วาสนาของ..ยุง ให้มันรู้ไป.. ว่ายุงก็มีสิทธิ์เสนอหน้าขึ้นบล็อกได้กะเขาเหมือนกัน บอกเล่าเก้าสิบก่อนนะคะว่าบล็อกนี้ไร้สาระ อัพขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด คืนนี้นั่งเล่นเน็ตอยู่นี่ โดนไปซะห้าตุ่ม หนอยยยย.. ตัวเดียวกันนี่แหละค่ะ สังหรณ์ป้าโซมันบอก ดักตีมันพลาดไปสองครั้ง ปืดดดดด.. ยุงที่ญี่ปุ่นนี่ จะชุกชุมในหน้าร้อน แล้วก็หายหน้าหายตาไปเมื่ออากาศเริ่มเย็น แต่ตอนนี้ยังพอมีอยู่ค่ะ เคยทะเลาะกับยุงไหมคะ? ประเภทไอ้ตัวเดียวกันนี่แหละ ตอดเราตรงนั้นทีตรงนี้ที พอเงื้อมือจะตีมันก็บินหนีเราไปได้ทุกครั้ง ให้หงุดหงิดใจทุกครั้งจนบางครั้งประชดมันซะเลยด้วยการอยู่เฉยๆ นั่งนิ่งๆ มันอยากกินเลือดนักก็กินไป ซาดิสต์ถึงขนาดดูมันปักปากเข้าไปในผิวเรา แล้วดูดเลือดอย่างมีความสุข เอ้า!! ดูดเข้าไป..ดูดซะให้พอ พอท้องมันกางเต็มที่ ทีนี้บินเชื่องช้าละ บางตัวตะกรามมากถึงขนาดเดินเตาะแตะบินไม่ไหวไร้ศักดิ์ศรีเอาทีเดียว และเมื่อนั้น.. วะฮะฮ่า.. ค่อยบรรจงเผียะไปอย่างจัง ฮึ่มมม !! ไอ้เรื่องสังหารยุงนี่ ที่บ้านจะมีวิธีการของแต่ละคน โดยมาตรฐานแล้วก็คือฝ่ามือพิฆาต ยกเว้นปู่.. ที่เล่นของ.. ปู่ได้ยินเสียงยุงบินวี้ๆละเป็นต้องหยิบกระป๋องยาฆ่ายุงมาฉีดๆพ่นๆ แถวที่ได้ยินเสียง จะเห็นตัวหรือไม่ไม่รู้หละ ฉันมั่วไว้ก่อน ประหนึ่งว่าถึงแม้ยุงไม่ตายขอให้ฉันสบายใจละกัน ลักษณะการพ่นฉีดยุงของปู่ ป้าโซกลัวว่าคนจะแย่ก่อนยุง เพราะพ่นไปแล้วปู่ก็นั่งจ่อมดูทีวีเครื่องส่วนตัวอยู่ตรงนั้น ไม่ได้ขยับขยายไปไหนหรือเปิดประตูหน้าต่างให้อากาศระบายเลย ส่วนฝ่ามือพิฆาตประจำบ้านได้แก่คนตัวเล็กสุดค่ะ ป้าโซก็ไม่เข้าใจว่าเขาทำได้ยังไง ตีเมื่อไหร่เสียงเจ้าตัวจะร้องว่า "Get !!!" .. ตายเมื่อนั้นค่ะ !! ทุกวันนี้เวลาเจอยุงก็จะส่งเสียงเรียกมาจัดการ มีอยู่ครั้งหนึ่งยุงมาเกาะนิ้วปู่ เจ้าตัวเล็กตีผัวะเข้าให้ ปู่ทำเสียงผิดหวังว่าไม่ทันแล้วหละ แต่พอเจ้าตัวเล็กหงายมือให้ดูปู่ก็ปรบมือเปาะแปะเชียร์กันประสาปู่หลาน.. วันหนึ่งป้าโซแอบสังเกตวิธีการพิฆาตยุงของเจ้าตัวเล็ก พอเห็นยุงเขาจะกางมือกึ่งๆแอ่นมือ อ้าแขนช่วงประมาณสองฟุดได้ พอเล็งได้ที่มือก็จะตะปบปั้บเข้าให้เสียงดังแปะ เมื่อมาพิจารณาตามหลักการแล้ว(มีหลักการแม้กระทั่งตียุง.. เออหนอ.. ป้าโซนี่??) มันเป็นไปได้ที่เขาตียุงได้ทุกครั้งเพราะการทำมือแปๆแอ่นๆนั่นเอง พอตะปบตัวยุง มือมันก็ไม่พาเอาอากาศไปช่วยโบกยุงให้หนีไปไงคะ เข้าเค้าไหมคะหลักการป้าโซ ?? เอิ๊กกกกก.. นั่นเป็นกรณีที่เห็นยุงจะๆนะคะ ไม่ใช่มันแอบมาเจาะใต้ขาเวลาเรานั่งกับพื้น อย่างนั้นพอเรารู้สึกว่าคันขยับปุ๊บมันก็หนีไปปั๊บ ฮู้ยยย.. เรื่องเล่นเอาเถิดเจ้าล่อกับยุงนี่ บ้านป้าโซประสาทเอาเรื่องค่ะ โดยเฉพาะเวลานอนนี่.. พอได้ยินเสียงวี้ๆๆ ลุงจะเปิดไฟ เอาเสื้อผ้าสีดำๆมาวางล่อกลางห้อง แล้วนั่งเล็งเงียบๆ สักพักมันจะมาบินเกาะที่เสื้อสีมืดๆนั่น ได้ผลมั่งไม่ได้ผลมั่งแล้วแต่อารมณ์ยุง ป้าบบบบ!! นั่น.. คืนนี้ป้าโซพิชิตมันได้แล้วค่ะ ดันง่าวมาเกาะที่ส้นเท้า เสร็จสิ เหอๆๆ.. หลับสบายละคืนนี้ สวัสดีค่ะ คำเตือน.. บล็อกนี้ไม่เหมาะกับผู้ใจบุญสุนทาน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน .. เอ๊ะ.. แล้วจะทันไหมนี่ เอาคำเตือนมาวางแปะตรงนี้น่ะ ไปละค่ะ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับชีวิตประจำวัน ..   Create Date : 24 กันยายน 2552 18 comments Last Update : 24 กันยายน 2552 21:42:10 น. Counter : 1286 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีค่ะป้าโซ แสดงว่าเจ้าตัวเล็กนี้มือไวใช่เล่น ประมาณว่านักตบมืออาชีพนะคะเนี่ย ส่วนเรื่องแบบยุงแอบกัดแถวขาก็มีบ้างค่ะ บางทีก็อารมณืเสียเหมือนป้าโซ นึงโมโห แอบตบได้บ้างไมไ่ด้บ้างก็มีค่ะ อิอิ   โดย: Nok (nokjeffus ) 25 กันยายน 2552 4:14:46 น.

เคยต่อสู้กับยุงเป็นคู่กัดกันที่ไทยค่ะป้าโซ จะตบต่อเมื่อดูดเลือดเรา หรือไม่ก็แสดงออกเกินหน้าเกินตาว่าจะดูดเลือดเราให้ได้ แต่ยุงที่ญี่ปุ่นยังไม่เคยเจอเลยค่ะ ว่าไปก็อยากรู้นะคะว่าที่ไหนดุกว่ากัน อิๆ   โดย: mame (@FirstblusH ) 25 กันยายน 2552 10:23:28 น.

มาแอบฮา เริ่ดค่ะเริ่ด ยุงท่านก็ได้ขึ้นบล็อก   โดย: Thairabian 25 กันยายน 2552 15:06:22 น.

ป้าโซขา ดูท่าทางเจ้าตัวเล็กน่าจะเก่งฟิสิกส์เนอะ ช่างใช้แรงได้พอดิบพอดี คุณแม่ก็ช่างงงงงไปสังเกตุอีก5555 เรื่องราวน่ารักที่เกิดขึ้นกับทุกคนเมื่อเอามาเขียนจริงๆก็สนุกนะคะ เอาตามล่ากันต่อไปจ้า   โดย: erbhern 25 กันยายน 2552 21:21:15 น.

มาแอบอ่าน อบขำ อยู่คนเดียว555555   โดย: somphoenix 26 กันยายน 2552 2:29:47 น.

หลักการการตียุงของคนตัวเล็กบ้านป้าโซนี่ฟังเข้าท่า พลขอสนับสนุนด้วยคนจริง ๆ ป้า พลก็เคยเป็นกับเรื่องเสียงยุงวี้ ๆ เนี่ย มีอยู่คืนนอนไม่ได้มันบินมาวี้ ๆ ข้างหูตลอดเวลา ตบเพี๊ยก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ง่วงก็ง่วง นังยุงนี่ก็มากวนตลอดเวลา สรุปทั้งคืนก็ทำไรมันไม่ได้ สุดท้ายต้องหาตัวช่วย เออ ค่อยเงียบหูลงไปได้ ของเค้าดีจริง ๆ ป้า   โดย: พล (aoigata ) 26 กันยายน 2552 14:58:46 น.

ถึงจะตัวกะจิ๊ด แต่มีฤทธิน่าดูเลยชิมิส์คะ สมัยเด็ก ๆ จำได้ว่า ไทยรัฐเคยพาดหัวข่าวใหญ่มากว่า 'อีกสิบปี เมืองไทยจะไม่มียุง' ประมาณนี้อ่ะค่ะ เนื้อข่าวบอกเล่าถึงงานวิจัยของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง (ถ้าจำไม่ผิดคือ มก.) ว่าค้นคว้าทุ่นฆ่ายุง ตั้งแต่วงจรตอนเป็นลูกน้ำกันเลยทีเดียวเชียว โดยไม่มีผลข้างเคียงกับสัตว์อื่นหรือมนุษย์ แล้วเป็นไงล่ะ เห็นมีข่าวลือหลังจากนั้นว่า บริษัทผลิตยาฆ่ายุงยี่ห้อต่าง ๆ รวมหัวกัน ไม่ให้การวิจัยชิ้นนั้นดำเนินต่อไป จริงเท็จประการใด ไม่รู้ แต่เสียดายวันไร้ยุงจัง จะเป็นยังไงนะ ถ้าโลกนี้ไม่มียุง   โดย: Oops! a daisy 26 กันยายน 2552 21:23:35 น.

เรื่องชีสเค้กนะ เค้าโดนบังคับให้ใส่บลูเบอร์รี่ไปด้วยเฉย ๆ ป้า แต่เรื่องทำเค้กนะ เธอภูมิใจสวิสทำอยู่แล้วจ้า ส่วนโคมไฟดวงในครัวนะ พลไม่ชอบเท่าไร เพราะว่าแสงในครัวมันก็พออยู่แล้วไง ตอนติดใหม่ ๆ เคยบ่น ไม่ชอบ แต่มีอยู่ครั้งแอบเปิดของเธอเล่น เออ ก็ดีเหมือนกันนะ พอเธอมาเห็นเลยถามพลเลยว่าเปิดทำไมละ ไหนว่าไม่อยากได้ ไทยดำก็ได้แต่อึ้ง ไม่รู้จะตอบยังไงเลยป้า ว่าเค้า แต่ใช้ของเค้าอะน้อ ว้า อายจังเลย   โดย: พล (aoigata ) 28 กันยายน 2552 15:19:39 น.

ป้าโซ ปานาติปาตา แล้วอะไรต่อไม่รู้   โดย: R_may 28 กันยายน 2552 20:25:42 น.

สวาทดีคับป้าโซ ขอให้ตบยุงได้ทุกวันนะครับ อิอิ เฮ่อ ผมพูดยังงี้ เด๋วจะโดนยุงมันรุมอ๊ะป่าวหว่า เหอ ๆ   โดย: smack 29 กันยายน 2552 16:26:46 น.

ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ. ห้ามฆ่าสัตว์ เมื่อยุงกัด เี่ราต้องตบ ของแท้ ต้องตบอย่างมีหลักการ อย่างเจ้าตัวเล็กของป้าโซนะคะ ิ่อ่านไป ขำไป จะบาปไหมนี่   โดย: บังเอิญสวย(ช่วยไม่ได้) 30 กันยายน 2552 3:05:20 น.

เค้าว่ายุงมีวงจรชีวิตอยู่ 7 วันชิมิส์คะป้าโซ แสดงว่า ยุงตัวนี้เหลือเวลาอีกหนึ่งวันก็จะสิ้นอายุขัยเนอะ คงต้องหายุงตัวใหม่มาอัพบล็อกแล้วหละ อิอิ   โดย: Oops! a daisy 30 กันยายน 2552 22:53:53 น.

