|
|
แม่ม่ายใจซื่อ
สามก๊กฉบับฮูหยิน
แม่ม่ายใจซื่อ
"เล่าเซี่ยงชุน"
เมื่อเอ่ยถึงชื่อ นางชีฮูหยิน คงจะไม่มีท่านผู้อ่านสามก๊กคนใดจำได้เป็นแน่ว่า นางคือใคร มีความสำคัญอย่างไร และได้แทรกอยู่ตรงไหนของสามก๊ก ฉบับของ ท่านเจ้าพระยาพระคลัง (หน) อันมีความยาวเกือบสองพันหน้านั้น
ถึงแม้ว่านางจะไม่มีความสำคัญ ต่อเรื่องราวของการรบราฆ่าฟันกัน ระหว่างก๊กทั้งสามนี้เลยก็ตาม แต่นางก็มีพฤติกรรมอันแสดงถึงจิตใจที่มั่นคง ต่อคุณธรรมความดี พอที่จะเป็นตัวอย่างของสตรีได้
ลิ่วล้อผู้เล่าจึงขออนุญาตขุดคุ้ยออกมา ให้ท่านได้รู้จักกันไว้ในคราวนี้
นางชีฮูหยิน เป็นภรรยาของ ซุนเซียง น้องชายรองจาก ซุนกวน เจ้าเมืองกังตั๋ง ผู้ยิ่งใหญ่แห่งจ๊กก๊กในภาคใต้ของแผ่นดินจีน เป็นบุตรของ ซุนเกี๋ยน นักรบรุ่นราวคราวเดียวกันกับ โจโฉ และ เล่าปี่ แต่เสียชีวิตเมื่ออายุเพียงสามสิบปี ในการรบกับ เล่าเปียว ที่เมืองเกงจิ๋ว
มารดาของซุนเซียงคือ นางงอฮูหยิน มีบุตรชายล้วน สี่คน คือ ซุนเซ็ก ซุนกวน ซุนเซียง และ ซุนของ
เมื่อซุนเกี๋ยนถึงแก่ความตาย ซุนเซ็กพี่ชายคนโตอายุประมาณสิบห้าปีได้เป็นใหญ่ในเมืองกังตั๋งสืบต่อจากบิดาไปอีกสิบกว่าปี ก็ถูกทหารเลวลอบยิงด้วยเกาทัณฑ์ถึงแก่ความตายไปอีก เมื่อายุได้ประมาณยี่สิบหกปีเท่านั้น
ซุนเซ็กไม่มีบุตร ซุนกวนน้องชายคนรองจึงได้เป็นเจ้าเมืองกังตั๋งต่อไป และให้ซุนเซียงไปเป็นเจ้าเมืองตันเอี๋ยง แต่ซุนเซียงนั้นมีนิสัยชอบเสพสุรา เมื่อเมาแล้วก็มีกิริยาหยาบช้า มิได้ปราณีแก่ขุนนางทั้งปวง หาเรื่องทำโทษโบยตีต่าง ๆ นา ๆ อยู่เนือง ๆ จนขุนนางน้อยใหญ่โกรธแค้น เกลียดชังคิดจะหาทางกำจัดเสีย
ไต้อ้วน ซึ่งเป็นปลัดเมืองจึงคบคิดกับ อิหลำ และไปชักชวน เกลี้ยกล่อม เปียนหอง คนสนิทของซุนเซียง มาเข้าเป็นพวกด้วย แล้วร่วมกันวางแผนการณ์ที่จะฆ่าซุนเซียงให้ได้
พอถึงเทศกาลขึ้นปีใหม่ เป็นประเพณีที่ขุนนางทั้งหลาย จะต้องเข้ามาคำนับอวยพรเจ้าเมือง ซึ่งซุนเซียงก็ให้แต่งโต๊ะ ไว้เลี้ยงต้อนรับขุนนางเหล่านั้นให้พร้อม
แต่นางชีฮูหยินเป็นคนที่มีความรู้ ในการเสี่ยงทายเรื่องร้ายดี จึงเสี่ยงทายดูแล้วบอกกับสามีว่า
".....เวลาเช้าท่านจะออกเลี้ยงโต๊ะขุนนางที่ศาลากลาง เหมือนอย่างทุกครั้งนั้น ท่านอย่าออกไปเลย เคราะห์ร้ายนักอยู่....."
ซุนเซียงก็ไม่เชื่อ ถึงเวลาก็ออกไปต้อนรับขุนนางที่มาคำนับ แล้วก็เชิญให้กินเลี้ยงจนเสร็จงาน เมื่อขุนนางทั้งหลายลากลับไปหมดแล้ว ซุนเซียงก็กลับเข้าบ้านพอถึงประตูบ้านจะเข้าข้างใน เปียนหองคนสนิทซึ่งเดินตามมาข้างหลัง เห็นซุนเซียงมิได้ระมัดระวังตัว จึงชักกระบี่ออกฟันซุนเซียงล้มลง ถึงแก่ความตายอยู่ตรงนั้นเอง
อิหลำกับไต้อ้วนเห็นดังนั้น ก็จับเปียนหองไว้ในฐานที่เป็นคนร้ายลงมือฆ่าซุนเซียงเจ้าเมืองตาย แล้วก็ให้เอาตัวไปประหารชีวิตเสียโดยเร็ว เมื่อไม่มีใครเป็นใหญ่กว่า อิหลำก็ยึดทรัพย์สมบัติของซุนเซียงไว้ แล้วก็ให้หาตัวนางชีฮูหยินมาบอกว่า
".....บัดนี้เปียนหองคิดมิชอบ เป็นขบถฆ่าสามีท่านเสีย ข้าพเจ้าก็ได้แก้แค้นแทนท่าน ให้เอาเปียนหองไปฆ่าเสียแล้ว ตัวท่านเป็นผู้หญิงควรจะปฏิบัติตามเรา แม้มิยอมเป็นภรรยาเรา เราก็จะฆ่าเสีย....."
นางชึฮูหยินก็ตกใจ แต่ก็บอกว่า
"....ตัวข้าพเจ้าเป็นหญิงหาสามีมิได้ เป็นที่คนทั้งปวงดูหมิ่น ซึ่งท่านเมตตาจะเลี้ยงข้าพเจ้าเป็นภรรยานั้นก็ควรอยู่แล้ว แต่ทว่า ผัวข้าพเจ้าตายใหม่ ๆ ใจยังไม่ปกติขอท่านได้งดไว้ก่อน ข้าพเจ้าจะแต่งโต๊ะเซ่นวักสามี ตามประเพณีแล้ว จึงจะปฏิบัติตามท่าน....."
อิหลำได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีนัก จึงกลับไปบ้านรอโอกาสนั้นอยู่
นางชีฮูหยินก็ให้คนใช้ลอบไปตาม ซุนโก๋ และ เปาเอ๋ง ซึ่งเป็นคนเก่า ของซุนเซียงมาหา แล้วนางก็ร้องไห้บอกว่า
"....บัดนี้อิหลำไต้อ้วนสองคนนี้ คิดอ่านให้ เปียนหองฆ่าซุนเซียงถึงแก่ความตาย แล้วเก็บเอาทรัพย์สิ่งของทั้งปวงไว้เป็นอาณาประโยชน์ แล้วมิหนำซ้ำจะมาข่มเหงเอาตัวเราไปเป็นภรรยาอีกเล่า บัดนี้เราจะทำเป็นว่ากล่าวอ้อนวอนไว้มิให้ขัดใจ แลตัวท่านทั้งสองเป็นที่รักใคร่ไว้วางใจ จงได้อนุเคราะห์แก่เรา เหมือนเอ็นดูซุนเซียงผู้ตาย ให้มีหนังสือบอกไปถึงซุนกวนผู้พี่ ให้แจ้งเหตุผลทั้งนี้ด้วย แลตัวเราก็จะคิดอ่านเพทุบายฆ่าอิหลำไต้อ้วน สองคนนี้เสีย....."
