Bloggang.com : ซองขาวเบอร์ 9 : เหมือนโดนตึ๊บ

เหมือนโดนตึ๊บ

หาเรื่องเจ็บตัวเองแท้ๆ
อยู่ดีไม่ว่าดี ก็ไปหาเรื่องเจ็บตัว
ก็เลยเจ็บตัวมาเป็นอาทิตย์

เรื่องของเรื่องก็คือทางชมรมฯอรม. มีการฝึกยิงปืนกัน ซึ่งปกติก็จะมีบ่อยๆ แม่ก็ไปมาแล้วสามสี่ครั้ง แต่ละครั้งยิงปืนสั้นบ้าง ลูกซองบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นท่าธรรมดา คือยืนและนั่งยิง

แต่ครั้งนี้มาแหวกแนวกว่าเดิม คือเพิ่มท่านอนคว่ำและนอนหงาย

สามสี่ครั้งที่ไปหัดยิงปืน ตั้งใจแล้วว่าจะไม่ยิงลูกซองอีก เพราะยิงแต่ละทีมันหนักเกินไปสำหรับคนอายุขนาดเรา แค่ว่าใช้ปืนเป็นก็คงพอแล้ว

สำหรับปืนลูกซองถ้าเป้าอยู่ไม่เกินสิบเมตร ไม่ต้องเล็ง ยิงอย่างเดียวรับรองไม่พลาดเป้าค่ะ เอาไว้เฝ้าบ้านดีนักแล

ไปคราวนี้ไม่รู้จริงๆว่าไปยิงลูกซองอย่างเดียว เพราะที่ไปทุกครั้งก็จะมีทั้งปืนสั้นและลูกซอง สมัครใจจะยิงแบบไหนตามอัธยาศัยค่ะ

เหมือนโดนมัดมือชกไปถึงสนามแล้วถึงจะรู้ จำต้องกัดฟันเพราะไม่อยากเสียหน้าค่ะ

ยิงชุดแรก 7 นัด มีท่ายืน 3 นัด ท่าเข่าหน้า 2 นัด ท่าเข่าหลัง 2 นัด บรรจุกระสุนทีละท่า คือ 3-2-2

ยิงชุดที่สอง 7 นัด ท่ายืน 1 นัด แล้วเดินไปบรรจุกระสุนไปตามถนัดจะกี่นัดก็ได้ แต่ปืนบรรจุได้แค่ 5 นัด ก็เลยใส่ทีละ 2 นัดเดินไปประมาณ 10 ก้าว
ยิงท่าเข่าหน้า 1 นัด เดินอีกประมาณ 10 ก้าว ยิงท่าเข่าหลัง 1 นัด เดินอีก 10 ก้าว

คราวนี้ก็ท่านอนคว่ำ โดยยันข้อศอกไว้ ทั้งสองข้าง ขาเหยียดตรงไปทางด้านหลังและกางขาออก 45 องศา แล้วประทับยิง 1 นัด แล้วกลิ้งตัวไปทางขวากลับมาท่านอนคว่ำยิง 1 นัด แล้วกลิ้งไปทางซ้ายยิงอีก 1 นัด

สุดท้ายลุกขึ้นเป็นท่านั่งแล้วทิ้งตัวหงาย ยกหัวไหล่ขึ้นเล็กน้อย เท้าทั้งสองอยู่ในลักษณะชันเข่าโดยขาขวาซ้อนบนขาซ้าย แล้วประทับยิง 1 นัด
เอ๊ะ..จะนึกภาพออกมั๊ยนี่

ตอนยิงต้องประทับปืนให้อยู่ในร่องไหล่อย่างพอเหมาะและกระชับปืนให้แน่น ไม่งั้นจะบาดเจ็บได้ ด้วยแรงถีบ แม่ก็มาเสียท่าอีตอนท่านอนคว่ำหงายนี่แหละ

ก่อนจะยิงจริงก็ต้องซ้อมท่าก่อน อีตอนซ้อมก็สบายมาก แต่พอยิงจริงปืนมันสบัดด้วยแรงถีบ ท่าที่ซ้อมไว้มันก็เลยไม่เป็นท่า ทำให้บาดเจ็บไปบ้าง ลองดูผลงานเอาเองค่ะ

