มกราคม 2562

 
 
1
4
6
13
17
20
22
27
30
31
 
 
All Blog
สะดุดรักคุณเมีย บทที่ 6 หน้าที่ 4


สะดุดรักคุณเมีย

บทที่ 6 หน้า 4



ร้านอาหารแบบ Out doorมีนักร้องร้องเพลงคลอเสียงคลื่นนุ่มๆ 


อาหารทะเลแบบบุฟเฟ่แสนอร่อยบรรยากาศรายล้อมด้วยไฟกลมสีนวลๆ 


มองท้องฟ้ามีดาวประดับดานักท่องเที่ยวต่างอิ่มเอิมกับอาหารและเสียงเพลง บ้างก็ลุกเต้นรำกันอย่างสนุก 


พ่อปราบ แม่พลอย และ แม่ทิพย์ ลงมาพร้อมหน้าก่อนสาวๆ 


วันนี้แม่พลอยคอยดูแลแม่ทิพย์เพราะอยากปล่อยให้หนุ่มสาวได้มีเวลาสนุกกัน



ณรินทร์มองหาโต๊ะของครอบครัว แล้วรีบเดินไปหาปริมหันมาเจอหญิงสาวมอง


ตาค้างโต ก่อนจะเปลี่ยนเป็นขุ่นมัว หญิงสาวมานั่งลงข้างๆ



“นี่คุณ จะแต่งตัวยั่วใครมิทราบ” 


เขาถามลอดไรฟันเบาๆ



หญิงสาวทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้



เขามองตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมยาวถูกรวบเป็นมวยปมจุกอยู่บนหัว 


เธอติดกิ๊บดอกไม้น่ารักแล้วชุดสาวชาวเลนั่น ผ้าสะปั้นย้อมหลากสีสันสวยสด พริวๆ เข้ารูป 


ถึงจะเป็นชุดกระโปรงยาวแต่ก็เป็น สม๊อคเกาะอก อันน้อยนิดของหล่อน 


มีเพียงสายเล็กๆที่คล้องคอ เผยไหล่กลมเล็ก



“จะมีใครหื่นเหมือนคุณไหม” 


ณรินทร์กระซิบข้างหูเขา



“คิดว่าตัวเองหุ่นดีมากหรือไง กล้าใส่อะไรแบบนี้”



เขาก็ยังไม่หยุดบ่นให้หญิงสาวต่อ



หญิงสาวทำเป็นไม่ได้ยิน ทำเป็นโยกตัวตามเพลง



ยิ่งทำให้ชายหนุ่มโมโห



“เสื้อผ้าผมซื้อให้ทำไมไม่ใส่”



“ไม่ได้เอามา”



หน้ากลมยื่นปากยื่นคอตอบแบบไม่สนใจ ยื่งขัดใจคนหน้าตึงเข้าไปหนัก



“แม่กินอะไรหรือยัง” 



เธอหันไปสนใจแม่แทน




“พ่อปริมตักข้าวผัดมาให้แล้ว”




“กินกุ้งไหมเดี๋ยว รินทร์เกาะให้”




แม่ทิพย์ยิ้มให้ลูกสาว รินทร์ทำท่าจะลุกไปดูอาหารที่ ทางโรงแรมจัดให้ลูกค้า




ปริมจับข้อมือเธอเอาไว้ ณรินทร์หันมามองอย่างสงสัย



“เดี๋ยวผมไปเอง” 


ณรินทร์เกาะมือเขาออก



“ไม่ต้องหรอก คุณนั่งอยู่ตรงนี้แร่ะ”



“เดี๋ยวไอซ์ไปด้วยค่ะ” 


ไอซ์รีบลุกเดินวันนี้ไอซ์แต่ตัวเหมือนกับณรินทร์ ก็เพราะณรินทร์เป็นคนเลือกชุดมาให้เธอนั่นเอง



ปริมมองตามตาแทบถลน



โปรดอมยิ้มให้น้องชาย



“สองคนนั่นแต่งตัวอย่างกับเป็นฝาแฝดเลยนะ”



ปริมยังคงมองตามณรินทร์ไม่ได้สนใจพี่ชายพูด



“พี่ทำไมยอมปล่อยแฟนแต่งตัวยั่วยวนคนอื่นแบบนี้”



“แต่งตัวยั่วตรงไหน ใครๆ เขาก็ใส่กัน ปกตินายก็ชอบสาวๆแต่งตัวน้อยชิ้นไม่ใช่เหรอ โชว์ร่องอก กระโปรงผ่าสูงๆ”



“ถ้าหุ่นดีก็ไม่ว่าหรอก”



“แฟนฉันหุ่นไม่ดีตรงไหน ณรินทร์ก็ตัวเล็กน่ารักดีออก”




“เดี๋ยวผู้ชายคนอื่นมองแทะโลมกันพอดี” 



ชายหนุ่มบ่นหัวเสียโปรดได้แต่อมยิ้นขำๆ




“ปริม นายจะเอาไวน์ไหม” 


โปรดถามน้องชาย แต่ชายหนุ่มก็มัวแต่มองณรินทร์พยักหน้าแบบขอไปที


ณรินทร์บอกพนักงานช่วยย่างกุ้งให้เธอแล้วนำไปส่งที่โต๊ะส่วนเธอเดินดูอาหารเพื่อตักไปทาน

ร่างสูงโปรงของแทนคุณก้าวมาจากทางใดไม่อาจรู้ได้ มายืนข้างเธอ



“อ้าว แทนคุณ”




ณรินทร์มองอย่างประหวาดใจ แทนคุณยิ้มตาเป็นประกาย



“มาเที่ยวกับครอบครัวเหรอ” 



ชายหนุ่มเอ่ยถาม



“ค่ะ แล้วแทนล่ะ”



“มากับเพื่อน นั่นทางโน้น”



เขาพยักหน้าไปทางโต๊ะที่เขานั่ง



“แม่ทิพย์มาด้วยไหม”



“มาค่ะ”



“เดี๋ยวต้องขอไปทักทายด้วย”



“เอาสิ นั่งอยู่โน้นแน่ะ” 


ณรินทร์บอกเขา ส่วนเธอเลือกอาหารที่จะทานต่อแทนคุณดึงจานจากเธอไปถือ



“มา...ผม ช่วยถือ เลือกเลยว่าจะกินอะไร”



ณรินทร์อึ้งไปครู่



“อ้อ ขอบใจนะ” 



เธอเลยตักอาหารอีก 2 อย่างใส่จานแล้วขอรับจากเขา

ทุกอย่างที่ทั้งสองทำนั้นเล่นเอาคนนั่งมองอยู่ที่โต๊ะลมออกหู



“ใครกันครับ ดูเหมือนรู้จักรินทร์เลย” 


โปรดมองตามสายตาน้องชายที่หน้าตาบอกบุญไม่รับ




“พี่แทนคุณ” เขาเอ่ย




“พ่อแทน เพื่อนรินทร์เขาน่ะ” 


แม่ทิพย์พูดเสริมอีกคน



พอณรินทร์ ไอซ์ และแทนคุณมาที่โต๊ะปริมลุกจากเก้าอี้เพื่อเปลี่ยนให้ณรินทร์นั่งด้านในแล้วเขาย้ายมานั่งด้านนอก 


แล้วบอกพนักงานเอาเก้าอี้เสริมมาเพิ่มให้แทนคุณ



แทนคุณไหว้ญาติผู้ใหญ่ทั้งสาม และทักทายโปรด



“มาเที่ยวเหรอครับพี่”



“ครับ บังเอิญจังได้พบทุกคน”



ณรินทร์มัวแต่เกาะกุ้งให้แม่ทาน



“แล้วนี่....มากับใครครับ?” 


