เรื่องสั้น...รักต้องเฉือน (ตะพาบ 36) บล็อกที่ 144 โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 36 :: โจทย์โดย : คุณพู่ โจทย์มีดังนี้... เขียนงานโดยมีเรื่องราวธีมเกี่ยวกับ “ความโกรธ ความรัก และความกลัว” ผูกเรื่องเล่าเอาเอง ... เป็นเรื่องสั้น บทความ หรืออะไรก็ได้แล้วแต่เราจะถ่ายทอดออกมาค่ะ ก่อนอื่น..ต้องขอโทษเพื่อนๆด้วยที่ผมเอาเรื่องนี้มาลงก่อนเรื่องที่เกริ่นกล่าวบอกกันไว้ ทั้งนี้ยอมรับว่าโจทย์ตะพาบรอบนี้..โดนใจอย่างแรง ความที่งานยุ่งมาเป็นเดือนแล้ว เลยไม่ได้เตรียมการล่วงหน้า นั่งนึกอยู่เป็นวัน ว่าจะเขียนอย่างไรดี นึกได้..แต่ไม่มีเวลาเขียนเลยครับ นึกไปนึกมา ก็ไปปิ๊งกับเรื่องเก่าๆในแฟ้ม คิดว่าตรงกับธีมของเรื่องพอดี ที่มีเรื่องราวของความโกรธ ความรัก และ ความกลัว ผสมผสานกันอยู่ในเรื่อง ไม่รอช้า..รีบนำมาลงเลยดีกว่า อาจจะเป็นเรื่องที่ยาวพอสมควรนะครับ ใครที่ไม่ชอบอ่านเรื่องยาวๆ ก็รูดปรื้ดไปที่กล่องคอมเม้นท์ แล้วบอกว่า...ดีจังเลยค่ะ หรือ..ช่วงท้ายหวาดเสียวดีนะครับ-ค่ะ พี่ติน ก็ได้นะครับ 555 บ่นมานานแล้ว..อ่านเนื้อเรื่องกันเลยนะครับ... ผมกับพิมพร ตัดสินใจแต่งงานกัน เพราะผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายต่างเห็นดีเห็นงามด้วย แม่ของผมกับแม่ของพิมพร ในอดีตท่านเคยเป็นศิษย์เก่าสถาบันชื่อดังแห่งหนึ่งรุ่นเดียวกันมาก่อน และท่านทั้ง 2 ก็รักกันมาก พิมพรอ่อนกว่าผม 7 ปี ตอนเด็กๆ เราเคยพูดคุยกันบ้าง แต่ไม่สนิทนัก ยังจำได้ ตอนที่ผมอายุได้ 10 ขวบ แม่เคยปรารภว่า.. “โตแล้ว แกต้องแต่งงานกับหนูพิมนะติน แม่อยากให้เราเป็นทองแผ่นเดียวกัน เรือล่มในหนอง ทองจะไปไหนเสีย” ผมไม่กล่าวอะไร เพราะวัย 10 ขวบ มันยังเดียงสาเกินไปที่จะคิดถึงเรื่องรักๆใคร่ๆ แต่ในตอนนี้ ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปหมดแล้ว ผมกำลังเติบโตเป็นหนุ่มใหญ่เข้าทุกวัน แม่เห็นผมเฉไปเฉมาเหมือนปูเสฉวน ไม่ตัดสินใจลงเอยกับใครเสียที แม่จึงเรียกผมเข้าไปพบ “ติน..แต่งงานกับหนูพิมนะ สินสอดทองหมั้นทุกอย่าง แม่จัดการให้หมด แม่ไม่ให้แกออกแม้แต่สตางค์แดงเดียว” “แม่.. แต่ผมยัง..” “อย่ามาพูดนะว่าแกยังไม่พร้อม” แม่รีบสอด “แกพร้อมแล้ว พร้อมทุกอย่าง ทั้งคุณวุฒิ วัยวุฒิ แกเหมาะสมกับหนูพิมมาก มากกว่าผู้หญิงคนไหนที่แม่เคยรู้จัก ถ้าแกขัดใจแม่..” แม่เว้นระยะนิดหนึ่ง “ ...ไปคว้าหญิงอื่นมา อย่าหวังนะว่าแม่จะยกสมบัติให้แก” “แต่ผมไม่อยากมีเมียนี่แม่ ผมยังไม่อยากแต่งงาน อยากอยู่เป็นโสดไปอีก 10ปี” “กะล่อนซิไม่ว่า” แม่ค่อนขอด “แกมันย่าง 30 แล้วนะติน เป็นผู้เป็นคนได้แล้ว อย่าเที่ยวสำมะเลเทเมานักเลย แม่ไม่อยากให้แกเหมือนพ่อ...” น้ำเสียงตอนท้ายของแม่ค่อนข้างเครือ จนผมต้องจับมือแม่มากุมไว้ “แม่ไม่เข้าใจผม” ผมเสียงอ่อย “ถึงผมเป็นลูกไม้ที่หล่นไม่ไกลต้น แต่ผมไม่ทำตัวแบบพ่อเป็นแน่..” ผมพูดไปแล้วก็ต้องหยุดคิด เมื่อเห็นแม่ทำตาแดงๆ ใช่ครับ พ่อผมเป็นคนเจ้าชู้มาก ชีวิตคู่ของพ่อไม่ได้มีแม่เพียงคนเดียว แต่พ่อยังมีคนอื่นอีกมากมายนับไม่ถ้วน กรรมที่พ่อก่อไว้ มันได้ตามมาสนองพ่อในวันหนึ่ง... เมื่อพ่อไปทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งท้อง แล้วไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นผู้ทำให้กำเนิด “แกมันชายชาติชั่ว เมื่อไม่รับผิดชอบ ก็อย่ามีชีวิตอยู่ต่อไปอีกเลย” เปล่า..ฝ่ายหญิงไม่ได้คั่งแค้นถึงขนาดต้องฆ่าแกงกันหรอก แต่เกณฑ์ชะตาของพ่อจะตายมากกว่า ก็คนยิงพ่อคือน้องชายของฝ่ายหญิงซึ่งเพิ่งออกจากคุกมา พอรู้ว่าพี่สาวถูกทำให้เสียอกเสียใจถึงกับต้องกินยาตาย แต่ไม่ตายสมใจ ก็มีความแค้นถึงขนาดจับปืนขึ้นมาบุกยิงพ่อ แก้แค้นแทนพี่สาว ผล..พ่อตาย ส่วนตัวเองก็ได้ระเห็จเข้าไปอยู่ในคุกกินข้าวแดงอีกรอบ “ทำไม ทำไมแม่จะไม่เข้าใจแก แม่เบ่งแกออกมา เลี้ยงแกมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย จะหาใครมาเข้าใจลูกมากไปกว่าแม่อีกล่ะ ทำเพื่อแม่หน่อยไม่ได้หรือลูก หนูพิมไม่ได้เสียหายอะไรนี่ รูปก็สวย สกุลรุนชาติเขาก็ดี มีหลักมีฐาน” “แม่ครับ แล้วผมจะ..” “จะเอาคนที่แกควงๆ ไปทิ้งไว้ที่ไหนงั้นหรือ..” แม่สอดอีกเหมือนรู้ว่าผมจะพูดอะไร “แกก็บอกเลิกเขาซะซิ บอกว่าแกจะแต่งงาน จะมีเมียเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วนะ เท่านี้ก็หมดเรื่อง ไม่เห็นจะยุ่งยากตรงไหน” “แต่แม่..” “ไม่ต้องมีแต่ แม่ไม่รับฟังอะไรของแกอีกแล้ว แกต้องแต่งงานกับหนูพิม!” แม่ยื่นคำขาดน้ำเสียงเอาจริงเอาจัง ผลสุดท้ายผมก็ต้องตามใจแม่ ดูเหมือนวันแต่งงานของผม แม่จะมีความสุขมากกว่าผมซึ่งเป็นเจ้าบ่าวเสียอีก พิมพรซึ่งกลายเป็นภรรยาผมในคืนนั้น เธอรู้สึกเฉยๆ จะว่ารักผมหรือ..? ผมก็บอกไม่ถูก เวลาเท่านั้นที่จะเป็นเครื่องตัดสินการใช้ชีวิตคู่ของเรา 2 คน พิมพรปรับตัวได้รวดเร็วมาก จากคนที่ไม่คุ้นเคย-สนิทสนม เธอกลายมาเป็นภรรยาที่ดี ปรนนิบัติเอาใจผมทุกอย่าง เสื้อผ้าทุกชิ้น ซัดรีดด้วยตัวเอง จับจีบคมจนเพื่อนผมเขาล้อไปตามๆกัน เลิกจากงานก็จะหาน้ำท่ามาต้อนรับ สำรับกับข้าวเตรียมไว้รอ เธอทำหน้าที่ภรรยาได้ยอดเยี่ยมจนหาที่ติไม่ได้ ทำเอาผมแทบใจอ่อน แต่ความที่ผมเป็นคนเจ้าชู้มาตั้งแต่หนุ่มๆ ทำให้ผมตัดใจลืมคู่ขาคู่ควงคนเก่าๆไม่ได้ อารยา เป็นอีกคนที่ผมคบกับหล่อนมาเกินกว่า 3 ปี หล่อนโทร.