วันนี้เป็นวันที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ สำหรับผมครับ
จิตผมอยู่ในโหมด "หดหู่"
แต่ไม่มีอะไรต้องห่วงมากครับ มันเป็นธรรมชาติของมันอย่างนั้นเอง
เจอความผิดหวัง ไม่ได้อย่างใจ อะไรๆ ไม่เป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น
จะให้มันรู้สึกเบิกบาน ก็ท่าทางจะบ้านะครับ
ผมเชื่อเสมอว่า.. เหรียญมีสองด้าน
เวลามีอะไรดีๆมา ผมก็รู้ว่า.. ถ้าพลิกไปมองอีกด้าน มันก็มีข้อเสียติดมาด้วย
เวลามีอะไรร้ายๆมา ผมก็รู้เช่นกันว่า.. ถ้าพลิกไปมองอีกด้าน มันก็มีข้อดีติดมาด้วยเหมือนกัน
วันนี้แสนสุขใจดีๆ พรุ่งนี้ ก็มีทุกข์กระหน่ำซัมเมอร์เซลส์ได้ ไม่แปลก
ฉันใดฉันนั้น.. วันพรุ่งนี้ ระทมอยู่เพราะทุกข์หนัก สักพัก ก็อาจกลายเป็นสุขได้อีก
ถ้าเกิดมีเรื่องดีๆ เข้ามาเคาะประตู
ในมุมมองของผม ความน่ากลัวของชะตาชีวิต
ไม่ได้อยู่ที่ว่ามันมีแต่ทุกข์หรอกครับ
แต่เพราะในความไม่แน่นอน
มันมีทั้งสุข มีทั้งทุกข์ ผสมปนเปกันต่างหาก
ทำให้เราเกลียดความทุกข์ รังเกียจความทุกข์ เจอมันแล้วก็หงุดหงิดที่เจอ
เพราะเราได้เคยลิ้มรสมาแล้ว ว่าสุขมันเป็นอย่างไร
เปรียบว่า คนที่อยู่กับกองขยะ หรือน้ำเน่าเสียนานๆ
ลองไปถามดูสิครับ ผมว่าเขาไม่เหม็นหรอก เพราะมันได้กลิ่นจนชินไปแล้ว
คนที่อยู่กลางทะเลทรายมานานๆ เขาก็ไม่รู้สึกอะไรมาก เวลาเจออากาศร้อนจัด แดดเปรี้ยงๆ
เพราะเขาชินของเขาอย่างนั้น
คนที่เจอแต่อุปสรรค เจอแต่ทุกข์จนชาชิน แต่ไม่ค่อยแสดงอาการจึงมีให้เห็นได้ ไม่ใช่เรื่องประหลาด
แต่อาจจะประหลาดสำหรับคนที่ไม่เข้าใจ หรือไม่มีประสบการณ์ร่วมแบบนั้น
ผมสังเกตมาระยะนึงแล้ว ว่า.. ความเคยชินของคนเรานี่มีผลมากนะครับ
บางทีคุณค่า ความสำคัญของใครสักคน หรืออะไรสักอย่างต่อชีวิตเรา
มันเป็นเพราะความเคยชินนี่แหละ
ใครเคยไปทำงานแล้วลืมมือถือไว้ที่บ้านไหมครับ
ผมน่ะเป็นอยู่สามสี่หน แล้วทุกครั้ง ก็จะรู้สึกไม่คุ้น ในช่วงแรกๆ
แต่พอนึกว่า ผมเคยโตมา ในยุคที่โทรศัพท์บ้าน นี่ขอยากพอๆกับขอฝนด้วยนางแมวกลางเดือนมีนา
ผมก็สบายใจขึ้น และเห็นว่า ทุกข์ที่เกิด ไม่ใช่เพราะผมลืมมือถือหรอก
แต่เพราะเราคุ้นชินกับการ "มี" ต่างหาก
บางครั้งบางช่วง ผมต้องเอารถไปซ่อม ไม่มีรถใช้สักอาทิตย์ สองอาทิตย์
สามวันแรก มักจะอึดอัด เพราะมันไม่ชินกับการ"ไม่มี"
แต่หลังจากนั้น ผมก็รู้ว่า ถึงไม่มีรถ ก็พออยู่ได้แหละ
สมัยเรียนก็แร่ดไปแร่ดมาได้ด้วยขสมก. มาตลอด จนเรียนจบ
ฉะนั้น เมื่อถึงวันที่ต้องผิดหวัง ผมก็จะไม่เรียกร้องอะไรให้มันดี
ก็แค่ "รู้สึกตัว" ว่ามันมีทุกข์ มันหดหู่ แล้วมันจะดีขึ้น จะแย่ลง ก็เรื่องของจิตมัน ผมไม่เกี่ยว
ให้มันเห็นทุกข์เยอะๆก็ดี มันจะได้เชื่อเสียทีว่า
สิ่งที่มันคิดว่าเป็น "ตัวaston27" มันไม่มีอยู่จริงหรอก
มันเป็นแต่ความเคยชิน ว่า "มี" aston27 อยู่
สุขทุกข์ ของผมทุกอย่างเป็นแค่ความเคยชิน
ในการไปรับรู้มัน และเกิดผลตามธรรมชาติ
ผ่านมา แล้วก็จะผ่านไป..
สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ..
ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน..
ขอเพียงให้เชื่อว่า ในความผิดหวัง มีด้านดีของมันอยู่
ทุกข์ ก็มีประโยชน์ของมัน
เหรียญมีสองด้านเสมอ..
สุขสันต์วันแม่ครับ
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:20:36:53 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [