Bloggang.com : อัสติสะ - ๓๙๖ - พื้นที่ชีวิต

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ภัยแห่งสังสารวัฏนั้น น่ากลัวยิ่งกว่าภัยอื่นใด - อัสติสะ

Group Blog

All blogs

๓๙๖ - พื้นที่ชีวิต

โดยส่วนตัวแล้วข้าพเจ้าไม่ค่อยได้ตามงานทางโทรทัศน์มากนัก จะมีเพียงรายการวาไรตี้และละครซิตคอมโปรด ๆ อยู่สาม สี่ เรื่อง ก็มีละครหลังข่าวบ้าง แต่ก็นานครั้ง ส่วนใหญ่ที่ดูละคร มักจะหามุมมองและแง่คิดเกี่ยวกับเนื้อหาละครที่เราดูเสมอ ซึ่งกลายเป็นเรื่องปกติสำหรับข้าพเจ้าไปแล้ว การดูละครแม้บางเรื่องจะน้ำเน่าแต่ก็สามารถหาแง่คิดให้กับตัวเองได้เสมอ เมื่อปลายเดือนก่อนมีโอกาสได้ดูรายการพื้นที่ชีวิตทางไทยพีบีเอส ซึ่งยอมรับการมีอยู่ของรายการนี้มานานพอสมควร แต่ก็ไม่ได้ดูอย่างจริง ๆ จัง ๆ อาจจะเป็นเพราะว่าในใจเราอยากดูรายการธรรมะแบบหนัก ๆ หน่วงกว่านี้ เลยมองข้ามรายการพื้นที่ชีวิตไป

ที่จริงแล้วรายการพื้นที่ชีวิตก็ไม่ได้เป็นรายการธรรมะหรือศาสนาแบบตรง ๆ แต่พยายามเสนอมุมมองของชีวิตในมุมต่าง ๆ ในด้านปรัชญา ความเชื่อ ความคิดของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งทั้งที่มีอยู่ในประเทศไทยหรือที่ต่าง ๆ ในโลก มานำเสนอผ่านการเล่าเรื่องของ ๔ พิธีกร ที่เรียกว่าอยู่ในช่วงวัยหนุ่มสาว วัยที่มีความคิดสร้างและอาจจะเป็นวัยที่กำลังหาคำตอบ ต้องการเรียนรู้และการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างให้กับชีวิต

เรื่องหรือประเด็นที่นำมาถ่ายทอด ในสายตาของข้าพเจ้าในช่วงแรกไม่ได้โดดเด่นอะไรมากนัก แต่เมื่อลองดูไปเรื่อย ๆ จนจบกลับรู้สึกว่า

"อืม...ใช้ได้แฮะ..” โดยเฉพาะการดำเนินรายการของคุณศราวุธ(นิ้วกลม) ทำให้ข้าพเจ้าได้มุมมองของชีวิตในอีกแบบหนึ่ง ซึ่งโดยส่วนตัวข้าพเจ้าไม่เคยรู้จักหรือติดตามผลงานของเขามาก่อนเลย แต่พอได้ฟังเขาพูดก็ทราบทันทีว่า คน ๆ นี้ต้องเป็นนักเขียนแน่ ๆ เพราะฟังจากน้ำเสียงและเทคนิคในการเล่าเรื่องมันคล้าย ๆ กับว่าผมกำลังอ่านหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง ซึ่งมาทราบภายหลังก็เป็นจริงตามนั้น นอกจากนั้นพิธีกรคนอื่นก็สามารถดำเนินรายการได้อย่างน่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นคุณวรรณสิงห์ ซึ่งดูจากมุมมองและเหลี่ยมของความคิด ข้าพเจ้าว่าคน ๆ นี้มีความคิดที่ลึกซึ้งเกินอายุจริง แม้ว่ากิริยาท่าทางจะดูทะเล้นไปบ้าง ส่วนผู้ดำเนินรายการหญิง คุณศิรพันธ์ (นุ่น) ข้าพเจ้าไม่ได้ตามผลงานของผู้หญิงคนนี้นัก(มีเพียงละครบ่วง) แต่นุ่นก็สามารถแสดงมุมมองของตัวเอง และดำเนินรายการได้อย่างน่าสนใจ จึงรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ภายนอกก็อย่างนั้น แต่ความคิดสิ่งที่อยู่ข้างในนั้นสวยงามกว่าอีก และ คุณชลณัฏฐ์ (ปาล์ม) แม้ว่าจะเพิ่งมารับบทพิธีกรของพื้นที่ชีวิตไม่กี่ตอน ดูจะเป็นหญิงที่ลุย ๆ มาก ผิดกับรูปร่างหน้าตาอย่างสิ้นเชิง

พื้นที่ชีวิตเป็นเป็นรายการเพื่อค้นหาและนำเสนอ ดังนั้นจึงไม่ใช่รายการที่เชิญคนนั้นคนนี้มาพูดคุยในห้องสตูดิโอ แต่ผู้ดำเนินรายการต้องออกไปเรียนรู้ สัมผัสกับเนื้อหาและเรื่องที่จะนำเสนอด้วยตัวเอง บางตอนก็ให้แง่คิดให้กับสังคมมากมาย

จริง ๆ ข้าพเจ้าไม่ได้ค่าหัวสำหรับการเขียนรีวิวรายการอะไร เพียงแต่มีความรู้สึกว่า สังคมมันต้องการรายการประเภทนี้บ้าง รายการโทรทัศน์ไม่ใช่ว่าจะมีเพียงข่าว ละคร โฆษณา แล้วให้คนดูเคลิ้มตามโดยที่ไม่มีส่วนได้ให้แง่คิดใด ๆ หรือเกิดกระตุ้นความคิดอะไรให้กับสังคมเลย ลองคิดดูว่าทุกวันนี้เราเองก็แทบจะมีชีวิตไม่ต่างอะไรกับหุ่นยนต์(Android) ที่ถูกโปรแกรมมา ให้เสพให้ดูให้หาเงินแล้วก็เสพวนกลับไปอีกครั้ง จากนั้นก็บอกว่าสิ่งนี้แหละคือความสุข จงเสพมันและใช้มันไปเถอะ ดังนั้นจึงไม่แปลกอะไรที่บ้านเราโทรทัศน์จึงเต็มไปด้วยรายการโฆษณา(รวมทั้งริมถนนหนทาง ฯ) เราตั้งหน้าตั้งตารอผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ เช่น อุปกรณ์ไฮเทค มือถือ จนบางวันแทบไม่เป็นอันทำงาน มีอันที่ดีอยู่แล้วแต่ถูกสื่อประโคมข่าวว่ามีอันที่ดีกว่า ก็อยากเปลี่ยนใหม่ และเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ จนบางครั้งข้าพเจ้ามานั่งคิดว่า แล้วเมื่อไหร่ที่มันจะถึงจุดสิ้นสุดกับเรื่องพวกนี้กันเสียที

ที่สำคัญทุกวันนี้เราแทบไม่ต้องคิดอะไรมากเสียด้วย วิจารณญาณ ความเชื่อ ความคิดของเรา เหมือนว่ามันจะเริ่มได้รับอิทธิพลจากสิ่งที่อยู่ใน Google หรือ Facebook มากกว่าที่จะออกมาจากตัวตนที่แท้จริงของเรา ดังนั้นการได้นั่งดูรายการพื้นที่ชีวิต ก็เป็นการเปิดมุมมองการมองเห็นของคุณไปอีกขั้นหนึ่ง ไม่ต้องปล่อยวางทั้งหมดตามที่ข้าพเจ้ากล่าวมา เพียงแต่วางจากรายการที่คุณเข้าใจว่ามีสาระของคุณอยู่แล้ว มาดูรายการที่มีสาระมากกว่าบ้างเถอะ...จะดีไหม?

ขอขอบคุณ รูปภาพงาม ๆ จาก //program.thaipbs.or.thมากมาย ครับ