|
|
หัวอกลิ่วล้อ
ปกิณกะสามก๊ก
หัวอกลิ่วล้อ
" เล่าเซี่ยงชุน "
ผู้ที่อ่านสามก๊กฉบับของท่านเจ้าพระยาพระคลัง(หน)นั้น คงจะพบว่ามีชื่อตัวละครที่ได้ปรากฏอยู่บนสารบัญ ทั้ง ๗๘ ตอน เป็นจำนวนมากมายนับไม่ไหว และยังมีที่ไม่ปรากฏชื่ออีกเป็นก่ายกอง นับไม่ถ้วน สามก๊กจึงน่าจะเป็นได้เป็นวรรณคดีที่มีตัวละครมากที่สุด ก็ว่าได้
ครั้งแรกอ่านไปพบ ฮัวหยง ผู้อาสาลิโป้ออกรบกับกองทัพบ้านนอกของโจโฉ สองวันก็ฆ่าทหารเอกของข้าศึกตายไปถึงสี่คน พอมารบกับกวนอูท่านก็ว่า
...ฝ่ายหัวเมืองทั้งปวงซึ่งอยู่ในค่ายนั้น ได้ยินเสียงกลองและม้าล่อดังอื้ออึง ก็ชวนกันไปดูกวนอูรบกับฮัวหยง ครั้นออกไปถึงประตูค่าย ก็เห็นกวนอูหิ้วเอาศีรษะฮัวหยง กลับมาทิ้งไว้ตรงหน้าค่าย......
แค่นี้เอง ตายแล้วก็กลิ้งอยู่กลางดิน
พอถึงคราว บังเต๊ก จะไปรบกับกวนอู ก็แบกเอาโลงศพไปด้วย ตั้งใจว่าจะฆ่ากวนอูให้ได้ จะเอาศพกวนอูหรือศพของตนเองใส่โลงกลับมา โจโฉก็ตักเตือนว่า อย่าประมาทแก่ข้าศึกซึ่งมีฝีมือเหนือกว่า บังเต๊กก็บ่นว่า
....กวนอูนี้เป็นคนกล้าปรากฏมาถึงสามสิบปีแล้ว บัดนี้เราจะมากำจัดเสียให้ได้ เหตุใดเจ้าเราจึงมาสรรเสริญกวนอูนักดังนี้....
และบังเต๊กก็เกือบจะเอาชนะกวนอูได้ แต่เป็นเพราะเขามีนายขี้ขลาด และริษยา ลูกน้อง เขาจึงต้องตายจนได้ ยังดีที่กวนอูเองชมเชยว่าเป็นคนกล้าหาญ
ยิ่ง พัวเจี้ยง นายทหารของซุนกวนเจ้าเมืองกังตั๋งฝ่ายใต้ ซึ่งหลอกให้กวนอูหลบหลีกกับดักของตน จนไปตกหลุมพรางถูกจับตัวไปประหาร ตนเองก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุน และด้วยความซวยดันหนีไปเจอเอากวนหินลูกชายของกวนอู เข้าที่บ้านของตาแก่แห่งหนึ่ง ซึ่งกวนหินเข้าไปพักอาศัยอยู่ก่อน พอรู้ว่าเป็นพัวเจี้ยงกวนหินก็ฉวยดาบวิ่งเข้าใส่....พอพัวเจี้ยงจะหนีก็เห็นกวนอูผู้ตายถือง้าวมายืนขวางหน้าไว้...ตกใจโจนหลีกก็ล้มลงกวนหินก็ฟันถูกพัวเจี้ยงตายตามบิดาไป ใคร ๆ อ่านแล้วก็พากันสมน้ำหน้า
