Diet :....สูตรพี่ปลา_ โปรล้วน รอบ3 ... ความแตก + ขอนินทาหญิงสาวนามว่า "พี่ปลา" สวัสดีเดือนสิงหาคม... เข้าสู่เดือนที่ 2 ของการลดน้ำหนัก.. (ไม่น่าเชื่อ ๆ..แอบบอกตัวเองเสมอ ๆ ) ตรูทำได้ไงฟร่ะเนี้ยะ!!! ไม่เค้ยยย... ไม่เคย.. ในชีวิตไม่เคยอดทนและทนทานอะไรยาวนานเช่นนี้ โดยเฉพาะเรื่องลดน้ำหนักเนี้ยะ... (สงสัยต้องไปเขียนไดอะรี่ขายหาเงินซะแล้วว!!) "ไม่น่าเชื่อ!!" เพราะอะไร??  เหตุใด(จึง)ไม่น่าเชื่อ?? ใคร ๆ ก็อาจจะคิดว่า ..."ทำไม? ดูถูกตัวเองแบบน้านนน" (ก็ดูไม่ผิดไง!! ถูกเผงง ๆ เลย ตรง ๆ ไม่มีโต๊ด) คือ... (นิสัย)หนมถ้วยเป็นคนอดทนน้อยมาก ๆ ในเกือบจะทุกเรื่อง กอปรกับใจร้อน(เป็นบ้า)  ..อะไร ๆ ก็ต้องให้ได้ดั่งใจ(ซิว้อยย) อะไรทำนองนี้... และแล้ววันนึงชีวิตก็เล่นตลก(ให้)ผกผัน... เกิดความคิด(ฝัน)ลดหุ่น.. เพื่อความสวย(เหรอ!!!) แถมมีมันนี่ทิปเป็นรางวัล... และสิ่งนั้นต้องฝ่าฝันให้ได้มา(เงิน ๆ ๆ ที่เราบูชา) เกิดความคิด(แวบ ๆ)เข้ามาว่า "นุช!! แกต้องลดความอ้วนแล้วแหละ" อีกใจก็ตอบ "อืมมม.. ช่าย ๆ อ้วนชิบ!!" ใคร ๆ ก็ล้อต่าง ๆ นานา เริ่มต้นด้วยการ(แอบ)ลด งดแป้ง+มัน และของหวาน (แต่นั่นมันของโปรดตรูทั้งน้านเลยนะเฟร้ยยย!!) เอาล่ะซิ.. ชีวิตมีปัญหา.. ขาดหวานมัน(ฉันคือเธอ!!!) เคยกินขนมไทย+เค้ก คู่กับกาแฟ(ดำ)ตอนเช้า.. ก็(จำ)ต้องงด!!! เคยกินข้าวหอม ๆ อิ่ม ๆ ... ก็ต้องอด!!! ชอบกินของทอด ๆ (ลูกชิ้น+ไส้กรอก+ไก่) ...ก็ต้องลด ๆ ทั้ง ๆ ที่(สมัยก่อน)ตอนนั้นที่กล่าวมา ข้าพเจ้ากินครบใน 1 วันเลย จนมาวันนึง(เกิด)อยากมีบล็อคกะเค้าบ้าง!!! เอาล่ะซิทีนี้ แต่ขอโทษนะคะไม่ได้อยากมีบล็อคไว้เพื่อเขียนบทลดหุ่นแต่อย่างใด!! แต่อยากมีบล็อคไว้เพื่อลงเมนูสูตรอาหารต่าง ๆ นานาที่ได้จากห้อง "ก้นครัว"...ตะหากล่ะ!!! ชีวิต(อ้วน ๆ )ของหนมถ้วยเดินอยู่บนเส้นทาง(อาหาร)การกินตลอด ไม่ว่าจะเปิดทีวี..ก็ช่วงรายการอาหารการกิน (ตลาดสดสนามเป้าเงี้ยะ!!) เล่นเน็ตก็..มุ่งหน้าเข้าสู่ห้องก้นครัวแห่งพันทิพย์อย่างเดียว!! จริง ๆ รายการอะไรที่ใครชิมแล้วว่าอร้อย...อร่อย... (ไปชิมให้เรียบบบ!!) สถานที่เที่ยวแห่งวันหยุดที่ชอบ..(ตลาด)แม่กลอง / ตลาดน้ำ / ตล๊าดตลาดฯ กลับบ้าน ตจว.ก็นั่งมันอยู่แต่ในครัว..(แทบจะเอาหมอนมุ้งมากางนอนได้แล้ว) สรรหาทำของกินตามวิธีและสูตรที่ไป(ขโมย)ได้มาจากเว็บต่าง ๆ ทำเสร็จ.. อ่ะ!! พ่อชิมมั้ง แม่ชิมมั้ง  หนมถ้วยชิมเย๊อะหน่อย!! บวกกับความเป็นคนหวงของกินเป็นอย่างยิ่ง... อะไร ๆ ที่ไปจับจ่าย ช๊อปมาก็ซ่อนเอาไว้ตามตู้เก็บจาน /ตู้เก็บอุปกรณ์ จนบางครั้งลามไปถึงหลังตู้เสื้อผ้า แม่ + พี่สาว(คนโต)และหลานชาย ก็ชอบมา(ที่ห้อง) เพราะ(นก)รู้มาก ๆ ว่าห้องแห่ง(ความลับ)นี้มันมีของกินเพียบบบบ!!! ทั้งในตู้เย็นและนอกตู้เย็น และแม่กับพี่สาวและหลานชายก็ชอบนัก!! มาเก็บมาหยิบของกินที่ อุตส่าห์สะสมเอาไว้ไปอย่างมันส์มือ... ส่วนเราได้แต่นั่งมองตาปริบ ๆ ห้ามไม่ได้!!! นั่นก็แม่(ผู้มีพระคุณฯ) นั่นก็พี่.. นี่ก็หลาน เดี๋ยวเค้าจะว่าเราว่า "หวงกิน!!" ภายนอก.. ปากก็ว่า "กินเถอะ กินได้ ไม่เป็นไร!! เดี๋ยวก็ซื้อใหม่" แต่ในใจเวลาเห็นเค้าแกะโน้นแกะนี่มากินก็แอบนึก ๆ "พอได้แล้วมั้ง!! เฮ้ยย!! อันนั้นแพงอ่ะ.." ประมาณนี้ (ที่จริงมากกว่านี้) เท่านั้นยังไม่ช้ำใจพอ.. โดยเฉพาะแม่(ทำกับเราได้) หยิบติดไม้ติดมือไปด้วย... โดยให้เหตุที่มีผลว่า "เอาไปกิน(กัน)บนรถ" ..(ซื้อเอาข้างหน้าก็ได้นะแม่) หนำซ้ำพวกคุณ ๆ ทั้งหลายก่อน(อำลา)จากห้องไปมักจะบอกว่า "ชอบห้องไอ้นุชว่ะ... ของกินมันเย๊อะดี!!!" (อืม!! ก็ช่ายน่ะเซ่.. ตรูเจออะไรถูกใจก็ซื้ออ่ะเก็บเอาไว้กินคนเดียว ทำไมล่ะ??) ยิ่งเวลาที่แฟนมาซ่อมคอมพ์ที่ห้อง... เราก็มีของกิน(เฉพาะ)เตรียม ไว้ให้กินแล้ววว!!! พี่แกยังอุตส่าห์ไปเปิดตู้เย็นเจ๊อะ.. "เชอร์รี่" กินของตรูซะหมดเลยยย... ได้แต่มองตาปริบ ๆ (นึกในใจ.. โนบิตะ!! แพงนะนั่นอ่ะ.. ตรูจะไว้กิน/ เหลือให้ด้วยนะ) พี่แกกินเสร็จตอกย้ำ(ให้ช้ำใจ)ด้วยคำพูดที่ว่า "อร่อยดีอ่ะ.. เค้าเรียกกว่าลูกอะไร? แพงมั้ย?" (หนมถ้วยล่ะนั่งกัดฟันกรอด ๆ เลย เพิ่งมาถาม?) "ลูกเชอร์รี่ ../กล่องนี้ร้อยกว่าบาท" เค้าตอบว่า...เจ็บใจได้อีก!!!!! "โห้!! แล้วไม่บอกล่ะถ้าพี่รู้ว่าแพงพี่ไม่กินหรอก!! (ก็ช่ายน่ะเซ่... หมดแล้วอ่ะ.. จะเอาที่ไหนกินได้อีกเล่า!!! พูดไรก็พูดได้อ่ะทีนี้) นอกเรื่องมาเย๊อะแล้ว... ต่อด้วยการเริ่มต้นลดน้ำหนักกันต่อ จนมาวันนึงก็ชะแว้บบมาห้อง "ไดเอ็ท" ...หุหุหุ... (แต่ไม่สนใจ..) เข้ามาดู(รูป)เฉย ๆ ...เห้อ ๆ ๆ มีอะไรอ่ะป่าววว??? พอได้บล็อคก็หัดแต่งอยู่พักนึง... แล้วก็ยังไม่รู้จะลงอะไรในบล็อคดี... เพราะอาหารที่ทำส่วนใหญ่ยังไม่ทันได้ถ่ายรูป... ก็กินหมดซะก่อนทู้กที แต่แล้ววันนึงก็สังเกตุเห็นในห้อง "ไดเอ็ท" นี่แหละว่า ใคร ๆ ก็ใช้หัวเรื่องว่า "ลดน้ำหนักสูตรพี่ปลา / ไดเอ็ทสูตรพี่ปลา อะไร ๆ ก็สูตรพี่ปลา ..ซะส่วนใหญ่"  แต่ด้วยความหยิ่ง(จองหอง) กลัวเสียงเชิง... ซึ่งก็ไม่มีเชิงอะไรกะเค้าหรอกเพราะไม่ใช่ปลากราย เอามั้ง!!!... ตรูก็จะลดในแบบของตรู เรื่องของตรู ...แต่อย่างว่าลดคนเดียวมันไม่สนุก! แล้วก็ไม่เคยมานั่งสนใจกับผู้หญิงที่ใครต่อใครอ้างว่าใช้สูตรของเค้า!!! ตั้งหน้าตั้งตาใช้วิธีแบบฉบับของเราต่อไป....  แต่ก็ยังไม่วายค่ะ... ด้วยความอยากรู้อยากเห็น... อาการนี้ที่บ้านเค้าเรียกว่าอะไรน๊า!!! (ช่างมันเหอะอย่าหาคำตอบเลย) ก็เริ่มเอ๊ะใจ... ใครกัน? คือพี่ปลา? ..แล้วพี่ปลาคือใคร?? นักลดน้ำหนักเหรอ??(คิดไปนู้นน)  หรืออาจารย์ตามคอร์สต่าง ๆ ...เธอคือใคร... "พี่ปลา".. เป็นใคร.. เหตุใดจึงมีอิทธิ(ฤทธิ์)พลต่อห้องนี้นัก!!! (ใครคิดแบบหนมถ้วยบ้างอ่ะ.... อยากรู้อ่ะว่าจะมีคนคิดประหลาด ๆ แบบนี้มั้ย) แต่ก็ยังไม่ใส่ใจเท่าไหร่กับ "สูตรพี่ปลา" ..แต่เริ่มสนใจว่าทำไม ต้องใช้สูตรพี่ปลากัน!! ณ ตอนนั้น เริ่มลดไปได้สัก 2 อาทิตย์จะเข้าสู่อาทิตย์ที่ 3 พี่ปลาก็ประกาศให้ทราบโดยทั่วกันว่า จะเปิดรับสมัคร นร.เข้าร่วมห้องเรียน!! (ก่อนจะเข้าร่วมก็ศึกษาแล้วเรียบร้อย) และพี่ปลาก็โทรมาเช็คความพร้อม +ความตั้งใจ(มั้ง) แล้วก็มีรายชื่อปรากฎใน คลาสเรียนในที่สุด.... อิอิอิ.... เรื่องราวความจริงจะปรากฎ ณ บัดนี้แหละคร๊า... พี่ปลาขา... "โอ้โห!! ..ตั้ง 3 เดือนแหน่ะ!!... เอาวะ!! ตกลงกะพี่เค้าไปก่อน แล้วค่อยย่องถอนตัวทีหลัง...หุหุหุ.." (ชั่วซะไม่มีอ่ะ...หนมถ้วย) ตอนนั้นบอกกับตัวเองว่า "ครายยยฟร่ะ...จะทำได้  ..อย่างน้อยก็ตรูคนนึงแหละ" "ลดให้ได้สัก 5 โล... ตรูก็ไปแล้ววว" นานชิบ!!! (บอกแล้วไง... ความอดทนน้อย) ตอนแรก(ก่อนลงสมัคร)นึกว่าหมู ๆ ... หุหุหุ... ตอบกับพี่ปลาว่า "สบายมากค่ะพี่!!!"  พอเริ่มจริง ๆ ตามสูตรพี่เค้า "โอ้ยยย... กลืนจะไม่เข้า ครั้นจะคายเดี๋ยวก็ไม่อิ่ม!!" มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ภาษาบ้าน ๆ เรียกว่า "กระเดือกไม่ลง!!" ก็จะให้มันลงได้ยังไงล่ะ!! สันในไก่ต้ม.. (ไม่มีรสชาติใด ๆ แห้ง ๆ ) คือ... ตอนนั้นสปิริตมันแรงมากค่ะ ชนิดว่าชฉุดกันไม่อยู่เลยทีเดียว .. ความมุ่งมั่นมันมากับความคาดหวัง (ว่า 5 โลเดือนเดียวแน่นอน..นุชเอ๋ยยย) สบายมาก.. ยิ่งมีพี่ปลาคอยการันตีว่า  "โอ๊ย..สบายมากเลยน้อง 10โลน่ะ 3 เดือนได้อยู่แล้วว!!" นุช "เหรอค่ะ จริงเหรอค่ะพี่ปลา" (ในใจ.. นู๋อ่ะไม่คิดไกลถึง 3 เดือนหรอกพี่!! แค่เดือนเดียวจะรอดอ่ะป่าวก็ไม่รู้เล้ยยย... นับประสาอะไรกับตั้ง 3 เดือน!!) แรก ๆ ยอมรับค่ะตั้งใจสุด ๆ เพื่อจะได้(รีบ)หลุดจากคอร์สคนแรก... แหะแหะแหะ.. ...(ความแตก)... ฟิตเต็มที่ทั้งร่ายกายและจิตใจ.. พร้อมสุด ๆ แบบว่าไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เกร็ง!! ...คาดว่าอาการนี้เป็นกันเกือบทุกคนที่เริ่มต้นแรก ๆ (ช่ายป่ะ? ยอมรับไปเห๊อะพี่ปลาไม่ว่าหรอก) ขอบอก... เกร็งสุด ๆ ไม่ว่าจะเรื่องอาหารการกิน ออกกำลังกาย... เป๊ะ ๆ ตลอด(ในช่วงแรก ๆ ) จนใคร ๆ ก็ทักว่า "ต้องเป๊ะขนาดนี้เลยเหรอ??" (ก็เออน่ะซิ) ส่วนบุคคลสำคัญไม่กล่าวไม่ได้... ตัวดีของเรื่องเลย .."แฟน" นั่นแหละค่ะ แฟน : "พี่ว่าไม่สำเร็จหรอก!! เห็นลดกี่ทีกี่ทีก็ไม่ได้เรื่องสักที" (ปากเสียซะงั้น) แฟน : "สงสัยพี่จะผิดหวังตามเคย.. อุตส่าห์ดีใจจะมีแฟนผอม" แฟน : "พี่ว่านุชดูขี้หงุดหงิดขึ้นนะ...ตั้งแต่เข้าสูตรอะไรเนี้ยะ!!" (ก็จะให้รมณ์ดีได้ไงล่ะ อะไรเคยกินได้ก็ต้องมานั่งดู(เค้ากิน)แทน หรืออาศัยดมกลิ่น และได้เค้าที่ว่านี่ก็แฟนตรูเองด้วยย) แฟน : "พี่ว่านุชอ่ะเป็นคนที่ Enjoy eating นะ ถ้าได้กินแล้วอารมณ์ดี.. ถ้ามันทำให้นุชรมณ์เสียหรือหงุดหงิดพี่ว่าเลิกเหอะ!!" (อ้าวมาชวนเลิกซะงั้น ไม่หนับหนุนเลย) เมื่อเช้าแอบเห็นบล็อคพี่ปลา ...บทเรียน(แห่ง)จิตตก... 10 ประการที่พี่ปลากล่าวมานั้น...555++ หนมถ้วยฟาดเรียบทู้กข้อเลย.. ผ่านมาหมดแล้วคร๊า... แต่ไม่ได้ผ่านมาแบบธรรมดา ๆ .. "ทำใจได้" เป็นรางวัลค่ะ (อันนี้ต้องตบมือ....แปะ ๆๆๆ) แต่ไอ้ข้อ 3 & 4 นี่ยังเป็นปัญหา(ชีวิต)ค่ะ... (หลุด)ระดับพระกาฬ ก็ว่าได้ อดใจไม่ค่อยจะไหวสักที... หลายครั้งหลายทีที่อดใจได้... แต่พอเข้าใกล้(ขนม)เธอมันหวั่นไหวทู้กกที...!!!  (อันนี้ไม่สมควรตบมือค่ะ  ตบหน้า/ตีปากอย่างเดียวววว!!) นอกเรื่องอีกแระ!! ต่อ ๆ ๆ คืองี้ค่ะ ในความคิดวูบแรก ๆ ช่วงต้น ๆ คิดว่าเข้า รร.(โรงเรียน it not!! โรงแรม..) ก็จะขอหลีกลี้กระเด็นไปไกล ๆ แต่แม่เจ้า!! ... คุณพระ(คุณเจ้า)ช่วย!!... ไม่ใช่มีแต่ตรูว้อยย ที่คิดแบบนั้น.. แสดงกันเห็น ๆ ...จากไปกันทีละคนสองคน!!!... เรา(หนมถ้วย)ด้วยความสวย(ที่พอจะมีบ้าง?) และความสงสารในคน ๆเดียว... ทำไงล่ะทีนี้!! ไปกัน(เกือบ)หมดแล้วว... ตรูเลยทิ้งไม่ได้เลย!!  เพราะอะไรนั้น..เหรอค่ะ!! เพราะว่า... เห็นใจพี่ปลามาก ๆ ที่ยอมเสียสละความตั้งใจ ที่สำคัญความรู้สึกดี ๆ มาให้กับคนที่(อ้างว่า)ต้องการลดน้ำหนักอย่างมาก ๆ จริงจังสุด ๆ (ค่ะพี่คะ)   1ในนั้นก็มีตรู(นังหนมถ้วย) แอบแฝงอยู่ด้วย...  ก็มานั่งคิด ๆ ในระหว่างที่นั่งคิด ๆ ก็มีคนเริ่มทยอยออกจากบ้านเอเอฟไปทีละคน ๆ จากนั้นหนมถ้วยเริ่มสำนึก(บุญคุณ)ได้.. จึงคิดว่าถึงจะเป็นคนไม่เอาไหน!! เหลาะแหละ!! / ขี้เกียจ / นักหลุดตัวยง ฯ ก็ตามก็ยังขอยืนยันว่า จะไม่ทิ้งพี่ปลาไปค่ะ.. เพราะอยากจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะพยุงความรู้สึกดี ๆ ของพี่ปลาเอาไว้ ไม่อยากให้พี่(สาว)ต้อง เสียความรู้สึก(ไป)มากกว่านี้... ถึงแม้พี่ปลา จะเคยบอกว่า "พี่ชินซะแล้วว.." ก็เถอะ!! แต่บางครั้งความรู้สึกไม่ดีมันอาจจะแวบไปแวบมาก็ได้ แต่พี่ปลาไม่ต้องมาบอกกับหนมถ้วยหรอกนะคะว่า "ถ้านุชจะเลิกใช้สูตร พี่ก็ไม่ว่า.. ไม่เป็นไรจ๊ะ.. คนเราความอดทนไม่เหมือนกัน ..บลา ๆ ๆ อะไรก็ตามแต่!!"  ...ขอบอก น้องคนนี้หน้าด้าน(แล้วค่ะ)และจะ(หน้า)ทนต่อไป...  เหตุผล... เพื่อนเย๊อะดี... นุชชอบ.. เหตุผลทางใจมันเย๊อะกว่านั้นค่ะ บางเหตุผลมันเล่าขานออกมาเป็นคำพูดได้ไม่ดีเท่ากับการแสดงความจริง(ใจ)ค่ะ (เริ่มเครียดแหะ...) เอาเป็นว่าเรื่องราวที่เกี่ยวกับหญิงสาวที่ชื่อว่า "พี่ปลา" ยังมีอีกค่ะ... วันนี้เล่าแค่นี้ก่อน เดี๋ยวพี่ปลาจะพาลเกลียดเอา... (นัง นร.ไม่รักดี)หุหุหุ ไม่มีการบ้านจะส่งค่ะ...เอาแต่น้ำหนักมาฝากัน 65.6 นับว่าเป็นพัฒนาการที่ดีเยี่ยมสุด ๆ ...(ไม่ไปไหนสักที)อิอิอิ... เรื่อย ๆค่ะ นุชไม่รีบบบบบ....           Free TextEditor   Create Date : 02 สิงหาคม 2553 20 comments Last Update : 2 สิงหาคม 2553 13:12:17 น. Counter : 590 Pageviews. Share Tweet

ยังไม่จบค่ะ.. ขอต่อด้วยเรื่อง ปลา(เน่า)ที่โลตัส.... เมื่อวันศุกร์หนมถ้วยโทรไปแล้วค่ะ โอเปอร์เรเตอร์รับสาย ... เค้าว่าจะปรับปรุงให้... ไอ้เราก็(ขู่ ฟ่อ ๆ)ว่า เดี๋ยวจะไปซื้ออีก...!!! (จับผิดนั่นแหละ)... จบค่ะ   โดย: ครัวคุณยาย 2 สิงหาคม 2553 13:15:03 น.

ซี้นุช เพื่อนมะสบายอะ หวัดเล่นงาน ไว้ว่างจะเอาความรู้ว่าบอกเน้อ แต่ถ้าใจร้อนอยากรู้ตอนนี้ เข้าไปบล๊อคพี่หมี (หมีสีชมพู) ข้อมูลเดียวกัน อ่านได้เลยจ้า คิดถึงเน้อ   โดย: เช้าวันใหม่กับใจดวงเดิม 2 สิงหาคม 2553 13:38:00 น.

เหมือนกันค่ะ เคยสงสัยเหมือนกัน "พี่ปลานี่ใครเนี่ย เปิดมาเห็นชื่อทุกว้านนนน ทุกวัน" พอพี่ปลาเปิดคอร์สก็ได้โอกาสสมัคร แบบไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรซักอย่างเลยยย เห็นแต่ว่าสูตรนี้กินเยอะดี ชอบๆ ฮ่าๆๆๆๆ ยังไงก็ไม่ทิ้งพี่นุชพี่ปลาไปไหนแน่ะค่ะ แต่ตัวเองห้ามทิ้งเค้าด้วยน้า ฮี่ๆๆๆ >w< (มัดมือชกซะเรย) ปล.แอบฮาแม่พี่นุช "จะเอาไปกินบนรถด้วย ฮ่าๆ" เป็นกำลังใจให้พี่นุชเสมอค่ะ สู้ๆ อิอิ   โดย: kirill 2 สิงหาคม 2553 13:49:01 น.

55555555 เข้ามาฮาก่อนละ เดี๋ยวค่อยต่อเรื่องอื่น เห็นด้วยค่ะ ว่าน้องปลาเป็นคนน่ารักมาก พี่หมียังกลิ้งไปขอสูตรซุปผักเอามาประยุกต์กะที่พี่หมีใช้คุมน้ำหนักอยู่ และก็ได้ผลจริงๆ วันไหนซัดซุปผัก 2 มื้อคิดวันนั้นตัวเลขที่ลดลง ส๊วยยสวยย ดีใจกับตัวเลขของหนมถ้วยด้วยนะจ๊ะ(แหมตะก่อนน่ะของโปรดพี่หมีเลยนะข๊ะ หนมถ้วยเนี่ย แต่หลังๆก็ห่างหายกันไปนานๆถึงจะเจอสักทีเวลาไปหม่ำเตี๋ยวเรือ) สู้ สู้กันต่อไปค่ะ   โดย: หมีสีชมพู 2 สิงหาคม 2553 14:01:10 น.

ที่กินคอเป็ด 1. ถูก 2. เนื้อน้อย 3. ไขมันแทบไม่มี 4. เคี้ยวกระดูกหวาน สู้ๆๆต่อไปสูตรพี่ปลาของเค้านะดีจริงๆๆจ้ะ อดทนผ่านได้ 1 เดือนแล้วเหลืออีกแค่ 2 เดือนเองสู้ๆๆน่ะค่ะ   โดย: pa_jeab 2 สิงหาคม 2553 14:44:11 น.

ดีจ้า ไม่ได้ดีท็อกซ์สูตรกาแฟหรอกจ้า สูตรโยเกิร์ต+นมนี้ละ กินเข้าไปเยอะๆ ประมาณ 500 ซีซี ขึ้นไปจะดีมาก (เค้าว่ามันจะทะลุทะลวงถึงลำใส้ใหญ่ สูตรกาแฟ..ยังใจไม่กล้าพอน่ะ..หุหุ อ้อ..ลืมขำ..5555 นุชเขียนโดนใจเรามากอ้ะ ใจตรงกันมั่กๆ เรากำลังนึกๆ เรื่องประมาณนี้อยู่เลย..ตร๊งตรงอ้ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่าใหม่นะจ๊ะ   โดย: AB_PAE IP: 10.53.1.123, 10.1.5.21, 58.137.129.220 2 สิงหาคม 2553 15:08:33 น.

สวัสดีค่ะ หลายๆ อย่างที่คิดเหมือนกัน ตอนแรกที่เริ่มสูตรพี่ปลา แว๊บแรกที่เห็นพี่ปลาคือใคร แล้วทำไมต้องพี่ปลา จนวันหนึ่งพี่ปลาประกาศรับสมัคร ก็เลยขอลองดูสักตั้ง พิสูจน์ให้เห็นว่าจริงตามที่เขาเขียนบล็อคกันหรือเปล่า และเราก็ผ่านมาแล้วแทบทุกสูตร ก็เอาเนอะ ลองอีกสักที ไม่มีอะไรจะเสียนี่ แต่ถ้าเสียก็เสียไขมันไป ก็จะดีไม่ใช่หรือ เอาละสู้ๆ กันต่อไปนะน้องนุช ถ้าน้องไม่เลิกความตั้งใจ พี่คนนี้ก็จะเคียงข้างไปกับน้องๆ ทุกคนค่ะ   โดย: ญ. 2 สิงหาคม 2553 15:18:37 น.

มาส่งกำลังใจให้คุณนุชค่ะ ตอนแรกก็สงสัยเหมือนกัน ครอสพี่ปลา โปรล้วน+โปรผักวันที่ 1 เอะ...คืออะไรกัน ไม่สนใจค่ะ มัวแต่ไปนั่งสิงห้องโต๊ะเครื่องแป้ง อิอิ พอคลิกมาอ่านของพี่ปลา เท่านั้นล่ะค่ะ เกิดแรงบันดาลใจเลย ทึ่งในความอดดทนของพี่ปลาค่ะ สู้ๆ นะคะ อย่าทำให้ คุงครุผิดหวังนะคะ   โดย: ดินสอสีม่วง 2 สิงหาคม 2553 15:50:09 น.

ย้าวยาววววววววว ขอบอกยาวมากแต่พี่อ่านจบ ขำขำ ฮาฮาดี ขอให้การคิดดีของน้องนุชในครั้งนี้ ส่งผลให้น้องนุช ผอมสวยตลอดๆๆไปเลยจ้า   โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์ 2 สิงหาคม 2553 16:15:25 น.

เข้ามาบ้านนี้ทีไรอ่านเพลินเลยค่ะ นึกว่าอ่านนิยายนะค่ะเนี่ย สู้ ๆ นะค่ะ   โดย: lovelydear 2 สิงหาคม 2553 16:18:31 น.

มานั่ง หัวโด่ ให้มันนินทา (เอาให้หนำจายนะ เจ้านุช 5555555) ตรูว่าแล้ว อย่างที่บอก ชินแล้ววววว แรกเปิดเรียนก็พี่ปลาคะ พี่ปลาขา ขอหนูเข้าห้องเรียนด้วยนะ จะตั้งใจเต็มที่ เมื่อเวลาผ่านไป 1 เดือนก็มีหลายคนเก็บกระเป๋า ออกจากบ้านปายทีละคน 2 คน มิสนใจ ใยดีทั้งครูใหญ่ ครูไม่ใหญ่ ต่างช่วยกันยื้อยุดเหนี่ยวรั้งสุดชีวิต (ก็ตรูจาไปอย่ามายุ่งกับตรู เออ หนอ ) แอบเรียนแบบวิธีการเขียนของเจ้านุชนะ คงฮาไม่ได้เท่าเจ้าของ " ไม่เป็นไรจ้ะ ใช้สูตรไหนก็ได้ เอาให้สบายใจนะ สูตรแต่ละสูตรไม่ใช่ว่าจะเหมาะกับทุกคนนะ เอาให้เหมาะกับตัวเอง อยู่กับมันแบบมีความสุขก็พอจ้ะ ไม่ต้องกลัวพี่ปลาเสียใจ พี่ปลาน่ะไม่เป็นไรนะ แบบว่ารู้อยู่แล้ว เจอมาเยอะ คนที่เสียใจคือน้องต่างหากล่ะที่ยังไม่สามารถชนะไขมันได้น่ะ " คำพูดประมาณนี้แหละที่ต้องพูดอยู่บ่อย ๆ นับแต่เปิดห้องเรียนมา วันนี้แวะมาขำ มานั่งให้ นร.ปากกล้านินทาครู (ในใจนึกว่า มันช่างกล้านะ แบบว่า เปิดห้องมา 4 รุ่นแล้ว มีเจ้าเนี่ยและเอาความรู้สึก(ที่คงโดนใจหลาย ๆ คน) มาตีแผ่ เสียน้ำตาคลอเชียว ที่จริง จาแวะมาทวงขนมลูกเต๋า มันนะเนี่ย มาถึงก็ตะลึง เฮ้อ มันพาดพิงลาวนี่หว่า แงะ (เมื่อวานแช่ง มันไปแล้วว่า ถ้าแอบกินขนมลูกเต๋าที่จาซื้อมาฝากเรา ขอให้น้ำหนักมันนิ่ง ๆ ไม่ขึ้นไม่ลง (ให้ได้จิตตก) อิอิ สงสัยคำแช่งจาเป็นผล (ทำให้ฝนตกใหญ่ น้ำท่วมเมืองจันท์) จาบอกว่า เจ้านุชเอ๋ย ยังฮาได้อีกง่ะ   โดย: peepa2009 2 สิงหาคม 2553 16:40:41 น.

ยังอยู่นะคะ พี่ปลา + พี่นุช คุณหมอให้ออกกำลังกายได้แล้ว ... จะรีบมา ส่งการบ้านนะคะ   โดย: dorapanda 2 สิงหาคม 2553 18:34:07 น.

ตอน๊อตเข้าสูตรนี้ก็เครียดนะ รุ่น 2 ก้ไม่เวิก อะไรไม่รู้ รุ่น 3 ลองใหม่ศึกษา สำเร็จในรุ่น 3 จาก 62 เหลือ 55 พออกจากสูตรนีแล้ว คนรอบข้างดีจัยมาก เขาบอกว่าเห็นแล้ว สงสารอะไรก็กินไม่ได้ โรคจิตกลัว นน. เด้ง เนี่ยอยากลดเหลือ 53 ใช้วิธีแม่ตามกับนับแคลเอา ได้สารอาหารคบ 5 หมู่ น๊อตก็สมัครรุ่น 4 นะ แต่ช่วงนั้นเล่นเวทเยอไปหาหมอกล้ามเนื้อฉีก หมอเจาะเลือดตรวจเกาส์เพราะเรากินแต่ไก่งัยสูตรนี้ เนื้อเราก็ไม่กิน พอเปิดเรียนรุ่น4 ไม่สะดวกแน่ ก้เลยคุมแคลดีกว่า   โดย: พลูด่างในอ่างดิน 2 สิงหาคม 2553 19:33:12 น.

เมื่อวานงานเข้าเขียนเม้นท์ยังไม่เสร็จดีเล้ยจ้เพื่อน..ต้องรีบเก็บข้าวของปิดคอมพ์ โดดงานกลับบ้านไปก่อน..แถมทะลึ่งกินกาแฟตอนบ่าย 3 จะวิ่งก็กลัวหัวใจทะลักออกมาจากอก(ใจเต้นแรงมาก) แถมนอนไม่หลับอีกต่างหาก..เฮ้อ แฟนเราเค้าก็เลยบอกให้เราเลิกสูตรนี้เหมือนกันอ้ะ พูดจาเหมือนแฟนนุชเลย..คือตอนนั้นเราก็เหวี่ยงเพราะหิว(ของที่เคยกินได้)ใส่เค้าเหมือนกัน..เค้าบอกว่าดูเครียดไป..ให้เลิก..เอ๊า..พึ่งจะเข้าสูตรมา 3 วันเนี่ยนะ..คุณพี่ ที่เหมือนกันอีกอย่าง..ชอบดูรายการตลาดสดสนามเป้างี้..เราชอบมากกก..แต่ไม่ค่อยได้ไปลองกินอ้ะ..ดีจังที่นุชได้ไปลองชิมมาแล้วในหลายๆที่อ้ะ แล้วก็มีตอนที่ขำๆเยอะมากในบล็อกนี้น่ะ..แบบว่าอยากให้เขียนออกเป็นพ็อกเก็ตบุ๊คเลยอ้ะ..จริงๆนะ..อยากอ่านตลอดๆๆๆ   โดย: AB_PAE 3 สิงหาคม 2553 10:55:56 น.

ลืมบอก..เราใจง่าย..ตอบรับเข้าเป็นนักเรียนในห้องพี่ปลาแล้วนะ..อิอิ ก็แหม..ได้รับเกียรติขนาดน้าน..จะปฏิเสธได้อย่างไร.. ขอสนุกสนานกับการลดน้ำหนักไปกับนุชและเพื่อนๆ ทุกคนด้วยนะจ๊ะ   โดย: AB_PAE 3 สิงหาคม 2553 10:58:13 น.

ชอบ ๆ นักเรียนพี่ปลารุ่น 4 นี่ อารมณ์ดีกันทุกคนเลยเนอะ สู้ ๆ แบบเรื่อย ๆ นะจ๊ะ   โดย: palomaw 3 สิงหาคม 2553 11:50:42 น.

มาลงชื่อรออ่านเรื่องราวของหนมถ้วย^^   โดย: หมีสีชมพู 3 สิงหาคม 2553 12:13:08 น.

คุณนุช หนีบหนังสือคือเอาหนังสือเล่มหนาๆ หนักๆ เช่นหนังสือหน้าเหลืองหนา 5 ซม. ถ้าหนาไม่พอเอา 2 เล่มมาซ้อนกันแล้วติดพลาสเตอร์ให้แน่น จะได้ประมาณ 4.5-5 ซม. (ถ้าเอาหน้าเหลืองมาหนีบหว่างขาจะได้ไม่รู้สึกกระดากเหมือนเอาหนังสือเรียนมาหนีบ) ได้แล้วก็นั่งท่าปกติที่เรานั่งทำงานหรือเล่นคอมฯ แต่เขยิบก้นมาริมเก้าอี้หน่อยให้เข่าตั้งฉาก แล้วเอาหนังสือมาหนีบไว้หว่างขา ออกแรงหนีบอย่าให้หนังสือตก นั่งนานแค่ไหนก็หนีบไปเรื่อยๆ ค่ะ กุ้งหนีบได้ 5 นาทีก็ตกแล้ว แล้วก็เก็บมาหนีบใหม่ ตะคริวกินกันเลยทีเดียว ลองดูค่ะ จะทำให้ต้นขาด้านในกระชับ ส่วนท่าแกว่งขาจะทำให้ต้นขาด้านนอกและก้นกระชับ   โดย: กุ้ง (S H E A + + W o o ) 3 สิงหาคม 2553 12:26:30 น.

เรายังไม่ได้อัพบล็อกเลยอ้ะ ต้องไปเก็บผักในฟาร์มวิวก่อน555 อ้างได้อีกเนาะ ฮึ่มมีเวลาอีกครึ่ง ชม. ก่อนบ่าย น่าจะปั่นทันเนอะ   โดย: AB_PAE 3 สิงหาคม 2553 12:29:28 น.

มาคอนเฟิร์มเรื่องหนีบหนังสือค่ะ ขิงทำวันละชั่วโมง ทำเสร็จปวดขาสุดๆ ฮ่าๆๆๆๆ   โดย: kirill 3 สิงหาคม 2553 12:58:23 น.