บทแผ่เมตตา ตนเองและผู้อื่น
บทแผ่เมตตา ตนเองและผู้อื่น
อะหัง สุขิโต โหมิ ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุข สิ่งใดผิด ขอให้ข้าพเจ้าได้รับรู้ ได้สำนึกผิด ได้รับการแก้ไข
สัพเพ สัตตา ขอให้สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงมีความสุข
1. สิ่งใดผิด ขอให้ได้เกิดปัญญา รู้ว่าผิดตรงไหน ได้สำนึก ได้รับการแก้ไข
2. ปัจจุบันนี้ทุกข์อะไร ก็ขอให้ได้รับปัญญาแก้ทุกข์นั้น
3. ปัจจุบัน ณ เวลานี้ ทุกข์สิ่งใดก็ขอให้มีบุคคลได้มาช่วยเหลือ ให้ได้รับการแก้ไข
4. ปัจจุบัน ณ เวลานี้ ทุกข์สิ่งใดก็ขอให้สิ่งนั้นมาจุนเจือช่วยเหลือ
5. เมื่อได้รับการช่วยเหลือแล้ว ก็ขอให้เขามีจิตเมตตา ช่วยเหลือเผื่อแผ่ผู้อื่นด้วย
6. ขอให้เขามีจิตดำรงรักษาสิ่งที่ดี เหตุที่ดี ให้ปฏิบัติต่อเนื่อง สม่ำเสมอ
ภาคปรมัตถ์ โลกุตระ
7. ขอให้ผู้บำเพ็ญเกิดปัญญารู้ซึ้งเหตุแห่งทุกข์
8. ขอให้ผู้บำเพ็ญ รู้มรรควิธีปฏิบัติแก้ไขเหตุแห่งทุกข์
9. ขอให้ผู้บำเพ็ญมีปณิธาน มีความตั้งใจ มีตบะ ที่จะแก้ไขทุกข์นั้น
10. ปรารถนาให้ผู้บำเพ็ญบรรลุถึงพระรัตนตรัยและบรรลุถึงพระไตรลักษณ์
11. ปรารถนาให้ผู้บำเพ็ญมีปัญญาเข้าสู่ความเป็นพระไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา และสุญญตา
12. ปรารถนาให้ผู้บำเพ็ญ บรรลุสำเร็จ ละอัตตา เข้าสู่ภาวะอนัตตา
สัพเพ สัตตา ขอให้สัตว์โลกทั้งหลายทั้งปวง ทุกๆ ฝ่าย ทุกๆ ภูมิ จงหมั่นสร้างบุญกุศล มีจิตมุทิตาต่อกัน เอื้อ-เกื้อ-กัน สามัคคีกัน เคารพซึ่งกันและกัน รับอานิสงส์ร่วมกัน นำไปสู่สันติสุข สุขสันติ สุขสันติ สันติสุข เทอญ๛