ซุนโก๋กับเปาเอ๋งก็ยืนยันว่า
".....ข้าพเจ้านี้เป็นข้าเก่าของซุนเซียง ได้เอ็นดูกรุณาคุณหาที่สุดมิได้ ครั้นรู้ว่าอิหลำไต้อ้วนทำร้ายแก่สามีท่าน ก็คิดจะแก้แค้นแทนคุณอยู่....."
แล้วทั้งสองก็ลากลับมาบ้าน และแต่งหนังสือเล่าเรื่องราวให้คนถือหนังสือ ไปส่งให้ซุนกวนที่เมืองกังตั๋งได้ทราบเรื่องโดยเร็ว
วันต่อมานางชีฮูหยินก็ตั้งโต๊ะ เซ่นศพสามีตามประเพณีเสร็จแล้ว ก็อาบน้ำแต่งตัวสวยงาม ทำกิริยาดุจมีความยินดีที่จะมีสามีใหม่ แล้วก็เชิญให้อิหลำมากินเลี้ยงที่บ้านในเวลาค่ำ เมื่ออิหลำมาถึงนางก็ต้อนรับเป็นอันดี เชิญนั่งโต๊ะและรินสุราส่งให้ด้วยกิริยาท่าทีเอาใจใส่รักใคร่ จนอิหลำเมาได้ที่ดีแล้ว นางก็ประคองเข้าไปในห้องนอน ซึ่งได้นัดให้ซุนโก๋กับเปาเอ๋งมาแอบอยู่ข้างเตียงก่อนแล้ว
ซุนโก๋และเปาเอ๋งก็ถอดกระบี่ออกมาฟันอิหลำถึงแก่ความตายไป
แล้วนางชีฮูหยินก็ให้คนใช้ไปบอกไต้อ้วนว่า วันนี้เป็นวันดีนางได้จัดงานแต่งงานเป็นภรรยาอิหลำ จึงขอเชิญให้ไปกินเลี้ยงที่บ้านด้วย ไต้อ้วนมีความยินดีก็รีบมาที่บ้านนางชีฮูหยิน พอเข้าประตูบ้าน ก็ถูกซุนโก๋เปาเอ๋งฆ่าตายไปอีกคนหนึ่ง
แล้วทั้งสองก็คุมทหารไปจับบุตรภรรยา และพรรคพวกของอิหลำกับไต้อ้วนมาฆ่าเสียทั้งครอบครัว นางชีฮูหยินก็ให้ตัดศรีษะผู้ทรยศทั้งสอง ไว้คำนับเซ่นไหว้ที่หน้ากุฏิศพของซุนเซียงผู้สามีด้วย
อีกไม่นานซุนกวนแจ้งเรื่องราวในหนังสือแล้ว ก็รีบยกทหารมาถึงเมืองตันเอี๋ยง เมื่อทราบว่านางชีฮูหยินได้ร่วมมือกับซุนโก๋และเปาเอ๋ง จัดการกับอิหลำและไต้อ้วนเป็นที่เรียบร้อยไปแล้วก็มีความยินดี
ซุนกวนก็จัดแจงบ้านเมือง ให้สงบเรียบร้อย แล้วแต่งตั้งให้ซุนโก๋กับเปาเอ๋งเป็นเจ้าเมือง และปลัดเมืองตันเอี๋ยงตามความชอบ แล้วก็พานางชีฮูหยินกลับไปอยู่ด้วยกันที่เมืองกังตั๋งอย่างเป็นสุขสืบมา
ก็เป็นอันว่านางชีฮูหยิน หญิงเหล็กที่มีใจคอเด็ดเดี่ยวซื่อสัตย์ต่อสามี ได้เป็นตัวอย่างอันดี สมควรยกย่องไว้ในประวัติศาสตร์ได้อีกคนหนึ่งเหมือนกัน
###############
| Create Date : 24 เมษายน 2559 |
| Last Update : 24 เมษายน 2559 11:48:02 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 357 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [