เครดิตภาพ Kitsune จาก //image.blog.livedoor.jp/japminwa/imgs/c/a/cadd9f26.JPG

--------------------------------------------------------------------------------

ความเดิมบล็อคที่แล้วจบการเที่ยวมาราธอนวันที่สองไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย แต่งานนี้มากับนักเที่ยวตัวยงอย่าได้หวังว่าวันที่สามนี้จะได้นอนพักเรื่อยเปื่อย รถไฟขบวนพิเศษที่จองไว้ออกตั้งแต่ประมาณเก้าโมงเช้าก็เลยต้องรีบตื่นมาหาอะไรรองท้องกันก่อน ที่ Toyoko Inn มีอาหารเช้าให้กินกันฟรีๆ ไม่ได้มีมากมายแต่ก็พอให้เลือกกินกันได้พออิ่มตอนเช้าๆเวลารีบๆ (มีพวกไส้กรอกและไข่หวานกับขนมปังแนวฝรั่ง แล้วก็มิโซะซุปกับข้าวปั้นแนวญี่ปุ่น)


รถขบวนพิเศษนี้ต้องจองที่ไว้ก่อนหรือถ้ามาจองกันก่อนรถจะออกเลยก็คงแล้วแต่ว่ามีที่ว่างเหลือมั๊ย ซึ่งงานนี้คุณพี่ชายที่ข้อมูลอย่างปึ๊กก็ได้จัดการให้จองที่ไว้แล้วตั้งแต่ตอนอยู่สนามบิน (ถ้าไม่หาข้อมูลมา จขบ ก็คงเดินดุ่มๆไปขึ้นรถไฟธรรมดาๆ ไม่ได้มาขึ้นขบวนพิเศษนี้หรอก)


คันนี้เป็นแบบ fix ที่นั่งกันไว้แล้วดังนั้นก็ไม่ต้องรีบกรูเข้ารถ ยังไงๆก็มีที่ให้นั่งแน่นอน จขบ ได้นั่งตู้ที่สามนี้ (ดูป้ายอันเขียวๆทางซ้ายเป็นหลักนะ สำหรับรถขบวนพิเศษนี้)


ที่ว่าเป็นขบวนพิเศษ ก็เพราะว่าขบวนนี้เป็นรถไฟที่ paint ทั้งคัน(มีห้าตู้)ด้วยลวดลายของสัตว์ไฮไลท์ของสวนสัตว์ Asahiyama นั่นเอง ตู้แรกวิ่งมานั่นแล้ว ตู้นี้เป็นตู้หมีขาวเน้นสีน้ำเงินๆเข้าไว้


แต่ละตู้ก็จะถูกเพ้นท์เป็นสัตว์ต่างๆกัน สีสันสดใสเด็กๆ(และจขบ)ถูกใจ๊ถูกใจ


เพิ่งมานึกได้ทีหลังว่าทำไมไม่ยืนถ่ายรูปนอกตัวรถก่อนแฮะ ในตัวรถมีเวลาถ่ายอีกเป็นชั่วโมงๆ แต่ก็นึกได้เมื่อสายไปขุดรูปด้านนอกจากกล้องพี่ชายมาแทนได้รูปนึง ตู้เหลืองๆนี่เป็นตู้ของสิงโต


นอกจากด้านนอกแล้วด้านในก็ตกแต่งได้สดใสจี๊ดจ๊าดไม่แพ้กัน ทั้งลายที่พื้น ทั้งผ้ารองหัวเป็นลายสัตว์ต่างๆเปลี่ยนไปตามแต่ละตู้


แต่ละตู้จะมีไฮไลท์อยู่ที่ท้ายตู้ที่มีเก้าอี้รูปสัตว์ประจำตู้สองตัว ตรงนี้มีไว้ให้มานั่งถ่ายรูปเป็นที่ระลึก เป็นอันรู้กันว่าไม่มีใครจองได้นั่งที่ตรงนี้นะ


