เป็นไปได้ไหม..ที่คนหน้าตาดีจะหน้าแตก
สวัสดีครับเพื่อนๆ
ห่างหายเป็นอาทิตย์เลยครับ..ผมเองช่วงนี้ยุ่งมากๆๆ ทำงานหนักเลยครับ...จริงๆแล้วก็พอมีเวลาว่างๆ แว๊ปๆไป แว๊ปๆมา แต่ว่าก็ไม่ว่างพอจะเขียนยาวๆได้ ถ้าจะเขียนแล้ว ต้องวิ่งไปวิ่งมา ไม่มีสมาธิ เดี๋ยวก็เขียนไม่ต่อเนื่อง....ผมเองนั่นแหล่ะ จะหัวเสียเอาเอง ฮ่าๆๆๆๆ แต่ไม่ต้องห่วงครับ...ยังอารมณ์ดีอยู่เหมือนเดิม...แต่ก็แอบไปทักทายเพื่อนๆหลายๆคนมาแล้วนะครับ...ขอบคุณหลายๆคนที่เข้ามาถามไถ่ด้วย...กึ๊ดเติงเน้อ!!!
เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา แหกตาตื่นกระเด้งตัวจากที่นอนประมาณ 6 โมงเช้า..จริงๆแล้วจะว่าไปได้หลับเหรอ?? ก็ไม่เชิงหรอกครับ หลับๆตื่นๆ นอนไม่หลับตื่นเต้นหน่ะ ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นคร๊าบบ...กังวลมากกว่า เพราะต้องไปรอรับน้องนักเรียนไทย ที่ได้ทุนมาเรียน โท-เอกที่ลอนดอน..กลัวว่าถ้าหลับแล้วตื่นสาย น้องต้องกังวลแย่เลย..ก็เล่นเอานอนไม่ค่อยหลับเหมือนกัน..แต่ผมก็ไปถึงสนามบินก่อนน้องเค้าจะออกมาหลังจากต้องผ่านสาระพัดขั้นตอน...จริงๆแล้วเครื่องลงตอน 7 โมงเช้า แต่กว่าผมจะเจอกับน้องก็ 9 โมงกว่าๆ....
จริงๆแล้วผมหน่ะกังวลมากระหว่างรอ เพราะว่าผมหน่ะ จำหน้าน้องเค้าไม่ได้...เคย chat กัน 2-3 ครั้ง เห็นหน้ากันไม่กี่ครั้ง..แล้วจะทำไงเนี่ย...เพื่อเป็นการกันพลาด...ก่อนน้องเดินทาง...ผมได้นัดแนะแล้ว เห็นตรงกันว่า...ใส่เสื้อเหลือง เหมือนวันที่ตัดผมเอามาโชว์ใน blog นั่นแหล่ะ work สุดๆ ฮ่าๆๆๆๆ....ผมเองจะเห็นเป็นอื่นได้เยี่ยงไร..ก็ say Yes!!! ไปเลย
แต่การรอ 2 ชั่วโมงทำเอาผมนั่งไม่ติดเหมือนกัน..กังวลว่าจะมีปัญหาติดขัดอะไรข้างในขั้นตอน ศุลกากร และตรวจคนเข้าเมืองหรือเปล่าหว่า...คิดไปสาระพัดเลย...หรือว่า เสื้อตูเหลืองไม่พอ..หัวยังเหม่งไม่เด่นให้เห็นเป็นสง่าฟ่ะ..น้องเลยหาไม่เจอ
วันนี้ที่สนามบิน Heathrow คึกคักเป็นพิเศษ ก็บรรดารุ่นพี่ ของหลายๆมหาวิทยาลัย ก็มารับน้องกันที่นี่...เป็นการ meet and greet หน่ะครับ...มีรุ่นพี่ๆมหาวิทยาลัยต่างๆเพียบ University of Bath, Uni of Southampton, LSE, และอีกหลายๆที่...จะว่าไปก็อาจจะเหมือนนับน้องรถไฟของ มช.เค้าหล่ะ....
ผมก็ยังคงนั่งรอน้องต่อไปอย่างกังวลในใจนิดๆ...จริงๆน้องเค้าเป็นรุ่นน้องของเพื่อนสนิทคนหนึ่งของผมหน่ะ..แล้วเพื่อนก็ฝากฝังมาดิบดีเลย..ต้องดูแลน้องดีๆ..เห่อๆๆๆ กรูยังหาไม่เจอเลย...น้องหาย....น้องหาย....
ในขณะบ่นพรึมพรำในใจ ขณะนั้นสายตาของผมก็หันไปสบตากับเด็กเอเชียคนหนึ่ง...หน้าตาไทยมากๆๆๆ และเป็นขณะเดียวกับที่เค้าสบตาผม.....
เราสบตากัน...
เค้ายิ้มให้ผม ประหนึ่งดีใจ....
ผมยิ่งกว่าดีใจ ....เจอน้องเข้าแล้ว....ผมยิ้มตอบเค้ากลับไป.....
เค้าเห็นผมยิ้มตอบ...ก็เดินไปลากกระเป๋า..แล้วตรงมาที่ผม....
ผมดีใจลุกจากที่นั่งเดินไปหาน้องเค้า.....
ผมเอ่ยประโยคแรกด้วยความเป็นห่วง...เหนื่อยไหม
น้องทำหน้างง งง งง แล้วหันหน้ามาบอกผม
Sorry I cannot understand what youve said , Are you Thai? I cant speak Thai, sorry
แป่ว....แล้วนี่กูพูดกะครายยยฟ่ะ....ผมนึกว่าน้องแกล้งอำครับ...เลยถามกลับไป น้อง xxx ใช่ไหม????
เค้าก็หันมาแล้วก็ส่ายหน้า แล้วเค้าก็เดินเลยผมไป ที่จุด meeting ของ university of Southampton....ผมเลยหน้าชาไปเลย..กรูทักคนผิด อีกแล้ว เห้อ!!! จริงๆแล้วน่าจะชินแล้วครับ...เพราะผมเองเรื่องการทักคนผิดเนี่ย ประจำเลย...ฮ่าๆๆๆๆ
สืบสาวราวเรื่องจากน้องคนนี้ ความว่า เป็นคนเวียดนาม เดินทางมาโดย สายการบิน Cathay Pacific เครื่องลงตอน ตีห้าครึ่ง เพิ่งผ่านขั้นตอนเสร็จ...ผมก็เลยกะเอาว่า น้องผมที่เดินทางมากับสายการบินไทย รักหมู่เฮา เท่าฟ้า เนี่ย...คงยังติดอยู่ข้างใน... ก็วันนี้เด็กนักเรียนมาเรียนเยอะเหลือเกิน...
แต่พอนั่งรอไปอีกครึ่งชั่วโมงนิดๆ ก็มีคนเอานิ้วมาจิ้มๆทางด้านหลัง...ผมหันไป น้องเค้ายกมือไหว้...เย!!!ในทีสุดก็เจอจนได้....ก็พาน้องออกมาจากสนามบิน ช่วยแบกกระเป๋า แล้วก็พาไปทำธุระต่อ...
เอาหล่ะครับ...หอมปากหอมคอกับเรื่องราวน่าขำของผม...จริงๆมีเรื่องอยากเขียนอีกเยอะ...มีเรื่องที่อยู่ก็เกิดสงสัยใครรู้...แต่วันนี้เขียนไม่ไหวครับ...อืม มีเรื่องที่เจอแล้วขนลุก...จนต้องคิดว่าอาทิตย์นี้หลังจากทำแลป คงต้องไปทำบุญ....วันนี้เขียนไม่ไหวจริงๆ เหนื่อยและง่วง...ผมจะมาเล่าให้ฟังอีกทีนะครับ...สัญญา
ดูแลสุขภาพกันทุกคนครับ...
รักและคิดถึง
สิงห์นครพิงค์
อืมแก้คิดถึงโดยเอาเพลงนี้มาฝาก...มีคนส่งมาให้..อยากร้องเองนะ แต่ไม่มี backing track
ฟังกันแก้คิดถึงก่อนแล้วกันครับ
Create Date : 30 กันยายน 2549 |
|
25 comments |
Last Update : 19 มกราคม 2551 7:37:27 น. |
Counter : 900 Pageviews. |
|
|
|
.
.
.
ว้า....เข้ามาเสียเที่ยวเลย
รออ่านเรื่องที่ทำให้ขนลุกอยู่เน้อน้องบ่าว
นอนหลับฝันดีจ้า