โอ้โห แววนักฟิสิกส์ออกเลยนะคะเนี่ย แต่ที่นี่ไม่มียุงให้ตบอ่ะค่ะป้าโซ สงสัยมันจะทนความเย็นไม่ไหวค่ะ 555   โดย: thainurse@norway 1 ตุลาคม 2552 18:15:53 น.

ป้าโซ หวัดดีค่ะ เพิ่งสังเกตว่า บ้านป้าโซมีเครื่องพ่นกำจัดยุงขายด้วยนะเนี่ย อิอิ   โดย: Oops! a daisy 4 ตุลาคม 2552 10:42:20 น.

สวัสดีค๊าป้าโซ สบายดีน๊าค๊า... ไม่ได้แวะมาบ่อยๆ ต้องขอโทษด้วยค๊า แต่คิดถึงน๊า และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนที่บล็อคนะคะ ทำให้รู้สึกอบอุ่นขึ้นเยอะเลย จากอากาศหนาวๆแบบนี้... อากาศที่โน้นเป็นไงบ้างค๊า หนาวหรือยัง ยังไงรักษาสุขภาพด้วยน๊าค๊า เป็นห่วง และก็คิดถึงจ้า ไว้เดือนจะแวะมาทักทายใหม่น๊าค๊า   โดย: duen norway 8 ตุลาคม 2552 15:37:58 น.

ป้าโซ สบายดีบ่จ้า ไม่เห็นอัพบล๊อคเลย นานแล้วนา...   โดย: kamaron 8 ตุลาคม 2552 22:38:45 น.

แหม อ่านมาตั้งนาน เพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่ควรอ่าน ก็บรรทัดสีแดงๆ นี่เองค่ะ อิอิอิ   โดย: Haru no Tsubomi 9 ตุลาคม 2552 14:26:48 น.

ดีค่าป้าโซ ตุ๊กตาเองค่ะ คอมตุ๊กตาพังไปเดือนกว่าๆ แต่ตอนนี้ซื้อใหม่มาแล้ว เห่อมากกกกก ไม่ได้มาอ่านบล็อคป้าโซหลายบล็อคเลยค่ะ อ่านล่าสุดตั้งแต่บล็อคป้าโซกลับจากเมืองไทย (ยังแอบแซวไปว่าทำไมกลับมาไวจัง ฮ้าาาา) วันนี้ขออ่านย้อนหลังไปเลยนะคะ แค่เริ่มเรื่องยุง ก็คันจี๊ดๆ ที่ข้อพับแล้วค่ะป้าโซ ( พลิกขาดู เห็นยุงนอนตายพร้อมจมกองเลือด ฮ่าๆๆ เปล่าหรอกค่ะ โม้ไปงั้นแหล่ะ ให้เข้าบรรยากาศ) แต่บล็อคนี้สนุกดีค่ะ อ่านง่าย สบายอุรา แม้แต่เรื่องยุงๆ ป้าโซยังทำให้น่าติดตามเลย ตอนเด็กๆ ตุ๊กตาเคยนั่งดูหนังจีนกำลังภายใจอยู่บ้าน แล้วได้ยินเสียงหึ่งๆ หวีดๆ หวิวๆ ลอยอยู่แถวๆใบหน้า ก็เลยคว้ามือแหวกอากาศ (ท่าคีบตะกียบสองนิ้ว) ปรากฏว่าสองนิ้วที่แหวกอากาศไป มีติดนิ้วมาหนึ่งตัวค่ะ เสร็จแล้วเอามาให้ป๋าพิจารณา ปรากฏว่าเป็นแมงวันค่ะป้าโซ อะฮ้า...แมงวันนี่สปีดเร็วกว่ายุงอีกเชียวนะ แต่ตุ๊กตาสามารถคีบมันกลางอากาศได้ กลายเป็นความภูมิใจจนถึงทุกวันนี้ นึกแล้วน้ำตาจะไหลค่ะป้าโซ ไปดีกว่า...เมนท์ยาวกว่า จขบ อีก ฮ่าๆๆ ขอบคุณป้าโซมากนะคะ คิดถึงป้าโซ (อยู่ลึกๆ)เช่นกันค่า   โดย: tukuta 9 ตุลาคม 2552 19:12:59 น.