อู้กันอีกสักบล็อคนึง วันก่อนพากล้องไปถ่ายรูปเล่นและได้หัวข้อ ชูครีมฟักทอง นี้มาเลยเอามาเขียนบล็อคซะเลย (จริงๆคือ อยากหาเรื่องโพสรูปที่อุตส่าห์ถ่ายมานั่นเอง ตอนนี้ยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยก็ได้แต่ถ่ายรูปรอบๆตัวอย่างงี้ล่ะ)
สำหรับเราแล้วแน่นอนพูดถึงชูครีม ก็หมายถึง ยี่ห้อลุงหนวดหรือ Beard Papa นี่เอง (ก็มันใกล้บ้านอ่ะ แถมเดินผ่านทีกลิ่นก็ห๊อมหอม)
สำหรับเดือนตุลาแน่นอนว่ามีหรือคนญี่ปุ่นจะอยู่เฉย ต้องมีอะไรออกมาแล้วเขียนว่าเป็นของ Limited เพื่อเรียกคนให้มาซื้อกันบ้างล่ะ ตุลาก็ต้องฮาโลวีนและฮาโลวีนก็ต้องฟักทอง ก็เลยมีชูครีมรสฟักทองมาให้กินกันช่วงนี้
นอกจากชูครีมฟักทอง เพิ่งสังเกตว่าช่วงนี้มีกล่องลายแบบพิเศษด้วยลายลุงหนวดคู่กะคิตตี้หวานแหววน่ารักเชียว (ที่ญี่ปุ่นคิตตี้นี่นิยมเหลือเกิน เห็นโผล่ไปเป็นของฝากได้ทุกจังหวัด ทีกบเคโระเรารู้จักพร้อมๆกันไม่เห็นเคยเห็นที่ญี่ปุ่นเลย)
หนนี้เป็นลูกค้านะไม่ได้ถ่ายรูปเฉยๆ แต่ก็ยังใจไม่กล้าพอจะขอเค้าจ้องกล้องถ่ายรูปตะกร้าใส่ชูครีม(ที่เตรียมบีบไส้เข้าไป)และเตาอบข้างในเท่าไหร่ คือสังหรณ์ว่าจะไม่ได้อ่ะ คนญี่ปุ่นถือเรื่องถ่ายรูปกันพอสมควรไม่ค่อยกล้าถ่ายใครหรืออะไรมั่วซั่ว จะถ่ายต้องรีบถ่ายรีบเก็บกล้องเลย ก็ได้แต่ถ่ายแบบรีบๆจากนอกกระจกได้น้องชูครีมกองในตะกร้ามาหนึ่งภาพและเงาลางๆของกองทัพชูครีมในเตาอบอีกหน่อย
ซื้อมาสองลูกใส่ถุงมาอย่างนี้ คำถามเบสิคที่มักเจอบ่อยๆเวลาซื้อชูครีมมีดังนี้
1. ถ้าซื้อลูกเดียว เค้าจะถามว่าจะถือกินทั้งอย่างนั้นเลยมั๊ย (เพราะคนไม่น้อยยืนกินกันหน้าร้านนั่นล่ะ ไม่เปลืองทรัพยากรถุงด้วย)
2. ถ้าซื้อแบบใส่ถุงไป(ไม่ว่ากี่ลูกก็ตาม) เค้าจะถามว่าอีกประมาณกี่ชั่วโมงถึงจะถึงบ้าน(หรือถึงจะกิน) เค้าจะได้กะปริมาณซองน้ำแข็งแห้งที่จะใส่ให้มาในกล่อง(หรือถุง)ถูก
ซื้อน้อยๆอย่างเราก็ได้ใส่มาในถุงกระดาษอย่างนี้ล่ะ (แอบเอาพรีเซนเตอร์ตัวจิ๋วมาช่วยหน่อย) ด้านหน้าก็หน้าลุงหนวดแปะหรา
ด้านหลังตรงสติกเกอร์ที่ปิดไว้บอกURLของบริษัท(//www.muginoho.com/) บอกสาขาที่ซื้อไว้อย่างละเอียด พร้อมคำแนะนำว่าควรกินภายในวันนี้ แถมท้ายด้วยวันหมดอายุ(ก็วันที่ซื้อนั่นล่ะ แต่จริงๆเราแช่ตู้เย็นไว้กินวันรุ่งขึ้นก็บ่อย)
ประสาคนกำลังเห่อกล้อง เลยขอโชว์ตัวสองลูกที่ซื้อมากันหน่อย ลูกที่มีขาวๆด้านบนคือ ชูครีมฟักทอง (180 yen) อีกอันคือ คุกกี้ชู (170 yen) (ถ้าชูครีมแบบดั้งเดิมจะลูกละ 160 yen)
กินเจ้า monthly flavor รสฟักทองก่อนสีด้านนอกจะดูเข้มๆกว่าชูครีมปกตินิดนึง ไส้เป็นสีเหลืองเข้มตามสีฟักทองนั่นล่ะ แต่กลิ่นฟักทองก็ไม่ได้ฉุนอะไรขนาดนั้นแค่ได้กลิ่นและรู้ว่าเป็นฟักทอง รู้สึกเหมือนไส้ครีมจะหนืดกว่าครีมปกตินิดนึงแต่ก็โอเคน่ะอร่อยดี
ลูกถัดไปเป็นของโปรด หลังๆจะซื้อแต่แบบนี้ซะมากไม่ค่อยซื้อแบบธรรมดา อันนี้ไส้ครีมเหมือนรส original ล่ะ แต่มีเกล็ดๆสีน้ำตาลๆรอบๆทำให้เนื้อกรุบๆกรอบๆขึ้นนิดหน่อย อันนี้กัดแล้วไส้ออกมาเยิ้มเลย ไส้เหลวกว่าแบบฟักทองอย่างเห็นได้ัชัดนะ แต่เอาเป็นว่าสรุปแล้วอร่อยหมดเลย
นอกจากรูปตอนยังไม่กัด อีกสองรูปสีเพี้ยนไปพอควร สีจริงๆต้องรูปก่อนกัดที่เหมือนจริงที่สุดแล้ว
บล็อคเพ้อเจ้อนี้หมดเพียงเท่านี้ ดีนะที่นอกจากชูครีมเราไม่ค่อยชอบของหวานอย่างอื่นไม่งั้นอ้วนๆๆๆแน่ๆเลย ปีก่อนจำได้ว่ามีรสมันเผารอดูกันว่าปีนี้จะมีอีกไหม หรือจะเป็นรสอื่นๆ (แอบบ่นว่าเมื่อไหร่สาขานี้จะเอา cheese cake มาขายกะเค้าซะทีนะ จะกินทีไรต้องตอนไปชิบุยะนั่นน่ะถึงจะได้กินของโปรดซะด้วย)
เพิ่มอีกนิดแต่ก่อนตอนนั่ง JR เห็นโฆษณาสอนภาษาอังกฤษในรถไฟพูดถึงมุกชูครีมบ่อยๆ เค้าบอกว่า Shu-cream นี่คือคำเรียกญี่ปุ่น แต่ถ้าเอาไปพูดกับฝรั่งที่เค้าไม่รู้จักขนมนี่ล่ะก็เค้าจะตกใจนึกว่าเราจะกิน Shoe cream หรือครีมขัดรองเท้าเอาได้ ชื่อสากลภาษาอังกฤษของชูครีมคือ Cream puff นะรู้ไว้ใช่ว่า ^_^
วันที่: 20 ตุลาคม 2552 เวลา:20:41:18 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [