ถนนสายนี้มีตะพาบ#160 "รถติด"
สวัสดีจ้า ผีเสื้อแสนสวย
เธอคงแปลกใจว่าทำไมฉันถึงเขียนจดหมายถึงเธออีกฉบับ ทั้งๆที่ฉันเพิ่งจะส่งจดหมายฉบับที่แล้วให้เธอเมื่อไม่กี่วันมานี้ เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่างานตะพาบที่มาถึงรอบนี้ถูกตั้งโจทย์ว่า "รถติด" แล้วฉันก็นึกถึงเรื่องที่เราคุยกัน เกี่ยวกับฟ้าฝน เธอยังจำได้ใช่ไหมจ๊ะ ฉันบอกเธอไปว่า "เราต่างกำลังรอคอยสายฝนอยู่" แน่ล่ะ!! ในวันที่ร้อนระอุ อุณหภูมิของโลกพุ่งสูงขึ้นทุกวัน ทำสถิติใหม่ในทุกๆปี ราวกับว่าจะไม่มีที่สิ้นสุด หรือไม่มีใครสามารถหยุดดีกรีความร้อนแรงนี้ลงได้ หากได้รับสายฝนที่ชื่นฉ่ำก็คงเพียงพอจะบรรเทาความร้อนบนผิวโลกไปได้ชั่วขณะ เราจึงยังคงรอเวลาที่สายฝนจะร่วงหล่นจากฟากฟ้า
แต่บางครั้งบางคราก็เหมือนฟ้าพิโรธ เปิดทำนบสวรรค์ปล่อยธาราไหลหลั่งจนท่วมพื้นธรณิน ทำให้ชาวบ้านก่นว่าฟ้า สาปแช่งฝน เหตุเพราะความเดือดร้อนที่ตามมา ฝนตกหนักตลอดทั้งคืนราวกับฟ้ารั่ว ท้องถนนเจิ่งนองไปด้วยน้ำเฉกเช่นลำธารสายย่อมๆ และผลที่ตามมาแน่นอนว่ารถติดคล้ายกับตังเม เมื่อรถไม่ใช่เรือ จึงเคลื่อนที่ได้ไม่ต่างกับหอยทากที่ค่อยๆคืบคลาน และหอยทากบางตัวก็นิ่งสนิทราวกับว่ามันได้ลาจากโลกนี้ไปแล้ว หลังจากที่จำใจดื่มน้ำมากจนเกินพอดี นี่คงเป็นวิถีชีวิตของคนเมืองสินะ ฝนตกหนักทีไร ถนนก็ดูเหมือนจะเป็นอัมพาต แต่สำหรับคนต่างจังหวัดแล้ว ก็ยังคงบนบานศาลกล่าว อ้อนวอนฟ้าฝนให้ตกต้องตามฤดูกาล เพื่อที่ผลผลิตเรือกสวนไร่นาจะได้อุดมสมบูรณ์
จริงๆแล้วจะว่าไป โทษฝนอย่างเดียวก็ไม่ถูกนัก บางวันแม้ไม่มีฝนหากแต่รถก็ยังคงติด ถนนก็ยังคงเป็นอัมพาต เธอเคยประสบเหตุการณ์แบบที่ว่ามั้ยจ๊ะ แต่สำหรับฉันที่อยู่ในเมืองพบเจอจนกลายเป็นความคุ้นชิน ไม่ต้องถามหาสาเหตุ ไม่ต้องมีเหตุผลใดๆในการรองรับ เมื่อรถอยากติดมันก็ติด จนบางครั้งฉันเผลอคิดไปว่า หรืออาจเป็นเพราะรถจำนวนมากเกินกว่าถนนที่มีรองรับ รถถึงได้ติดขนาดนี้ หรือเราควรจะย้ายไปเดินทางในอากาศดี ในเมื่อโลกก้าวหน้าไวมาก ใครจะรู้ อนาคตเราอาจขับเครื่องบินไปทำงาน เพื่อที่จะพบว่าการจราจรบนอากาศก็ตกอยู่ในสภาพติดขัดไม่ต่างกัน นี่ไม่ได้ล้อเล่น ฉันมีรูปประกอบมาให้เธอดูด้วยนะ เวิ่นเว้อมาซะยาวเลย ฉันขอจบจดหมายฉบับนี้เพียงเท่านี้ดีกว่า เกรงว่าถ้ายาวไปกว่านี้อาจจะทำให้เธอเบื่อซะก่อน
คิดถึงนะจ๊ะ จากเรียวรุ้ง
ปล.ฉันแต่งกลอนประกอบภาพมาให้เธออ่านเล่นๆจ้า
สวัสดีจ้าฉันเป็นช้างชื่อแป๋วแหวว
รถติดเป็นทิวแถวฉันละเหี่ย
ฉันต่อคิวตั้งแต่เช้าจนเริ่มเพลีย
ท้องก็เสียคิดแล้วอยากบ้าตาย
เหลือบมองฟ้า อั๊ยหยา! ติดเป็นแถว
นกแซงแซวรอคิวฉันใจหาย
สารพัดเรือบินดูวุ่นวาย
ฉันตาลายคลับคล้ายจะเป็นลม
ท้องก็ปวดมวนบิดฉันปิดกั้น
สู้กัดฟันกล้ำกลืนฝืนทนข่ม
แกล้งหน้าชื่นตื่นตาแท้ระทม
บิดตัวกลมข้าศึกบุกทำไงดี
หมวด งานเขียนและบทประพันธ์
| Create Date : 04 สิงหาคม 2559 |
| Last Update : 9 กันยายน 2559 7:44:42 น. |
|
88 comments
|
| Counter : 711 Pageviews. |
 |
|
มันสะกิดหัวใจจริงๆค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
...ขอบคุณ ณ ที่นี้...
เรียวรุ้ง Literature Blog ดู Blog
ท้องเสียยามรถติดเป็นปัญหาหนัก
ขออย่าให้เกิดกับตัวเองเลย สาธุ อิอิ