มาหาผมที่ทำงาน “ติน เป็นไงบ้างคะ แต่งงานแล้วทำไมไม่แว่บมาหายาบ้าง ลืมสัญญาแล้วหรือคะ ไหนบอกว่าจะแต่งกัน แล้วจะหาเรื่องหย่าในภายหลังยังไงละคะ..” สุวนันท์ บุกมาหาผมถึงที่ทำงาน เธอดึงมือผมไปคุยกันที่ลานจอดรถชั้นล่าง.. “คุณจะอยู่กับแม่นั่นนานนักไม่ได้นะคะ คุณต้องรับผิดชอบสิ่งที่คุณก่อขึ้นมา ตินค่ะ..สุท้องได้ 2 เดือนแล้ว คุณต้องรับผิดชอบนะ” วรนุช มาดักรอตอนผมเลิกงาน เธอคว้าแขนผมไปเดินควงคู่ โดยไม่แคร์สายตาเพื่อนร่วมงานคนอื่นที่เขารู้ว่าผมมีเจ้าของแล้ว “ติน คุณจะปล่อยให้เรื่องของเราคาราคาซังอยู่แบบนี้ไม่ได้นะคะ นุชเสียหาย ใครๆก็รู้กันทั้งนั้นว่าคุณได้นุชแล้ว อยู่ๆคุณจะมาทิ้งขว้าง ไม่รับผิดชอบไม่ได้หรอก” แตงโม เธอทำได้แสบสันต์กว่าใคร นั่นคือเธอไปปรากฏตัวที่บ้านผม ตอนผมไม่อยู่ เอาทะเบียนสมรสปลอมไปอ้างว่าเธอได้แต่งงานจดทะเบียนกับผมแล้ว พิมพรมาทีหลัง แต่ไม่เป็นไร เธอยอมได้ เพียงแต่พิมพรจะอนุญาตให้เธอมาเป็นหนึ่งในบ้านหลังนี้ด้วย โอ๊ย ! ผมปวดหัวกับเรื่องที่ผมก่อขึ้น แก้ไม่ตกว่าจะทำตัวอย่างไร ผมเรียนผูกแล้ว แต่พอถึงเวลา ผมไม่รู้ว่าจะเรียนแก้ด้วยวิธีไหน อย่างไร “บอกพิมหน่อยได้ไหมคะ ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง” พิมพรหยิบยกเรื่องที่แตงโมมาแอบอ้างว่าผมจดทะเบียนกับหล่อนแล้วขึ้นมาถามในวันที่แตงโมไปหาเธอ “โอ๊ย ไม่จริง ผมไม่เคยจดทะเบียนกับใคร สาบานได้” “ไม่ต้องมาสาบานให้เปลืองน้ำลายหรอกค่ะ พิมรู้นะว่าหมู่นี้คุณเปลี่ยนไป คุณดูนี่ซิค่ะ” เธอชี้มือให้ผมดูปฏิทินที่แขวนไว้ขางฝา “พิมขีดไว้ทุกวัน เราแต่งงานกันได้ยังไม่ทันถึง 6 เดือนเลย พิมทำดีทุกอย่าง แต่คุณซิ ไม่เปลี่ยนแปลงนิสัยเดิมเลย หรือว่าพิมมีข้อบกพร่องคะ..” เธอถาม ผมอึ้ง..ตอบไม่ถูก เป็นความจริงที่ว่าผมเปลี่ยนไป คือแต่งงานแล้วแทนที่จะเที่ยวน้อยลงกว่าเดิม แต่เปล่าเลย ผมกลับเที่ยวขึ้นมากกว่าแต่ก่อน โดยอ้างเหตุผลกับเธอต่างๆนานา เพราะผมยังตัดใจจากทุกคนที่ผมกล่าวมาไม่ได้ นอกจากนั้นยังมีอีกเกือบ 10 รายที่ผมพัวพันถึงขั้นได้เสียกับหล่อน ถือว่าตัวเองหล่อ ใครให้ท่าเป็นฟันไม่เลือก เพื่อนสนิทผมบางคนแอบค่อนผมว่าเหมือน ดอกเตอร์อนิรุทธ์ในเรื่องเมียหลวงเข้าไปทุกวัน ความที่ผมเป็นคนไม่เลือก และมักง่ายนี่เอง ทำให้ผมต้องปวด และไม่ได้ปวดเพียงคนเดียวนะ ผมยังนำความเจ็บปวดนั้นเผื่อแผ่ถึงเมียผมด้วย “ติน พิมขอร้องนะคะ คิดถึงหัวอกพิมบ้าง พิมไม่ได้โง่ พิมตามคุณทันทุกอย่าง อย่าคิดว่าพิมไม่ได้ทำอะไร อยู่กับบ้านอย่างเดียวแล้วจะเป็นเหมือนกบในกะลาครอบ ติน คุณดูนี่ซิค่ะว่ามันเป็นอะไร..” พิมพรยื่นถุงหิ้วใบเล็กๆให้ผม ผมรับมาดู ถุงนั้นด้านนอกมีตราของโรงพยาบาลชื่อดังย่านบางรักประทับอยู่ และข้างในมีซองยาเล็กๆอยู่ 3-4 ชนิด ผมมองปราดเดียวก็รู้ทันทีว่ามันเป็นยาอะไร “พิม..นี่คุณ” ผมพลั้งปากออกมา “ค่ะ พิมเป็นโรค ก็ไอ้โรคสำส่อนที่ติดตัวคุณนั่นแหละ นี่ยังดีนะที่หมอตรวจไม่พบเลือดบวก มันเป็นเพียงโรคหนองในธรรมดาที่ไม่ถึงขั้นร้ายแรงอะไรมากนัก ถ้าพิมเป็นมากกว่านี้ อย่าหวังเลยว่าคุณจะได้อยู่สุขสบาย..” “พิม ให้อภัยผมเถอะ ผม..ผมผิดไปแล้ว” “ต่อไปถ้าคุณยังไม่เลิกสำส่อน พิมอยากให้คุณเป็นมากกว่านี้ ยิ่งเป็นเอดส์ได้เลยยิ่งดี..” “พิม!” ผมเรียกเธอเสียงดัง “จะไปไหนก็ไปเถอะค่ะ แล้วกรุณารักษาให้หายด้วย ไม่งั้นคุณจะไม่มีวันได้ยุ่งเกี่ยวกับพิมอีก อ้อ นี่เป็นครั้งแรกนะ ถ้าครั้งต่อๆไปคุณยังเผื่อแผ่มาถึงพิม พิมจะไม่เก็บมันไว้อีกต่อไป!” ภรรยาผมส่งเสียงเฉียบ ผมยังไม่รู้เลยว่าเธอจะจัดการอย่างไรกับผม..ถ้าผมนำโรคร้ายนั้นมาสู่เธออีกครั้ง วันเวลายังคงผ่านไป... ปีเศษแล้วที่ผมแต่งงานกับพิมพร เธอยังไม่ยอมมีลูก ด้วยเหตุผลคือเธอยังไม่แน่ใจในความประพฤติของผม แต่เรื่องอื่นเธอยังคงเสมอต้นเสมอปลาย ซึ่งผมก็เดาไม่ออกว่าในความเสมอต้นเสมอปลายนั้น มีอะไรเคลือบแฝงอยู่ในใจเธอบ้าง ก็ผม..ผมยังเหมือนเดิมนี่ ผม..ติดโรคอีกแล้ว ความที่เป็นคนชอบชกดะ ชกกับใครแล้วไม่สวมนวมป้องกัน โรคร้ายจึงเกิดขึ้นกับผมอีกอย่างช่วยไม่ได้ นี่พิมพรเธอจะเป็นหรือเปล่านะ ผมอดนึกระแวงไปไม่ได้ ผมรีบพาตัวเองไปหาหมอเพื่อเยียวยารักษา คิดว่าคืนนี้กลับบ้านจะลองเลียบเคียงถามอาการเธอดูบ้าง แต่สิ่งที่ผมพบในคืนนั้น คือความเมินเฉย บนกระจกหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง มีอะไรอย่างหนึ่งปรากฏอยู่.. “อดข้าวดอกนะเจ้าชีวาวาย ไม่ตายเพราะอดเสน่หา” “สิ้นสุดกันที !!” ข้อความเหล่านั้นถูกเขียนไว้ด้วยแป้งฝุ่ยโรยตัว “พิมพร..” ผมร้องทักเมียที่นั่งปักโครเชต์อยู่ เธอหันมาสบตาผมแว่บหนึ่ง แล้วก้มหน้าก้มตาลงทำงานที่ค้างอยู่ในมือต่อ “พิมครับ” ผมทรุดตัวลงนั่งข้างเมีย “พิมเป็นอะไรหรือ..?” “ยังคิดว่าพิมเป็นสมบัติของคุณอยู่อีกหรือคะ” เธอวางมือจากงาน ร้องไห้ “พิมทำดีมาตลอด แต่ไม่เคยได้ดี คุณเห็นพิมเป็นเหมือนของเล่นชิ้นหนึ่ง นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป พอทีเถอะคะติน พิมเคยขอร้องคุณแล้วใช่มั้ย ว่าอย่าเอาโรคมาติดพิมอีก แต่คุณ...” “พิม คุณ...อีกหรือ..” “ฮือ” เธอสะอื้น “พิมมันหัวหลักหัวตอ ไม่มีความหมายอะไรเหมือนพวกอีนังนั่น พิมรู้นะเมื่อวันที่ 16 คุณพาใครเข้าโมเต็ลแถวซอยรางน้ำ แล้วมื่อคืนที่ผ่านอ้างว่ากลับดึกเพราะติดงานเลี้ยง คิดว่าพิมโง่เง่าเต่าตุน ตามคุณไม่ทัน เชื่อคุณอย่างงั้นหรือ คงสนุกสุดเหวี่ยงซินะ บังกาโลในซอยหน้ารามคำแหงคุณคงเช่าไว้ให้นักศึกษาคนนั้นนานแล้วซิ อย่าคิดว่าพิมโง่อีกต่อไปค่ะติน พิม ฮือ ฮือ..” “พิม..คุณรู้..” “ค่ะ พิมรู้ทุกอย่าง แต่มันสายไปเสียแล้ว คุณจะไปไหนก็ไปเถอะค่ะ คืนนี้พิมขอนอนกับคุณอีกเป็นคืนสุดท้าย..” “พิม..คุณจะ..” ผมพูดยังไม่ทันขาดคำ เธอก็โผลุกขึ้น เอามือปิดหน้าร้องไห้ออกไปจากห้อง มันเป็นคืนที่ผมมีความสุขมาก นึกกระหยิ่มใจว่าทำไมเหตุการณ์ร้ายๆที่ผมนึกไว้ ถึงได้ตาละปัตรกลับหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้ ค่ำคืนนั้นเธอหลับนอนกับผม เราร่วมรักกันอย่างแสนสุขครั้งแล้วครั้งเล่า จนผมต้องเป็นฝ่ายผละจากตัวเธอลงมาเอามือนอนก่ายหน้าผากอย่างเป็นสุข ผมยังสงสัยตัวเองไม่หายว่า นี่ผมฝันไปหรือเปล่า? ผมคงหลับสนิทไปตลอดคืนเพราะความอ่อนเพลีย ไม่นึกเฉลียวใจแม้แต่น้อยว่า มัจจุราชสีขาววาววับกำลังจดจ่อรอผมอยู่ รอวินาทีที่จะประหารความเจ้าชู้ของผม! ก่อนถึงวินาทีที่ผมต้องร้องลั่นเป็นเหมือนวัวถูกเชือด มันเกิดขึ้นเมื่อราวตี 5 ของวันรุ่งขึ้น พิมพรปลุกผมขึ้นมา ผมตื่นขึ้นอย่างงัวเงีย แต่ก็รู้ว่าเธอปลุกผมแถวไหน ใช่! เธอปลุกผมตรงของดีประจำกายที่ผมสุดแสนรัก นี่เธอ..เธอมีความต้องการมันอีกหรือนี่?!? ผมปล่อยให้เธอปลุก จนมันตื่นตัวขึ้นมาตามธรรมชาติ ยิ่งเมื่อมีสิ่งเร้ามากระตุ้น อารมณ์ผมเริ่มเตลิดเปิดเปิง ดวงตาปรือเยิ้ม คิดว่าเดี๋ยวถ้ามันเต็มที่แล้ว เธอคงจะเป็นคนขึ้นจัดการเอง เหมือนกับที่เธอเคยขอเป็นคนจัดการกับผมบ้างในบางครั้งที่นึกสนุกขึ้นมา และแล้ว..วินาทีแห่งความเป็นความตายนั้นก็เกิดขึ้น เมื่อเธอหยิบมีดโกนคมวาวขาววับที่เธอเตรียมไว้ใต้หมอนขึ้นมา ไม่รอช้า... เธอลงมือเฉือนเจ้าโลกของผมทันที! “ฉับ..บบบ!!!!” “อ๊ากซ..ซซซ” ผมกรีดร้องเสียงดังโหยหวน บอกแล้วว่าเสียงเหมือนวัวถูกเชือด ผมลุกขึ้นอย่างตื่นตะลึง มันเจ็บปวดสุดแสนจะทานทน หน้ามืดเหมือนจะเป็นลม สัมผัสที่รับได้ในตอนนั้น ผมเห็นเลือด..เลือดสีแดงเถือกเต็มหว่างขา เจ้าโลกที่เคยอหังการกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา บัดนี้มันห้อยร่องแร่ง แต่ไม่ได้ขาดออกจากกัน ผม..ผมโดนเฉือนเจ้าโลกแล้วหรือนี่ เวรกรรม..มันตามสนองผมแล้ว! พิมพรเมียผมผู้ตั้งใจประทุษร้ายโดยจงใจ ตกใจกับการกระทำของตัวเอง หวีดร้องเสียงดังลั่น และเป็นคนนำผมส่งโรงพยาบาลใกล้บ้าน เดชะบุญที่เธอยั้งมือไว้ไม่ให้มันขาดออกจากกัน แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านศัลยกรรมช่วยต่อไว้ได้ทันท่วงที ทุกวันนี้ผมหายแล้ว ทุกอย่างยังคงใช้งานได้ดีเหมือนเดิม แต่ยังนึกหวาดระแวงอยู่ทุกครั้งที่นอนหลับ “โธ่..วัวนี่ครับ เมื่อเคยโดนหวะสันหลังแล้ว ย่อมที่จะกลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยอีกเป็นธรรมดา” ผมต้องเลิกนิสัยเจ้าชู้ไปโดยปริยาย... ไม่มีอีกแล้วเพลย์บอยหนุ่มที่ชื่อนายติน ทุกวันนี้ซื่อและเชื่องเหมือนแมวตัวหนึ่ง ที่คงจะจงรักภักดีเมียตบเมียแต่งคนนี้คนเดียวตลอดไป ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนเพื่อนชายทั้งหลายแหล่ (ที่ยอดเจ้าชู้) ว่ามีเมียแล้วก็ถนอมน้ำใจกันบ้าง อย่าได้ประพฤตินอกลู่นอกทางอย่างผมเลย ดีนะ..ที่มันไม่ขาด หมอช่วยไว้ได้ทัน ถ้ามันขาด ต่อไม่ติด กลายเป็นเดชไอ้ด้วนล่ะ เป็นคุณ คุณจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกอย่างไร โปรดอย่าได้ทำลายน้ำใจผู้หญิงที่เป็นเมียของเราอีกต่อไปเลยครับ ต้นฉบับ 14.34 26 มีนาคม 2552 ตีพิมพ์ครั้งแรก นิตยสารเรื่องผี ปีที่ 22 ฉบับที่ 524 ปักษ์หลัง มิถุนายน 2552 (รวมเรื่องชุด..กรรมทันตา) เรื่องสั้นทุกเรื่อง..มีลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย   Create Date : 20 กรกฎาคม 2554 98 comments Last Update : 15 พฤษภาคม 2555 20:05:28 น. Counter : 4696 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาอ่านอย่างตั้งใจค่าคุณตฤณ เขียนได้ดีมาก เตือนใจตัวเองไว้ และเตือนคุณผู้ชายหลายยยยยยยยยย คน ที่ชอบมั่ว เอ๊ะ ไม่ใช่ ชอบเที่ยวมีผู้หญิงหลายคน งานเยอะ พักบ้างนะค่า รักษาสุขภาพด้วยค่า มาอ่านยังไม่มีใครเจิมเลยอ่ะ   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 20 กรกฎาคม 2554 10:02:47 น.

55555 ได้เจิมด้วยอ่ะ ดีใจมากกกกกก บล๊อกนี้เปิดเร็วดีค่า ภาพไม่มากเหมือนบล๊อกอื่น ๆ กว่าจะได้ดูนานแท้ มาบ่นอะไรเรา ไปควงตะหลิวอาหารเย็นแล้วนะค่า   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 20 กรกฎาคม 2554 10:03:56 น.

+555 จ๋มน้ำหน้า อ่านแล้วก็ยังไม่แน่ใจว่านี่เป็นเรื่องเขียนหรือเรื่องจริงของเจ้าของบล๊อกกันนะเนี่ย   โดย: เนินน้ำ 20 กรกฎาคม 2554 10:23:48 น.

ชีวิตจริงหรือว่านิยายคะ555 อ่านสนุกจนละสายตาไม่ทันกันเลยทีเดียว ... งวดนี้น้องเล็กพลาดอะคะ ยุ่ง ๆ พอดีอาเดียวป่วยไม่ทันการกะเขาแล้วไว้คราวหน้าดีกว่า เพราะวันนี้อัพไปตั้งสองบล๊อกแล้วไม่ไหว มาอ่านเืรอื่งพี่ตฤณอะ สนุกดี   โดย: ปันฝัน 20 กรกฎาคม 2554 10:31:33 น.

สวัสดีค่ะพี่ตฤณ อ่านจบแล้วคิดเหมือนพี่โอเลยมันเป็นเรื่องแต่งหรือเรื่องจริงของพี่ตินหว่ากิ๊วกิ๊วมีความสุขนะคะพี่ตฤณ   โดย: หญิงแก่น 20 กรกฎาคม 2554 10:55:32 น.

เอาภาพประกอบมาฝากค่ะพี่   โดย: หญิงแก่น 20 กรกฎาคม 2554 10:58:18 น.

คัตเตอร์บาง ๆ คม ๆ มั้ยค๊า ตัดฉับ ๆ หั่นกันให้เป็ดกินไปเลยมั้ย ฐานที่ อดสิเหน่หาไม่ได้ 555 มีแต่รายชื่อสาว ๆ ระดับนางเอกในละครเลยนะท่านประธาน ดีที่มารอบนี้ไข่เกือบขาด   โดย: Rinsa Yoyolive 20 กรกฎาคม 2554 11:33:40 น.

ยกมือเห็นด้วยกับเนินน้ำและหญิงแก่นค่ะ มันเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง... คุณพิมนี่..ใจเด็ดดีจริงๆค่ะ   โดย: ดอกแก้ว (tanH2O ) 20 กรกฎาคม 2554 11:44:41 น.

เรื่องจริงแหง ๆ เลย. เขาว่าล้อ เล่นเป็นจริง 60 %   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 20 กรกฎาคม 2554 11:46:06 น.

555 เรื่องจริงอ่ะเปล่าพี่ตินติน   โดย: อุ้มสี 20 กรกฎาคม 2554 12:02:17 น.

อ่านแล้วนึกถึงข่าวครึกโครมเมื่อหลายปีก่อน ตัดไม่ว่า ใส่เครื่องปั่นน้ำ แล้วก็ปั่นๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ   โดย: กะว่าก๋า 20 กรกฎาคม 2554 12:04:27 น.

สวัสดีค่ะตอนเที่ยงค่ะคุณตฤณกิ่งมาอ่านแล้วก็โหวตให้แล้วค่ะงานเขียนนะคะเพราะอ่านเพลินค่ะ ยังกะเรื่องจริงเลยเนาะสงสัยเหมือนที่พี่โอถามเลยค่ะอิอิ ทานมื้อเที่ยงให้อร่อยนะคะ กิ่งเอาข้าวผัดกุ้งมาฝากค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 20 กรกฎาคม 2554 12:08:16 น.

เลื่อนปรู๊ดมาเม้นท์เลย สนุกจังค่ะ เปล่า...อ่านจนจบแล้วจ้า โสน้าหน้า นายติน มีเมียแล้วยังไม่เลิกเจ้าชู้ ว่าแต่ คู่ขา นายตินน่ะ ชื่อเหมือนนางเอกอับดับหนึ่งทั้งนั้นเลย แล้วมาโรงแรมม่านรูดแถวหน้าราม ไม่ยักกะบอกล่วงหน้า จะได้ไปแอบดู...อะจ๊าก เดี๋ยวตาเป้นกุ้งยิง   โดย: kapeak 20 กรกฎาคม 2554 12:19:48 น.

แวะมาเยี่ยมพี่ตฤณครับ หายเจ็บดีรึยังครับ เล่าอาการตอนห้อยต่องแต่งหน่อยสิพี่มันรู้สึกยังไง   โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา 20 กรกฎาคม 2554 12:32:28 น.

ท่าทางคุณตฤณจะแต่งนิยายเก่งนะ   โดย: ดาวริมทะเล 20 กรกฎาคม 2554 13:10:07 น.

หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องจริงนะครับพี่ แฮ่ๆ แต่ผมเคยเห็นใครไม่รู้ คล้ายๆพี่นะครับ แถวซอยรางน้ำน่ะ เหอๆ เหอๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 20 กรกฎาคม 2554 13:37:04 น.

อ๊ากกกก.. โชค ดีที่ช่วย ไว้ทัน ลุ้นแทบแย่ ไม่งั้นน ว้าย..ไม่อยากคิด ..เรื่องราว มีทั้งโศก เศร้าเคล้าน้ำตา .. ..ป๊าด .. จับจองกันแต่ 10 ขวบ มิน่าถึงได้บ่มเพาะ วิทยายุท.. เอาไว้ ซะเก่ง อิอิ.. แล้วป่านนี้ ถอดเขี้ยว ถอดเล็บหมด หรือยังละเนี่ย คุณ ติณณณณ..   โดย: tifun 20 กรกฎาคม 2554 13:56:02 น.

อ่านหมดเกลี้ยง ไม่ขาดแม้แต่ตัวเดียว ลุ้นมาว่าจะจบยังไง เอ๊ะหรือว่าจะหักมุมว่าฝันไป ตกลงโดนตัด แต่ต่อได้ หวาดเสียวๆ เรื่องนี้น่าจะมีเรื่องจริงปนบ้างใช่ป่ะ อิ อิ ยอมรับมาเฮอะ คุรหนึ่งไม่ว่าร๊อก เย็นนี้จะแช่น้ำแล้วนะคะ พรุ่งนี้จะลงกระถางไว้ก่อน เพื่อความแน่ใจ แล้วจะมารายงานเป็นระยะๆค่ะ แอมอร   โดย: peeamp 20 กรกฎาคม 2554 14:46:24 น.

มีคนเล่าให้ฟังว่า ด้วยความกลัวแบบนี้เวลานอนจะใส่กางเกงหลับหลังเลยอะ   โดย: tuk-tuk@korat 20 กรกฎาคม 2554 15:44:33 น.

รูปประกอบด้านบนน่ากลัวมากค่ะ เหวอ..... เรื่องนี้ทำให้เกิดข้อสงสัยว่าทำไมถึงไม่รู้จักพอ... เฮ่อ   โดย: super-bobah 20 กรกฎาคม 2554 16:07:43 น.

หายแล้วคะพี่ตฤณป่วย แค่สองคืนกะหนึ่งวัน นี่ก็สุด ๆ แล้วคะ ยิ่งโตยิ่งดูแลยากไม่ยอมกินยา ไม่ยอมให้เข็ดตัวหรือวัดไข้ เล็กเลยพาลงอ่างน้ำเลย ร้องได้ร้องไป ก็หายเนอะ วันนี้เริงร่าแล้วคะ แต่ก็ยังให้กินายาอยู่ กลัวกลับมาอีก นาน ๆ เป็นทีก็วุ่นดีเหมือนกัน   โดย: แม่อาเดียว IP: 111.84.254.86 20 กรกฎาคม 2554 16:42:29 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ คราวนี้เรื่องน่าหวาดเสียวจังเลยนะค่ะ ทีแรกอ่านเพราะอยากรู้ว่าเนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไร พออ่านต่อ ๆ มาก็ลุ้นว่าจะฮาร์ดคอร์ดแค่ไหน บทสรุปแบบมีน้ำใจจังเลยค่ะ ทุกอย่างยังอยู่ครบถ้วนกระบวนความ ^_^   โดย: oa (rosebay ) 20 กรกฎาคม 2554 16:47:23 น.

ดักคอแบบนี้ใครจะกล้าหล่ะคะ นิยายของคุณตฤณมีลักษณะเฉพาะค่ะ จริงๆ ไม่ต้องรอจนโดนเฉือนหรอกค่ะ คนเราเนาะ เห็นเค้าไม่พูด...นึกว่าเค้าไม่รู้...ไม่เกรงใจกันเลย....คุณผู้หญิงที่สามารถเฉือนได้ใจเด็ดมากเลยค่ะ...   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 20 กรกฎาคม 2554 17:04:48 น.

คงไม่ใช่เรื่องจริงจากชีวิตจริงใช่มั้ยครับ? เมื่อก่อนเคยได้ยินข่าวคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน เฉือนแล้วโยนให้เป็ด   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 กรกฎาคม 2554 18:07:29 น.

ม่าม๊าเองค่ะ แวะมาอ่าน ก็ดีนะอ่านเพลินๆคลายเครียดค่ะ เขียนได้ดีนะ อ้้อม่าม๊าจะบอกว่าลูกชายหล่อเอาการนะ จะเป็นหนุ่มแล้ว สูงเกือบเท่าพ่อแล้ว ยินดีด้วยนะ   โดย: mamamodern 20 กรกฎาคม 2554 18:11:59 น.

อ่านแล้วน่ากลัวมากค่ะพี่ตฤณ อรึ๋ยยยย เชือดเฉือน ดีนะ ที่ภรรยาพิมไม่จับโยนทิ้งให้ลงถังขยะ ปล. ติดเร็ทนิดๆๆๆ แต่ยังพอรับได้อยู่ค่ะ บทเรียนสำหรับชายเจ้าชู้ หุหุ   โดย: diamondsky 20 กรกฎาคม 2554 18:41:25 น.

เอาข้าวเหนียวเปียกลำใยมาฝากค่ะ   โดย: เนินน้ำ 20 กรกฎาคม 2554 20:44:19 น.

อะไร "เฉือน" กระตุ้นให้อยากอ่านให้จนจบ และก็ไม่ผิดหวังเลยค่ะ เพราะเขียนได้น่าอ่าน เหลือเกิน แต่ว่าถ้ามีภาพประกอบเน้นๆ จะน่ากลัว น่าเกรงยิ่งกว่านี้นะค่ะ อ่ะจึ๋ยๆ .. พูดเล่นนะค่ะ เพราะว่าแค่อ่านแล้วคิดตามก็สยอง แทนท่านชายแล้วล่ะค่ะ .. ว่าไปช่วงก่อนโน้นจะมีข่าวเจื๋อนๆ นี้บ่อยนะค่ะ บางคนเฉือนไปแล้วก็เลิก แต่ว่าบางคู่ เฉือนกันแล้วก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีก เฮ้อ อยู่กันอย่างระแวงนะค่ะนั่นเพราะไม่รู้ว่า จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกหรือเปล่า หรือว่าไม่ก็ สงสัยว่าผู้หญิงเวลาเค้าโกรธมากๆ นี่เค้ากล้า จะเฉือนได้ยังไงหนอ .. สงสัยว่า "แค้น"เอามากๆ ก็ได้นะค่ะ เลยทำได้แบบขาดสติสตังเน๊าะ   โดย: JewNid 20 กรกฎาคม 2554 20:45:19 น.

อ่านแล้วน่ากลัวเนอะ ตกลงเป็นเรื่องจริงหรือนิยายอ่ะคะ สงสัยเหมือนคนอื่นๆเหมือนกันค่า น่าสงสารคุณติน นะคะ เค้าเรียกว่ากรรมติดจรวจค่ะ   โดย: phunsud 20 กรกฎาคม 2554 20:50:35 น.

จุใจจริงๆ ตะพาบ 36 บ้านคุณติณฯตอนนี้   โดย: เริงฤดีนะ 20 กรกฎาคม 2554 21:31:02 น.

ผู้ชายจะเข็ดไหมหนอ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 20 กรกฎาคม 2554 21:46:25 น.

เอาเหนียวเปียกลำยายไปกินก่อนน้องชายกลาง เดี๋ยวคุณผีจะกลับมาอ่านแบบตั้งใจอีกรอบ ลำใยรอบนี้ลูกยังไม่ใหญ่เท่าคราวก่อน ทางใต้น่าจะปลูกได้น๊ะ อีสานยังปลูกได้เลย น้องชายกลางลองปลูกเองจิ ปลูกอะไรก็งามนิ   โดย: บ่งบ๊ง 20 กรกฎาคม 2554 21:46:57 น.

สวัสดีค่ะคุณปลายแป้น.. ขอขอบพระคุณสำหรับของขวัญวันเกิดนะค่ะ ได้รับจากอุ้มสีนานแล้วค่ะ.. แต่ไม่มีเวลาขอบพระคุณเพราะป่วยมาเป็นอาทิตย์ ตอนนี้ยังไม่หายเลยค่ะ.. ชอบน้ำพริกแกงไตปลามากๆค่ะ.. คลุกกับข้าวสวยร้อนๆทานกับไข่เจียว.. สุดยอดไปเลยนะค่ะ.. ขอให้มีความสุข-ความเจริญนะค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 20 กรกฎาคม 2554 22:22:48 น.

สวัสดียามดึกค่ะคุณตฤณ เรื่องจริงไม่ใช่อิงนิยายนะคะ 555 อ่านไปก็หัวเราะไป ยังดีนะที่ยั้งมือไว้คงแค่เล่นๆ มั้ยคะ ไม่งั้นคงเสียบเครื่องปั่นรอล่ะค่ะ   โดย: luckyfarm6662 20 กรกฎาคม 2554 23:38:16 น.

มาอีกรอบ มีแต่คนสมน้ำหน้า 5555555 เป็นเรื่องจริงของใครหว่า 55555   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 21 กรกฎาคม 2554 2:06:40 น.

คุณน้อง เอามาลงอย่างนี้ จะมีคนเอาอย่างนะคะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 21 กรกฎาคม 2554 4:56:34 น.

ส่งข่าว PR.จำนวน 1 ชิ้น นะคะ   โดย: เริงฤดีนะ 21 กรกฎาคม 2554 5:53:24 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตฤณ   โดย: กะว่าก๋า 21 กรกฎาคม 2554 6:11:03 น.

แวะมาสวัสดีตอนเช้าค่ะ ติดไว้ก่อนเดี๋ยวตอนเย็นจะกลับมาอ่านใหม่ ไปละค่ะ   โดย: Katai_Akiko 21 กรกฎาคม 2554 6:11:24 น.

จากบ้าน : ขอบคุณที่ชมนะคะ ตัวจะลอย สวัสดีตอนเช้าค่ะ ป.ล. อยากได้มังคุดตะกร้าข้างบนจังค่ะ (ตั้งใจมา Add)   โดย: ดอกแก้ว (tanH2O ) 21 กรกฎาคม 2554 8:39:25 น.

หวัดดียามเช้าค่ะ ฝนตกมั๊ยเอ่ย ที่นี่ตกทั้งวันทั้งคืนเลยค่ะ   โดย: kapeak 21 กรกฎาคม 2554 8:51:33 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันพฤหัสบดีค่ะ คุณตฤณ สุข สดชื่น แจ่มใสในวันนี้นะค่ะ   โดย: KeRiDa 21 กรกฎาคม 2554 9:04:01 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ติณ เรดอาร์อีกตามเคยพี่เรา   โดย: kobnon 21 กรกฎาคม 2554 9:11:04 น.

..สวัสดีค่พพี่ติณ ยินดีด้วยที่ต่อได้นะคะ อิอิ จริงๆต้องตัดให้ขาดแล้วเอาไปให้เป็ดกินนี่นา โหวตให้งานเขียนค่ะพี่   โดย: pinkypunch 21 กรกฎาคม 2554 9:12:48 น.

แหมพูดดักคออย่างนี้ ไม่กล้ารูดปรื๊ดดดด แ่ค่ค่อยๆเลื่อนเอง ฮาาาาาาาาาาาา   โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์ 21 กรกฎาคม 2554 9:47:08 น.

ตอนนี้ใช้การได้ดีอยู่ ใช่ไหมคะ เขียนได้ดีจังอ่านแล้ว ได้ครบทุกรสเลยค่ะ   โดย: magic-women 21 กรกฎาคม 2554 10:43:04 น.

ฝนตกอีกแล้วววววววววววววววว   โดย: kapeak 21 กรกฎาคม 2554 11:53:29 น.

หวาดเสียวครับ พี่ตฤณ   โดย: เศษเสี้ยว 21 กรกฎาคม 2554 12:18:20 น.

ชักสงสัยเหมือนคนอื่นบ้างแล้วซิว่า.... เรื่องจริงหรือป่าว ถึงได้ดูสงบเสงี่ยมจังเลย อิๆ มาทักทายยามบ่ายค่ะพี่ตฤณ อากาศครึ้มมากเลย ไม่รู้ฝนจะตกป่าว   โดย: ดาวริมทะเล 21 กรกฎาคม 2554 13:13:27 น.

สวัสดีค่ะพี่ตฤณมีความสุขกับการทำงานเน้อ   โดย: หญิงแก่น 21 กรกฎาคม 2554 14:10:04 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณอ้อแวะไปที่บล็อค ฝากให้ชวนคุณตฤณไปชมนิทรรศการที่บล็อค ว่าจะแวะมาเดี๋ยวเดียว ที่ไหนได้ นั่งอ่านเรื่องสั้นจนจบเลย คุณตฤษเขียนได้ดีมากเลยค่ะ อ่านไปก็ลุ้นไปว่าจะพระเอกเราจะถูกเฉือนตอนไหน หวาดเสียวแทนผู้ชายเจ้าชู้จริง ๆ   โดย: haiku 21 กรกฎาคม 2554 14:28:08 น.

สวัสดีค่ะคุณตฤณ กิ่งแวะมาทักทายตอนนี้งานเสร็จแล้วรอประเมินวันที่ 23-24 นี้ค่ะ งานคุณตฤณคงเบาลงมั่งแล้วนะคะ มาอ่านอีกรอบค่ะสนุกดี อิอิหวาดเสียวตอนโดนเฉือน..น่ากลัวสุดๆ สดชื่นตลอดวันนะคะ Friends18.com Flowers Scraps   โดย: กิ่งฟ้า 21 กรกฎาคม 2554 14:36:09 น.

สวัสดีคะ นึกว่าวันนี้จะได้ทานอะไรจากบล็อกนี้ซะแล้ว แต่เจอโครงการตะพาบฯ ก็ไม่เป็นไรคะ... ถึงจะเดาตอนจบได้แต่ต้น แต่ขอบอกว่าเรื่องนี้สนุกมาก เขียนได้น่าตาม สำนวนที่อ่านแล้วทั้งสนุกและตลกปนๆกันไป แถมตอนจบที่สะใจผู้หญิงมากมาย โหวตคะ... มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: เจ้าช่อมาลี (PP_Skywalker ) 21 กรกฎาคม 2554 14:49:06 น.

อย่าเพิ่งยกเสาเรือนมาจนกว่าจะแน่ใจ เพราะเรายังคุยเล่นกับหลาน ๆ ว่า "หิว ๆ ก็พอแหลกล่าย" ... ตอนนี้ลำใยถูกมาก ๆ ค่ะ ลูกก็โต เนื้อหนา ๆ หวาน ๆ หอม ๆ แต่กินเยอะไม่ดีค่ะ มานอ้วนนนนนนนนน   โดย: เนินน้ำ 21 กรกฎาคม 2554 15:16:37 น.

แหม ๆๆ เกือบจะรูดปรี๊ดมาที่กล่องเม้นส์แล้วเชียว เจอประโยคดักคอ หยุดกึ๊ก 555 ล้อเล่นค่า คุณพี่ ไล่เก็บทุกเม็ด โทษฐานไม่ได้แวะมานาน ตอนนี้ประจำการหน้าจอเฉพาะตอนอยู่ office ค่ะ อยู่บ้าน ลด ละ เลิก ผละจากร้าน ก็เทเวลาให้เจ้าตัวเล็กหมดเลย ช่วงนี้แม่กลับไปดูแลยายที่สะเมิงค่ะ ยายไม่ค่อยสบาย ยังลงมาช่วยจินไม่ได้ จินกับพี่เลี้ยงก็ต้องส่งไม้กัน ส่วนร้านจินกับเต้ยก็สลับกัน เหนื่อยกายค่ะ แต่ก็สบายใจดีค่ะ กว่าจินจะอัพบล็อกได้ เตรียมรูปไว้เกือบสองอาทิตย์ ค่อย ๆ ค้นหารูป ค่อย ๆ คัดรูปไป เมื่อวานอัพบล็อกใช้เวลาทั้งวัน ใช้พลังงานเยอะมาก งานการไม่ทำ 55 งานก็เพลา ๆ ละค่ะ มีเป็นช่วง ๆ อาทิตย์ก่อนอัดเต็มเลย ประมาณว่า อยู่ office แปบ ๆ มีประชุมบ่อย วิ่งไปนั่นนี่บ่อย พอหยุดยาว ลูกค้าที่ร้านเยอะค่ะ แต่ว่างานนี้ ถึงเหนื่อยกาย แต่สุขใจได้ตังค์ อิอิ อ่านเรื่องราวข้างบนแล้ว สยองแทนพระเอกจริง ๆ อิอิ พระเอกดันชื่อคล้าย ๆ พี่อีกเนอะ ออกเสียงเหมือนกันซะนี่ ต้นฉบับพระเอกมาจากใครน๊า ฮี่ๆๆ แต่เอ๊...ถ้าพี่ติณเจ้าชู้จริง ๆ นี่ พี่หนึ่งจะกล้ามั้ยน๊อ 55555   โดย: JinnyTent 21 กรกฎาคม 2554 16:01:20 น.

อีกนิ๊ส ตะกี้ไปคุณไวน์มา นึกถึงพี่ติณอ่ะ ขำไม่หาย ตรงคำว่า "น้องไวน์" เนี่ย 5555 ดีนะที่จินออกตัว "คุณไวน์" ตอนแรกก็แอบคิดว่า คุณไวน์ อายุยังน้อยอยู่เหมือนกัน 555 ดูจากสีสันบล็อกอ่ะ พอเปิดตัวปุ๊บเล่นเอา ทั้งอึ้ง ทั้งขำ 555   โดย: JinnyTent 21 กรกฎาคม 2554 16:04:53 น.

สวัสดีค่ะคุณตฤณ เป็นจินตนาการที่อ่านแล้วเหมือนเรื่องจริงจังเลยค่ะคุณตฤณ ที่สำคัญอ่านสนุกด้วยค่ะ   โดย: phunsud 21 กรกฎาคม 2554 16:07:55 น.

สวัสดีค่ะคุณน้อง เรื่องนี้ได้รับความสนใจมากเลยน้า ระวังข่าวหน้าหนึ่ง สาวๆทำตามละก้อ คนเขียนจะลำบากน้า ทีอเมริกาเขาจะมาฟ้องว่าการเขียนแนะนำ อิ อิ ต้องไปกินข้าวแดงไม่รู้ด้วย พี่ก็ชอบสวนผักนะ เห็นใครปลูกผักได้งาม อิจฉา โอ โดยเฉพาะผ้กบุ้ง ไม่เคยได้งามอย่างเขาเลย อ้อคนที่เขาปลูกมะเขือพวง เขามีมะเขือยาวแล้วค่ะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 21 กรกฎาคม 2554 17:10:29 น.

นึกถึงแล้วขำค่ะคุณตฤณ สมัยก่อนจริงๆ ก็ไม่นานเนาะ ปีที่แล้วนี้เอง มาตายตอนจบค่ะ ตอนทำรูป ทำยังไงน้า...ดูจากคอมฯ ก็ชัดดี ทำไมทำออกมาแล้วแตกเละแบบนั้น...ทุกวันนี้ย้อนกลับไปดูยังขำๆ อยู่เลยค่ะ ไม่ลบออกไม่แก้ไขด้วยนะ เอาไว้ดูเล่น พอเขียนบล็อกแล้วรู้สึกว่า...เหมือนบันทึกดีๆ นี่เอง ต่อไปไม่รู้จะขยันทำแบบนี้รึป่าว แต่ตอนนี้ทำแล้วสนุกค่ะ อยู่เป็นเพื่อนกันนะคะคุณตฤณ เพราะเราเริ่มทำบล็อกพร้อมๆ กัน คุณตฤณยังเคยเมล์มาถามเรื่องทำบล็อกเลย...จำได้ตอบไปว่า...เพิ่งเริ่มทำเหมือนกันค่ะ งมๆ เหมือนกัน   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 21 กรกฎาคม 2554 17:55:44 น.

ผู้บริโภคโชคดีได้ทานผลไม้ราคาถูก แต่สงสารชาวสวนนะคะ น่าจะได้ขายราคาที่สมน้ำสมเนื้อ โอ้โฮ..เงาะที่ใต้ถูกมาก ๆ เลยค่ะ ถ้าเยอะนักเอามาคว้านทำลอยแก้วเก็บไว้ทานได้นาน ๆ ค่ะคุณตฤณ อากาศร้อน ๆ ทานแล้วชื่นใจด้วยค่ะ   โดย: เนินน้ำ 21 กรกฎาคม 2554 20:38:28 น.

ขำตรงตอนคอมเม้นท์อ่ะค่ะ แบบว่าหากไม่ได้อ่านก้ผ่านไปแล้วเม้นท์แบบนั้นแทน อิอิอิ แต่หวาดเสียวจริง ๆ แหละค่ะ อ่านแล้วต้องติดตามต่ออ่ะค่ะ ยาวแค่ไหนก็อ่านจนจบ เก่งหลายเรื่องเลยนะคะเนี่ย ชื่นชมค่ะ ปล. คงไม่หาน้องชายให้น้องวันใหม่แล้วหล่ะค่ะ คนเดียวก็อิเอาไม่รอดแล้วววจ้า   โดย: ANGEL_CS 21 กรกฎาคม 2554 21:11:37 น.

ยังไม่เคยทานเงาะกวนเลยค่ะ น่าจะเล่าตอนที่กวนเสร็จใหม่ ๆ ไม่น่ามาเล่าตอนกินหมดแล้วเลยค่ะ งั้นรอชิมเอ๊ยชมบล๊อคต่อไปใช่มั๊ยคะ   โดย: เนินน้ำ 21 กรกฎาคม 2554 21:45:48 น.

สวัสดียามค่ำคืนค่ะคุณตฤณ พักนี้งานเบาแล้วคงเ้ข้าบล็อกได้บ่อยขึ้นเนาะ กิ่งรู้สึกจะเป็นโรคติดบล็อกเสียแล้วค่ะ 555 เพราะขนาดบอกว่าขอพักบล็อกยังอดมาเม้นท์เพื่อนๆไม่ได้เลย แล้วกิ่งจะมารออ่านเรื่องใหม่นะคะ ขอเดาว่าเป็นเรื่องผีค่ะ เพราะคุณตฤณเคยบอกว่าจะเอาเรื่องผีมาลงอีก ไม่รู้จะใช่หรือเปล่า เอ..ถ้าถูกมีรางวัลหรือเปล่าคะ อิอิ หลับฝันดีค่ะ Friends18.com Good Night Scraps   โดย: กิ่งฟ้า 21 กรกฎาคม 2554 22:51:09 น.

สวัสดียามดึกค่ะคุณตฤณ แวะเอาผีเสื้อมาฝากค่ะ   โดย: luckyfarm6662 21 กรกฎาคม 2554 23:56:06 น.

สวัสดีค่ะคุณพี่ตฤณ อ่านเรื่องชีวิตคุณพี่ตินแล้วน่าสงสารคุณพิมจริงๆ คงเหลือทนแล้วจึงยอมจัดการของรักของหวง..... โหวตจ้าโหวต   โดย: Maew-Tua-Lek 22 กรกฎาคม 2554 0:02:49 น.

คุณพิมทำได้สะจายม๊ากมาก มันต้องโดนยังงี้มั่งค่ะ หิวยังคะ   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 22 กรกฎาคม 2554 0:26:12 น.

ไอ้ยะ....ตะภาพ ผมไม่ได้เขียนมา 2-3 กม แล้ว บางทีโจทย์มันไม่ตรงใจ เลยเขียนไม่ออก ไม่หงุดหงิด คิดไม่ออกครับ...อิอิอิ   โดย: panwat 22 กรกฎาคม 2554 0:33:28 น.

เข้ามาอ่านงานเขียน เจ้าตะพาบค่ะ ต้องยอมรับสารภาพว่าไม่ค่อยได้ติดตามงานเขียนเจ้าตะพาบสักเท่าไหร่ นานๆจะป๊ะได้มาอ่านทีหนึ่ง เอาคุณนายเชฟบ๊ะมาฝากค่ะ หุ่นสูสีกับ อาภาพร นครสวรรค์ไหม๊ค่ะ   โดย: Tick Juntavaro 22 กรกฎาคม 2554 2:08:00 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตฤณ   โดย: กะว่าก๋า 22 กรกฎาคม 2554 6:28:39 น.

เเวะมาเยี่ยมครับพี่ ผมห่างหายจากงานตะพาบไปเยอะเลย สงสัย ต้อง ฟิตหน่อยล่ะ งานหน้า วันทำงานวันสุดท้ายของอาทิตย์แล้ว เย้..............เย้ HAppy วันสุข ครับ หอยทาก เจ้าเอ๋ย ชีวิตที่เดินช้าๆๆ ของเจ้า มีสักครั้งไหมน้า ที่อยากจะเร็วกว่าใคร มีสักครั้งไหม ที่จะเร่งรีบ " ไม่จ๊ะ ฉันอยู่ของฉันดีแล้ว และ มีความสุขดี" ู^_^ ปล.เอามาจากเฟสของตัวเองครับ รำพึงรำพันเป็นวันๆๆ ไป   โดย: Sleeping_prince 22 กรกฎาคม 2554 7:34:47 น.

สวัสดีค่ะคุณตฤณ เมื่อวันก่อนเข้ามาอ่าน อ่านจบแล้วก็ออกไป ไม่ได้ทำการแสดงความคิดเห็นใดๆ อ่านสนุกดีค่ะแต่ถ้าเป็นเรื่องจริงๆ ก็คงสนุกไม่ออกค่ะ น่ากลัวเนาะ มีความสุขนะคะคณตฤณ   โดย: รับสุข 22 กรกฎาคม 2554 7:44:34 น.

ทักทายกันยามเช้าค่ะ คุณตฤณ พักนี้ขยันจัดบล๊อกจังเลยนะ เริ่มสนุกแล้วซิ   โดย: kapeak 22 กรกฎาคม 2554 8:45:59 น.

สวัสดีค่า คุณตฤณ วันศุกร์แว้ววววว พรุ่งนี้พักผ่อนมาก ๆ นะค่า รักษาสุขภาพด้วยค่า   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 22 กรกฎาคม 2554 8:53:00 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันศุกร์ค่ะ คุณตฤณ   โดย: KeRiDa 22 กรกฎาคม 2554 8:59:00 น.

..สวัสดีค่ะพี่ปลาย วันนี้พิงกี้งดทำอาหาร แวะมาชวนพี่ปลายไปออกเดท ทานส้มตำด้วยกันค่ะ   โดย: pinkypunch 22 กรกฎาคม 2554 10:23:10 น.

คุณผู้ชายที่บ้านอาจจะคิดว่าตนเองโชคร้ายก็ได้ +555 หัดทำชิ้นแรกค่ะคุณตฤณ มีลายอยู่แผ่นเดียวไม่มีสิทธิ์เลือก อีกทั้งองค์ประกอบของรูปก็ยังวางไม่ดี เพิ่งทำเมื่อคืนนี้เองค่ะ วันนี้ว่าจะทำอีกสักชิ้นค่ะ ซื้อตระกล้าหวายเล็ก ๆ มา 3 ใบร้อยค่ะ มั่นใจเมื่อไหร่จะทำงานชิ้นใหญ่ ๆ ค่ะเพราะที่ตั้งใจไว้คือจะทำกล่องไม้สักชิ้นน่ะค่ะ เมื่อไหร่จะได้ชมเงาะกวนล่ะค๊า...   โดย: เนินน้ำ 22 กรกฎาคม 2554 11:07:25 น.

อ้าว...แล้ววันนี้ ทำไมมากลางวันได้ล่ะคะ ที่ถามมา ง่ายกว่าจัดการกรูีปบล๊อกอีก ก็ไปหน้าจัดการแก้ไขบล๊อก ดูเมนูด้านซ้ายมือ คลิกที่ จัดการ link คุณตฤณก็ไปเปิดเข้าเวปที่ต้องการให้มาอยู่ในบล๊อกเรา ก๊อปปี้ลิงค์มาแปะ ในช่องที่มี // แล้วก็พิมพ์ชื่อเวปนั้นในช่องแรก กดเซฟ จบค่ะ   โดย: kapeak 22 กรกฎาคม 2554 11:31:08 น.

อ่านก็หวาดเสียวแล้ว เจอภาพประกอบของคุณ หญิงแก่นอีก   โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร 22 กรกฎาคม 2554 11:45:11 น.

สวัสดีค่ะคุณตฤณ   โดย: Katai_Akiko 22 กรกฎาคม 2554 12:39:20 น.

จริงๆก็ทำไม่ยากนะครับพี่ตฤณ แต่ต้องมีแรงจูงใจครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 22 กรกฎาคม 2554 12:50:09 น.

สวัสดีค่ะพี่ตฤณอยากเห็นส้มตำปูปลาร้าใส่มะพร้าวอ่อนน่ะค่ะว่าหน้าตาน่าทานแค่ไหนคะ มีนำเสนอไหมพี่ตฤณ   โดย: หญิงแก่น 22 กรกฎาคม 2554 14:11:19 น.

เอาปูปลาร้ามาฝาก แซ่ปมากก   โดย: หญิงแก่น 22 กรกฎาคม 2554 14:30:29 น.

..ดี จ้า..ตกลง พิม พร นี่ยืนอยู่ ข้างบน ชิมิ 555 ได้หยุด แล้วสิพรุ่งนี้..   โดย: tifun 22 กรกฎาคม 2554 14:35:11 น.

ได้ลุ้นตัวโก่งเลยละครับ ยังดีนะเนี่ย ที่ไม่โยนให้เป็ดกิน ไม่งั้นคงสูญพันธุ์ไปเลย 555   โดย: the mynas 22 กรกฎาคม 2554 14:42:57 น.

รูดปรื้ดไปที่กล่องคอมเม้นท์ แล้วบอกว่า... "ดีจังเลยค่ะ" "ช่วงท้ายหวาดเสียวดีค่ะ พี่ติน" ^ ^ ตามนั้นนะพี่ แหม่ๆๆ ใครจะใจร้ายได้ลงคอ ไหนๆก็ตั้งใจเข้ามาแล้ว ไม่อ่านได้ไงจริงมะ? ว่าแต่เรื่องนี้มันเรื่องจริงของพี่ตินใช่ป่ะ?   โดย: ป้าโซ 22 กรกฎาคม 2554 15:01:31 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะคุณตฤณ วันนี้กิ่งว่างบ่ายค่ะแต่ตอนเช้าก็แว๊บๆไปตอบเม้นท์เพื่อนๆบ้างกว่าจะมาถึงคุณตฤณก็บ่ายมากแล้ว กิ่งทายเรื่องผี ผิดเหรอคะ เอ แล้วเรื่องอะไรน๊อ เดี๋ยวไว้รออ่านวันเสาร์ดีกว่านะคะ คุณตฤณเขียนเก่งนะคะกิ่งว่าสำนวนคล้ายๆใครน้ากิ่งนึกไม่ออกมีนักเขียนอยู่คนนึงสำนวนคล้ายคุณตฤณนี่แหละแต่กิ่งนึกไม่ออกจะว่ารงค์ วงค์สวรรค์ก็ไม่น่าใช่เพราะพ่อชอบอ่านของรงค์ก็เลยรู้จักบ้าง เอาไว้นึกออกเมื่อไหร่จะมาบอกนะคะ อิอิ สุขสดชื่นตลอดวันศุกร์นะคะ Friends18.com Flowers Scraps   โดย: กิ่งฟ้า 22 กรกฎาคม 2554 15:04:53 น.

ท่านประธานที่เคารพ รู้สึกช่วงนี้พี่ตฤณงานชุกมากๆเลยค่ะ เิงินๆ ทองๆมีเยอะ แบ่งมาทางนี้บ้างได้นะคะ 555 เพราะตอนนี้น้องรินกินแกลบอยู่เลย 555 เดือนหน้าแล้วค่ะพี่ตฤณ เดือนหน้า น้องรินครบรอบทำบล็อกครบ 1 ปีพอดี อาจจะจัดกิจกรรมอะไรเล็ก ๆ น้อยๆ กันค่ะ ตอนนี้ คิด ๆ อยู่ พี่ตฤณอยากให้ทำไรเสนอมาได้เลยนะคะ ถ้าบอกให้กิจกรรมนั้น แก้ผ้าเอาหน้ารอด คงยกธงขาวเลยเนี่ย   โดย: Rinsa Yoyolive 22 กรกฎาคม 2554 21:39:28 น.

จะยอมให้ติดไว้ดีมั๊ยน๊า... ต้องรอปีหน้าโน่นกว่าจะได้กินเงาะกวนฝีมือพี่ตฤณ พรุ่งนี้เจอกันค่ะตามเวลาที่นัดไว้จ้า...   โดย: เนินน้ำ 22 กรกฎาคม 2554 22:08:21 น.

ค่อยๆดูดนะคะ กลัวคุณพี่สำลัก หนูเฮ็ดแซ่บค๊า   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 23 กรกฎาคม 2554 1:45:01 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตฤณ   โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2554 6:27:58 น.

สวัสดีเช้าวันหยุดค่ะคุณตฤณ เมล์...ไม่ได้ลบออกเหมือนกันค่ะ จริงๆ เวลาเพิ่งผ่านมาปีกว่า...แต่เหมือนนานนะคะ สงสัยอัพบล็อกบ่อยเกิ๊น.... เรามีสัญญากันนะคะ ใครจะร้างลา เลิกรา การอัพบล็อกก่อนกัน....เพราะวัย...กับความขยันมาคู่กันเนาะ ตอนนี้ไม่ว่าถ่ายรูป ไม่ว่าทำบล็อกยังสนุกอยู่ค่ะ ก็ทำไปก่อนเนอะ...อยากทำให้ดีขึ้นๆ เหมือนกันค่ะ แต่บางทีก็ยังมีผิดพลาดบ้างเรื่องข้อมูล...ไม่อยากลงแต่รูป พอลงข้อมูลไปด้วย...ก็สุ่มเสี่ยงเหมือนกันนะคะ โชคดีเจอคนใจดี เค้าทักท้วงให้ข้อมูลเพิ่มเติมก็ดีไป...บ่นแต่เช้าเลยค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 23 กรกฎาคม 2554 6:49:25 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ ขออนุญาติadd ชื่อคุณตฤณนะคะ เพิ่งทำเป็นน้องเขาสอนให้เมื่อคืนนี้ ที่เห็นอยู่คือเขาทำไว้ให้ แล้วไม่มีปัญญาทำเพิ่มอะ 555   โดย: Katai_Akiko 23 กรกฎาคม 2554 7:06:26 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันเสาร์ค่ะ คุณตฤณ แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงน๊า เดี๋ยวสาย ๆ ต้อยจะจัดการให้ตามหลังไมค์น๊า ตอนนี้ขอตระเวณทักทายเพื่อน ๆ ก่อนจ้ะ   โดย: KeRiDa 23 กรกฎาคม 2554 7:44:39 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณตฤณ วันนี้ตื่นเช้าและไม่รีบไปไหนก็มาทักทายก่อนเมื่อคืนเน็ตไม่ค่อยดีค่ะ กิ่งคงสับสนไปเองนะคะ สำนวนคุณตฤณเขียนอ่านสนุกแทรกมุขตลกลงไปบ้างทำให้อ่านแล้วเพลินดีค่ะ แล้วเดี๋ยวนี้คุณตฤณเขียนลงนิตยสาร วารสารเล่มไหนบ้างคะ กิ่งจะตามไปอ่านค่ะ แต่เรดอาร์ไม่เอาเน้อ..อิอิ พักผ่อนอย่างมีความสุขในวันหยุดนะคะ Friends18.com Good Morning Scraps   โดย: กิ่งฟ้า 23 กรกฎาคม 2554 7:55:05 น.

แวะมาทักทายเหมือนเช่นเคย มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะคุณตฤณ   โดย: เกศสุริยง 23 กรกฎาคม 2554 9:49:14 น.

เดชไอด้วนนี่หนังจีนใช่ไม๊เฮีย สวัสดีครับเฮีย   โดย: ผัดไทเส้นหมี่ 16 พฤษภาคม 2555 10:08:45 น.

แหะ ๆ ถ้าเป็นเรื่องจริง เสียวแทน   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 16 พฤษภาคม 2555 11:35:37 น.

ถ้าผู้หญิงมีชู้ล่ะ ต้องเผาทั้งเปน สาดน้ำกรด เฉือนนมดีไม๊คะ   โดย: นางฟ้า IP: 125.25.107.149 22 มิถุนายน 2555 14:20:17 น.