หน้าบ้านผม เป็นลานจอดรถกว้างๆ พอประมาณ
แต่ด้วยความที่อยู่ย่านสีลม เลยมีคนมาเช่าที่ (จากใครบางคน ที่เจ้าบ้านไม่ยินยอม แต่ไม่รู้จะพูดยังไง)
แล้วก็เอาพวกรถเข็นของร้านแผงลอยมาจอดเก็บไว้ ราวๆสิบคันได้
เมื่อวานตอนเช้าตื่นมาอาบน้ำทำกิจ เสร็จก็จะออกไปทำงาน
ลงมาที่รถ โห....................................
เป็นรอยขูดขีดลึกไปถึงเนื้อเหล็ก แถมกันชนหลังซ้าย
ยังโดนของหนักๆครูดไถเต็มไปหมด
เรียกว่า.. ถ้าเป็นคนรักรถมากๆ น้ำตาคงร่วง
ผมเองยังต้องงัดเอาทั้ง สมถะ วิปัสสนามาใช้อุตลุต
ผมขึ้นรถก็เห็นว่า.. เราทุกข์มาก ทั้งไม่ชอบใจ ทั้งเสียดาย
ทั้งรู้สึกว่า เราไม่เคยไปเบียดเบียนเขา ทำไม เขาต้องทำแบบนี้
เห็นความปรุงแต่งแบบนั้น แล้วก็มีสติได้ว่า.. ทุกข์เกิดเพราะเรารู้สึกว่า รถนี่ มันเป็นของๆเรา
ไม่ใช่เพราะใครมาทำให้มันเป็นรอย
สมมติว่า นี่เป็นรถใครก็ไม่รู้ .. โดนแบบนี้เข้า
เราก็คงไม่ทุกข์แบบที่เป็นอยู่
ผมพาลคิดไปว่า.. สงสัยเราจะมีกรรม และบุญคุ้มครองในเวลาเดียวกัน
คือคิดเสียว่า.. ดีแค่ไหนแล้ว ที่กรรมอันจะต้องเกิดกับพาหนะของเรา
มันไม่ใช่รถคว่ำหรือรถสิบล้อมาชน
แล้วก็เห็นว่า.. รถมันก็เหมือนกาย.. มันเป็นก้อนทุกข์ก้อนหนึ่ง ที่เราไปอาศัยอยู่
แล้วเราก็รู้สึกว่า เราเป็นเจ้าของมัน มันเป็น "ของเรา"
ทั้งๆที่วันนึง เราก็ต้องแยกจากมันไป เพราะการเสื่อมสภาพของมันนั่นแหละ
พูดถึง.. ก้อนทุกข์ ที่เรียกว่ากายบ้าง..
เมื่อคืนมีอาการไม่ค่อยดีครับ ปวดๆหัวและตามเนื้อตัว
อาการที่เขาเรียกตะครั่นตะครอ จะเป็นไข้
ไม่ใช่ข้ออ้างว่าทำไมไม่ได้เขียนบล็อคนะครับ :) ฮี่....
เลยทานยาพาราเซตามอลไปสองเม็ด แล้วก็เข้านอน
ตามคำแนะนำของหมอประจำตัว
ตื่นนอนแล้วก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดครับ
เป็นการตอกย้ำว่า.. กายของคนเรามันเป็นทุกข์ มันไม่เที่ยง
ถึงคราวมันจะป่วยไข้ มันก็เป็นไปตามเหตุ และปัจจัยที่มากระทบ
ถึงคราวมันจะหาย มันก็เป็นไปตามเหตุและปัจจัยที่มากระทบเช่นกัน
เราบังคับอะไรมันไม่ได้ครับ ทำได้แค่เติมเหตุและปัจจัยที่ดีให้มันเท่านั้นเอง
ข้อดีของการพิจารณากายและจิตอยู่เนืองๆ
มีสองข้อที่ผมเห็นชัดมาก
หนึ่งคือ.. เราจะเป็นคนที่ไม่กลัวตายครับ
เพราะเราจะค่อยๆยอมรับว่า.. กายไม่ใช่ของเรา
การละสังขารไปเป็นของธรรมดา
ที่จริงจะว่าไปกายนี่มันทุกข์เยอะมากนะครับ แต่เราสังเกตเห็นทุกข์กายน้อยกว่าทุกข์ใจ
อย่างนั้นพิมพ์ๆ อยู่นี่ ก็เมื่อยหลัง เมื่อยไหล่ เมื่อยตา เมื่อยขา
ตื่นมา ก็มีกลิ่นปาก มีกลิ่นตัว ต้องไปอาบน้ำชำระมัน
เดี๋ยวก็เริ่มหิว ก็ต้องหาอะไรป้อนให้มัน
ต้องทานยาบำรุง ต้องทายา รักษาผิวหน้าเพราะมันแพ้
ต้องรักษาสิว
ทานมากก็ไม่ได้ ทานน้อย ก็ไม่ดี
ของดีๆมีประโยชน์ ลิ้นมันก็มักจะบอกว่าไม่อร่อย
ไอ้ของที่ลิ้นชอบ หมอเขาก็ว่ามันทำลายสุขภาพนิ
ทานเสร็จ ก็ต้องถ่ายออก ปวดหนัก ปวดเบา ไปตามเรื่อง
จะดูแลมันดีขนาดไหน .. ถึงเวลามันจะเหี่ยว จะแก่ จะเสื่อมไป
เราก็บังคับมันไม่ได้อีก
ถ้าเห็นทุกข์ตัวนี้เยอะๆ.. ท่านว่า.. ถึงเวลาจะตาย ก็จะไม่เสียดายมัน
เพราะเห็นมันเป็นก้อนทุกข์อันนึง
ประโยชน์ข้อที่สองคือ เมื่อก่อนผมจะเป็นคนกลัวผี และความมืดมาก
หลังๆนี่ หายกลัวไปจนแทบจะไม่เหลือแล้ว
เพราะรู้แล้วว่า.. จะคนหรือผี ก็ไม่ต่างกัน
ต่างกันแค่เรามีกายเนื้อ เขาไม่มี และเราอยู่กันคนละภพ
แต่ถ้าผีท่านใด ประสงค์จะมาเยี่ยมผมล่ะก็ไม่ต้องนะครับ
หรือถ้าจะมาจริงๆ กรุณาเอาเลขสักหกตัวล็อคๆ ติดมือมาด้วย
ถ้าถูกรางวัลที่หนึ่ง แล้วจะเอา 40% ไปทำบุญ ลงชื่อท่านร่วมด้วย
ติดสินบนกระทั่งผี.. 5555
สุขสันต์วันอังคารครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [