Group Blog
All Blog
|
สะดุดรักคุณเมีย บทที่ 14 หน้า 4 สะดุดรักคุณเมีย ตอนที่ 14 หน้า 4 ณรินทร์ผู้ไม่เคยร้องไห้ให้สามีเห็น ทำเอาเสื้อสามีเปื้อนน้ำตาจนเปียกปอน ขณะที่ทุกคนต่างน้ำตานองหน้าอย่างระทมใจ “กำลังกินข้าวอยู่ก็มาเล่าเรื่องเสียน้ำตาแล้ว ไม่เอาๆ มาทานกันต่อดีกว่า” เมษ เอ่ยเพราะเห็นณรินทร์ร้องไม่หยุด ณรินทร์เลิกกอดเอวปริมรีบปาดน้ำตา “ขอโทษค่ะ พอฟังเรื่องเก่าแล้วน้ำตาชอบไหล” ปริมยิ้ม “ผมบอกพ่อว่า ขอให้ผมอยู่ที่บ้านหลังนี้ ขอให้พ่ออย่ามาแกล้งผมอีก ผมอยากอยู่กับณรินทร์ที่นี่ มีหลานวิ่งเล่นเต็มบ้านของเรา” “แล้วพ่อนายตอบว่าไง” เมษแกล้งถาม “โอ๊ย” เขาร้องเสียงดังมือกุมหัว ณรินทร์ยิ้มออก เมษมองซ้ายขวาอย่างระแวง ณรินทร์ขำ มองร่างสูงโปร่งถือไม้เท้ายืนข้างเมษ “พ่อฉันก็ตอบนายแล้วนิ” ปริมเอ่ยแล้วกลับไปนั่งที่ตัวเอง ทุกคนหันไปขำเมษแทน ที่ตอนนี้ขนหัวลุก ณรินทร์หันไปมองปู่ทวดกับย่าทวดที่ยิ้มอย่างมีความสุขให้เธอ “นี่นายรู้ไหมว่า พี่แทนคุณตอนนี้เขากำลังเติบโตนะ และก็มีคนพูดถึงหนาหูกันมาก” “ก็ดีนิ ผมก็เพิ่งเจอเขาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว” “เขานัดเจอผม” “นัดทำไม มีงานอะไรกับเขา” “ไม่ได้คุยเรื่องงาน” “อ้าว” “เขาบอกเขาอยากแต่งงานกับณรินทร์” ปริมทำหน้าขุ่น “ฮึ ตลกแล้ว” “พ่อแทนรึ พูดแบบนั้น” แม่ถามอย่างสงสัย “ครับ” ปริมทำหน้างอนใส่ณรินทร์ “แต่เสียใจด้วยนะ ตอนนี้ท้องโย้แล้ว” เขาเอ่ย พลางเคี้ยวอาหารอย่างไม่สนใจ สักพักก็เกิดอาหารผะอืดผะอม วิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป ณรินทร์ตามไปดู “เป็นอะไรครับแม่” “แพ้ท้อง” “ฮ้า..ไอ้ปริมแพ้ท้อง” เมษยิ่งขำเข้าไปใหญ่ เขารู้สึกเซอร์ไพซ์กับเรื่องวันนี้ทุกเรื่องเลย “ดีครับ ผมจะได้ทานคนเดียว” พูดแล้วก็ตักปลาให้แม่ แล้วกินข้าวอย่างอร่อยต่อ ปริมเดินออกมาส่งเมษที่รถ “ดีใจด้วยนะเพื่อน เห็นเพื่อนมีความสุขแบบนี้ก็ดีใจ ถึงจะรู้สึกเสียดายที่เวลาเราเจอกันน้อยลงไป แต่ก็ยินดีกับนายด้วยนะ เห็นแล้วอยากแต่งงานบ้างแล้ว” “ก็เอาสิ ทั้งคิม ทั้งพลอย ทั้งน้ำ นายก็ ตกลงจะเลือกใคร ลอยไปลอยมานานๆ เดี๋ยวก็แก่ไปเรื่อยๆ” “นั่นสิ แต่ก็ยังสนุกอยู่” “มีครอบครัวแล้วก็สนุกเหมือนกัน อย่าคิดมาก” “นั่นสิ เมียฉัน จะเหมือนเมียนายไหมล่ะ ได้ดีๆ แบบคุณรินทร์น่ะ มันโชคดีมากเลยนะ” “เมียฉันก็เมียฉันสิ จะเหมือนใครได้ไง” ทำเสียงเขียวใส่ “เออ..ไปล่ะ” เมษโบกมือลาแล้วขึ้นรถขับออกไป ปริมเดินกลับเข้าบ้าน ณรินทร์ กำลังเช็ดชั้นวางรูปเก่า เขาเดินไปหา หยิบรูปเก่าของตัวเองขึ้นมาดู “ผมหล่อทุกยุคทุกสมัยจริงๆ นะ” “เวอร์” หญิงสาวว่าให้ “ไม่รู้สึกว่าโชคดีบ้างเลยเหรอที่มีผมเป็นสามี...ฮึ” เขาเอียงตัวเข้ามาหา “ฮืม ไม่รู้สินะ” หญิงสาวแกล้ง “ผมทั้งเก่ง ทั้งรวยนะ แล้วยังรักจริงด้วย” “จร้า แล้วพรุ่งนี้ต้องไปทำงานนะคะ” “เดี๋ยวผมคอนเฟอร์เร้นท์ดีกว่า ได้เวลาแล้ว” พูดแล้วก็หายตัวเข้าห้องนอนก่อนที่จะโดนณรินทร์บ่นเรื่องไม่ไปทำงานอีก
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||