ลิ่วล้อของเตียวหุยสองคนคือ ฮอมเกียง กับ เตียวตัด ถูกบังคับให้จัดเครื่องขาวให้กองทัพ ที่จะยกไปแก้แค้นแทนกวนอูพี่กลาง เครื่องนุ่งห่มก็ขาว ธงทิวก็ต้องขาวยังพอไหว แต่ ม้าขาวนี่จะไปเกณฑ์มาจากไหนให้นายขี่ได้ทั้งกองทัพ พอมาขอต่อรองก็โดนเฆี่ยนเสียคนละห้าสิบที รุ่งขึ้นถ้าไม่ได้ตามสั่งเป็นหัวขาด ก็เลยชวนกันแอบย่องเข้าไปฆ่าเตียวหุยเสีย ทั้งกำลังหลับกรนครอก แล้วก็ตัดศีรษะเอาไปให้ซุนกวน หวังว่าจะได้บำเหน็จรางวัล สุดท้ายกลับถูกจับตัวใส่กรงกลับคืนมาให้เล่าปี่ ตัดหัวเซ่นศีรษะเตียวหุยเสียจนได้ ไม่มีใครพุทโธเหมือนกัน
เกิดมาเป็นลิ่วล้อก็อย่างนี้แหละ ลิซก เป็นทหารของตั๋งโต๊ะ แต่เป็นเพื่อนเก่าของ ลิโป้ ลูกเลี้ยงของเต๊งหงวนคู่อาฆาตของตั๋งโต๊ะ อุตส่าห์ไปเกลี้ยกล่อมให้ลิโป้ตัดหัวพ่อเลี้ยงมาให้ตั๋งโต๊ะก็ไม่ได้ดิบได้ดีอะไร พอลิโป้จะฆ่าตั๋งโต๊ะก็ใช้ลิซกไปหลอกลวงเอามากำจัดเสีย ก็ยังอยู่อย่างเดิม ครั้นถูกใช้ออกไปรบ พลาดท่าข้าศึกมาทีเดียว ก็ถูกประหารเสียอย่างง่ายดาย
ขุนนางอีกคนหนึ่งชื่อ ซัวหยง เดิมนั้นอยู่บ้านนอก แต่เป็นผู้มีสติปัญญาดี เมื่อ ตั๋งโต๊ะยึดอำนาจการปกครอง ในเมืองลกเอี๋ยงได้สำเร็จเด็ดขาดแล้ว ให้คนไปตามมาทำราชการ ซัวหยงก็บิดพริ้วไม่ยอมมา ตั๋งโต๊ะจึงให้คนไปบอกว่า ถ้าขัดขืนคำสั่งจะให้ทหารไปจับฆ่าเสียให้สิ้นทั้งครอบครัว ซัวหยงกลัวตายจึงเข้ามารับราชการ ตั๋งโต๊ะก็ไว้วางใจให้เป็นที่ปรึกษาการบ้านเมือง เดือนหนึ่งได้เลื่อนตำแหน่งถึงสามขั้น
ครั้นอ้องอุ้นคิดอุบายฆ่าตั๋งโต๊ะ แล้วทิ้งศพประจานไว้กลางเมือง ให้คนที่เกลียดชังมาทุบตีศพจนเปื่อยเละไป แต่ซัวหยงกลับมาร้องไห้อาลัยรักตั๋งโต๊ะ อ้องอุ้น ก็โกรธเอาตัวมาถามว่าเป็นศัตรูราชสมบัติหรือ
ซัวหยงก็ว่ามิได้คิดเช่นนั้น แต่คิดถึงคุณของตั๋งโต๊ะที่เอามาตั้งเป็นขุนนาง ครั้งนี้โทษ ผิดนัก แต่ขอชีวิตไว้ทำราชการสนองคุณแผ่นดินสืบไป อ้องอุ้นก็ว่าขืนยกโทษให้ กฎหมายก็จะฟั่นเฝือไป จึงให้เอาตัวไปขังคุกไว้ แล้วก็แอบสั่งให้ผู้คุมทารุณกรรม จนถึงแก่ความตายในคุกนั้นเอง
โจป้า เป็นขุนนางฝ่ายทหารของเมืองชีจิ๋ว พอเล่าปี่ยกทัพไปรบกับอ้วนสุด ก็ให้ เตียวหุยเฝ้าเมืองไว้ และกำชับว่าอย่าเสพสุรานัก เตียวหุยก็เชิญขุนนางฝ่ายทหารและพลเรือนมาเลี้ยงส่งท้าย ต่อไปจะเลิกเสพสุราแล้ว แต่โจป้าไม่กินสุรามาก่อน เตียวหุยก็บังคับให้กิน ต้องยอมกินไปจอกหนึ่ง พอเมาเต็มที่ก็บังคับให้โจป้ากินอีก โจป้าไม่ยอมกินก็สั่งเฆี่ยนเสียร้อยหนึ่ง ใครห้ามก็ไม่ฟัง
โจป้าก็ขอร้องให้เห็นแก่ลิโป้ผู้เป็นบุตรเขย พอได้ยินชื่อคู่อาฆาตเตียวหุยยิ่งโกรธ เร่งให้เฆี่ยนเพื่อกระทบไปถึงลิโป้ด้วย โจป้าเลยเจ็บตัวโดยไม่มีความผิด จึงส่งคนไปบอกลิโป้ให้มาตีเอาเมืองชีจิ๋วคืนนั้น ในขณะที่เตียวหุยยังไม่สร่าง พอรู้สึกตัวก็ฉวยทวนคู่มือโดดขึ้นม้าห้อแน่บไป แต่โจป้ารนหาที่คุมพวกไล่ตามไปจะแก้แค้น เลยถูกเตียวหุยแทงตกม้าตายแหง
โจอันบิ๋น เป็นหลานของโจโฉ เมื่อโจโฉไปตีเมืองอ้วนเซียครั้งแรก ก็ไปกับกองทัพด้วย เตียวสิ้วเจ้าเมืองไม่ต่อสู้ โจโฉจึงเข้าไปพักในเมืองอย่างสบาย อยู่มาวันหนึ่ง พอเมาได้ที่แล้วก็ถามหลานชายว่าในเมืองนี้มีหญิงรูปงามบ้างหรือไม่ โจอันบิ๋นอยากจะเอาใจ ก็ว่ามีอยู่คนหนึ่งเป็นแม่ม่ายชื่อเจ๋าซือ เป็นอาสะใภ้ของเตียวสิ้ว โจโฉก็ไม่ฟังเสียงให้ไปพาตัวมาพบ นางกลัวอำนาจก็ไม่กล้าขัดใจ โจโฉเลยพาออกไปอยู่ด้วยกันที่ค่ายนอกเมือง ขลุกอยู่แต่ในที่พักไม่โผล่หน้าให้ใครเห็น
เตียวสิ้วก็โกรธหาหนทางแก้แค้น โดยยกทหารเข้าโจมตีไม่ให้รู้ตัวจนค่ายแตก โจโฉต้องหนีเตลิดเปิดเปิงไป กว่าจะพ้นมือทหารของเตียวสิ้วได้ ก็ต้องเสียเตียนอุยนายทหารองครักษ์ โจงั่งบุตรชายคนโต และโจอันบิ๋นหลานชายปากสว่างไปทั้งสามคน เพราะตัณหาตัวเดียว
รายต่อไปชื่อ อองเฮา เป็นนายทหารกองเสบียงของโจโฉ เมื่อครั้งที่ยกทัพไปปราบปรามอ้วนสุดที่เมืองลำหยง อ้วนสุดรู้ว่าโจโฉยกทหารมาตั้งสิบเจ็ดหมื่นเข้ามาทางทิศเหนือ แล้วยังมีพันธมิตร คือซุนเซ็กยกทัพเรือมายันทางทิศตะวันตก ลิโป้ดักทางทิศตะวันออก เล่าปี่กวนอูเตียวหุยคอยอยู่ทางทิศใต้ จึงรีบพาครอบครัวอพยพไปอยู่ที่ตำบลห้วยหนำ ทิ้งให้ทหารเอกสี่คนกับทหารสิบหมื่นรักษาเมืองไว้
โจโฉล้อมเมืองลำหยงอยู่ถึงเดือนเศษ เสบียงก็หมดลงต้องไปยืมจากซุนเซ็ก เอามาให้อองเฮาแจกจ่ายให้ทหารกิน อองเฮาก็บอกว่าน้อยไปไม่เพียงพอแก่ทหาร โจโฉก็กระซิบว่าถ้ายังงั้นก็จ่ายให้น้อยลงอีกหน่อย อองเฮาก็ท้วงว่าถ้าทำเช่นนั้น ทหารทั้งปวงจะอิดโรยไม่เต็มใจสู้รบ โจโฉก็ว่าไม่เป็นไรมีวิธีแก้ พออองเฮาแจกเสบียงน้อยลงตามคำสั่งโจโฉ ทหารในกองทัพก็เสียน้ำใจชวนกันครหานินทาโจโฉเป็นการใหญ่ โจโฉจึงตามอองเฮามาแล้วถามว่า จะขอของรักสักสิ่งหนึ่งจะได้หรือไม่ อองเฮาก็ว่าตนเองไม่มีอะไรจะให้
โจโฉก็ขอยืมศีรษะอองเฮาเพื่อเอาใจทหารสักครั้ง ส่วนบุตรภรรยาและครอบครัวจะเอาไปเลี้ยงดูมิให้ขัดสน แล้วก็สั่งให้เอาตัวอองเฮาไปประหารเสีย และประกาศว่าอองเฮาเบียดบังทหาร จ่ายเสบียงให้น้อยกว่าที่กำหนด ทหารทั้งหลายก็สิ้นสงสัย มีกำลังใจเข้าตีเมืองจนแตก จับทหารเอกสี่คนที่รักษาเมือง มาประหารเสียที่กลางตลาด แล้วเผาเมืองเสียสิ้น
เค้าก๋อง เป็นเจ้าเมืองง่อกุ๋น เห็นว่าซุนเซ็กบุตรของซุนกวน เที่ยวไปตีเมืองต่าง ๆ ในแดนกังตั๋งขยายอาณาเขตออกไปถึงหกหัวเมือง จึงมีหนังสือลับไปบอกโจโฉว่าทิ้งไว้อาจเป็นขบถ บังเอิญซุนเซ็กจับได้เลยหลอกเชิญมากินเลี้ยงแล้วฆ่าเสีย พลทหารเลวลิ่วล้อของเค้าก๋องที่ติดตามมาด้วยสามคน รอดตายแล้วก็ไม่ยอมกลับเมือง แอบดักแก้แค้นแทนนายอยู่ในป่า ลอบยิงเกาทัณฑ์ปักหน้าผากซุกเซ็ก และช่วยกันรุมฟันแทงจนบาดเจ็บถึงสาหัส แล้วทั้งสามก็ถูกทหารของซุนเซ็ก สับเสียจนเละไปทั้งตัว แต่สุดท้ายซุนเซ็กก็ถึงแก่ความตาย ด้วยบาดแผลจากฝีมือ ลิ่วล้อนั้นเอง
ชัวต๋ง กับ ชัวโฮ เป็นน้องของชัวมอ ซึ่งพี่สาวใหญ่เป็นภรรยาของเล่าเปียวเจ้าเมืองเกงจิ๋วชื่อนางชัวฮูหยิน เมื่อโจโฉยกทัพมาตีเมืองเกงจิ๋วนั้น เล่าเปียวได้ป่วยตายไปแล้ว ชัวมอสมคบกับพี่สาวยกเล่าจ๋องลูกของนางชัวฮูหยิน ซึ่งเป็นบุตรคนรองของเล่าเปียวให้เป็นเจ้าเมือง แล้วยอมอ่อนน้อมต่อโจโฉ โจโฉก็ตั้งให้ชัวมอเป็นแม่ทัพเรือจะไปตีเมืองกังตั๋ง แต่กลับให้นางชัว ฮูหยินพาเล่าจ๋องไปอยู่ที่เมืองอื่น แล้วก็ส่งลิ่วล้อตามไปฆ่าเสียทั้งสองแม่ลูก