ท่ายืน

ท่าเข่าหน้า

ท่าเข่าหลัง

ครูฝึกเป็นทหาร ภาพนี้ถ่ายตอนซ้อมท่า

พื้นเป็นดินลูกรัง แถมเป็นลูกคลื่นด้วย

สะบักสะบอมแค่ไหนก็ดูกันเอาเอง

ตอนยิงจริงถ่ายไม่ทันเพราะที่ไปยิงกันสามสิบกว่าคน คนถ่ายมีคนเดียว แบ่งการซ้อมและยิงเป็นชุดๆละ 7-10 คน ได้ภาพมาแค่นี้ค่ะ ส่วนภาพถัดมาถ่ายเองเก็บไว้เป็นอนุสรณ์ เตือนความจำ ว่าอายุเป็นเพียงตัวเลขก็จริงแต่ต้องคำนึงถึงสังขารด้วย

ที่เห็นภาพว่าเขียวช้ำนั้นแค่ภายนอก แต่ภายในนี้ก็ย่ำแย่เอาการ แขนยกไม่ขึ้นไปหลายวัน หัวเข่าข้อศอกตะโพกด้านขวาเขียวเป็นแถบ (เหมือนแถบข้อมูลบัตร ATM) แขนขวาไม่สามารถเอื้อมไปด้านหลังเพื่อติดกระดุมเสื้อได้

ต้องใช้กระเป๋าน้ำร้อนประคบตอนนอนเป็นเวลาสามคืน จึงค่อยดีขึ้นหน่อยค่ะ สุดท้ายคงไม่เอาอีกแล้ว ไปหัดเลี้ยงบอนไซตามที่ลุงแว่นแนะนำดีกว่าค่ะ

Create Date : 29 มีนาคม 2552

Last Update : 29 มีนาคม 2552 22:08:27 น.

22 comments

Counter : 1171 Pageviews.

โห....
แม่

เห็นรูปแขนแล้วตกใจเลยอ่าครับ

โหยยย แรงน่าดู
ยังไงขอให้หายไวไวนะครับ

โดย: Mining Old Man

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:22:36:25 น.

ตกใจแขน เลยลืม เจิม

มาเจิมตอนนี้ก็คงไม่ได้...

แต่มันแรงมากเลยนะนี่ ดูอีกทีก็ยังกลัวอยู่เลยอ่า

มีคนชวนไปหัดด้วยเหมือนกันนะนี่ ...ชักแขยงล่ะสิเนี่ย

หายไวไวนะคร้าบบบบบบ

โดย: Mining Old Man

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:22:38:20 น.

ตายแล้วคุณแม่ขา ทำไมมันน่ากลัวขนาดนั้นละคะ คุณแม่ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะคะ พออายุเยอะแล้วเป็นอะไรทีลำบากค่ะ ยังไงก็เอาใจช่วยขอให้คุณแม่หายไวๆนะคะ

โดย: pinkyrose

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:23:06:27 น.

อ่า ไมรุนแรงจังเลย

โดย: endless man

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:23:47:20 น.

ยั่งงี้โดนถีบแน่นอน ( ปืนถีบ )"""

โดย: To-ne-T

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:23:51:21 น.

ช้ำมากๆเลยล่ะค่ะ ส่วนตัวไม่เคยยิงปืนยาวค่ะ ยิงแต่ปืนสั้น11มม.คุณพ่อสอนยิงค่ะ ชอบมากๆรู้สึกว่าอย่างน้อยถ้ามีเหตุอะไรเกิดขึ้นเราก็สามารถเอาตัวรอดได้ค่ะ

โดย: คุณนายทหารเรือ

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:0:07:23 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

โห....คุณแม่ครับ
สงสัยจะเป็นกิจกรรมที่บู๊ไปหน่อยนะครับ

เขียวช้ำหมดเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:8:27:59 น.

คุณแม่

เป็นไงบ้างแล้วฮะ ไอ้ที่ช้ำช้ำอ่า

มันหลายวันมาแล้วใช่มั้ยครับ
ยังไงแจ้งความคืบหน้าด้วยนะฮะ
ลูกหลานจาได้รับทราบ...

รอยช้ำมันน่ากลัวมากมาก...เยอะด้วยจิ

แล้วคุณพ่อว่าไงบ้างละเนี่ย

โดย: Mining Old Man

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:9:49:26 น.

