Group Blog
All Blog
|
สะดุดรักคุณเมีย บทที่ 12 หน้า 3 สะดุดรักคุณเมีย บทที่ 12 หน้า 3 วันต่อมาเมื่อเสร็จงานขายผักในข่วงเช้า ณรินทร์เตรียมตัวเพื่อรอปริมมารับเธอที่บ้าน ขณะที่ยืนรอปริมหน้าบ้าน ประตูรั้วไม้ระแนงมองรอดออกไปเห็นรถเก๋งสีดำจอดตรงข้ามหน้าบ้านเธอนานมากแล้ว จนปริมรับเธอขึ้นรถ ณรินทร์ยังรอบมองรถคันนั้นขับตามเธอไปเรื่อยๆ แต่ปริมขับรถเร็ว และในเขตกรุงเทพรถค่อนข้างเยอะ ณรินทร์จึงไม่รู้ว่ารถคันนั้นตามพวกเธอมาทันหรือไม่ ส่วนปริมได้แต่ร้องเพลงอย่างสบายอกสบายใจ ชวนณรินทร์คุยเธอก็ตอบคำสองคำ แม้จะรู้สึกว่าภรรยามีความผิดปกติ แต่เขาก็กำลังยินดีกับการที่ณรินทร์ให้ความร่วมมือเรื่องมีลูกมากกว่าจนไม่ได้สนใจว่าเธอกำลังเล็งรถคันหลังจนคอเอียง เมื่อทั้งสองไปถึงคลีนิคแม่และเด็กที่ปริมนัดหมายเพื่อนหมอเอาไว้ ทั้งสองก็เข้าไปนั่งคุยกับหมอ เพื่อปรึกษา “หมอคงต้องตรวจร่างกายทั้งสองก่อนนะคะ และถ้าคุณปริมต้องการจะตรวจ DNA และ โรคพาหะทางพันธุกรรมด้วย ก็แจ้งเราได้ค่ะ” “ตรวจทั้งหมดเลยครับ ผมต้องการเตรียมความพร้อมที่สุด สำหรับการมีลูก” ชายหนุ่มทำท่าทีแข็งขัน ณรินทร์มองสามีอย่างรู้จักเขาดี “หมอคะ ฉันเองก็ไม่ได้กินยาคุมกำเนิดนะคะ จะมีภาวะตั้งครรภ์ยากไหมคะ” “บางที มันก็มีหลายสาเหตุนะคะ อย่างเวลาไม่เหมาะสม เช่น ช่วงที่เราอยู่ด้วยกัน อาจจะเป็นช่วงที่ไข่ยังไม่สุขก็ได้ค่ะ” “หมอ เรามีอะไรกันทุกวันเลยนะ” ชายหนุ่มรีบชี้แจง “เพี้ยะ” ณรินทร์ฟาดที่แขนชายหนุ่ม จนปริมสะดุ้ง หมอสาวถึงกับขำกับท่าทีอายของอีกฝ่าย “จะอายหมอทำไมล่ะจ๊ะ นี่หมอสูตินะ ไม่ใช่เรื่องทะลึ่งสำหรับหมอซะหน่อย” ชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นโอบกอดไหล่อีกฝ่ายเพื่อเป็นการปลอบใจ “ตัวเองน่ะ แข็งแรงจริงหรือเปล่าหรอก ตรวจร่างกายก็ดีค่ะหมอ จะได้รู้ว่า ร่างกายเราพร้อมจะมีลูกไหม?” “ไม่ต้องอายหมอนะคะ เป็นเรื่องธรรมดา ชีวิต สามี ภรรยา ค่ะ ก่อนอื่น หมอต้องเช็ควันมาของประจำเดือนของคุณผู้หญิงก่อนนะคะ มาตรงไหมในแต่ละเดือน สม่ำเสมอหรือเปล่า เป็นกี่วัน มีอาการข้างเคียงไหม มีโรคประจำตัวหรือไม่ ทำงานหนักไหม พักผ่อนเต็มที่หรือไม่ค่ะ” “ค่ะ” ณรินทร์ยิ้ม ก่อนจะอธิบายสิ่งที่หมอถาม ส่วนคุณหมอ บันทึกประวัติลงคอมพิวเตอร์ของตัวเอง “ปกติ ประจำเดือนจะมาทุกวันที่ 10 ค่ะ บางเดือน มาเร็วมาช้า ไม่เกิน 2 วัน ระยะเวลา ก็จะเป็นประมาณ 5-7 วัน ช่าง 2-3 วันแรกจะค่อนข้างหนัก แต่ไม่เคยมีอาการปวดท้องค่ะ ไม่มีอาการเจ็บท้องน้อยมาก่อน ไม่มีโรคประจำตัวค่ะ งานของฉันก็ไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ และไม่เคยนอนเกิน 4 ทุ่มค่ะ” “สูบบุหรี่ไหมคะ” “ไม่ค่ะ” “ดื่มเหล้าไหมคะ” “ไม่ค่ะ” “ส่วนปริมล่ะ” “ผมแข็งแรง ไม่มีโรคประจำตัว ไม่สูบบุหรี่ ดื่มเฉพาะมีงานสังคม” “เอาล่ะ เดี๋ยวหมอจะขอตรวจเลือดนะคะ” ทั้งสองไปเจาะเลือดในห้องแลปปฏิบัติการของคลีนิค เมื่อเจาะเลือดเรียบร้อยแล้ว ณรินทร์เดินออกมาหาปริมที่หน้าห้อง ปริมมองหน้าเหยเกอีกฝ่าย “เจ็บเหรอครับ” “นิดหน่อย” เขาดึงแขนเธอไปดู มีผ้าก๊อตปิดรอยเข็มฉีดยา “เดี๋ยวก็หาย” “อืม มันต้องตรวจอะไรอีกบ้างล่ะ” “ไม่แน่ใจเหมือนกัน ผมก็ไม่เคยตรวจ นอกจากเลือดแล้วต้องตรวจฉี่ด้วยหรือเปล่า” ณรินทร์หันไปเห็นหลังใครบ้างคนทีคุ้นตานัก ใส่เสื้อดำ มีฮูดคลุมหัว ผ้าปิดปากแล้วยังแว่นตาดำอำพรางตัวเอง “ฉันไปห้องน้ำก่อนนะคะ” เธอหันไปบอกสามีแล้วเดินไปห้องน้ำ ด้านที่เธอเจอหลังคนแปลกหน้า ขายคนนั้นเดินเลี้ยวไปทางห้องน้ำแล้วหายตัวไป ณรินทร์มองซ้ายมองขวา แล้วเดินเข้าห้องน้ำหญิง ขณะนั่งทำธุระอยู่ในห้องน้ำ ได้ยินเสียงประตูด้านนอกเปิด แล้วเธอได้กลิ่นฉุนแปลกๆ ณรินทร์รีบจัดการธุระของตัวเอง เพื่อที่จะออกมาดูว่ากลิ่นอะไร พอจะเปิดประตูเท่านั้นกลิ่นที่ปะทะหน้าเธออย่างแรงทำเอาเธอหน้ามืดเซ ลงไปนั่งชักโครกหมดสติไปในห้องน้ำ
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||