พอจะรบกับจิวยี่ แม่ทัพของกังตั๋ง โจโฉส่งใส้ศึกเข้าไปหาจิวยี่ แต่กลับถูกซ้อนกลหลงฆ่าชัวมอตาย เมื่อรู้ตัวก็ส่งชัวต๋งกับชัวโฮไปเป็นใส้ศึกอีกครั้ง ก็โดนหลอกให้รับตัวอุยกาย ซึ่งนำเรือเชื้อเพลิงยี่สิบลำทำเป็นหนีจิวยี่มาอยู่กับโจโฉ แล้วก็เผากองทัพเรือของโจโฉเสียวอดวาย ชัวหุนพี่ชายถัดจากชัวมอก็ถูกยิงตกน้ำไปตั้งแต่เริ่มรบ พอจิวยี่จะเคลื่อนกองทัพเรือออกจากท่า ก็จับชัวต๋งกับชัวโฮตัดศีรษะเส้นธงชัยเสียทั้งคู่ สิ้นเวรสิ้นกรรมไปหมดทั้งตระกูล
แกหัว เป็นลิ่วล้อของลิห้อม นายทหารของซุนกวนเจ้าเมืองกังตั๋ง ตอนที่ซุนกวนคิดจะหลอกเล่าปี่ให้มาแต่งงาน กับนางซุนหยินน้องสาวต่างมารดา แล้วจะจับตัวไว้แลกกับเมือง เกงจิ๋ว เมื่อเล่าปี่มาถึงเมืองลำซี นางงอก๊กไถ้มารดานางซุนหยินก็ขอดูตัวเจ้าบ่าว โดยเชิญเล่าปี่ไปกินเลี้ยงที่วัดกำลอ ซุนกวนก็สั่งลิห้อมให้จัดทหารคอยจับตัวเล่าปี่ ลิห้อมก็สั่งให้แกหัวจัดการ
พอเล่าปี่รู้ตัวก็บอกกับว่าที่แม่ยายให้ช่วย นางงอก๊กไถ้เกิดชอบใจว่าที่ลูกเขย ก็เรียกซุนกวนมาถามว่าจะทำร้ายเล่าปี่หรือ ซุนกวนก็บอกว่าไม่รู้เรื่อง พอเรียกตัวลิห้อมมาสอบสวน ลิห้อมก็ซัดว่าแกหัวคิดอ่านทำเอง นางงอก๊กไถ้จึงสั่งให้เอาตัวไปประหารเสีย เคราะห์ยังดีที่เล่าปี่ขอโทษเอาไว้ศีรษะจึงยังไม่หลุดจากบ่า
ลิ่วล้อที่ยกเอามาเล่าทั้งหมดนี้ มิได้มีชื่ออยู่ในสารบัญสามก๊กเลย ซึ่งก็ล้วนแต่แขวนชีวิตไว้กับอารมณ์ของเจ้านายทั้งสิ้น ถึงตาดีก็ได้เข้าตาร้ายก็ซวย ลงรอยกับทุภาษิตที่ว่า...
เป็นผู้น้อยค่อยก้มประนมกร เหนื่อยไปก่อนคงสบายเมื่อตายแล...นั่นเอง.
##########
วารสารกองพลทหารม้าที่ ๑
พฤษภาคม ๒๕๔๓
| Create Date : 27 มิถุนายน 2559 |
| Last Update : 27 มิถุนายน 2559 12:59:02 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 402 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [