ตอนผมอยู่ที่ปทุมวัน ชอบไปทานข้าวร้านป้าอ้วนหน้า สน.ปทุมวันแถวสามย่านมาก ป้าอ้วนทำกับข้าวอร่อย แต่ป้าอ้วนจะไม่ตักข้าวและกับข้าว คนซื้อต้องตักเอง และจะตักเลือกคนคุ้ยอย่างไรป้าอ้วนไม่ว่า แต่ตักมาแล้วทานไม่หมด หรือเขี่ยมะเขือ เขี่ยผักออก ไม่ทาน ป้าจะตำหนิทันทีว่า "คุณไม่ทานแล้วจะตักมาทำไมค่ะ เสียดาย... คนที่เค้าไม่มีกินมีอีกมากมาย"

เสียทรัพย์เท่าไรไม่ว่าแต่อย่าให้เสียหน้าก็แล้วกัน นี่เป็นสมบัติติดตัวมาตั้งแต่ครั้งไหนก็หาทราบไม่

คนแต่เก่าก่อนที่ผ่านความยากลำมากมา จะรู้ซึ้งถึงคุณค่าอาหาร ข้าวของเครื่องใช้โดยไม่ต้องสอน เป็นห่วงแต่คนที่เกิดในยุคที่สมบูรณ์พูนสุข เขาจะเกิดความคิดแบบนี้ได้อย่างไร คงต้องช่วยๆกันให้ความคิดแบบนี้แพร่กระจายไปครับ

เงินทองเป็นมายา แต่หน้าตาเป็นของจริง 555

แม่ซองคะ
คนบางคนสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ แบบกรูรวย
แต่กินไม่หมด ได้นิดเีดียวเอง
เพื่อเอาหน้าหรือคะ

ไม่คิดถึงคนไม่มีจะกินบ้าง


แต่บางคน ถึงมีจะกิน ก็กินไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
เพราะอาหาารบางอย่างถูกจำกัดไว้
กินแล้ว ความดันขึ้นทันที

อืม..จะใช้กับคนไทยได้ไหมหนอ

โรงอาหารในสถานศึกษาเอง ดูเหมือนจะบ่มเพาะการกินทิ้งกินขว้าง เพราะราคาอาหารมันถูกและเยอะมั้ง

เป็นแง่คิดที่ดีจริงๆเลยน่ะค่ะ ตาลก็เคยทำแบบนั้นด้วยล่ะค่ะ เวลาหิวมักตากว้าง เอิ้กๆ ต่อไปต้องคำนึงถึงความสำคัญให้มากกว่านี้แล้วล่ะประเทศเราจะได้เจริญมั้ง อิอิ

ยกมือสูง ๆ ว่าตั้งใจว่าจะไม่ทานอาหารเหลือแม้จะถูกสอนมาว่าเป็นมารยาทที่ดีในสังคมของใครก็ไม่รู้แต่ไม่ใช่เราค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่

อ่านแล้วได้แง่คิดเยอะเลยครับ

หอบเอาหัวใจมาสวัสดีตอนเช้า
อากาศดีๆ ที่ลำปางค่ะ

เทวา น อิสฺสนฺติ ปุริสปรกฺกมสฺส
ความเพียรของคนไม่ลดละ ถึงเทวดาก็เกียดกันไม่ได้

มีความเพียรพร้อมในทุกสิ่งด้วยสัมมาทิฐิ ตลอดไป...นะคะ



ปอป้าเคยไปแจกอาหารคนยากจนที่อินเดีย
คนเหล่านั้นถูกเรียกว่า จัณฑาล
ดูแล้วน่าสงสารมากเลย...ค่ะ

ไม่มีจะกิน มีความเป็นอยู่เหมือนไม่ใช่คน
สังคมกีดกัน ด่าว่าหาว่าเป็นพวกชั้นต่ำ
เวลาแจกอาหาร เขาจัดภาชนะให้เป็นใบไม้แห้ง
คิดดูละกัน ว่าน่าสมเพชขนาดไหน

ยังจำติดตา ติดใจมาถึงทุกวันนี้เลย...ค่ะ

ค่ะทรัพยากรส่วนรวมจริงๆค่ะคุณแม่

สวัสดีค่ะ ขอบคุณนะคะ



~นัยกาลซึ้งพระธรรม~(โคลงสองสุภาพ)

ในกาลไหวประจักษ์แจ้ง..........ฤทัยสบดังจักแย้ง
แจ่มน้อมวิปัสสนา

สะอาดสงบ ฤ สว่างรู้..............กิเลสยบอวลอสัญสู้
ผ่านพ้นสุขสบาย

สงบเงียบนฤมิตห้วง..............ตรึกหมั่นจักคิดท้วง
ย่อมได้ปล่อยวาง

สรรรินรสเรขไว้....................ส่งเจตประโลมจักได้
หลุดพ้นหม่นหมอง

ไตรลักษณ์ประสบแห่งร้อน....พ้นทุกข์สบายจักย้อน
นึกรู้ตรองนัย

แม่ซองคะ น้องอุ๊ไม่เคยรู้ว่าแบบนี้ก็มีด้วย

แต่ก็เห็นด้วยค่ะ กินแต่พออิ่ม

อย่าให้เหลือ เสียดายของ

แต่น้องอุ๊ก็ชอบกินเหลือใในสิ่งที่ไม่ชอบ

แล้วก็ชอบพูดนิสัยเสียเช่นกันค่ะ

ก็เงินเราจ่ายเนอะ

เข้าใจแล้วล่ะค่ะทีนี้

อ่านแล้วมีแง่คิดที่ดีมากเลยค่า คุณแม่ซอง

ขอบคุณที่แบ่งปันนะค่า

ปล. กล่องคอมเม้นท์ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ขอบคุณนะคะแม่ซอง ขอแชร์ไปให้นักเรียนอ่านนะคะ

น่าจะทำไปใช้ที่ร้านหมูกะทะบ้านเราแฮะ

หรือที่บ้านน้องเล็กดีหว่า
อยู่กันสองคน
แต่..แฮะแฮะ

แต่ละคนก็มีวิธีเลี้ยงลูกต่างกันไป
ผมว่าไม่มีผิดถูกเลยครับคุณแม่
คงต้องปรับไปตามสถานการณ์ครับ

ถ้าเอากฏการกินอาหารแบบนี้มาใช้ในบ้านเราบ้างก็คงดีเนาะ

เห็นแล้วก็สะท้อนใจครับ

ประเทศที่ไม่มีกิน ก็ไม่มีเอาจริงๆนะครับ

ขอบคุณที่เป็นห่วงเจ้าคร่า ราตรีสวัสดิ์น่ะคร่า ^.^

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่

แม่ซองสวัสดีตอนสายวันศุกร์ค่ะ

ขอบคุณนะคะที่ไปส่งเข้านอน

นอนหลับสายทีเดียวค่ะ

แม่ซองนอนดึกจังนะคะ รักษาสุขภาพค่ะแม่ซอง

ขอบคุณเรื่องดีๆ ค่ะแม่ซอง ปกติหนูก็ไม่กินทิ้งกินขว้าง...

อ่านแล้วก็รู้สึกดีนะคะ ถ้ามีคนคิดแบบนี้ซัก ๑ ใน ๓ ของมวลมนุษย์โลก โลกเราคงไม่เลวร้ายจนเกินไปนะคะ

เที่ยวต่อไปเมืองระนองแล้วค่ะ

ตั้งแต่เด็กๆมา เวลาไปกินข้าวนอกบ้าน
แม่และพวกเราจะช่วยกันสั่งอาหาร
พ่อนั่งคอยกิน พออาหารมา เราก็ลงมือ
ปฏิบัติการหม่ำ พ่อจะค่อยๆกินไปด้วย
จนเราใกล้จะอิ่ม พ่อจะกวาดทุกอย่าง
เรียบร้อย ไม่เคยเหลืออะไรทิ้งเลยครับ

อาหารที่บ้านอาจเหลือบ้าง แต่ก็เป็นเหยื่อ
สมุนเฝ้าบ้านน่ะครับ



วันนี้จุ๊งแล้วทั้งหัวใจและโหวตครับ
แปะโป้งละกัน พรุ่งนี้มาใหม่

ราตรีสวัสดิ์ครับ

อ่านแล้วให้ข้อคิดดีค่ะ
หัวใจดวงเล็กหมดไปแย้วว
ฝากดวงใหญ่ไว้แทนนะคะ
ฝันดีทั้งคุณแม่ซองและคนข้างเคียงนะคะ

อ่านแล้ว...ก็รู้สึก..ถึงความแบ่งปัน...ความเมตตา...ความเอื้ออาทร..ที่อยากจะเติมเต็มให้กับคนไม่มี...

ได้แง่คิดดีๆ จากเรื่องราวที่อ่านจนบอกได้ว่า
"อิ่ม" กับความคิดดีๆ อย่างนี้เสมอค่ะแม่ซอง

สวัสดียามดึกค่ะ

ชอบตรงนี้จังเลย

ทุกอย่างคือทรัพยากรของสังคมของส่วนรวม

ช่วยกันคนละนิด โลกเราก็จะสดใสและงดงาม


แปะหัวใจให้ด้วยนะคะ

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ซองขาวเบอร์ 9 เรียบร้อยแล้วนะคะ

คุณเหลือ อีก 4 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ

ทั้งโหวตทั้งแปะให้เลยค่ะแม่ซอง 555
พรุ่งนี้จะไปรับสินค้า เอ้ย รับของขวัญบ้านพี่อุ้มแล้วนะคะ แม่วองตั้งเวลาไว้ในนั้นรึป่าวน้อ ฮร่าๆๆ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่

เห็นแล้วพาให้สลดใจและคิดถึงคนที่เขามีกินใช้แบบทิ้งขว้างจริงค่ะคุณแม่ซอง
คุณแม่ซองมาเดือนหน้าขอให้หนาวน้อยลงนะคะ
เดินทางสะดวกปลอดภัยด้วยค่ะ ดีจังเลยนะคะ
ได้เจอะเจอกับครอบครัวและความสุขจริงๆ

วาขอบคุณมากๆ ค่ะคุณแม่ซอง สำหรับคำอวยพรให้วาค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่

เมื่อคืนก็แปะ วันนี้ก็แปะ อิอิ มีเยอะใจเกินไป
ต้องเอามาฝากเสียบ้าง 55

ก็คิดถึงเหมือนกันจิครับ

คนบ้านเรา กินทิ้งกินขว้างครับแม่ซอง ผมเห็นมาเยอะแยะจนชิน แหม..เราน่าจะเปรียบเทียบปรับบ้างนะไอ้พวกทิ้งๆขว้างๆนี่ ทำไมไม่นึกถึงผู้หิวโหยอีกจำนวนมากก็ไม่รู้

สวัสดีค่ะแม่ซอง
ขอบคุณที่ไปชมคลองแสนแสบ
และไปเจิมให้นะคะ
บ้านแม่ซองอยู่คลองสามวา
แถวมีนบุรีใช่ป่ะคะ
งั้นก็ใกล้กับที่บ้านเลยค่ะ
ที่บ้านอยู่เขตหนองจอก
คุ้นบ้างมั๊ยคะ..

เห็นภาพเด็กข้างบนกำลังกิน
เศษอาหารแล้วสงสารจังค่ะ
ยังมีคนอีกมากเหลือเกินที่กินทิ้งกินขว้างแบบไม่รู้จักเสียดาย
แย่จังค่ะ

บอกราตรีสวัสดิ์ด้วยเลยนะคะ
ฝันดีค่ะ