เกิดมาเป็นลูกครึ่งจีนหน้าตี๋นี่ เวลาไปเมืองที่คนจีนเยอะๆนี่ลำบากนะครับ
ตอนขาออก เจ้าหน้าที่ตรวจพาสปอร์ต แล้วก็มองหน้า
เหมือนจะถามว่า นี่คนไทยแน่เหรอ
ผมยังนึกว่าจะต้องร้องเพลงชาติให้ฟังแล้วนะนั่น
ไปถึงฮ่องกง เจอด่านตรวจคนเข้าเมือง มองหน้า
แล้วรัวภาษาจีนใส่ ..
ไปไหนๆ ร้านขายของเอย ร้านอาหารเอย
เห็นหน้าผมเป็นต้องปล่อยกวางตุ้งใส่เป็นชุด
แต่ผมก็มียันต์ประจำตัวว่า.. อึ่มเซ็กก่องอ่า ..
แปลว่า.. พูดไม่เป็นครับ .. แคนยูสปีค แคทลียา อิงลิช?
ที่เด็ดที่สุด คือตอนกลับมา ลงเครื่องแล้วมาต่อคิวที่ด่านตรวจคนเข้าเมือง
เราคนไทยก็ต้องเข้าช่องที่เขาระบุว่าพาสปอร์ตไทย ใช่ป่ะ
ไอ้ผมไปยืนต่อแถว ดีๆ เจ้าหน้าที่เขาก็ชี้โบ๊ ชี้เบ๊ ไปที่ป้าย
ป้ายก็เขียนว่า พาสปอร์ตไทย ก็ถูกแล้วนี่หว่า แกก็ชี้ๆๆๆ
จนผมต้องถามว่า พี่มีอะไรครับ ..
เขาถึงร้อง อ้าววว.. ผมนึกว่าไม่ใช่คนไทย
เท่านั้นยังไม่พอ รับกระเป๋าแล้ว ก็เข็นรถผ่านด่านศุลกากร
น้าแกมองหน้าแล้วกวักมือ หยอยๆ
แล้วบอกว่า.. ยู เทค ยัวแบ็ก เฮีย .. เฮียภาษาอังกฤษนะครับ ไม่ใช่จีน
ผมก็ยิ้มแหะแหะ .. แล้วบอกว่า คนไทยครับพี่
แกถึงได้.. อ้าว ผมนึกว่าพวกฮ่องกง งั้นขอเช็คใบเดียวพอ
คงไม่ต้องบอกนะครับ ว่าพอพ้นออกมาแล้วจะเจออะไรอีก
อันนี้ปกติมากครับ ..แท็กซี่ ลีมูซีน แท็กซี๊ แท็กซี๊
เอิก...
ว่าแต่.. ไอ้รายการวิทยุที่ผมว่า เขาขอเลื่อนไปเป็นอาทิตย์หน้านะครับ
ห้องจัดรายการยังไม่เรียบร้อยน่ะครับ
ขออภัยใครที่อุตส่าห์รอฟัง.. ด้วยนะครับ