Bloggang.com : เรียวรุ้ง : ถนนสายนี้มีตะพาบ#177 "พลาด"

ถนนสายนี้มีตะพาบ#177 "พลาด"

โปรยปก...

หากมีใครสักคนที่จะมีมือที่มองไม่เห็น นั่นก็คงจะเป็นคนไปไม่ได้ จะเป็นได้ก็แต่เพียงดวงวิญญาณ และจะเกิดอะไรขึ้น หากวิญญาณดวงนั้นคือยมฑูต อีกทั้งยังเป็นยมฑูตมือใหม่ที่เพิ่งออกปฏิบัติการในราตรีแรก แต่กลับพลาดพลั้งเก็บเอาดวงวิญญาณที่ยังไม่สิ้นอายุขัยออกจากร่าง แล้วนี่! เขาจะรายงานต่อสภานรกเช่นไร? จะรายงานต่อพญามัจจุราชเช่นไร? แค่เพียงคิดถึงพระพักตร์ท่านมัจจุราชยามกริ้วแล้ว ยมฑูตมือใหม่ก็ถึงกับวิญญาณสั่นสะท้าน เอ! หรือจะปล่อยให้วิญญาณดวงนี้เป็นสัมภเวสี ให้เป็นวิญญาณเร่ร่อนจนกว่าจะหมดอายุขัยดี แต่หากว่ามีใครมาพบแล้วนำกลับไปร้องเรียนเล่า เมื่อถึงเวลานั้นก็คงต้องตกอยู่ในสภาพน้ำท่วมปากกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเป็นแน่ จะพูดอย่างไรให้พ้นผิด จะกลับดำอย่างไรให้เป็นขาว จากความผิดพลาดเพราะอุบัติเหตุจะกลับกลายเป็นการจงใจด้วยเจตนา แล้วนี่เขาควรจะทำเช่นไร?

เพราะมือที่มองไม่เห็น พรากวิญญาณฉันออกจากร่าง ไม่นานฉันก็รับรู้ว่าเขาทำภารกิจผิดพลาด ฉันยังไม่สิ้นอายุขัย อะไรนะ? จะปล่อยฉันให้เป็นสัมภเวสีงั้นรึ ไม่นะ...ฉันไม่ยอม ฉันจะร้องเรียนทั้งหกภพภูมิ ฉันจะยื่นคำร้องต่อสภานรก ฉันจะยื่นอุทรณ์ต่อพญามัจจุราช อาชีพยมฑูตของนายต้องดับสนิท นายจะต้องชดใช้อย่างสาสม เอาชีวิตของฉันคืนมา ฉันกรีดร้องโหยหวน ส่วนยมฑูตหน้าโง่นั่นใบ้สนิท ยืนนิ่งราวน้ำท่วมปาก

ยมฑูตเอื้อมมือที่มองไม่เห็น

ทำร้ายฉันทั้งเป็นเธอรู้ไหม

เขาทำพลาดจนฉันเสียร่างไป

ฉันควรทำเช่นไรช่วยบอกที