลข และสิ่งสมมุติตรงนี้ออกไปได้แล้ว

ก็จะเข้าใจได้ว่า ปีนี้ก็แค่อีกปีหนึ่งที่ผ่านเข้ามา แล้วก็กำลังจะผ่านไป

ก็เหมือนกับปีกลาย ปีก่อน ปีโน้น ...ฯลฯ

เรื่องบ้านโดนระเบิด แน่นอนว่าเจ็บปวดขมขื่น

แต่ถามว่า บ้านเราบ้านเดียวที่โดนแบบนี้หรือ? เปล่าเลย

คนอื่นเขาก็โดน แถมบางคนโดนหนักกว่าเราเสียอีก

บ้านเสียหายไม่พอ ยังบาดเจ็บล้มตายอีกก็มีเยอะแยะ

เราโดนแค่บ้าน คนยังปลอดภัย

นี่ควรนับเป็นโชคดี ที่ควรฉลอง หรือโชคร้ายที่ต้องตีอกชกตัว?

น้ำท่วมนั่นก็เหมือนกัน...

ท่วมบ้านเราบ้านเดียวหรือ? เราเสียหายคนเดียวหรือ?

ก็เปล่า คนอื่นเป็นแสนเป็นล้านก็โดนกันโดยถ้วนหน้า

ที่เสียหายหนักกว่าเราก็ยังอีกเยอะ

จนป่านนี้น้ำยังไม่ลดก็ยังมีอีกไม่น้อย

มองอย่างนี้แล้ว...

เรานับว่าโชคดีหรือโชคร้าย...?

เดี๋ยวคนอื่นเขาคงมาให้กำลังใจ มาปลอบใจแม่ซองฯกันเพียบ

ผมจึงไม่ปลอบ ไม่ให้กำลังใจ

แต่อยากให้ข้อคิดและแง่มุมบางประการมากกว่า

มองโลกอย่างที่เป็นจริง มองโลกให้บวก

นับเป็นสิ่งที่ผู้คนในยุคนี้ต้องฝึกให้คุ้นชินที่สุด

มองได้ดังนี้แล้ว...

รับรองไม่ทุกข์ครับ...


โดย: ลุงแว่น วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:22:35:43 น.  

 
หวัดดีค่ะแม่ซอง

ครบรอบหกสิบปีแม่ซองผ่านช่วงวิกฤตมาด้วยดี

แม้จะน้ำท่วม
แต่ก็มีน้ำใจจากทุก ๆ ฝ่ายใช่ไหมคะ
เห็นลูกหลานพากันอพยพไปกันหลายที่เลย
เห็นแล้วเหนื่อยแทนจริงๆค่ะแม่ซอง

ตอนนี้โอเคกันหรือยังคะ เห็นแม่ซองกลับมาอัพบล้อกตามปกติแล้ว หายไปนานเลย
น้องรินก็คิดว่า แม่ซองกังวลกับน้ำอยู่ประมาณนี้ค่ะ

เอาใจช่วยแม่ซองนะคะ



โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:22:36:29 น.  

 

แม่วองกับป้าหู้เกิดวันเดียวกันเลย
สุขสันต์วันเกิดนะคะแม่ซอง
สมหวังในทุกสิ่งเจ้าค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:22:44:08 น.  

 
หลังฝนตกท้องฟ้าจะแจ่มใสค่ะ



โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:22:58:47 น.  

 
เห็นด้วยกับคุณลุงแว่นเลยครับคุณแม่

แต่ก็ขอให้คุณแม่มีความสุขมากๆในปีนี้และปีต่อๆไปครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:23:22:24 น.  

 
สวัสดีค่ะแ่ม่ซอง

อ่านเรื่องราวของแม่ซองและก็ของลุงแว่น
เหมือนอ่านคำถาม (ที่ไร้คำถาม) แต่ว่าเป็นเรื่องราว
บอกเล่าของแม่ซอง กับคำเฉลยที่ไร้คำถามของคอมเม้นท์
ลุงแว่นแล้ว มันเหมือนทำให้หนูหูตาสว่างขึ้นเยอะเลยค่ะ
กับคำว่า "ยึดติด" และก็ "ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ทั้งดีและร้าย"

มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ค่ะแม่ซอง .. มองให้ดีก็คือ ทุกอย่าง
ที่เกิดล้วนมีเหตุผลและก็เป็น ปสก. ทั้งสิ้นค่ะ


60 ปี ... ผ่านมาจะว่านานก็นานจะว่าไม่นานก็ไม่นานนะค่ะ
อยู่ที่ใจเรากำัหนดของแท้เลยค่ะ ...


ว่าแต่ว่า ... ยำกุ้งที่มีมะนาวฝานๆ นั้นหมดหรือยังค่ะแม่ซอง 555+


โดย: JewNid วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:23:43:06 น.  

 
สวัสดีค่ะแม่ซอง

ดีจังที่แวะมาทันร่วมฉลองวันเวลาที่ดี ๆ ของแม่ซอง ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกช่วยดลบันดาลให้แม่ซองมีสุขภาพดีขึ้น หายขาดจากโรคภัย มีความสุขมาก ๆ และคลาดแคล้วจากภยันตรายทั้งปวงค่ะ


โดย: haiku วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:23:49:45 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:5:55:07 น.  

 
สุขสันต์วันเกิด คุณยายยังแจ๋วครับ
น่าจะจวนได้เป็นคุณย่ายังงามอีกด้วย
ขอให้รอบใหม่ที่เริ่มขึ้นแล้วนี้ คุณอา
มีความสุขมากๆนะครับ หายเจ็บหาย
ไข้ด้วย ถึงพร้อมด้วยพรอันประเสริฐ
ทั้งสี่ประการ



โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:8:29:08 น.  

 
ภเวยฺย ปริปุจฺฉโก สิกฺเขยฺย สิกฺขิตพฺพานิ

พึงเป็นนักสอบถาม ชอบค้นหาความรู้
อะไรควรศึกษา ก็พึงศึกษาเถิด

มีความสุขกับการค้นคว้าหาความรู้ที่ดีที่ควร ตลอดไป...นะคะ



วันศุกร์ สวดกี่จบ..??
ไม่บอก...ค่ะ

เอาไว้ใหุ้คุณแม่ซองฯ ลุ้น...อิ อิ
(นิสัยดี ชอบแกล้งคน)



โดย: พรหมญาณี วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:9:50:44 น.  

 
เฮ้ย อ่านแล้วเหนื่อยแทนค่า คุณพี่ซองขาวเบอร์ 9 ขราาาาาาาา

ตอนนี้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้วชิมิ
ยังไงรักษาสุขภาพนะค่า
คุณอร แนะนำให้มาบล๊อกนี้นะค่า บอกว่า เจ้าของบ้านตัวจริง น่ารักโพดดดดดดด
ท่าจะจริงแล้วซิ

ขอบคุณที่ไปชิมกุ้งพันวุ้นเส้นสามรสเป็นคนแรกเลยนะค่า เป็นสิริมงคลกับบล๊อกนู๋มักมาก อิ อิ


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:15:39:26 น.  

 
มัวแต่อ่านจนเหนื่อย
ขอให้วันเกิด หรือวันไหน ๆ สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะค่า


สุขสันต์วันเกิดค่า         ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะค่า


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:15:40:35 น.  

 
ในงาน
หมิงหมิงสนุกกว่าผมเยอะเลยครับคุณแม่
ผมน่ะ
หอบแฮ่กๆๆๆครับ 5555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:22:34:47 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ซอง
แวะมาทักทาย ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ


โดย: pantawan วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:22:42:05 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:6:10:47 น.  

 
เมนูกุ้งก็พลาดไปแล้ว เพราะว่าหมดทันด่วน
มาเจอปลาสำลีนึ่งแล้วก็น้ำจิ้มแซ่บ ไม่ได้เห็นก็อ่ะค่ะ
แค่ได้รู้ชื่อเมนูก็แบบว่าอยากมาแล้วค่ะแม่ซอง


โดย: JewNid วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:8:21:19 น.  

 
สวัสดีค๊าคุณแม่ซอง

ส่งพลังเป็นกำลังใจหั้ยเยอะๆเรยค่ะ
เรื่องสุขภาพนี่ต้องรักและห่วง
มากมายด้วย "สุขสันต์วันครบรอบ60ด้วย"ขออัญเชิญคุณพระศรีคุ้มครองให้คุณแม่ซองมีความสุขเยอะๆนะค่ะ
(คุณแม่ซองเป็นพี่สาวของป่ะป๊าแพมด้วยคริ^^)





โดย: mastana วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:13:14:13 น.  

 
คุณอาซองขาว เอ๋ยังไม่ค่อยดีขึ้นค่ะ
แต่คาดว่าจะหายดีในเร็ว ๆ นี้ ตอนนี้อาการได้แค่ทรงตัวกับยิ่งเป็นเพิ่มในโรคใหม่
กระเพาะยังไม่สร่างซา ไข้หวัดก็มาเยือนคะ กินยาลดน้ำมูกแล้วจะหลับได้บ่อยมาก
หลับแล้วหลับอีกหัวถึงหมอนเป็นหลับ ของกินอร่อย ๆ ที่บ้านต้อง งดคะ น่าเสียดาย


...มาร่วมฉลองบล็อกครบสามปี
และร่วมยินดีห้ารอบในปีนี้ด้วยคะคุณอา


โดย: aenew วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:15:13:12 น.  

 
หากมีโอกาสกลับไทย
จะให้คุณอร จูงมือไปกราบสวัสดีนะค่า

รักษาสุขภาพด้วยค่า


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:15:42:51 น.  

 
คุณอากลับมาแล้วเหรอคะ
...ปุ๊กเองก็หายไปนานเหมือนกันค่ะ
เพิ่งจะพยายามจัดเวลาให้ได้
ปีนี้เป็นปีที่โขยกเขยงจริงๆ แหละคะ
วุ่นวายอีรุงตุงนังได้ทั้งปี

แต่เชื่อว่าทุกอย่างต้องผ่านไปได้
ตามวิถีของธรรมชาติ
ที่ไม่มีอะไรหยุดนิ่ง

อาซองว่าจริงไหมคะ ^^


โดย: mutcha_nu วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:20:28:15 น.  

 


ก่อนอื่นต้องขอโทษก่อน ที่มาขอบคุณช้า ไปหน่อย
ขอบคุณ ที่กรุณาไปอวยพรวันเกิดที่บล๊อกนะคะ
ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง ที่ยังจำ...
“ป้าหู้ อ้วง ดาม จายดี” คนนี้ได้น่ะค่ะ
ขอให้พรใดๆ ที่นำไปฝากที่บล๊อก จงกลับสู่
"คุงยายซองขาว"และครอบครัวเป็น...
สิบเท่า พันทวี เลยนะคะ
และที่สำคัญให้มีสุขภาพที่แข็งแรง
ให้มีจิตใจที่ร่าเริง จะได้ไม่เครียด และป่วยอีกนะคะ
เป็นห่วง"คุงยายซอง"นะคะ
...จู๊ฟ...จู๊ฟ...




โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:20:33:07 น.  

 
ตอนไฟดับที่ร้านทั้งวัน
ผมนั่งอ่านหนังสือสบายใจเฉิบเลยครับคุณแม่ 555

แต่ก็ร้อนเอาการเลยครับ
เพราะปกติอยู่ในห้องแอร์ตลอดครับ แหะๆๆๆ





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:20:35:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.