ทางรอดของคนจิตตก


มีความจริงบางอย่างในชีวิตของคนเรา ที่ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ก็ปฏิเสธไม่ได้

นั่นคือ.. ไม่วันใดก็วันหนึ่ง เราจะต้องเผชิญหน้ากับความเสื่อมของจิต ที่ภาษาชาวบ้านเขาเรียกว่า จิตตก..

มันจะมีสักวัน ที่คุณอาจจะรู้สึกว่า ไม่ว่าจะทำอะไร มันก็ไม่มีอะไรเป็นใจสักอย่าง
ทำอะไรก็ผิด..คิดอะไรก็พลาด หาคนเข้าใจสักคน ก็ไม่มี

ผมเองก็ไม่อยู่ในข้อยกเว้น เพราะวันนี้เป็นวันที่เกือบจะบอกได้ว่าผมรู้สึกอย่างนั้นเลยแหละ

เวลามีอาการแบบนี้ อย่าพยายามไปขอให้ใครมาช่วยอะไรเป็นอันขาด นั่นเป็นข้อแนะนำเบื้องต้น

เพราะคุณอาจจะเสี่ยงกับการผิดหวังซ้ำซ้อน เนื่องจากถูกปฏิเสธ หรือเขาอาจจะไม่พร้อมจะอยู่ตรงนั้นเพื่อคุณในเวลานั้น

พึงรำลึกว่า คนทุกคนมีธุระของตัวเอง ไม่ว่าคุณจะรู้สึกแย่ขนาดไหน ก็อย่าเอาภาระนั้นไปส่งต่อให้ใครช่วยแบก

ยิ่งไปกว่านั้น เคล็ดลับสำคัญอย่างนึงที่ผมอยากบอกคือ
แม้แต่ตัวคุณเอง ก็ไม่ควรเข้าไปแบกมันไว้เป็นภาระ

แค่รู้ทันว่าจิตมันตก ถ้าโชคดี คุณเคยฝึกเจริญสติอย่างถูกวิธี คุณจะเห็นว่า จิตตก จิตขึ้น มันเป็นเรื่องธรรมชาติ

อะไรที่มันเป็นธรรมชาติ แปลว่า มันจะมา มันจะไปก็ด้วยเหตุปัจจัยอะไรบางอย่าง ที่มีขึ้นและหมดไป

เหมือนฝนมันจะตก มันก็ตก เพราะความชื้น ความกดอากาศ ที่พอดีพอเหมาะ

แต่ข้อดีของความเป็นธรรมชาติก็คือ มันตกได้แล้วมันก็หยุดได้เอง ตามกฏที่เป็นสโลแกนของบล็อคนี้

สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เมื่อมีการเกิดขึ้น ย่อมมีความดับไปเป็นธรรมดา

จิตมันเจริญได้ มันก็เสื่อมได้ มันตกได้ มันก็หายได้ มันไม่เป็นอย่างใดอย่างนึงอยู่อย่างเดียวตลอดเวลาหรอก

ความพลาดที่เรามักจะทำกันคือ เวลาที่จิตตก เรามักจะเกลียดมัน และดิ้นรนหาทางหลุดจากภาวะนั้น

ซึ่งบางทีมันก็เหมือนฝนตกแล้วคุณพยายามดิ้นรนทำให้ฝนมันหยุดตกนั่นแหละ นอกจากจะเหนื่อยเปล่าแล้ว คุณอาจจะเข้าข่ายผิดปกติ

แทนที่จะหาที่อยู่เหมาะๆ อยู่ในร่มแล้วใช้ชีวิตไป ส่วนฝนตกก็เรื่องของฝน

ฝนหยุดเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น เรื่องของฝนมัน เพราะเราดิ้นรนไป ก็ไม่ได้ทำให้ ฝนมันหยุดตกได้ ก็อย่าไปเหนื่อย

ฟังเพลงดีกว่า






Create Date : 07 พฤษภาคม 2550
Last Update : 9 พฤษภาคม 2550 1:09:31 น.
Counter : 1914 Pageviews.

37 comments
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)
๏ ... รามคำแหง แรงคำหาม ... ๏ นกโก๊ก
(2 ม.ค. 2567 14:22:51 น.)
พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ
(1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)
ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันสวัสดีปีใหม่ 2567 - กุหลาบพวงสีชมพู - ขาว ทนายอ้วน
(2 ม.ค. 2567 15:16:32 น.)
  
อ่านมาเรื่อยๆ

อ้าว... จบที่ฟังเพลงกันดื้อๆ ซะงั้น

บางทีรอให้ฝนตกมันก็กระวนกระวายนะคุณ คนมันอยากออกไปข้างนอกทำธุระปะปังบ้าง ก็จิตใจไม่สงบ คอยแต่ให้ฝนหยุด

วันที่เหงาๆ ยังไม่เซ็งเท่าวันจิตตก

ปล. เพลงนี้เข้ากับเนื้อเรื่องดีจริง
let it be ฟังเมื่อไหร่ก็เพราะ
โดย: MaRiMeKKo วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:32:18 น.
  
ยากจังที่จะไม่พยายามดิ้นรนให้หลุดจากความรู้สึกไม่เป็นสุข

ขอบคุณนะคะ สำหรับ "แม้แต่ตัวคุณเอง ก็ไม่ควรเข้าไปแบกมันไว้เป็นภาระ"
เมื่อไหร่ที่เผลอแบกไว้ จะได้เตือนตัวเอง

วันนี้ได้ฟังเพลง "ช่างหัวมัน" ก่อนนอน
โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:05:07 น.
  
วันนี้เขียนโดนใจ .. ขอถอนหายใจดังๆหนึ่งทีค่ะ

Let it be ~ คำนี้ใช้ได้ขณะนี้จริงๆด้วย .. let it be!
ขอบคุณนะคะที่เตือนสติ .. ไม่ว่าจะสติของคุณ ของเรา หรือของใครๆ

เชื่อหรือยังคะว่าเข้ามาทีไร เรามักจะได้ข้อคิดดีๆกลับออกไปทุกที


โดย: สะพานดาว วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:19:58 น.
  
เพลง Let's it be ก็บ่งบอกแล้วนี่ว่า ปล่อยมันไปตาม....ที่มันจะเป็นไป ...แม้มันแสนเศร้าก็ตามที...
โดย: Yoawarat วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:31:17 น.
  
กินใจค่ะ
จิตตกเกิดขึ้นได้เสมอบางทีเราไม่รู้ตัว
แต่เมื่อเกิดแล้ว เรามีสติยอมรับได้
จิตตกก็กลับกลายเป็นจิตขึ้นได้
ซึ้งค่ะ
โดย: ซออู้ วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:58:30 น.
  
ผมก็ ตกแล้วตกอีก อยู่บ่อยๆครับ
ตกที ก็ปล่อยให้มันตกดิ่งลงลึกให้เต็มที่
แล้วก็ค่อยทะลึ่งพรวดขึ้นมา
เหมือนการดิ้นรวดหาอากาศหายใจเฮือกสุดท้าย ของคนกำลังจมน้ำ
หลายเรื่องก็แทบไม่รอด
แต่ก็รอดมาได้ทุกที
บางทีช่วงจิตตก การบอกเล่าและขอความช่วยเหลือปรึกษาจากคนทีควรควรขอ ก็ช่วยให้อะไรๆ ดีขึ้นได้เหมือนกันนะครับ
โดย: กุมภีน วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:08:29 น.
  
เข้ามาอ่านทีไร ได้ข้อคิด และทำให้จิตใจโปร่งโล่งจริงๆ ขอบคุณนะคะที่นำข้อคิดดีๆมาให้ จะเข้ามาอ่านทุกวันเลย ^D^
โดย: ่จอย IP: 203.113.45.196 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:07:13 น.
  
สวัสดีค่ะ

เป็นอะไรหรือเปล่า?
ไม่สบายใจเรื่องอะไรหรือเปล่า?
บอกกันได้นะคะ ถ้าคิดว่ามันไม่ใช่เรื่อง
ส่วนตัวจนเกินไป


เวลามีอาการแบบนี้ อย่าพยายามไปขอให้ใครมาช่วยอะไรเป็นอันขาด <<<< บางครั้ง ได้พูด ได้บอก ให้ใครซักคน
รู้ มันเป็นก็เป็นวิธีที่ดี วิธีนึงนะคะ เพราะมันเหมือนกับ
เราได้ระบายออก ได้ระบายความไม่สบายใจออกมา
มันจะช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้น

เลือกคุย เลือกพูด กับคนที่เค้าพร้อม และมีเวลา
ให้สิคะ อิ๊วเชื่อว่าต้องมีใครซักคนนึง ที่เค้าพร้อมจะรับ
ฟังแหล่ะ

.....
................
..........................


อืม บ่นต่อเนอะ



โอเค พอเข้าใจล๊ะค่ะ เรื่องบางเรื่อง เราก็บอกไม่
ถูก ว่าเราจิตตกเพราะอะไร อิ๊วเข้าใจค่ะ

ความรู้สึกจิตตกเนี่ย มันก็วูบๆเข้ามา เดี๊ยวเดียว
มันก็จะหายค่ะ ทำใจให้สบายดีกว่าเนอะ

คนบางคนเค้าก็มีเหตุผลในเรื่องบางเรื่อง
อย่าคิดเองว่าเค้าทำแบบนั้นเพราะอะไรต่างๆนานา
เพราะสิ่งที่เค้าพูด เค้าบอก มันอาจจะเป็นเรื่องจริง
ที่เค้าพูด เค้าบอก เพราะอยากให้คุณรู้เอาไว้
เค้าจะไม่พูด ไม่บอก ไม่เล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟังก็ได้
ถ้าเค้าไม่อยากให้คุณรู้ มันง่ายจะตายไป

เรื่องทุกเรื่องต้องอาศัยเวลาค่ะ อย่าใจร้อน
อย่าปุ๊ปปั๊บ ต้องให้เวลาอีกฝ่ายนึงด้วย

โอ๊ย ...บ่นอะไรเนี่ยเยอะแยะมากมายเลย
เกี่ยวกับเรื่อง จิตตกไหมเนี่ย 55555+

พอแล๊ะดีกว่าเนอะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ วันนี้ได้หยุดทั้งที
พักผ่อนเยอะๆนะคะ เติมพลังเอาไว้ พรุ่งนี้จะ
ได้ลุยงานต่อนะคะ คุณแอสตัน
โดย: Kimi o ai X eru วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:13:31 น.
  
แวะมาลงชื่อเยี่ยมเยียน
คราวนี้คงรู้จักหน้า จำกันได้แล้วเนอะ

วันนั้น ที่สวนสันติธรรม
ตั้งใจไปส่งการบ้าน อยากบอกท่านว่า "จิตตก"
แต่ก็ไม่ได้ส่งดังที่ตั้งใจ
แต่ก็เห็นอาการที่จิตเบิกบาน

เพราะฉะนั้นจะได้ส่งการบ้าน หรือไม่ได้ส่งการบ้าน
เราได้ทำการบ้านเสร็จแล้ว...ยิ้มออกแล้วค่ะ


โดย: สาวิกา IP: 124.120.102.45 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:18:24 น.
  


สาธุครับ

แนะอีกนิดนะครับว่า จิตตก ทำตามคุณพี่

แต่ถ้าฝนตก พกร่มด้วยครับ
โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:33:34 น.
  
อ่านแล้วอยากช่วยเสกมนตร์ให้เมฆฝนหายไปได้เร็ว ๆ จังค่ะ.....

แต่ก็เป็นความจริงอย่างที่พี่แอสตั้นบอกนะคะ
วันหนึ่ง เราก็จะต้องเผชิญกับความเสื่อมของจิตกันทุกคน
บังคับไม่ให้มันมา บังคับไม่ให้มันไป ไม่ได้เลย

แต่มันก็จะผ่านมา...
และมันก็จะผ่านไปนะคะ...

วันก่อนได้ฟังครูบาอาจารย์ท่านสอนเหมือนกันนะคะว่า
เราต้องเตรียมตัวไว้นะ...
วันหนึ่ง จะมีทุกข์สาหัสอะไรรอเราอยู่ข้างหน้าอีกก็ไม่รู้
ถ้าไม่ฝึกตัวเองไว้เสียแต่วันนี้ ถึงเวลาเราจะพบว่ามันไม่ทันเสียแล้ว
และอุปกรณ์เตรียมฝึกตัวเองชิ้นนั้น ก็คือสตินั่นเอง

ยังคงรู้สึกเหมือนเดิมนะคะ
ว่าพี่แอสตั้นอาจจะมีทุกข์มากหรือน้อยกว่าคนอื่นในโลกไม่รู้
แต่ที่แน่ ๆ คือ พี่แอสตั้นโชคดีกว่าหลาย ๆ คนมากจริง ๆ
ที่มีอุปกรณ์ชิ้นนี้ติดตัวติดใจ และไม่เคยลืมที่จะหยิบใช้มันอยู่ตลอดเวลา

อย่างน้อย แม้จะหลีกเลี่ยงความชื้นแฉะจากฝนบ้างไม่ได้
ก็คงทำให้เปียกปอนน้อยกว่าคนอื่น ๆ

นึกถึงเพลงเก่าเพลงหนึ่งที่ชื่อ 'หนึ่งในหลาย' นะคะ
หนึ่งคน... อาจจะมีทุกข์อะไรในใจของตัวเอง
ปน ๆ ไปกับความสุข จรสลับกันไปสลับกันมา
แต่หันไปมองรอบข้าง คนที่ทุกข์กว่าเราก็ยังมีอีกมากมาย
และคนหนึ่งคน... ก็อาจเป็นกำลังใจให้กับคนอีกแสนหมื่นพันคนต่อไปได้อีกมากมาย

พี่แอสตั้นเอง ก็น่าจะเป็น 'หนึ่งในหลาย' นั้น
สิ่งที่พี่เขียนในบล็อกตลอดมา ล้วนฝากและแฝงไว้ด้วยแรงบันดาลใจ กำลังใจ
กระทั่งทางออก และมุมมองที่แยบคายของชีวิต ให้กับคนอีกหลาย ๆ คนจริง ๆ ค่ะ
แม้ในยามที่ตัวเองรู้สึกสุข หรือรู้สึกทุกข์...

พลอยรู้สึกดีด้วยทุกครั้งนะคะ ที่ได้อ่านว่าคนมาเยี่ยมบล็อกของพี่ได้อะไรดี ๆ กลับไปด้วย

ขอบคุณที่ยังแถมเจ้าหน้ากลมอมยิ้มสีเหลืองไว้ประดับท้ายบล็อกนะคะ
เป็นอมยิ้มเล็ก ๆ อันเดียวของบล็อกวันนี้จริง ๆ

ขอให้ฝนซาฟ้าใสเร็ว ๆ
และได้เห็นอมยิ้มอารมณ์ดีในบล็อกของพี่อีกนะคะ


[IMG]//i7.photobucket.com/albums/y292/alisawww/200405142-001-1.jpg[/IMG]

[IMG]//i7.photobucket.com/albums/y292/alisawww/200405140-001-1.jpg[/IMG]
โดย: ปุญญ์ IP: 58.9.193.169 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:01:48 น.
  
อ้าว... เขาใส่ภาพกันยังไงนะคะนี่...

//i7.photobucket.com/albums/y292/alisawww/200405142-001-1.jpg //i7.photobucket.com/albums/y292/alisawww/200405142-001-1.jpg
โดย: ปุญญ์ IP: 58.9.193.169 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:02:53 น.
  

เมื่อไม่กี่วันก่อนก็เพิ่งจิตตกเหมือนกัน

ทุกวันนี้ก็ยังเก็บมาไม่ครบ แต่ถ้าไม่รีบเก็บกลับ

ก็กลัวว่าทิ้งนานไปแล้วจะหาจิตตัวเองไม่เจอ

แวะมาทักทายและเอากำลังใจมาฝากค่ะ

อย่าลืมให้กำลังใจตัวเองด้วยนะคะ
โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:12:31 น.
  
รอเรื่องใหม่ของคุณแอสตันอยู่หลายวัน กำลังคิดว่าคุณแอสตันทำอะไรอยู่น้า หรือว่าไม่ว่าง พอวันนี้แวะเข้าว่าบอกว่าจิตตกซะงั้น ช่วงที่หายไปคงยุ่งมากๆเลยใช่มั้ยคะ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้นะคะ เหมือนที่คุณเป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่นไง ถึงแม้จิตตกแต่กำลังใจไม่ตก สู้ สู้ค่ะ
ในวันที่คุณท้อ คุณกลับทำให้คนอื่นลุกขึ้นมาได้ จากเรื่องเล่าดีๆ


เตรียมตัว



รับรอยยิ้มค่ะ




โดย: ยาเขียว IP: 58.147.70.172 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:41:30 น.
  
เรื่องกับเพลงเข้ากันได้ดีจริงเชียวค่ะ
let it be ~ หรือเอาเพลงของพี่ป้อมพี่โต๊ะอีกสักเพลงคะ
" ให้มันเป็นไป " เอิ๊กกกก ..
เรื่องอะไรมันจะเกิด พยายามทำให้มันดีๆๆ แล้ว ถ้ามันจะ
พาให้มันแย่ไปบ้างนิดหน่อย ก็คงต้องปล่อยมัน ช่างมัน ..
ควบคุมได้แต่ตัวเราด้วยมั้งคะ เรื่องที่เกินจากตัวเราจะไป
กำหนดหรือเปลี่ยนแปลงได้ คงต้องหาทางและจัดการที่ตัวเรา
ที่ใจเรา ..
.. จิตตก .. อย่าลืมเก็บขึ้นมาก็พอ ว่าไหมคะ คนอื่นเค้าไม่รู้
เท่าเราว่ามันตกอยู่แถวไหนด้วยนินา
โดย: moodee IP: 124.120.224.233 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:00:24 น.
  
สวัสดีค่ะ

อ่านบล็อคคราวนี้แล้วออกจะห่วงพี่แอสตันนิดหน่อยค่ะ...ห่วงว่าพี่กำลังพยายามแกร่งด้วยตัวเองเกินไป

เอ็มน่ะเชื่อว่าทุกๆคนคงมีวันเวลาที่จิตตกกันทั้งนั้นนะคะ ... รวมไปถึงวันที่ดูเหมือนไม่มีใครพร้อมจะอยู่ข้างเราหรือแม้แต่ฟังเราบอกเล่าความทุกข์เลยซักคน...แต่ถ้าเราพอมีสติอยู่กับตัว (เอ็มเชื่อว่าพี่ก็มีติดตัวตลอด)เราก็คงรู้และเข้าใจอย่างที่พี่แอสตันเขียนมาค่ะว่าทุกคนต่างก็มีธุระของตนทั้งนั้น ...แต่ว่า..แค่แต่นะคะ เราเองอาจเกิดความน้อยใจที่เค้าคนนั้นไม่พร้อมเพื่อเราได้บ้างตามประสาปุถุชนคนสามัญอยู่บ้าง...นั่นก็ไม่ผิดนะคะ เพราะอย่างน้อยเราก็ยังมีสติเข้าใจเราเขาได้ในที่สุด

หวังว่าพี่แอสตันจะสบายใจขึ้นและมีคนที่พี่อยากเปิดใจเล่าความทุกข์ ว้าวุ่นใจคอยรับฟังพี่ในวันนี้นะคะ ...ถ้าไม่เป็นเรื่องส่วนตัวเกินไป (อย่างที่คุณ Kimi O ai X eru บอกไว้) พี่ก็มาบ่นเล่าเป็นโจทย์ตุ๊กตาในบล็อคนี้ก็ได้นะคะ...เห็นมั้ยคะ มีคนเป็นห่วงพี่เยอะเลย

ขอให้มีความสุขในวันจันทร์นะคะ
โดย: Little Tree growing Plump วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:17:28 น.
  
คิดเยอะจังวันนี้ : P
โดย: มะลิ IP: 125.24.2.132 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:18:47 น.
  
สวัสดีค่ะ พี่เอ๊ด
ฮ่าๆ งงล่ะจิ
เอาเหอะค่ะ เอาเป็นว่า เคยเรียกมางี้น่ะค่ะ
ข้อเขียนยังคมเหมือนเดิม และ ยังคงเสน่ห์ล้นหลามเหมือนเก่านะคะนี่ ขนาดจิตตกน่ะ

จะไม่บอกว่าขอให้หายหรือดีขึ้นล่ะนะคะ
ท่าทาง จขบ. จะทราบและว่าตัวเองต้องการอะไรและทำยังไงมากอย่างดีที่สุด--ตามเคย

ขอให้มีความสุขและสบายดีนะคะ
โดย: รอยคำ วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:40:23 น.
  
ทางรับมือจิตตกพี่ทราบดีหมดแล้ว

เลยขอคอมเม้นต์ว่า
บ่อยครั้ง...ที่คนเราเกิดปัญหา เรารู้ดีถึงสาเหตุ รู้ดีแม้กระทั่งทางแก้ไข
แต่ถึงอย่างนั้น ในหลายๆครั้ง...คนเราก็ยังต้องการตัวช่วย

บางทีแค่การระบายมันออกมา แม้ไม่ได้รับคำแนะนำอะไรดีไปกว่าที่เรารู้อยู่ก่อน แต่มันก็ช่วยให้เราดีขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อเหมือนกันค่ะ

ขอให้จิตตกครั้งนี้ ช่วยทำให้พี่เจริญในทางธรรมยิ่งขึ้น และทุกข์น้อยลงนะคะ
โดย: Hobbit วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:02:06 น.
  
บังเอิญจิตตกพร้อมๆ กันเลย ^^

ขอบคุณน้าที่ไปงานพระราชทานเพลิงศพพ่อผมครับ และขอโทษที่ไม่ได้บอกด้วยตัวเอง เพราะช่วงนั้น ตั้งตัวไม่ทันจริงๆ
โดย: bVis IP: 124.121.110.111 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:12:54 น.
  


มายิ้มให้ใครก็ไม่รู้ค่ะ

5555+
โดย: Kimi o ai X eru วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:51:36 น.
  
^
^
แบบนี้เขาเรียกติงต๊องนะแม่คุณ 5555+

อาจานเอก.. ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ ถ้าพ่อผมเสีย ผมก็คงไม่บอกใครโดยไม่จำเป็นเหมือนกัน ผมก็ปากไว ไปทักอาจานเอง ว่า.. ทำไมไม่บอกเลย แต่ก็มานึกได้ทีหลังว่าไม่น่าถาม

ผมควรจะขอโทษ อาจานมากกว่า

Hobbit สาธุ.. การระบายไม่ใช่ไม่อยากทำ แต่คนที่อยากให้เขาฟัง เขาไม่ว่างรับสาย 55555

รอยคำ รัมนำ หายไปเที่ยวดาวพลูโตมาเหรอคุณน้อง

มะลิ.. คิดเยอะ แต่รู้ทันก็ไม่เป็นไร อย่าอยากคิดน้อยเป็นใช้ได้

Little Tree growing Plump ชื่อเธอยาวขึ้นหรือเปล่าเนี่ย
ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ

คุณ moodee และคุณ เพียงแค่เหงา ว่ากันตามหลักวิปัสสนา ตกแล้ว ต้องให้มันตกไปครับ อย่าไปพยายามเก็บมันขึ้นมา

เพราะจิตที่ตกไป เดี๋ยวมันก็ดับ เกิดจิตดวงใหม่ขึ้น การพยายามเก็บกลับมา ก็เท่ากับเราปฏิเสธธรรมะ หรือความจริง ว่าจิตเป็นอนัตตา บังคับไม่ได้

คุณยาเขียว คุณน้องดำรงเฮฮาปาร์ตี้ คุณพี่ สาวิกา ขอบพระคุณครับ

น้องเห็ดปุญญ ขอบคุณนะครับ ที่แวะมา เจริญในโลก เจริญในธรรมนะครับ

คุณซออู้ คุณจอย อาจารย์เข้ คุณเยาวราช สวัสดีครับ

MaRiMeKKo คุณหันหนีเลมอนโซดา เยาวราช สะพานดาว ขอบคุณครับ
โดย: aston27 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:48:37 น.
  
แหม...ตอนแรกอยากจะใช้ชื่อ little tree ใน bloggang ไว้คอมเม้นท์พี่แต่พันติ๊บเค้าไม่ยอม...พอดี ตอนนี้ little tree มัน chubby plumpy เหลือเกินก็เลยชื่อยาวอย่างเนี้ย...

...อธิบายยาวทำไมเนี่ยยยยยเรา...

น้ำำเสียงพี่ฟังดูดีขึ้นนิดหน่อยแล้วนี่ฮะท่านพี่...ยังไงก็เก็บจิตที่มันตกขึ้นมาให้ได้เร็วๆนะค๊า

Good Night Sleep Tight คับ
โดย: Little Tree growing Plump วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:00:31 น.
  
very good article indeed, at least to know what to
do when we fall in such situation, anyway,fall for
rise.
โดย: sam somkiat IP: 58.136.228.2 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:06:34 น.
  
อยากคิดน้อยก็รู้ว่าอยากไปจิน้า : )
โดย: มะลิ IP: 125.24.2.132 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:43:51 น.
  
ไม่เห็นขอบคุณเราเลย

มองข้ามเราไป ชิส์~~

โดย: Kimi o ai X eru วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:38:00 น.
  
คิมิ ขอบคุณจ้า.........ขอบคุณที่สุดเลย............... แหมมม
มองข้ามไรล่ะ ทักเป็นคนแรกเลย

ขอบคุณคุณแซม ครับ

น้องเอ็ม เข้าใจแล้วครับ


มะลิ..
โดย: aston27 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:39:32 น.
  
วันนั้นที่น้าเปิดเพลงอาราเล่

ขำพรืดด
โดย: นซล. IP: 203.150.218.2 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:59:29 น.
  
อย่าลืม พกร่มน๊ะคะ

ไม่มีนัยะแอบแฝง


อ้อ..อาทิตย์นี้จะไม่ได้ฟังรายการของคุณสิงห์ผงาดทั้ง2วันเลย


หยุดฟังไปบ้าง

พออีกอาทิตย์ถัดมา ก้อจะ


โอ้โหหหหห...

รายการอะไรเนี่ยเปิดเพลง

เคยขึ้นอันดับ1ปีที่พี่เกิดด้วย

DOWNNNN TOWNNNN...
โดย: ฟ้าคงสร่างเมา (ฟ้าคงสั่งมา ) วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:23:31 น.
  
รับทราบค่ะ ว่าคุณแอสตันขอบคุณแล้ว


คุณแอสตันคะ
ฝากบอก ปลาเก๋าน้อย ด้วยนะคะ
ว่า ใกล้จะ 5 โมงครึ่งแล้ว ให้ขับรถกลับบ้านดีๆ

อย่าแวะเถลไถลที่ไหน อย่าซุกซนเหมือนปลาไหล


ขอบพระคุณมากค่ะคุณแอสตัน
โดย: Kimi o ai X eru วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:07:24 น.
  
บล็อกวันนี้เข้าคอนเส็ปท์อนิจจังวัฎสังขาราอย่างแรงครับพี่
ผมยังจิตตกอยู่ทุกวัน แต่ก็พยายามมีสติ ต้องขอบคุณข้อคิดดีๆจากบล็อกของพี่ครับ
จิตตกวันไหน คิดถึง aston27
(อ๊ะ ข้อความยังกับโฆษณาแม็ก77)
โดย: getterTu วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:51:46 น.
  
55 ขำสโลแกนพี่ตู่

เวลาจิตตกจริงๆชอบบอกคนอื่น ไม่ได้อยากได้คำแนะนำ แค่อยากระบายค่ะ แต่เกือบทุกครั้ง พอมันผ่านไปก็มารู้สึกอายทีหลัง
โดย: N o o n IP: 124.120.168.230 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:33:40 น.
  
ไม่น่าเชื่อ ผมเพิ่งจะจบเรื่องสั้นไปเรื่องหนึ่ง
เป็นเรื่องของอาการจิตตก และฟุ้งซ่านพอดี

เชิญไปทัศนาขอรับ สารภาพว่าที่เขียนเรื่องนี้ เนื่องจากประสบการณ์ส่วนหนึ่ง กับแนวคิดที่มาอ่านเรื่อง "สติ" จากบล๊อกนี้แบบเงียบๆ หลายครั้ง

//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5390140/W5390140.html
โดย: บุญชิตฯ IP: 81.251.206.190 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:35:21 น.
  
ฝนตก ก็รู้ว่า ฝนตก

จิตตก ก็รู้ว่า จิตตก

สบายใจขึ้นเมื่อไหร่ ก็กลับมาเขียนต่อนะครับ

รักษาสุขภาพด้วยนะครับคุณพี่

.....I want to know, Have you ever seen the rain
Comin' down on a sunny day?

โดย: Tony KooN IP: 58.9.192.208 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:38:42 น.
  
นกกุ ไว้จะแถม อิคคิวซัง กะ ปาร์แมนให้

พี่แหม๋ว ... ใจคอพี่จะไม่ฟังเพลงอื่นเลยเหรอพี่

คุณ kimi เจ้าขา ไม่ใช่ปลาไหลธรรมดานะ ปลาไหลไฟฟ้าใส่เสก็ตเทียวแหละ

พี่ตู่ อย่าตกบ่อยครับ ผมกลัวพี่จะไปขึ้นบล็อคใหม่อีก

น้องนุ่น .. คิดเสียว่าระบาย เหมือนถ่ายท้องสิ ปรื้ดแล้วปรื้ดเลย

พี่บุญชิตครับ ผมนึกว่าพี่หายไปจากระบบสุริยจักรวาลแล้วนะนี่ ไว้ผมจะไปอ่านนะ

โทนี่ คูณ จิตน่ะหายตกแล้ว แต่ฝนยังตกอยู่
โดย: aston27 วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:21:10 น.
  
โห้ว แอดนะ

คุณทำให้เราอยากกลับมาเขียนบ๊อก
โดย: คนสวย (ทำใจได้ ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:11:29 น.
  
หวัดดีคุณน้องพลอย

ยินดีให้แอดโลด .. อยากกลับมาเขียน ก็ลุยเลยน้อง
โดย: aston27 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:00:30 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Aston27.BlogGang.com

aston27
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [?]

บทความทั้งหมด