อัพบล๊อกวันนี้จะพาท่านหนีความสับสนวุ่นวายในเมืองไปเที่ยวชายขอบที่หมู่บ้านแสนน่ารักอีกแห่งในจังหวัดน่าน ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ สายน้ำ ขุนเขา น้ำตก และความน่ารักของผู้คน นั่นคือ "หมู่บ้านสะปัน"  

ถนนเข้าสู่สะปัน

บ้านสะปัน ตั้งอยู่ในอำเภอบ่อเกลือ จังหวัดน่าน  ห่างจากบ่อเกลือภูเขาประมาณ  9 กิโลเมตร  เป็นชุมชนเล็กๆ แสนสงบ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติของขุนเขา มีลำธารไหลผ่าน และในช่วงหน้าฝนฤดูทำนา ยังสามารถชมวิวทิวทัศน์ของนาข้าวเขียวขจีได้อีกด้วย เรียกได้ว่าหากแวะมาเที่ยวบ่อเกลือภูเขาขับรถเลยไปอีกเพียงไม่กี่นาทีก็จะถึงหมู่บ้านสะปัน เหมาะสำหรับมาพักผ่อน ปล่อยชีวิตให้เดินไปอย่างช้า ๆ 

 

 

 

วิวหุบเขาหมู่บ้านสะปันจากวัดสะปัน

สะปัน ... หมู่บ้านเล็ก ๆ ตั้งอยู่เหนือความสูงนับพันเมตรจากระดับทะเลปานกลาง ในเขตอำเภอบ่อเกลือ สงบเงียบ และรายล้อมอยู่ด้วยธรรมชาติของป่าเขา สายน้ำมางอันเป็นหนึ่งในต้นน้ำของแม่น้ำน่าน ไหลผ่านอย่างโรแมนติก พี่น้องชาวลัวะเมืองน่านที่ปักหลัก ณ บ้านบนดอย เต็มไปด้วยเรื่องเล่าของวิถีวัฒนธรรม เปี่ยมฝีมือในการทอผ้าและทำเครื่องประดับ รวมไปถึงมีความคิดความเชื่อตามขนบโบราณอันน่าศึกษา..
 

บรรยากาศขุนเขา ทุ่งนา ... ถ้ามาหน้าฝนจะจะเห็นทุ่งนาสีเขียวสวยมาก

วันนี้ 21 ธันวาคม 2563 เราขับรถทางไกลเริ่มจากเชียงราย ผ่านอุทยานแห่งชาติภูลังกา อ.สองแคว - อ.ท่าวังผา - อ.ปัว - อุทยานแห่งชาติดอยภูคา บ่อเกลือ และตามถนนสาย 1081 จากบ่อเกลือขึ้นไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ ประมาณ 9 กม.เพื่อจะไปที่ "บ้านสะปัน" ... ก่อนที่เราจะมาเที่ยวอาทิตย์หนึ่ง เราพยามติดต่อที่พักที่นักท่องเที่ยวชอบไปพักกัน แต่ก็เต็มหมด เลยติดต่อไปที่นายก อบต. นางพญา เลยเช็คไปเช็คมาได้ที่พักสวน 4 พี่น้อง ตรงปากทางเข้าหมู่บ้านสะปัน แม้จะไม่ได้รีสอร์ทตามต้องการ แต่เมื่อตรวจสอบดูสถานที่แล้วก็พอไหว และที่เหนือไปกว่านั้นเมื่อไพักจริงๆบรรยากาศดีมาก วิวหมอกในหุบเขายามเช้าสวยงาม.

วัดสะปันกำลังก่อสร้าง

ขับเข้าหมู่บ้านสะปันช่วงบ่ายๆ จุดแรกที่เราไปคือ วัดสะปัน เพื่อไปชมวิวมุมกว้างของหุบเขาหมู่บ้านสะปัน ... ถนนในหมู่บ้านค่อนข้างแคบแม้จะเป็นคอนกรีต โดยเฉพาะช่วงขึ้นไปวัดสะปัน แต่นักท่องเที่ยวก็ถ้อยทีถ้อยอาศัย จอดหลีกทางให้กันเป็นช่วงๆ จนถึงที่จอดรถก่อนเข้าสู่บริเวณวัด ส่วนตรงข้ามที่จอดรถก็จะเป็นร้านกาแฟหยุดเวลาคาเฟ่ท์ .. จากเนินบนวัดสะปันเรามองเห็นวิวพาโนราม่ากว้างไกลในหุบเขาบ้านสะปันเกือบทั้งหมด โดยมีฉากหลังเป็นเทือเขาสลับซับซ้อนสวยงาม ทำให้เราเกิดจินตนาการว่าในหน้าฝนท้องนาคงเขียวขจี ส่วยปลายฝนต้นหนาวข้าวคงออกรวงสีทองอร่ามท่ามกลางสายหมอกเคลือบบางๆ นั่นคงเป็นภาพที่น่าชมยิ่งนัก ... มิน่าล่ะสะปันถึงเป็นจุดหมายของหลายๆคนตลอดทั้งปี และเราก็เข้าใจแล้วว่าห้องพักทำไมถึงขายดี แม้จะเป็นช่วงที่ยากลำบากในสถานะการณ์โรคระบาดแบบนี้
 

ร้านหยุดเวลาคาเฟ่ ... จุดชมวิวอีแห่งที่สวยงาม
 

เรามานั่งพักจิบกาแฟ เก็บภาพหลายๆมุมไว้เป็นที่ระลึกบนเทอเรซของร้านที่หันหน้าเข้าสู่หุบเขาและหมู่บ้านสะปัน กาแฟหมดถ้วย เราจึงขับเข้าหมู่บ้านสะปันเพื่อหามื้อเที่ยงทาน (บ่าย 2 กว่าแล้ว)

สะปันมีที่เที่ยวที่สรรสร้างโดยธรรมชาติมากมาย ไม่ว่าจะเป็นน้ำตกสะปันที่อยู่ในหมู่บ้าน (แต่เสียดายเราไปม่ได้แวะเข้าไปที่นั่น) สะพานสะปัน จุดพักผ่อนถ่ายภาพตามรีสอร์ทต่างๆ ปั่นจักรยานชมหมู่บ้าน จุดชมวิววัดสะปัน เป็นต้น 

ระเบียงร้านหยุดเวลาคาเฟ่
 

ตามประวัติความเป็นมา “หมู่บ้านสะปัน” จัดตั้งมาหลายร้อยปีแล้วโดยการนำของ “เจ้าพ่อพญาตึ๋น” ระยะแรกเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ คนไม่ค่อยมากเท่าไหร่  แต่พอต่อมามีประชากรเพิ่มขึ้นจึงต้องจัดเขตการปกครอง เมื่อ พ.ศ. 2520 มีประชากรเข้ามาขออาศัยอยู่ในบ้านสะปัน แบ่งเป็นบ้านสาขาอีก 6 สาขา ได้แก่ บ้านเด่น บ้านห้วยข่า บ้านนาโป่ง บ้านนาปู และบ้านฐาน

เหตุที่ชื่อ “บ้านสะปัน”  เพราะมีลำน้ำปันไหลผ่าน เดิมตั้งอยู่ในเขตอำเภอปัว ต่อมาในปี พ.ศ. 2531 มีการแบ่งเขตการปกครองใหม่ ทำให้บ้านสะปันเข้าไปอยู่ในเขตหมู่ที่ 8 ตำบลบ่อเกลือเหนือ  กิ่งอำเภอบ่อเกลือ  และในปี พ.ศ. 2538 ได้เปลี่ยนเปลี่ยนจากกิ่งอำเภอบ่อเกลือ เป็น อำเภอบ่อเกลือ และแบ่งเขตการปกครองใหม่อีกเป็นหมู่ที่ 1 ตำบลดงพญา อำเภอบ่อเกลือ จังหวัดน่าน

ที่มา : https://www.matichonacademy.com/content/article_46795

สะพานสะปัน

หมู่บ้านสะปัน เป็นหมู่บ้านที่ได้เข้าคัดสรรสินค้า “หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์” หรือ  OTOP ด้วย โดยสินค้าขึ้นชื่อคือเฟอร์นิเจอร์หวาย ของกลุ่มวิสาหกิจเฟอร์นิเจอร์หวาย หมู่ที่1 บ้านสะปัน ตำบลดงพญา อำเภอบ่อเกลือ จังหวัดน่าน ริเริ่มโดยกลุ่มคนที่มีความรู้ ความชำนาญ ในการทำเครื่องหวายจากพื้นที่อำเภอเมืองน่าน ซึ่งเดิมนั้นคนกลุ่มนี้ได้สั่งซื้อหวายจากบ้านสะปันนำไปผลิตเฟอร์นิเจอร์หวายที่ อำเภอเมืองน่าน ต่อมาทางรัฐบาลได้มีคำสั่งให้ปิดป่า จึงไม่สามารถขนหวายจากพื้นที่อำเภอบ่อเกลือไปทำเฟอร์นิเจอร์ในอำเภอเมืองน่านได้

นปี พ.ศ. 2529  สิบตำรวจตรีวันลพ ตำรวจสังกัดสถานีตำรวจอำเภอปัว (อำเภอบ่อเกลือยังเป็นตำบลของอำเภอปัวอยู่)ได้นำช่างที่มีฝีมือขึ้นมาตั้งโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์หวายที่บ้านสะปัน โดยมีชาวบ้านสะปันไปฝึกหัดด้วย ต่อมาช่างที่มาทำเฟอร์นิเจอร์หวายมีครอบครัวจึงแยกตัวจากโรงงานของสิบตำรวจตรีวันลพมาผลิตเอง และชาวบ้านบางส่วนที่มีความชำนาญก็แยกมาทำกันเอง จึงทำให้โรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์หวายขาดคนงาน และเลิกกิจการไปในที่สุด

หลังจากนั้นชาวบ้านได้รวมตัวกันผลิตเฟอร์นิเจอร์หวาย แต่มีปัญหาเรื่องราคาเพราะถูกพ่อค้าที่มารับซื้อกดราคามาตลอด บางคนทุนน้อยก็เลิกกิจการไป  ปี พ.ศ. 2545 ชาวบ้านจึงรวมตัวกันจัดตั้งกลุ่มขึ้นเป็น กลุ่มวิสาหกิจเฟอร์นิเจอร์หวาย  มีสมาชิกครั้งแรก 30 คน ได้ดำเนินกิจการกลุ่มมาจนถึงปัจจุบัน

หมู่บ้านสะปันเป็นพื้นที่เงียบสงบ ซุกตัวอยู่กลางขุนเขา มีลำธารไหลผ่าน ในช่วงหน้าฝนฤดูทำนายังสามารถชมวิวทิวทัศน์ของนาข้าวเขียวขจีสวยงามสุดลูกหูลูกตา เรียกได้ว่าหากแวะมาเที่ยวบ่อเกลือภูเขาขับรถเลยไปอีกเพียงไม่กี่นาทีก็จะถึงหมู่บ้านสะปัน เมืองเล็กๆ ที่มีเสน่ห์น่าหลงใหล ทั้งขุนเขาสูงเสียดฟ้า กระท่อมน้อยใหญ่เรียงรายเห็นไกลๆ ตามริมน้ำสองสายที่มาบรรจบกัน คือลำน้ำว้า และ ลำน้ำสะปัน บางครั้งจึงเรียกกันว่า “สบปัน” และกลายมาเป็น “สะปัน” ในที่สุด

ที่มา : https://www.matichonacademy.com/content/article_46795

วิวจากร้านครูผึ้ง ... ติดลำน้ำว้า

หิวแล้ว ... ร้านอาหารครูผึ้งอยู่ติดถนนในหมู่บ้าน เมื่อขับเข้าบ้านสะปันจะอยู่ทางซ้ายมือ ร้านครูผึ้งตั้งอยู่ริมน้ำว้า มีอาหารตามสั่ง ก๋วยเตี๋ยว ส้มตำ และที่น่าทานอีกอย่างคือ ข้าวเกรียบปากหม้อ อาหารที่นี่ราคาก็ไม่แพงด้วย

ข้าวเกรียบปากหม้อเมนูสุดยอดที่ร้านครูผึ้ง



รีสอร์ท ที่พัก ส่วนมากอยู่ริมลำน้ำว้า



สะพานสะปัน



ยามเช้าจากที่พักสวน 4 พี่น้อง

เย็นแล้วกลับเข้าที่พักท่ามกลางอากาศในเดือนธันวาคมที่หนาว โดยเฉพาะวันนี้ที่สะปันต่ำกว่า 8 องศาเซลเซียสด้วย ... พอดีที่ที่พักสวนสี่พี่น้องมีร้นขายเบียร์สด เลยได้แก้หนาวไปเหยือกหนึ่ง แต่กับแกล้มก็จะมีพวกบุบเฟ่ท์อาหารทะเล และหมูกะทะ เราเลือกเอาหมูกระทะเพราะช่วงนั้นมีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับอาหารทะเลที่สมุดสาคร เลยทำให้ไม่กล้า ... กินหมูกระทะกับเบียร์เหมือนมันจะไม่ค่อยลงตัวเลยนะ คืนนั้นกลับมานอนเวียนหัวอย่างมาก อาจเป็นเพราะอายุและการขับรถทั้งวันก็ได้.

ตื่นเช้าไม่อยากสัมผัสน้ำเลย เครื่องทำน้ำอุ่นปรับจนสุดยังเหมือนอาบน้ำอุ่นที่ 36 องศาอยู่เลย ... เพราะอาการเวียนหัวเมื่อคืนเลยพลาดโอกาสออกมาสัมผัสหมอกช่วงเช้าๆที่คลุมหุบเขาด้านหน้า ... เพราะสายแล้วเลยได้ภาพมาเท่าที่เห็น 

ตื่นสายได้หมอกประมาณนี้...ซอกเขาซ้ายมือคือหมู่บ้านสะปัน



จิบกาแฟเคล้าหมอก



วิวจากที่พัก

นั่งจิบการแฟ และทานมื้อเช้าที่ที่พัก จนได้เวลาจึงออกเดินทางกลับน่านโดยมีเป้าหมายการเดินทางวันนี้คือ จุดชมวิวโค้งเลข 3 ปัว ร้านกาแฟบ้านไทลื้อ วัดภูเก็ต ที่ปัว วัดพระธาตุแช่แห้ง และเข้าที่พัก ... ขอบคุณที่ติดตาม และพบกันในบล๊อกต่อไปครับ

มื้อเช้าแบบสยายๆที่สวน 4 พี่น้อง



ลาด้วยภาพนี้ครับ