ทั้งหมด 5 ตู้ก็รวมมีเก้าอี้แบบนี้อยู่ 10 ตัว ไม่นับยีราฟภาพบนก็ยังเหลืออีกเก้า ถ้าลงทีละรูปมันเสียเวลาเลยรวมๆมาแทนละกัน(เริ่มขี้เกียจแล้วเนี่ย) ขี้เห่ออย่าง จขบ วิ่งไปถ่ายมาครบทุกตู้ทุกตัวเลย งานนี้ไม่แคร์สื่อค่า ชีวิตนี้กะมาที่นี่หนนี้หนเดียวนี่ล่ะต้องเอาให้เต็มที่ ก็มีเพนกวิน สิงโต อีกสองตัวทางขวานี่อะไรอ่ะ แมวน้ำ กับ จิ้งจอกเหรอ (แต่จิ้งจอกเดี๋ยวมีข้างล่างอีกอ่ะ สรุปมันตัวไรเนี่ย)


พักครึ่งเวลาด้วยบรรยากาศในตู้ 5 ตู้เพนกวิน ในบรรดาทุกตู้ จขบ ว่าตู้นี้ดูสีสันสดใสที่สุดเลย ทางเดินมีเพนกวินว่ายน้ำด้วย


ต่อกันอีก 4 ตัว กวางมูส หมีขาว ลิง และ หมาป่า (แอบชอบกวางมากที่สุด หน้ากลมๆเขาใหญ่ๆเด่นดี รองมาก็หมาป่าขนมันฟูๆดีจัง)


ปิดท้ายตัวที่สิบที่ยัดไม่ลงกรอบ คิดว่าตัวนี้น่าจะเป็นหมาจิ้งจอกนะ หน้าเหมือนใน Fantastic Mr. Fox ของ Roald Dahl (นักเขียนคนโปรด) เลยอ่ะ สรุปเหลืออยู่สามตัวที่เป็นปริศนาไม่รู้ว่าคือตัวอะไรกันแน่


ที่ตู้แรกที่เป็นตู้หมีขาวนั้นไม่ได้จัดเป็นที่นั่ง แต่กั้นเป็นพื้นที่เอาใจเด็กๆให้มานั่งอ่านหนังสือดูสารคดีสัตว์โลกกันโดยเฉพาะ (ไม่รู้ผู้ใหญ่เข้าไปได้มั๊ย แต่ไปถึงก็เห็นมีแต่เด็กๆทั้งนั้น)


นอกจากนั้นที่ตู้นี้ก็มีที่ให้ประทับตราที่ระลึกหลากหลายแบบตามแต่ใครจะอยากสะสม


ชัดๆกับหนึ่งในตราที่ระลึก เอ รูปอะไรล่ะเนี่ย


ไปสถานี Asahikawa นั้นนั่งกันยาวเลย วิ่งรอกถ่ายรูปเสร็จเวลาก็ยังเหลือเฟือก็กลับมาที่นั่งตัวเองหลับคร่อกจนถึงปลายทาง จะตื่นมาหน่อยก็ตอนที่เจ้าหน้าที่มาตรวจตั๋วนี่ล่ะ (ที่สีชมพูๆในซองเป็นที่ปั๊มตราที่ระลึก แว้บๆเหมือนจะเป็นรูปคิตตี้มั้งนะ อยากได้ก็ควักกระเป๋าจ่ายเลยจ้า)


นั่งหลับกันมากำลังฝันดีได้ที่ก็ถึงสถานีเป้าหมาย Asahikawa ซะแล้ว ออกมาไกลขนาดนี้แน่นอนว่าหิมะตกหนักขาวโพลนต่างกับที่ซัปโปโรแน่นอน


จขบ อยากจะค่อยๆถ่ายรูปโน่นนี่ซะหน่อยแต่คุณพี่ชายนี่สิรีบพุ่งหลาวออกมาเลยบอกว่าเดี๋ยวจะไม่ทันรถบัสไปสวนสัตว์ จขบ เลยเก็บบรรยากาศรอบๆสถานีมาได้นิดเดียวเอง เอาแบบสรุปๆคือหิมะขาวฟูหนานุ่มสะใจ