อยู่สามจังหวัดเหรอคะหนูเพิ่งรู้อ่ะค่ะ ตอนนี้ก็ยังไม่รุ้ว่าแฟนหนูเค้าจะต้องใต้รึเปล่าด้วยค่ะ แต่ลงก็ลงไม่เป็นไรหนูไม่ซีเรียสอยู่แล้ว เกิดเป็นทหารต้องทำหน้าที่ให้คุ้มค่าค่ะ

โดย: คุณนายทหารเรือ

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:14:44:35 น.

คุณแม่ขา เท่ห์มากๆๆๆ เลยค่ะ สุดยอดจริง หุ่นดียิ่งกว่าสาวๆ อีกค่ะ ขาคุณแม่แข็งแรง และ ยืดหยุ่นได้มากเลยนะคะ หนูเคยสอนพี่สาวอายุแค่ 40 ทำโยคะให้ย่อเข่าแบบที่คุณแม่ทำในรูปที่ 3 พี่สาวยังทำไม่ได้เลยค่ะ สงสัยหนูต้องบังคับให้พีสาวไปเต้นแอโรบิคจะได้หุ่นดี แข็งแรง และ เทห์เหมือนคุณแม่ค่ะ

หายไวๆ นะคะ
เอาน้องหมีมาช่วยรักษาค่ะ

โดย: ChaleenaP

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:16:56:53 น.

หนูชอบทรงผมที่คุณแม่แนะนำค่ะ
เมื่อวานไปถามช่างทำผม ช่างทำท่าคิดหนักค่ะ ช่างบอกว่าไว้ทรงเดิมเซ็กซี่กว่าแล้วให้ดัดเพิ่มอีกหน่อย (ทรงเดิมเป็นยาวดัดค่ะ) เศร้าเลยค่ะ แต่ช่างก็บอกว่าถ้าอยากตัดจริงๆ ช่างก็จะทำให้ แต่ต้องเป็นคล้ายทรงหมูพิมพ์ผกาค่ะเพราะเชื้อดัดยังไม่หาย ชักไม่มั่นใจตัวเองกลับมาตัดสินใจอีกรอบ เมื่อวานก็เลยได้แค่ทำสีผม

เมนท์ยาวไปมั้ยคะ อย่าถือสานะคะ ชอบคุยกับผู้ใหญ่ค่ะ

โดย: ชลี (ChaleenaP

) วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:17:13:09 น.

โห...น่ากลัวจังค่ะ

โดย: fondakelly

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:21:27:35 น.

โอโฮ แม่เจ้าประคุณรุนช่อง เฉียบขาดจริง ๆ

แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้ดัง ๆ....

หะแรกที่หังบ่นเรื่องยิงปืน ก็คิดว่ายิงลูกซองประมาณยิงเป้าบินอะไรประมาณนั้น ก็เลยคิดว่าเฮ้ย ชิล ๆ เจ้าตัวท่าจะมือใหม่หัดยิง ประทับเข้าร่องไหล่ไม่ถูก

ที่ไหนได้ ไปยิงแบบเป็นเรื่องเป็นราว มีเข่าหน้าเข่าหลัง มีคว่ำมีหงาย...ตายละ อย่างนี้ไม่ธรรมดาแน่

ลูกซองนี่ จะว่ายิงแล้วมัน ก็มันทีเดียวเชียว ตอนยิงจะรับรู้ถึงพลังอำนาจของมันจากแรงถีบสะท้อนที่หนักแน่น ถ้าตั้งหลักไม่ดีมีโอกาสหงายท้องแอ้งแม้งได้ตั้งแต่นัดแรก เคยเจอคลิปวีดีโอในยูทูบ เห็นสาวฝรั่งบางคนโดนถีบหงายเก๋งมาแล้ว...

นี่ยังต้องยิงแข่งกับเวลา ตามท่าบังคับเสียอีก แม่เจ้าเอ๊ย ไม่อยากนึกภาพเลย

ถ้าจับอีตาลุงแว่นไปยิงบ้าง สงสัย...

ยิงปืนเสร็จแทนที่จะกลับเข้าบ้าน อาจต้องแวะร้านนวดแผนโบราณ ให้คุณหมอนวดแบบเชลยศักดิ์ ทั้งคลึงด้วยข้อศอก ทั้งดัดแข้งดัดขา แล้วตามด้วยเหยียบให้เส้นคลายอีกหลายชั่วโมงเชียวละ...

ค่ากระสุนท่าจะถูกกว่าค่าคุณหมอ(นวด) และค่าลูกประคบ....

ขอบคุณคุณซองฯ ที่เอามาเล่าเสียก่อน จะได้ไม่ใจง่ายหลวมตัวไปเข้าครอสฝึกอะไรประมาณนี้...

เลี้ยงบอนไซอยู่บ้าน สบายกว่ากันเยอะ...

เชื่อหัวไอ้เรืองเหอะ ....

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:21:38:47 น.

ผมก็เลือกบอนไซเหมือนคุรลุงแว่นนะครับคุณแม่ 555
ผมกับปืน
เป็นอะไรที่ไม่เข้ากันเลยครับ 555
ออกแนวบุ๋นครับ
ไม่บู๊เลยครับ

โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:21:44:41 น.

ดีก๊าบคุงยาย

ยิงปืนมันน่ากัวมากๆเลยอ่ะ แขนคุงยายยิ่งน่ากัวใหญ่เลยอ่ะ

หายไวๆนะก๊าบคุงยาย เอายาทาๆๆๆๆ

มะเหม่งมะชอบแอโรบิคงิ มันหญิ๊งงงงงงหญิง เกินไปอ่ะ รับมะได้

กัวไปเปนลูกโบวลิ่ง กลิ้ง ทับคนอื่น
เด๋วจา สไตรค์ ไปหมด หุหุหุ

โดย: หัวเหม่งคุง

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:22:29:11 น.

แม่จ๋า... เห็นด้วย สังขารเป็นของจริง

ให้ตระหนักแต่อย่ายอมแพ้ นะแม่

เรื่องกลอน มองโลกไงงามนัก ก็มาจากประสบการณ์ชีวิต
มองอย่างไร ให้เรารักโลกใบนี้ โลกที่เรามอง ก็โอเค...ครับ

ถนอมสุขภาพนะครับ... เพราะเดี๋ยวใกล้จะถึงเวลาผมกลับ้านแล้ว คงมิได้ มาพบปะบ่อยนัก

ฝันดีครับ...

โดย: ไนล์ รอยเคียว

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:23:03:55 น.

คุณแม่คะ รอยฟกช้ำอย่างนี้ยายหนูจะใช้ใบหนาด(ที่เค้าว่าผีกลัวกันนะค่ะ)ไปอังไฟแล้วไปประคบแผลฝกช้ำทำซ้ำซักสิบห้านาที เช้าเย็น ดีมากๆเลยละค่ะ ไม่รู้ว่าบอกช้าไปมั๊ย แต่ว่าได้ผลถ้าคราวหน้าคุณแม่เจอรอยฟกช้ำแบบนี้อีก ไม่ต้องถึงขนาดปืนถีบก็ใช้ได้เหมือนกัน ช่วยให้ทุเลาเร็วขึ้นเยอะเลยค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ

โดย: มารน้อยไร้สังกัด

วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:2:49:23 น.

อรุณสวัสดิ์ครับผม

โดย: Mining Old Man

วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:8:06:12 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:8:20:48 น.

เข้ามาบอกคุณซองฯ ว่า อัพบล็อกแล้วนะครับ

ว่างจากยิงลูกซอง ก็ลองไปมอง ๆ แถวบ้านผม..

เผื่อจะเจออะไรดีๆ มากกว่าบอนไซนะครับ.

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:9:44:58 น.

โอ้โฮ เท่มากเลยค่ะ

หลายปีก่อนรัชชี่เคยคิดอยากหัดยิงปืนเหมือนกัน แต่แล้วในที่สุดก็ไมได้ทำ

ปืนมันหนักมากมั้ยคะ แล้วเสียงมันดังน่ารำคาญมั้ยเนี่ย

สรุป .... อายุเป็นเพียงตัวเลขจริง ๆ

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:10:05:32 น.

สวัสดีตอนเย็นๆ ค่ะ คุณแม่ แขนช้ำแล้วเต้นแอโรบิคได้หรือปล่าวค่ะ หรือว่าช้ำอย่างเดียวไม่เจ็บค่ะ หายไวไวนะคะ

โดย: ChaleenaP

วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:16:29:54 น.

อายุเป็นเพียงตัวเลข(จริง) รึเปล่า?