ยัย เจ้ สุด ฮา กับ หมอ เกย์ จอม เฟี้ยว บทที่ 11 หน้า 1
เป็นเอกยืนอยู่ตรงหน้าป้ายวิศวกรก่อสร้าง ป้ายบอกรายละเอียดการก่อสร้างงาน ชื่อโรงแรม ชื่อบริษัทผู้ว่าจ้าง ชื่อบริษัทผู้รับก่อสร้าง วันเริ่มและกำหนดการแล้วเสร็จ เขามองชื่อโรงแรม และชื่อวิศวกรผู้ควบคุมนั้นแล้วถอนหายใจ
“ผู้ใหญ่ รออยู่ตรงนี้นะครับเดี๋ยวผมออกมา”
“มันจะดีเหรอ หมอเอกเข้าไปคนเดียว”
“ครับ ขอผมลองคุยกับพวกเขาก่อน”
“งั้น...มีอะไรเรียกผมนะครับ”
แม้ผู้ใหญ่ไม่รู้ว่าจะเกิดผลยังไงต่อไป แต่ก็ยอมทำตามที่หมอเอกขอ
เป็นเอกเดินเข้าไปที่ซุ้มคนงาน
“สวัสดีครับ”
เขายกมือไหว้ หัวหน้าคุมงานก่อสร้าง
หัวหน้ายกมือไว้ตอบ
“มีธุระอะไรครับ”
เขาถามหยั่งเชิงการมาของคนแปลกหน้า
“คุณเป็นวิศกรเหรอครับ”
เขาถามและแอบมองกิริยาของอีกฝ่าย
อีกฝ่ายถึงกับฉีกยิ้มที่เป็นเอกตาแหลมคม
“อ้อ ไม่หรอกครับ ผมเป็นหัวหน้าคุมไซส์งานครับ”
“เหรอครับ ผมนึกว่าคุณจะเป็นวิศวกรซะอีก ท่าทางทะมัดทะแมงเหมาะมากเลยครับ”
โดยคำชมเข้าไปทำเอาอีกฝ่ายแทบตัวลอย
“แล้วนี่มีอะไรครับ ต้องการพบใครครับ”
“อ้อ ผมแค่มาดูงานเฉยๆ นึกว่าพี่เป็นหนึ่งจะอยู่ที่นี่”
เขาตอบ
“รู้จักคุณหนึ่งหรือครับ”
“ครับ พี่ชายผมเอง”
“อ้อ ครับ สวัสดีครับ”
หัวหน้ารีบยกมือไหว้เขาอีกหน
“นี่คงเป็นคุณหมอเป็นเอกสินะครับ ไม่คิดว่าคุณหมอจะมาดูงาน”
ดูท่าทางอีกฝ่ายจะไม่เคยเห็นหมอ แต่อาจจะเคยได้ยินชื่อ
“ผมมาเที่ยวพักผ่อนแถวนี้เฉยๆ ครับ คุณแม่ฝากแวะมาดูที่ เห็นมีคนงานออกไปคว้านซื้อที่ชาวบ้านด้วยเหรอครับ”
เป็นเอกถาม
“อ้อ..คำสั่งนายครับ นายเห็นที่ทางฝากโน้นสวย เหมาะทำบังกะโลเพิ่ม”
“คุณพ่อเหรอครับ”
หมอเอกถามมองอีกฝ่ายนิ่ง
“อ้อ ครับ”
หัวหน้าเริ่มแปลกใจกับรัศมีกดดันจากหมอเอก
ใช่สินะ พ่อเขา นักธุระกิจ แถวหน้าของเมืองไทย ใช้เงินซื้อได้ทุกอย่างเพื่อการลงทุน โดนไม่สนใจใยดีว่าจะสร้างความเดือดร้อนใดๆ ให้กับคนอื่น เขาคิดเพียงแค่ว่า เงินซื้อได้ทุกสิ่ง ทุกคนต้องการเงิน เงินแก้ปัญหาได้
“ช่วงนี้ไม่ต้องให้คนไปที่หมู่บ้านอีกนะครับ เดี๋ยวผมจะไปเจรจาเอง”
“ครับ ดีมากเลยครับ ที่จริงพวกผมก็ ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน นี่ว่าจะจ้างพวกนักเลงไปไล่ที่แล้วครับ”
เป็นเอกอึ้งกับวิธีการสกปรกที่หัวหน้าบอก
เขาเดินเข้ามาใกล้
“งั้นช่วยยกเลิกจ้างพวกนักเลงด้วยนะครับ ก่อนที่ผมจะเลิกจ้างพวกคุณ”
เขาพูดเสียงเย็น
ทำเอาหัวหน้าไซต์งานตาเหลือก
“ครับ ได้ครับ”
หัวหน้ารีบยกหูโทรศัพย์เพื่อโทรหานักเลงอย่างร้อนใจ
เป็นเอกออกมาจากเต้นท์คนงาน ผู้ใหญ่ยืนรออย่างใจจดใจจ่อ
“ว่าไงหมอ”
“ไม่มีอะไรแล้วครับ เรากลับกันเถอะครับ”
“แล้วผลการเจรจาเป็นไง”
“พวกเขาจะไม่มายุ่งกับเราอีกแล้วครับ”
ผู้ใหญ่ทำท่าโล่งใจ
วันที่: 19 เมษายน 2564 เวลา:9:05:13 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