ดูสภาพจากคิวที่ป้ายรถบัสแล้วงานนี้ยืนแน่นอน T_T


และแล้วก็ได้ยืนดังคาด กว่าจะถึงสวนสัตว์นั่งรถกันประมาณ 40 นาทีได้มั้ง แต่เป็น 40 นาทีที่ทรมานมากๆ ไอ้ยืนกับคนแน่นน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่มันร้อนทรมานสุดๆเลยอ่ะ คิดดูคนใส่เสื้อกันมาหนาๆสี่ซ้าห้าชั้นไหนจะหมวกกับผ้าพันคอและถุงมืออีก แต่ในรถนี่เปิดฮีตเตอร์อย่างแรง ร้อนและอึดอัดมากๆ ยืนอยู่จะถอดเสื้อหนาวอะไรก็ไม่ได้อีก อึดอัดหายใจไม่คล่องปอดก็ต้องทนกันต่อไป


ผู้ใหญ่น่ะอึดอัดก็ยังทนกันได้ สงสารก็เด็กๆนี่ล่ะ มีคนนึง(ยังนั่งรถเข็นอยู่เลย)ร้องไห้กระจองอแงเสียงดังลั่นรถ คุณแม่ปลอบยังไงก็ไม่หยุด พยายามถอดเสื้อนวมออกให้ ช่วยเป่าๆที่คอเสื้อเป่าๆที่หน้าให้คลายร้อนก็ยังไม่ดีขึ้น เฮ้อออ ก็สงสารเด็กนะแต่ตัวเองก็อึดอัดแทบแย่ไม่รู้จะทำไงเหมือนกันเนี่ย พอถึงป้ายจอดนี่รีบพุ่งหลาวลงจากรถมาสูดอากาศบริสุทธิ์กันอย่างรวดเร็ว ถึงจะหนาวแต่ก็หายใจได้เต็มปอดดีกว่าตะกี้เยอะ


รับออกซิเจนทดแทนกันเต็มที่แล้วก็ซื้อตั๋วเข้าใบละ 800 เยน เดินทางต่อโลด (อยากได้ตั๋วรูปเพนกวินหรือตัวอื่นๆที่ขนฟูๆอ่ะ สามใบไม่มีมาเล้ย)


สวนสัตว์นี้ดูยังกะสวนสัตว์กลางแจ้ง มองหารั้วรอบขอบชิดของสวนไม่เจอ เหมือนเหมาพื้นที่ทั้งหมดแถวนั้นมาไว้สำหรับเป็นสวนสัตว์เลยเนี่ย


ที่ระหว่างทางเข้าไปก็จะเห็นคนของทางสวนสัตว์กำลังนั่งปั้นตุ๊กตาหิมะอยู่(ปั้นท่าทางมือโปรมากๆ) พวกนี้ไว้เดี๋ยวขาออกจะมาผ่านอีกทีนึงแล้วค่อยมาดูกันตอนเค้าปั้นอะไรกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว


เดินๆมาจนเข้าเขตที่ใกล้จะมีสัตว์แล้วก็เห็นแถวคนยืนมุงกันยาวเชียว รู้ได้โดยทันทีว่าเป็นพาเหรดเพนกวิน จขบ ก็ไม่รอช้ารีบวิ่งไปแจมแถวกะเค้าทันที (ก็พาเหรดเพนกวินนี่แหล่ะที่ จขบ อยากจะมาเห็นให้ได้ ถ้าไม่ใช่ช่วงที่มีหิมะปกคลุมอย่างนี้ มาที่นี่ฤดูอื่นก็จะไม่ได้เห็นอย่างนี้ด้วย งานนี้ไม่ยอมพลาดแน่นอน) แต่ยืนเขย่งยืดคอชะเง้อยังไง๊ยังไงก็มองไม่เห็นแม้แต่ก้นของเพนกวินสักตัว ที่แท้เพนกวินมันเพิ่งจะพาเหรดผ่านจุดนี้ไปหลัดๆตะกี้นี้เองถ้าไม่อยากวิ่งตามเพนกวินไปหรือรอรอบหน้าก็ต้องปักหลักรอมันเดินวนกลับมาที่ตรงนี้ล่ะ คิดๆดูวิ่งตามไปก็คงติดแถวคนที่เค้ายืนรออยู่ก่อนก็เลยเอาน่ะ ยืนรอมันตรงนี้แหล่ะ


ท่ามกลางหิมะที่ตกต๊กตก(ตามพยากรณ์ช่วงวันสองวันนี้จะมีหิมะตกหนัก) ผู้คนก็ยังไม่ยั่นยืนรอร๊อรอกันได้ จขบ ก็ค่อยๆแทรกซึมจนได้มาอยู่หน้าสุดกะเค้า เลยไม่ยอมขยับตัวไปไหนเลยกลัวเสียที่ไป ระหว่างรอก็แคนดิตชาวบ้านไปเรื่อยๆไม่ได้ลำบากอะไร มัวแต่ตื่นเต้นๆรอเพนกวินอยู่ (แต่คุณแม่นี่สิ ยืนรอกลางอุณหภูมิติดลบ ท่าทางจะไม่สบายเท่าไหร่)


ยืนรอกันเป็นชั่วโมงเลยกว่าเพนกวินจะพาเหรดวนกลับมา คุณพี่ชายรอเฉยๆเบื่อเลยเดินไปดูลาดเลาล่วงหน้าก่อนพอเห็นว่ามาแล้วก็รีบมาบอก จขบ ให้เตรียมตัวอีกทีนึง (เห็นว่านับมาได้ทั้งหมด 16 ตัว)


ตัดกลับมาที่ที่ จขบ รออยู่บ้าง พาเหรดกำลังใกล้เข้ามาลูกใครหลานใครตัวเล็กตัวน้อยก็รีบเอาขี่คอกันจะได้เห็นชัดๆ ใครขี่คอไม่ไหวก็มุดๆมาอยู่แถวหน้าซะ แต่อย่าล้ำเส้นแดงออกมาล่ะไม่งั้นลำบากคุณเจ้าหน้าที่ต้องมาเตือนแบบหนูเสื้อชมพูคนนี้ คนอยู่แถวหน้าก็อย่าลืมนั่งถวายความเคารพแก่บรรดาคิงเพนกวินที่กำลังจะพาเหรดผ่านมาด้วยนะ (จริงๆคือเค้าให้นั่งจะได้ไม่บังคนข้างหลัง)


ดูจากอาการของคนที่อยู่ตรงหัวโค้งก็รู้แล้วว่ามันมาแล้ว (เล่นพร้อมใจกันถือกล้องและหันไปทางเดียวกันหมดซะขนาดนั้น ใครไม่รู้ก็แย่แล้ว)


วีดีโอก็อยากถ่ายอยู่นะแต่ถ้าถ่ายก็อดภาพนิ่ง จขบ เลยเน้นภาพนิ่งส่วนวีดีโอแอบไปดูที่พี่ชายถ่ายมาแทน พาเหรดที่รอคอย(ท่ามกลางพายุหิมะ)มากันโน่นแล้ว ส่วนใหญ่เป็นคิงเพนกวิน(ตัวที่มีขนสีเหลืองๆที่คอ)แต่ก็มีเพนกวินธรรมดาตัวเล็กๆปนมาเดินนำขบวนอยู่ด้วย


ช่วงตอนที่รอก็วัดแสงปรับโหมด M รอไว้เลย ตั้ง Av, Tv, P กลัวมันจะวัดแสงเพี้ยนเพราะเพนกวินตัวมันดำๆแล้วหิมะมันขาวๆ พอพาเหรดเลี้ยวมาเท่านั้นล่ะไม่ต้องปร่งต้องปรับอะไรแล้วกดรัวลูกเดียว ครั้งนี้คงเป็นครั้งเดียวในชีวิตที่ได้เห็นเพนกวินตัวเป็นๆกันใกล้ๆโดยไม่ต้องดูผ่านตู้กระจกหรือมีรั้วกั้น

พาเหรดมันเดินเข้ามาใกล้มากๆเลยนะ รั้วหรืออะไรกั้นคนก็ไม่มี ได้เข้าใกล้ขนาดที่ว่า จขบ ยื่นมือไปเคาะหัวเพนกวินได้เลยทีเดียว (แต่เผอิญมือไม่ว่างถือกล้องอยู่ อดลองเลยว่าจะโดนจิกกลับมั๊ย ;P ) ตัวเงยหน้านี่ขนยังขึ้นไม่เต็มตัวเลยดูไม่เนี้ยบเท่าตัวอื่นๆเท่าไหร่


มาดูรูปอีกทีขนาดถ่ายมาเองยังนึกว่าเป็นตุ๊กตาเลย ซูมดูตรงขนเนี่ยเหมือนตุ๊กตาตัวโตๆมากกว่าเพนกวินจริงๆซะอีก อยากลองไปกอดดูนะเนี่ยว่าจะนิ่มๆอุ่นๆมั๊ย (แต่มันคงไม่ยอมให้กอดหรอก ก็คนแปลกหน้าอ่ะจะโดนจิกเอาซะมากกว่า) แต่เพนกวินมันเดินกันช้าจริงๆนะ มิน่ากว่าจะวนกลับมาใช้เวลาตั้งชั่วโมง (แต่ตอนเดินผ่านหน้าเราไป ไหงเร๊วเร็ว ยังถ่ายรูปไม่สะใจเลย)


พาเหรดเดินผ่านหน้า จขบ ไปอย่างเรียบร้อย พวกเพนกวินไม่มีตื่นคนหรือกลัวกล้องอะไรเลย ดูเดินกันชิวๆมากๆ(จริงๆภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่า ペンギン散歩 หรือเพนกวินเดินเล่น ไม่ได้ใช้คำว่าพาเหรด) แต่เดินๆไปเริ่มมีบางตัวแตกแถวเดินเตาะแตะไปหาใครไม่รู้ที่ตรงต้นไม้แถวนั้น ลำบากลุงคนนี้ต้องไปพากลับเข้าขบวน ต้องคอยดันๆหลังให้เจ้าเพนกวินเถลไถลจอมซนเดินกลับเข้าขบวนไปเหมือนกับเป็นเด็กตัวเล็กๆเลยหนิ น่ารักจัง >.< หยั่งกะพ่อลูกกันเลย


ยังไงไม่รู้ แต่รู้สึกเจ้าตัวนี้จะติดลุงคนนี้นะ ตั้งแต่ไปต้อนกลับมาเข้าขบวนก็เห็นยืนข้างๆลุงคนนี้ตลอดไม่ห่างเลย เดินก็เดินไปพร้อมๆกันน่าร๊ากกกก คนรอบข้างนี่ยิงกันไม่ยั้งเลยภาพที่ระลึกมิตรภาพระหว่างคนและเพนกวิน ^^


เพนกวินมันเดินช้าๆก็จริงแต่เดี๋ยวเดียวมันก็เดินผ่านหน้า จขบ ไปไกลซะแล้วเลยต้องสละแถวรีบวิ่งตามมาถ่ายรูปต่อ คราวนี้ได้รูปมุมสูงกะเค้ามั่งแล้ว(เพราะไม่ต้องนั่งคำนับอย่างคนแถวหน้า) ภาพนี้ยืนกันหลายๆตัวหน่อย หน้าเชิด ใส่สูทดำกันมาซะเนี้ยบเลยเชียว จะไปออกงานที่ไหนกันจ๊ะ ;-)


จริงๆถ่ายเจาะตัวเดียวมาหลายภาพอยู่ แต่ยังไงไม่รู้ติดใจภาพนี้เป็นพิเศษเลยลงภาพนี้ละกัน ในบรรดาพาเหรดเห็นตัวนี้แหล่ะที่ตัวอ้วนปี๋ได้ใจจนต้องร้องเพลง "ไม่อ้วนเอาเท่าไหร่" ให้


เคยอ่านหนังสือแปลเรื่อง "เพนกวินอลเวง" เป็นเรื่องราวของช่างทาสีบ้านคนนึงที่ได้รับเพนกวินมาเป็นของขวัญ และเจ้าเพนกวินก็ช่วยนำพาครอบครัวของเค้าให้ผ่านวิกฤตการณ์ทางการเงินไปได้ด้วยการเปิดการแสดงเพนกวินจนเป็นที่โด่งดังไปทั่ว ในหนังสือบอกว่าเพนกวินเป็นสัตว์ขี้เล่น ช่างสงสัย และชอบสำรวจอะไรๆไปทั่ว สงสัยอะไรก็จะลองจิกลองกัดดู อย่างในภาพนี่แตกแถวมาสำรวจป้ายแถวๆนั้นเลยเสร็จคนอยู่ตรงนั้น ได้ถ่ายกันแบบระยะประชิดเลย


ตอนรอนี่รู้สึกว่ามันน๊านนานแต่พอเพนกวินมาเนี่ยรู้สึกมันเร๊วเร็วแป๊บเดียวเดินไปถึงไหนๆกันหมดแล้ว เสียดายอยากวิ่งตามไปถ่ายต่อแต่โดนเรียกให้ไปต่อแล้วอ่ะ คุณแม่ยืนกลางหิมะตกนานชักไม่ไหวต้องไปหาที่พักในร่มคั่นเวลากันก่อนแล้ว

บล็อคนี้ขอตัดจบก่อนเพียงเท่านี้ แล้วมาต่อกันกับบรรดาสรรพสัตว์ในสวนสัตว์ที่เหลือกันบล็อคหน้าค่า


--------------------------------------------------------------------------------

ภาพส่วนใหญ่ถ่ายจาก Canon Kiss X3 และเลนส์ EF-S 15-85mm F/3.5-5.6 IS USM มีบางภาพจาก Nikon Coolpix P5100 เป็นคอมแพ็คของพี่ชาย ภาพ(เกือบ)ทั้งหมดถูก คร็อป/ปรับแสงและสี/ย่อUSM/ใส่โลโก้ ด้วย PS

ตอนรอเพนกวินอยู่เริ่มรู้ตัวเรื่อง ISO และสปีดที่สูงเกินไปแล้วเลยปรับลงมาที่ ISO200 แต่ก็ยังได้สปีดเหลือเฟืออยู่ ยังติดกล้าๆกลัวๆอีกนิดเลยไม่เปิด F แคบมากกลัวเดี๋ยวลืมปรับกลับแล้วภาพจะสั่น ของอย่างนี้ต้องค่อยๆเรียนรู้ไปนะค้าประสบการณ์ยังไม่สูงพอจะกล้าเสี่ยงเสียรูปสำคัญของทริปที่เป็นครั้งนึงในชีวิตไปค่า


เครดิตภาพ Kitsune จาก //image.blog.livedoor.jp/japminwa/imgs/c/a/cadd9f26.JPG

--------------------------------------------------------------------------------

รวมลิงค์บล็อคทั้งหมดของทริป

1. Hokkaido Winter 2010 @1st day: จาก Haneda สู่ Shin-chitose เหนื่อยๆมาแวะกินราเม็งแล้วพักกันเดี๋ยวนึง
2. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: Ishiya Chocolate Factory มาดูวิธีทำ Shiroi Koibito Chocolate กัน
3. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: หนาวๆกับ Yuki-daruma ที่ Otaru แวะกินข้าวปลาดิบสุดโปรด
4. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: Otaru Orgel House แหล่งรวมหีบเพลงสารพัดชนิด
5. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: Famous candle light in Otaru
6. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: แวะไป Sapporo TV Tower กับ Odori Snow Festival แล้วเข้านอน
7. Hokkaido Winter 2010 @3rd day: รถไฟขบวนพิเศษสวนสัตว์ Asahiyama และพาเหรดเพนกวินที่รอคอย >.<
8. Hokkaido Winter 2010 @3rd day: สัตว์โลก(ฤดูหนาว)น่ารัก นำเสนอโดยสวนสัตว์ Asahiyama ^^
9. Hokkaido Winter 2010 @3rd day: Nanda Biking บุฟเฟ่ต์สุดอลังการ และ Ice festival @Susukino
10. Hokkaido Winter 2010 @4th day: เก็บตก Sapporo Clock Tower และ Odori Snow Festival แบบ full version
11. Hokkaido Winter 2010 @4th day: หิมะขาวโพลนที่ Kaitaku-no-mura และ Mt. Moiwa ที่อดขึ้นไปดูวิวกลางคืน
12. Hokkaido Winter 2010 @5th day: สุดท้ายกับ Government Office Building และ Thailand, the champion ^_^
13. Hokkaido Winter 2010: รวบรวมผลงานแกะสลักหิมะจากการแข่งขันที่ Odori Snow Festival

>> ดูรายการบล็อคอัพใหม่ทั้งหมด