ครั้งนึงในบล็อคแรกของเรา เคยพูดถึงร้านอาหารเกาหลีใกล้บ้านเราไ้ว้ และปรากฏการณ์ที่เห็นคนขายวิ่งจู๊ดยังกะกระต่ายเพื่อคืนเงินที่ลูกค้า(ยัดเยียด)มาให้เกินไป
ที่นี่เรื่องราววันนี้ก็เกิดขึ้นที่เดิมอีกครั้ง ร้านนี้เลย (บอกแล้วว่าขาประจำ)
ต้องย้อนไปนิดหนึ่งก่อน เมื่อประมาณอาทิตย์ก่อน เราได้แวะไปกินร้านนี้อีกครั้งหลังจากซื้อกับข้าวเสร็จ เครื่องขายตั๋วอาหารที่นี่รับได้สูงสุดคือแบงค์ 1000yen เท่านั้น ตอนนั้นเรามีแต่แบงค์ 5000yen ก็เลยต้องแลกแบงค์กับคนขายก่อน
ก่อนหน้าเรามีลูกค้าเพิ่งเข้ามาหลายคนเหมือนกัน คนขายก็เลยมัวยุ่งๆกับอาหารบนเตาอยู่ ก็รีบล้วงๆเข้าไปในที่เก็บเงินที่เตรียมไว้แตกแบงค์แล้วยื่นมาให้เรา
เรารับมาแล้วก็ยืนงงๆอยู่ เพราะเราส่งให้เค้าไป 5000yen แต่ไอ้ปึกแบงค์พันเยนที่เค้าให้มาเนี่ย มันมากกว่าห้าใบชัวร์ๆ
งงๆไปสองสามวิ แล้วก็ทักเค้า あのー อะไรก็ว่าไป แล้วก็บอกว่าตะกี้ให้แบงค์ห้าพันนะ ไม่ใช่แบงค์หมื่น รู้ตัวแล้ว เค้าก็เอากลับไป แล้วยื่นปึกใหม่มาให้เราแทน คราวนี้ห้าใบไม่ผิด เรื่องวันนั้นก็จบลงไป ไม่มีอะไร
ผ่านมาอีกหนึ่งอาทิตย์ เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา วันไปซื้อกับข้าวอีกเช่นเคย วันนี้ของเยอะมากๆ(จริงๆก็ของเยอะทุกที) แบกถุงพะรุงพะรังไปหมด เดินเข้าร้านเดิม ตอนนั้นยังไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่
บังเอิญคนที่รับตั๋วอาหารเราคือ คนอาทิตย์ก่อนทีหยิบเงินผิดปึกให้เรา เค้าก็ยิ้มให้เรา แล้วก็ทักทายด้วยว่า "ช้อปปิ้งของเยอะจังเลยนะ" แถมตอนเอาอาหารมาให้ก็ยังยิ้มทักให้อีกด้วย
ทักทายลูกค้ามันก็ไม่แปลก เราก็ทานที่นี่บ่อยคุ้นหน้าหลายๆคน เค้าก็ยิ้มทักทายเราประจำ ประมาณความรู้สึกว่า "อ้ะ มาทานอีกแล้วเหรอ"
แต่คนนี้เนี่ย เราเพิ่งมาเจอหลังๆไม่กี่เดือนนี่เอง แล้วเจอทีไรก็ไม่เห็นแกเคยยิ้มเลยสักครั้งเดียว ไม่ถึงกับทำหน้าบึ้งตึง แต่หน้าเค้าจะไม่ค่อยแสดงอารมณ์เป็นมิตรเท่าไหร่น่ะ แอบดูอาวุโสและดุๆกว่าคนอื่น
จริงๆวันนั้นนี่เค้าอาจจะกำลังอารมณ์ดีเป็นพิเศษก็ได้ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราหรอก แต่อยู่ๆเราก็นึกได้ขึ้นมา ว่าคนที่เราเคยเห็นวิ่งไล่ตามลูกค้าเพื่อคืนเงินเนี่ย คือ เค้าคนนี้นี่เอง (จำได้ว่าคนที่หน้าดุๆ ซึ่งทั้งร้านนี้ เห็นอยู่คนเดียวนี่ล่ะ)
ร้อยวันพันปี ไม่เคยเห็นจะยิ้มเลย มีมาวันนี้เกิดยิ้มแย้ม ทักทายเราอย่างดี เลยอดนึกไม่ได้ว่าเพราะเหตุการณ์เมื่ออาทิตย์ก่อนที่หยิบเงินผิดให้เราหรือเปล่านะ
อาจจะแค่คิดไปเอง แต่ความรู้สึกดีๆนี่คิดไปเองก็คงไม่เสียหายอะไรหรอก อยู่ๆก็เกิดความรู้สึกว่า เพราะเราดีกับเค้า(ไม่มุบมิบ) เค้าก็เลยดีตอบกับเรา
มันอธิบายไม่ถูกเลยนะ แต่มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ การบริการปกติก็ดีอยู่แล้วล่ะ แต่วันนี้มันรู้สึกเหมือนมีความรู้สึกเป็นมิตรบางอย่างที่เพิ่มขึ้นมาจากปกติ เพียงแค่คำทักทาย และยิ้มให้แค่นั้นล่ะ
ไอ้เหตุการณ์วิ่งตามไปคืนเงินเนี่ย มันไม่ได้เกิดกับตัวเราก็จริง แม้เราจะเป็นแค่ผู้เห็นเหตุการณ์ จำนวนเงินก็นิดเดียว แต่ก็ทำให้เรารู้สึกว่า เราได้รับความซื่อตรงและซื่อสัตย์ บริการที่จริงใจจากเค้า จนอดชื่นชมอยู่ในใจไม่ได้
พอถึงคราวที่เค้าผิดพลาดบ้าง เราก็เลยไม่ลังเลที่จะตอบแทนความซื่อตรงของเค้ากลับไปเช่นกัน
เรื่องเล็กๆน้อยๆแค่นี้ล่ะ ที่มาวันนี้ทำให้เรารู้สึกอิ่มใจยังไงบอกไม่ถูก การที่ได้รับความจริงใจมา และได้มีโอกาสส่งความจริงใจคืนไป จนเค้ารับรู้ได้ เกิดเป็นความไว้เนื้อเชื่อใจกันและกัน ที่แม้จะมองไม่เห็นแต่ก็รู้สึกได้ ระหว่างคนที่มาจากคนละชาติคนละภาษา ที่ไม่เคยคุยกันยาวเกินสองประโยคเลย
(คนร้านนี้คงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเป็นคนญี่ปุ่นหรือเปล่า เพราะมักไปกินคนเดียวไม่ได้พูดอะไร )
จริงๆแล้วเค้าอาจไม่ได้คิดอะไรอย่างนี้ก็ได้นะ แต่เอาน่ะ เรารู้สึกดีๆ ก็โอเคแล้วล่ะ
วันที่: 18 มกราคม 2552 เวลา:2:07:37 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [