ลงแดง.. จิตตก สวนลุมฯ

รูปจากนาซ่าน่ะครับ ผมเห็นว่าสวยดี อย่าไปฟ้องเค้าล่ะ ผมไม่ได้ขออนุญาตเขา

ช่วงที่ทางบล็อคแกงค์ปิดปรับปรุง ผมพบความจริงบางอย่างว่า.. ผมเสพติดการเขียนอยู่พอควร เข้าขั้นเกือบๆลงแดง

สองวัน สามวัน ยังพอไหว แต่พอห้าวัน หกวัน ผมถึงกับต้องถ่อสังขารกลับบ้านเก่าไปหาสวนลุมพินี

ไม่ได้หมายถึงสวนลุมฯ ตรงข้ามตึกอื้อจือเหลียง กะอับดุลราฮิมนะครับ หมายถึงห้องสวนลุมฯ ที่สิงเดิมของผมก่อนจะแยกวงมาเขียนบล็อคนี่แหละ

ไปป้วนเปี้ยนในนั้นพักนึง ก็พบว่าบางท่านก็อยู่ยั้งยืนยง บางท่านก็หายไป พร้อมกับการมาของ คมช. (กรุณาอย่าเข้าใจผิดผมหมายถึง คณะหมวยแห่งชาติ) มีหน้าใหม่ๆ ชื่อแปลกๆ หลายชื่อ

แต่ที่ไม่เคยแปลกไปเลย คือปัญหาที่เอามาตั้งกระทู้ ยังวนเวียนในโหมดเดิม
อันได้แก่ แอบรัก รักนะแต่ไม่แสดงออก จะบอกเธอยังไง ทำไมถึงทำกับฉันได้ ชู้ทางใจใครช่วยที หม่ามี๊รังแกหนู ฯลฯ

แต่มีกระทู้นึงมาแปลก.. เขาถามว่า.. จิตตกจะทำไงดี
อันนี้ปัญหาคลาสสิคเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยเจอคนใช้คำนี้ ส่วนมากจะใช้คำว่า "เบื่อ" "เหงา" "เซ็ง"

ตอนไปตอบกระทู้เขา ผมไม่อยากอ้างอิงเรื่องศาสนาตรงๆ
เพราะสำหรับคนไม่คุ้นเคย เวลาเอ่ยเรื่องพระธรรม พระพุทธเจ้า เรื่องวิปัสสนา
ก็อาจเกิดอาการครั่นเนื้อครั่นตัว ขนลุกขนพองกันขึ้นมาง่ายๆ

อันนี้เป็นเรื่องแปลก.. แต่ตรงกันข้าม ช่วงนี้ถ้าพูดคำว่า น้องเป เปมิกา หูจะผึ่งขึ้นมาทันที

ที่จริง.. จิตตกเป็นเรื่องธรรมชาตินะครับ มันก็เป็นภาวะอย่างนึง เหมือนฝนตก ฟ้าร้องนี่แหละ

จิต.. ถ้ามันไม่ดี มันก็แย่ หรือไม่ก็เฉยๆ ก็มีอยู่แค่สามโหมดนี้
ไม่มีอะไรพิสดาร ไม่มีอะไรน่ากลัว ไม่มีอะไรต้องให้ความสำคัญมากมาย

แอบบอกให้ก็ได้ ว่าวันนี้ช่วงบ่าย ผมก็จิตตก ด้วยเรื่องงาน เรื่องโน้น เรื่องนี้
พอเห็นว่าจิตตก ก็เห็นว่ามันมีความไม่ชอบใจที่จิตตก แล้วก็พยายามจะแก้

ในช่วงที่จิตมันอลหม่านมาก ผมก็หลบไปทำสมาธิด้วยการดูลมหายใจสักพัก
ทำสมาธิที่โต๊ะทำงานนั่นแหละ ไม่ต้องหลับตา ไม่ต้องนั่งขัดสมาธิแต่อย่างใด

พอมีกำลังจิตขึ้นมาบ้าง แล้วก็ออกมาดูความวุ่นวายฟุ้งซ่าน ดูความอยากสงบ

แล้วก็เห็นตามที่เคยได้ยิน ได้รู้มาหลายหนว่า.. คนเราไม่ได้ทุกข์เพราะไม่สมหวัง เพราะจิตตก เพราะปัญหาร้อยแปดหรอก

แต่ทุกข์เพราะไม่สมหวังแล้วไม่ชอบใจ จิตตกแล้วไปดิ้นอยากให้จิตดี มีปัญหาแล้วเกลียดปัญหา ฯลฯ

ผมยกตัวอย่างในกระทู้นั้นไว้ บอกว่า สมมติมีคน 5 คน รอรถที่ป้ายรถเมล์ แล้วจู่ๆ ฝนตกลงมา

คุณว่า.. คนทั้ง 5 คน จะทุกข์เท่าเทียมกันไหม

คนที่ 1 อาจจะทุกข์มากสุด เพราะเป็นผู้หญิงเกลียดฝน และใส่เสื้อสีขาวบางจ๋อย
คนที่ 2 อาจจะแอบมีความสุข เพราะกำลังตามจีบคนที่ 1 แหม.. ฝนตกรถติด โรแมนติคจังว้อย..

คนอื่นๆ ก็ทุกข์มาก ทุกข์น้อยกันไปตามเหตุและปัจจัยนะครับ ทั้งๆที่เจอปัญหาเหมือนกันนี่แหละ

ตกค่ำ ผมก็หลุดจากอาการจิตตก เพราะจิตมันไม่ได้อยากหาย มันคลายความพยายามจะแก้อาการ

ผมก็แค่บอกกับตัวเองว่า.. ถ้ามันจะตก ก็เรื่องของมัน ไม่ใช่เรื่องของผม
มีอาการอะไร ผมก็รู้ไปอย่างนั้น .. ก็จิตมันไม่ใช่เรานี่นา

ในกระทู้ ก็แนะนำเขาไปทำนองนี้แหละครับ แต่ไม่รู้จะได้ผลหรือเปล่า

ถ้าวันนี้ใครเจอโหมดจิตตก อย่าลืมเคล็ดง่ายๆนะครับ มีสติรู้ทันความเกลียดอาการจิตตก
รู้ทันความอยากหายตก ยิ่งถ้าทันการดิ้นรนของจิต คุณจะเห็นเลยว่า
จิตตกไม่ได้ทำให้ทุกข์ ไอ้ที่พยายามทำหลังจากจิตตกต่างหาก ที่ทำให้ทุกข์

Always look on the bright side of life นะครับ




อีกเพลงแถมให้ ฟังแล้วอารมณ์ดีเสมอ เพลงของ กิลเบิร์ต โอ ซัลลิแวน ชื่อ อูว์ วักกาดู วักกาเดย์ (แค่ชื่อก็น่ารักแล้ว)

Create Date : 12 มีนาคม 2550 Last Update : 15 มีนาคม 2550 0:22:20 น. Counter : 1331 Pageviews.		18 comments
Share Tweet

	แนะนำนิยายน่าสนใจ : แค้นรักคนคุ้นเคย สมาชิกหมายเลข 2288960 (11 ม.ค. 2568 12:55:47 น.)		ความสุขดุจทองคำ สมาชิกหมายเลข 7582876 (9 ม.ค. 2568 12:19:26 น.)
	ไฮไลท์ บุนเดสลีก้า มึนเช่นกลัดบัค - บาเยิร์น มิวนิค nokeja (12 ม.ค. 2568 11:41:09 น.)		"ยุ่งยาก" อาจารย์สุวิมล (13 ม.ค. 2568 07:37:03 น.)