Group Blog
All Blog
|
สะดุดรักคุณเมีย บทที่ 6 หน้าที่ 1 สะดุดรัดคุณเมีย บทที่ 6 หน้า 1 หลังจากที่ปริมทำคะแนนเอาใจณรินทร์ไปนั้นเขาก็ขอมาดูแลไซส์งานที่กำลังก่อสร้างที่อยุธยาทั้งหมด เข้าออฟฟิตอาทิตย์ละวันหรือสองวัน แต่ทุกวันเขามาค้างที่บ้านของณรินทร์ ซึ่งก็ทำให้พ่อกับมีมีความยินดีมากที่ดูท่าทางชีวิตคู่ของปริมไปได้สวย วันหนึ่งขณะที่เขายืนมองภาพถ่ายของครอบครัวณรินทร์ ตู้โชว์รูป 3 ชั้นกว้างขนาด 2 เมตร ถูกเรียงด้วยรูปภาพจากรุ่นปู่ทวดสู่รุ่นหลานๆ เขาไล่มองอย่างสนใจ ภาพแรกเป็นภาพหมู่ครอบครัวขนาดใหญ่ ขาว-ดำ ที่เขาเองไม่รู้จักใคร ต่อมาปู่ทวดกับย่าทวด ภาพที่เขาเคยเห็นท่านยิ้มฟันขาวให้ เขายิ้มให้ปู่ ตอนนี้เขาคุ้นเคยกับปู่เป็นอย่างดีเพราะเขาฝันเห็นปู่ทุกครั้งที่นอนที่เรือนหลังนี้ จนรู้สึกได้ว่าเขาคือลูกหลานคนหนึ่งของท่าน แล้วไล่ดูรูปจากภาพ ขาว-ดำ ชั้นแรก จนหมด ชั้นที่ 2 เป็นรุ่นปู่และพ่อของณรินทร์ เขาเองก็ไม่รู้ได้ว่าใครเป็นใครชั้นล่างเป็นชั้นรุ่นของณรินทร์ รูปณรินทร์ตอนเด็กๆ เขาดูแล้วขำ ขี้เหร่ตั้งแต่เด็กเลยนะ เขาเพ่งพิศรูปรับปริญญาของหญิงสาวที่สวมครุยแบบเดียวกันกับของเขา นี่เธออยู่คณะอะไรกันแน่ รูปงานแต่งของเธอกับเขาก็อยู่ในชั้นนี้ด้วยเช่นกัน เขาดูแล้วอมยิ้ม พอมาถึงรูปสุดท้ายใบเล็กที่เป็นรูป ขาว-ดำ ก็ต้องแปลกใจ รูปเก่าแก่น่าจะ 80 กว่าปีมาแล้ว ชายหนุ่มวัย 20 ต้นๆ ในชุดเก่าย้อนยุคหน้าตาที่เหมือนเขาราวกับแกะ ใครนะ ชายหนุ่มขมวดคิ้วสงสัย เลยไปหาณรินทร์เพื่อถามข้อมูล ปู่ปริม ฮ้า...ใครน่ะ ปู่ปริม หญิงสาวหันมามองว่าเธอก็พูดเสียงดังฟังชัดทำไมเขาทำเหมือนไม่ได้ยิน ทำไม? ทำไมคุณหน้าเหมือนปู่ปริมน่ะเหรอ? หญิงสาวถามต่อ ชื่อก็เหมือน หน้าก็เหมือน เขาพยักหน้า คุณน่ะหน้าโหล และชื่อเชยย้อนยุคเกินกว่าที่ฉันคิดอีกไหนบอกว่าเป็นหนุ่มสมัยใหม่ เนื้อหอม แต่ไง โบราณจัง ดูหน้าอีกฝ่ายที่เริ่มขบฟันเลยเปลี่ยนคำพูด ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันหรอก ฉันยังตกใจเลย เธอเอ่ยยิ้มๆ แล้วคุณเคยเจอปู่ปริมไหม เขาถามเธอต่อ เจอสิ ปู่ปริมก็อยู่บ้านหลังนี้แหล่ะ ปู่ปริมเป็นน้องชายปู่ท่านเสียที่บ้านหลังนี้ เธออธิบายต่อ ชายหนุ่มแปลกประหลาดใจ แล้วปู่เสียยังไง? ชายหนุ่มถามอย่างอยากรู้ ต้องไปถามแม่ ทั้งสองเลยไปหาแม่ทิพย์ เพื่อถามหาสาเหตุการจากไปของปู่ปริม แม่ทิพย์นิ่งคิดทบทวนก่อนจะเล่าเรื่องอดีตให้ฟัง ปู่ปริม คือ น้องชายคนเล็กของ ปู่สักท่านอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้ตลอดตั้งแต่เล็กจนท่านเสีย ปู่ทวดกลมเป็นช่างไม้ของพระนครเฒ่าแก่จีนค้าขายของที่หัวรอยกลูกสาวให้ ปู่ทวดมีลูกชาย 3 คน ลูกสาว 2 คนแต่งงานมีครอบครัวออกเรือนกันไปหมด ปู่ปริมหน้าตาดีเหมือนแม่ ลูกชายคนเล็ก ที่ไม่ยอมแต่งงานปู่เล่าให้ฟังว่า ท่านชอบทานขนมหวานของแม่ค้าในคลอง พอแม่ค้าน้อยตกน้ำตาย ท่านก็ตรอมใจ เลยไม่แลสาวคนไหน ขนาดสาวฟากโน้น จะสู่ขอไปแต่งงานด้วย ท่านก็ไม่เอา เพราะท่านแค้นใจที่เป็นสาเหตุให้แม่ค้าน้อยท่านตาย ท่านเลยครองตัวเป็นโสดบ้านหลังนี้ท่านอยู่มาตลอด เราก็เคยมาเยี่ยมท่าน ท่านก็เคยเลี้ยงณรินทร์ ท่านรักณรินทร์มากเลยนะลูก แล้วที่ท่านตาย...ก็เพราะช่วยณรินทร์ ณรินทร์นิ่งฟังน้ำตาคลอ ช่วยณรินทร์ ปริมทวนคำ ใช่ วันนั้น ณรินทร์น่าจะ 2 ขวบ กำลังหัดเดินปู่ปริมก็พาเดินเล่นที่ลานหน้าบ้าน จู่ๆ ก็มีรถยนต์เสียหลักพุ่งเข้ามาชนปู่ปริมขวางรถเอาไว้ ไม่ให้ชนณรินทร์ ท่านบาดเจ็บมาก ด้วยความที่ท่านแก่แล้ว น่าจะ60 กว่า ท่านเลย เสียชีวิตหลังจากนั้น ปริมหันมากุมมือณรินทร์ที่น้ำลาไหลริน แม่คะ แล้วปู่....ปู่ ไปเกิดหรือยังคะ เธอถามเสียงเคลือ แม่จะรู้ได้ไงล่ะ เธอไม่เคยสัมผัสถึงวิญญาณของปู่ปริมเลย ยิ่งรู้ว่าท่านเสียชีวิตเพราะช่วยเธอก็ยิ่งทำให้เธอสะเทือนใจเสมอมาตั้งแต่เด็ก ปริมกุมมืออันสั่นเทาของหญิงสาวไว้ เขารับรู้ถึงความเศร้าของอีกฝ่าย จนได้เจอพ่อปริม แม่ก็ตกใจนิดหน่อย แม่ไม่เคยเจอปู่ตอนหนุ่มๆ ก็จริง แต่โครงหน้า ก็คล้ายกันมาก ถ้าบอกว่าเป็นลูกหลานก็น่าเชื่อนะ แม่เลยเชื่อว่าเป็นบุเพสันนิวาสไง ที่ทำให้ทั้งสองคนมาเจอกัน แม่ดูละครช่อง 3 มากไปหรือเปล่า ณรินทร์ย้อน เรื่องแบบนี้ไม่เชื่อ ก็อย่าลบหลู่ .................................................................................... พออยู่ด้วยกันตามลำพังปริมพยายามปลอบใจณรินทร์ เป็นเพราะปู่ปริม คุณถึงที่รักที่นี่มากเลยใช่ไหม มันก็มีส่วน เวลาที่รู้ว่า ชีวิตฉันที่ยังอยู่จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะบรรพบุรุษปกป้องไว้ มันก็จุกอกทุกที เวลาฉันดูละครย้อนยุคการที่ประเทศเรามีบรรพชนที่เสียสละชีวิต เพื่อรักษาชาติไว้ มันบีบหัวใจสุดๆพอรับรู้เรื่องราวของตัวเอง ยิ่งทำให้ฉันรู้ว่าชีวิตเรามีค่าแค่ไหนเราต้องปกป้องบ้านเรา ประเทศเราให้ยังอยู่ต่อไป ปริมทำหน้าครุ่นคิด กับหัวใจรักชาติของอีกฝ่าย หล่อนช่างหาญนักเอาเรื่องของตัวเองไปผูกกับเรื่องสงครามของแผ่นดิน คุณถึงได้รักษาบ้านหลังนี้ไว้อย่างดี ใช่ บ้านหลังนี้ปู่ทวด ปลูกเพื่อย่าทวดและก็เพื่อลูกหลานได้อาศัยจากรุ่นสู่รุ่น บ้านนี้ คือชีวิต ครอบครัว ความรักของเราทุกคน ฉันจะต้องส่งต่อลูกหลานฉัน หล่อนพูดอย่างมุ่งมั่น ปู่ทวดยืนน้ำตาคลออยู่ใกล้ๆ บ้านหลังนี้ผูกพันกับฉันมาก ฉันมักจะฝันเห็นบ้านนี้ตั้งแต่เด็กก่อนที่จะมาอยู่ที่นี่ฉันฝันว่าฉันพายเรืออยู่ในแม่น้ำ แล้วก็ ฝันว่าตัวเองจมน้ำ มีผู้ชายคนหนึ่งเหมือนเขาจะพยายามช่วย แต่ในความฝัน ฉันเหมือนจะโกรธเขาที่เขา ฉันคิดว่าเขาทำให้ฉันจมน้ำ เธอมองหน้าเขา จะว่าชายคนนั้นหน้าตาเหมือนปริมนี่คงเป็นเหตุที่เธอไม่ค่อยถูกชะตากับปริมสักเท่าไหร่ คุณฝันแบบนั้นด้วยเหรอ ผมฝันเห็นบ้านหลังนี้เหมือนกันผมฝันว่าผมอยู่ที่นี่ ฝันเห็นปู่ทวดคุณ ปู่คุณ และก็ผม ฝันเห็นแม่ค้าขายขนมหวานพายเรือเลียบริมน้ำมาท่าน้ำทุกวัน ณรินทร์มองเขาอย่างไม่คาดคิด ว่าเขาจะมีความฝันแบบนั้น แล้วคุณไม่กลัวเหรอ ปู่ทวด ไปเกิดหรือยัง ชายหนุ่มกัดฟันถาม หญิงสาวนิ่งคิด ยัง! เธอตอบสั้นๆ ทำเอาคนฟังสะดุ้ง แต่เขาก็รู้อยู่แล้ว ว่าจะต้องตอบแบบนี้ คุณรู้ได้ยังไง เขากลืนน้ำลายถามอย่างอยากเย็น เพราะฉันคุยกับท่านทุกวัน ชายหนุ่มกรอกตาไปมา ขยับมากอดหญิงสาวไว้ นิ...อย่ามามุขกับฉันนะ เธอตีแขนเขา ก็คุณทำให้ผมกลัวนิ คุณน่ากลัวกว่าอีก ตาบ้า เมื่อก่อนไหนบอกว่าไม่กลัวผีไง ปริมรีบปรับหน้าขรึมอย่างมีฟอร์ม ไม่กลัววว... ทำเสียงแข็งขัน ก็ปล่อยสิ หญิงสาวบอก จ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง เมียจ๋า คืนนี้ขอนอนกอดได้ไหม ชายหนุ่มรีบเปลี่ยนเสียงอ้อนทันทีซุกหน้าเข้าอกเธอ โอ้ย...ปล่อยๆ ไอ้ลามก เธอสะบัดตัวอย่างแรงเพื่อให้อีกฝ่ายปล่อย นะ นะ นะ อีกฝ่ายก็ยังอ้อนอย่างไม่ลดละ ณรินทร์มองอย่างระอาใจ
แวะมาเยี่ยมครับ
โดย: **mp5**
  วันที่: 24 มกราคม 2562 เวลา:16:12:18 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