ปริมชวนเขาคุยอย่างมีมารยาทแต่ดูสีหน้าวางขรึมอย่างเห็นได้ชัด



“มากับเพื่อนๆ ครับ”



“ไม่มีสาวมาด้วยเหรอครับ”



“ไม่ครับ หัวใจยังว่าง” 


แทนคุณตอบขำๆ มองณรินทร์



แต่ณรินทร์ไม่ได้สนทนาด้วยเธอเลยไม่ได้สนใจ



แต่คนนั่งตรงกลางเหมือนจะ คิดเลยไปไกลว่าเขาอยากจะจีบณรินทร์หญิงสาวหันมาหาเขาพอดี



“กินกุ้งไหม”



“ไม่กิน!!!!!” 


เขาตอบห้วนๆ อารมณ์เสีย ยกไวน์ขึ้นดื่ม 


วางมือโอบพาดเก้าอี้ณรินทร์ราวกับจะบอกว่านี่คือผู้หญิงของเขา โปรดแอบดูขำๆณรินทร์มองเขางงๆ



แทนคุณเลยขอตัวกลับโต๊ะ



หลังจากมื้อค่ำแสนอร่อยผ่านไป ณรินทร์กินมากจนเธอแทบลุกไม่ไหว 

นั่งบิดไปมาอยู่บนเก้าอี้



“กุ้งทะเล หวานอร่อยมากเลย กินแต่กุ้งแม่น้ำ เปลี่ยนรสชาติบ้างก็ไม่เลวทีเดียวปูเขาสดจริงๆ นะคะ” 


ณรินทร์สาธยายอาหารมื้อเย็นอย่างอารมณ์ดีหันไปมองปริมที่ดื่มไวน์ไปหลายแก้วจนหน้าแดง



“คุณเมาหรือเปล่าเนี่ย?”



“แค่นี้ไม่เมาหรอก”



“เออ งั้นก็ลองเดินดูสิ ตรงหรือเปล่า”



“ไม่เมา คุณกินจนพุงออกแล้ว”



ณรินทร์รีบมองพุงตัวเอง



“เชอะ แค่นี้ไม่อ้วนหรอก”



ปริมลุกขึ้น แล้วพยักหน้าเรียกเธอ



“มีไร?” เธอถามงงๆ



“ไปเต้นกันเถอะ”



“ฮ้า”



“คุณกินเยอะแล้ว ก็ต้องเผาแคลลอรี่บ้าง” 


เขาผายมือรอเธอ



ปริมดึงแขนหญิงสาวออกไป เขาเดินไปบอกวงดนตรีให้เล่นเพลงของบอดี้แสลมหญิงสาวยิ้มอย่างสนุก 


แล้วนักท่องเที่ยวคนอื่นๆก็ลุกขึ้นไปโยกย้ายเอวด้วยเช่นกัน


รวมทั้งไอซ์กับโปรด พ่อกับแม่มองดูอย่างสนุกด้วย พ่อชวนแม่ 


แต่ก็โบกมือไม่เอาด้วย หลังจากเต้นกันจนสนุกสุดเหวี่ยงโปรดเดินโอบไหล่ไอซ์กับมาที่โต๊ะ ส่วนปริมจูงณรินทร์ตามมา



ทุกคนพากันกลับห้องนอน ณรินทร์มาส่งแม่ที่ห้อง



“แม่สนุกไหม?” 


เธอเอ่ยถามมารดา



“สนุกสิ อาหารก็อร่อย” 


นางมีความสุขมาก ยิ่งเห็นลูกสาวกับลูกเขยมีความสุขด้วยกันแบบนี้



“รินทร์ไปนอนเถอะ พ่อปริมท่าจะง่วงแล้ว”



“ค่ะ”



ณรินทร์กับปริมออกมาจากห้องแม่ทิพย์ เขาก็ชวนเธอไปเดินเล่นที่หาด




Create Date : 28 มกราคม 2562
Last Update : 28 มกราคม 2562 8:37:02 น.
Counter : 589 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]