|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องสั้น..สะท้านทรวง "หนูไม่รู้"
บล็อกที่ 1/2562
..สายน้ำเย็นซาบซ่าที่ล้นหลั่งออกจากฝักบัว ทำให้หนูเผลอครางอย่างเป็นสุข สองมือของหนูรวบผมยาวประบ่าไพล่ไปข้างหลัง ก่อนที่จะเปิดขวดเทแชมพูสระผมลงบนฝ่ามือแล้วขยี้ไปทั่วศีรษะจนเป็นฟองขาวโพลน หนูบรรจงสระผมอย่างพิถีพิถันในวันที่หนูหยุดงาน ทุกครั้งหนูจะใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานไม่ต่ำกว่าหนึ่งชั่วโมง..
"โทษที โทษที โทษที ที่ไปสีคนมีเจ้าของ โทษทีเกือบจะตีตราจอง เขาป่าวร้องว่าเขาโสดซิงๆ หนูไม่รู้ ว่าแฟนมี เห็นหล่อดีหนูก็เลยชอบเขา หนูไม่รู้ หนูหูเบา เขาบอกหนูเขาชอบหนูคนเดียว หนูไม่รู้ หนูไม่รู้.."
หนูฮัมเพลงฮิตในอดีตขณะที่ลูบไล้ฟองสบู่ไปตามเนื้อตัว แล้วหนูก็ฉุกคิดขึ้นมา
"ฮึ ! เขาบอกหนูว่าชอบหนูคนเดียว ชอบซิ..ชอบตอนที่ยังไม่ได้หนู พอได้หนูแล้ว เบื่อก็ทิ้ง คิดหรือว่าคนอย่างหนูจะแคร์ ผู้ชายหน้าโง่ ของดีๆไม่ชอบ เอ ! หรือว่า..."
หนูก้มสำรวจเรือนร่างเปลือยเปล่าของตัวเอง ยังไม่มีตรงไหนบุบสลายเลย อกหรือก็ยังเต่งตึง หนูคิดพลางลูบไล้อกงามสล้าง นิ้วเรียวงามไถลลื่นไปตามฟองสบู่ ต่ำลงไป ต่ำลงไป จนถึงตรงนั้น ตรงที่หนูเคยหวงแหนแสนรัก..มันก็ยังดีอยู่ แถมยังอวบอิ่มกว่าเดิมตั้งแต่หนูได้เขาช่วยฉีดเฮอร์โมนเพิ่มเข้าไป ฝ่ามือของหนูลูบไล้อยู่ตรงนั้นเป็นนาน นิ้วกลางที่หนูเคยใช้ประโยชน์เป็นประจำค่อยๆผลุบหายเข้าไปข้างในแทบไม่รู้ตัว หนูค่อยๆเร่งแรงขึ้นๆสีหน้าเต็มไปด้วยความสุข มืออีกข้างที่เหลือหนูยกขึ้นลูบอกตัวเองไปมาจนส่วนที่เรียกว่าเม็ดบัวนั้นผงาดชูชันขึ้นมา..สีแดงจัดดั่งเม็ดทับทิม !
"อีหนู.. อีหนู" เสียงเคาะประตูห้องน้ำพร้อมเสียงเรียก ทำให้หนูเผลอตื่นจากความคิดและความจริงอันแสนสุขที่หนูทำกับตัวเอง..หนูรีบล้างคราบสบู่บนเนื้อตัวจนหมดจด แล้วอีก 5 นาที หนูก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา
"แหม อาบน้ำทีงี้นานเป็นชั่วโมงเชียวนะ.." บังอร อิ่มสันเที๊ยะ เพื่อนหนูที่ยืนถือขันอยู่หน้าห้องน้ำต่อว่า.. "สีหน้างี้สุขสันต์เชี๊ยะ ตก..ปลาอีกซิท่า.."
"บ้า.." หนูแย้ง แต่ในใจนั้นบอกตัวเองว่า "ใช่ซิ..ก็ชั้นต้องการมันนี่ ของเคยกิน กลับไม่ได้กิน ของเคยลิ้มรส อยู่ๆก็ขาดหายไป ไม่เหมือนแกนี่นังอร ได้นอนกับแฟนทุกวันเสาร์-อาทิตย์"
"ไม่บ้าละ แน่อยู่แล้ว ฉันเห็นวันเสาร์ทีไร แกเข้าห้องน้ำนานทุกที น่าเห็นใจนะที่พี่เอกทิ้งแกไป แกบกพร่องอะไรหรือเปล่า.." บังอรตั้งคำถามทิ้งท้ายให้หนูฉุกคิดก่อนที่จะผลุบเข้าห้องน้ำไป
"เราบกพร่องตรงไหนหรือ..?"
จากคำถามของบังอร เพื่อนร่วมห้องเช่า ทำให้หนูต้องหันมาสำรวจตัวเองอีกครั้ง
เรือนร่างเปลือยขาวโพลนที่ปรากฏในกระจกเงาบานยาวนั้น ไม่มีตรงไหนเลยที่จะเรียกว่า "บกพร่อง" คิดขึ้นมาแล้วก็แค้นเอกวิทย์ ผู้ชายนักวิ่งมาราธอนคนนั้น ที่หลอกหนูตลอดเวลา ความจริงเขามีเมียเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว ทั้งคารมและรูปหล่อวิ่งเก่งที่มีอยู่ ทำให้หนูคลั่งไคล้ในตัวเขา กว่าจะรู้ความจริง มันก็สายไปเสียแล้ว ใช่..ก็หนูไม่รู้นี่ เห็นเขาหล่อดีหนูก็เลยชอบเขา ยอมเป็นของเขา ก็เท่านั้น !
หนูผัดหน้า ทาแป้ง แต่งตัวอย่างคิดว่า "เริ่ด" ที่สุด วันนี้เป็นวันที่หนูจะออกไปหาความสุข อาจจะไปเดินเล่นตามห้างสรรพสินค้าเหล่หนุ่มหล่อๆซักคน หรือไม่ก็ดูหนัง ตามที่หนูตั้งใจ
บังอร เปิดประตูเข้ามาอีกครั้ง พอเห็นหนูแต่งตัวสวย เธอเอ่ยปากถาม
"แต่งตัวเริ่ดอย่างนี้ จะไปอ่อยเหยื่อตกเบ็ดที่ไหนอีกละแก.."
"เรื่องของชั้นน่า อาจจะไปเดินเล่นแถวห้างหรือที่ไหนซักแห่งที่อยากไป ว่าแต่แก จะไปกับฉันม้าย ดูหนัง.."
"เช้อ ! เรื่องอะไรชั้นจะไปดูหนังกับแก วันนี้ชั้นนัดพี่ต๊อบแฟนชั้นไว้ย่ะ เดี๋ยวพี่ต๊อบก็มารับชั้น แล้วเราก็ไป..วุ้ย ! ไม่อยากคิด เสาร์-อาทิตย์ทีงี้ เป็นวันที่ชั้นมีความสุข- เสียวเป็นบ้าเลย..ว่าแต่แกเถอะ ไม่คิดถึงพี่เอกบ้างหรือ.."
"นี่อร หยุดพูดถึงผู้ชายคนนั้นได้ไหม ชั้นไม่อยากได้ยินชื่อเขา และรู้ไว้ซะด้วย ว่าคนอย่างชั้นไม่มีวันที่จะเหี่ยวแห้งร่วงโรยคาห้องเช่าหรอก ผู้ชายคนใหม่ของชั้นจะต้องหรู รวยสวยสง่ากว่าไอ้นายเอกวิทย์หลายเท่าตัว แกคอยดูเถอะ.."
หนูอดไม่ได้ที่จะโอ่บ้าง ก็หนูตั้งใจอย่างนั้นจริงๆนี่ คราวนี้ละเพื่อนหนูจะได้เลิกทับถมเสียที
"เออ..แล้วชั้นจะคอยดู ขอให้มันจริงซักคนเถอะน่า แล้วอย่าเผลอไปคว้าคนที่เขามีเจ้าของมาอีกนะ.." บังอรว่าพลางเคลื่อนร่างอวบอั๋นเต่งตึงของเธอไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง นั่งแทนที่หนูที่ลุกออกไป
"หนู น้องหนู มาดูหนังหรือครับ.."
หนูเหลียวไปมองตามเสียงเรียก เสียงคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินที่ไหน นั่นไง ผู้ชายรูปหล่อคนนั้นนะเอง..เขาช่างคล้าย คล้ายเอกวิทย์ซะจริงๆ จนหนูเกือบจะพลั้งปากเรียกชื่อพี่เอกออกไปแล้วเชียว แต่ยั้งปากไว้ได้ทัน
หนูแหงนหน้ามองดูร่างสูงใหญ่ของเขา ท่ายืนที่มีสง่านั้น ตรึงดวงตาของหนูให้สบกับตาคมปลาบของเขา กว่าจะรู้ตัวเขาก็แซงไปยืนตรงหน้าหนู พลางยื่นการ์ดใบเล็กๆบอกกับพนักงานขายตั๋ว "2 ที่ครับ.."
"คุณ.." หนูเรียกเขาเบาๆ "ครับ ผมชื่อเล่นวี่ครับ หรือชื่อเต็มๆ ทวีโชค.." เขาแนะนำตัวเอง "น้องหนูครับ น้องหนูคงมาคนเดียว ขอผมดูหนังเป็นเพื่อนกับน้องหนูซักคนนะครับ.."
เหมือนต้องมนต์สะกด หนูเคลื่อนร่างตามเขาไปยังประตูทางเข้า ที่ข้างในค่อนข้างสลัว เขาเดินนำหนูไปนั่งที่เก้าอี้แถวเกือบหลังสุด
"คุณพี่วี่ทราบชื่อหนูได้ยังไงคะ.." ถามเขาเมื่อทรุดตัวลงนั่งเรียบร้อยแล้ว
"เอ ! ผมยังไม่ทราบชื่อน้องหนูเลย หนูว่าอะไรนะตะกี้.."
"ค่ะ หนูถามว่าคุณพี่วี่ทราบชื่อหนูได้ยังไง เห็นเรียกถูก.."
เมื่อเห็นเขาทำท่างง หนูจึงบอกว่าหนูชื่อ "หนู" ค่ะ คราวนี้เขาเลยถึงบางอ้อ
หนังฉายได้เกือบครึ่งเรื่อง หนูรู้สึกว่าไหล่เขาค่อยอิงแอบเข้ามาชิดกับไหล่ของหนูพร้อมกับมือของเขาที่วางสงบนิ่งอยู่บนตัก บัดนี้มันกลับเปลี่ยนตำแหน่งมาโอบอยู่ที่เอวของหนูแล้ว !
"คุณวี่คะ คุณทราบไหมคะว่าทำไมหนูถึงได้ยอมเข้ามากับคุณง่ายๆทั้งๆที่.."
"ทั้งที่อะไรหรือครับ.." เขาชิงถามขัดขึ้น
"เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน.." หนูตอบพร้อมอธิบาย "แต่..หนูทึ่งในบุคลิกของคุณ คุณวี่ช่างมีหน้าตาที่ละม้ายแม้นแฟนเก่าหนูเหลือเกิน.."
"จริงๆหรือครับ แหม..หน้าตาหยั่งผมนี่ ยังมีคนคล้ายอีกนะครับ แล้วน้องหนูล่ะ อยากทราบไหมว่าทำไมผมจึงชวนคุณดูหนังทันทีที่ได้พบ.." เขาถาม หนูพยักหน้าในความมืด
"ผมติดใจในรูปร่างของคุณนะครับ.." เขาบอก "คุณแต่งตัวเปรี้ยวดี มองดูภายนอกคุณเซ็กซี่เหลือเกิน แล้วภายในจะขนาดไหนกันนะนี่.." เขาจบคำพูด มือที่อยู่บริเวณเอวในตอนแรกเลื่อนสูงไปอยู่บริเวณบัวเต่งทั้งคู่ ท่ามกลางความมืด เขาแอบจับอกหนูเล่น ผู้ชายคนนี้ท่าทางจะไม่เบาจริงๆ
"อุ๊ย ! คุณพี่วี่ อย่าค่ะ.." หนูร้องพลางปัดมือเขาออก พอมือเขาตกลงมาอยู่ข้างล่าง ได้การ เขากลับลูบไล้ส่วนนั้นแทน "คุณนี่ ซุกซนจริง ดูหนังเถอะค่ะ ย..อย่าค่ะ.. "หนูร้องเสียงกระเส่าเมื่อเขาขยี้มือหนักขึ้นไปอีก ใบหน้าเขาก้มต่ำมาอยู่บริเวณซอกคอ
"ผมไม่อยากดูหนังแล้วละ น่ากลัวออก ดูซิมันโผล่ขึ้นมาหยอกอีกแล้ว.." เขาพูดพลางจับมือหนูไปวางบนหน้าตักเขา หนูถึงกับสะดุ้งเมื่อสัมผัสกับท่อนอะไรแข็งๆอยู่บริเวณจุดนั้น
"อุ๊ย ! คุณพี่วี่นี่ อะไรก็ไม่รู้ หนู..หนูชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ"
"ทนไม่ไหวก็ออกไปจากโรงหนังเถอะครับ ไปบ้านผม บ้านผมอยู่ใกล้ๆนี่เอง"
ความว้าเหว่ ห่างเหิน ถวิลหาในรสสวาท..ซึ่งเคยได้รับอยู่บ่อยๆเมื่อครั้งที่หนูอยู่กับเอกวิทย์ ครั้นเขาผละไป รสสวาทที่เคยได้รับกลับห่างหายไปด้วย..บัดนี้หนูได้มาพบกับคุณวี่..ทวีโชค บุรุษร่างสูงใหญ่ผิวขาวผ่องละม้ายแม้นเอกวิทย์คนรักเก่า เขาอัธยาศัยดี พูดเพราะ ปากหวาน ช่างอ้อน เพียงแค่ชั่วโมงกว่าๆหนูกลับรู้สึกเป็นกันเอง อบอุ่น เหมือนคบหากันมานาน ..ไฟใกล้ฟืนฉันใด หนูก็ฉันนั้น จึงไม่น่าแปลกเลยที่อีกครู่หนึ่งต่อมา หนูกับคุณทวีโชคจะมาปรากฏตัวยังห้องพักของเขาซึ่งเป็นบ้านเช่าหลังเล็กกะทัดรัดในซอยสวนผักย่านตลิ่งชัน
คุณวี่ผลัดผ้าขณะที่หนูขอตัวเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ภายในห้องนอน
"น้องหนู.." คุณวี่โผเข้าหาร่างของหนูที่เดินออกจากห้องน้ำ เขาโอบเอวหนูมาที่บนเตียง
"น้องหนู..สวย สวยเหลือเกิน" เขาพึมพำ ตาที่มองหนูแตกประกายของความต้องการ
หนูไม่ขัดขืนเขา.ส่วนลึกของหัวใจ หนูต้องการประชดเพื่อน เพื่อนที่หาว่าหนูไม่มีดี เอกวิทย์จึงทิ้งไป เมื่อหนูมาพบกับคุณวี่ซึ่งหน้าตาเขาดีกว่าเอกวิทย์เสียอีก หนูตั้งใจว่าจะจับคุณพี่วี่นี่ให้อยู่ ดูท่าทางเขาแล้ว ก็ไม่เลวนักหรอก งานที่ทำก็ลูกจ้างรัฐวิสาหกิจ มั่นคงพอสมควร..เขาคงอยู่ตัวคนเดียวอย่างที่บอกหนูตอนที่อยู่ในโรงหนังจริงๆ เพราะดูจากสภาพทั่วๆไปแล้ว ถ้าเขามีเมีย บ้านช่องห้องหับเขาจะต้องจัดเรียบร้อยกว่านี้
ใบหน้าของคุณวี่ค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาเพื่อประทับจูบบนริมฝีปากหนู หนูเผยอริมฝีปากขึ้นเพื่อรอรับจูบจากเขา เขากดริมฝีปากบดลงไปอย่างหนักหน่วง มือของเขาป่ายเปะไปทั่ว ชั่วครู่ทั้งคุณวี่และหนูต่างก็เปลือยร่างอยู่ในชุดวันเกิดทั้งคู่
"น้องหนู..น้องหนูช่างงามเหลือเกิน" เขาครางกระเส่าป่ายฝ่ามือไปสัมผัสบนเส้นกำมะหยี่สีดกดำของหนู
"คุณพี่วี่ !!" เสียงหนูแผ่วกระซิก "เถอะค่ะ หนู หนูต้องการมัน.." หนูบอกเขา หนูกำลังเกิดอารมณ์อย่างเต็มที่ รู้สึกเลือดลมฉีดร้อนซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย ทรวงอกไหวสะท้อนแรงกว่าปกติ
หนูกดร่างของเขาแนบแน่นเมื่อเขาค่อยๆกระแทกตัวลงมาบนร่างหนู ชั้นเชิงลีลาเขาไม่แตกต่างจากเอกวิทย์มากนัก หนูใช่ว่าสาวบริสุทธิ์นี่ จึงเผลอรับแรงกระแทกกระทั้นนั้นอย่างเต็มที่ !!
"เป็นไงครับ." เสียงเขาแผ่วเบากระซิบถามที่รูหู เบื้องล่างองคาพยพกระแทกไม่หยุดหย่อนอย่างคนเจนเชิง
"ดีค่ะ ดี..อูววว" หนูครางเมื่อเขายืดตัวขึ้น ฝ่ามือละเลงบนเม็ดบัวที่ชูชันสู้มือเขา เขาเห็นกิริยาอาการของหนูก็รัวตะโพกถี่ยิบ หนูเผลอตัวร้องเมื่อพบกับความกระสันอย่างเต็มที่ พลางหนูก็เริ่มไล้ฝ่ามือไปบนแผ่นหลังเขาที่เริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดพร่าง
หนูถึงจุดหมายเขาก็ถึงจุดหมายไปพร้อมๆกัน เขาฟุบหน้าลงบนร่างของหนูผ่อนลมหายใจยาว
"คุณ คุณเก่งเหลือเกินค่ะ" หนูบอกเขาตอนที่เขาเอนร่างลงนอนแนบข้าง แขนขาเขายังคงก่ายเกยบนตัวหนู
"คุณพี่วี่ได้หนูแล้ว จะทำยังไงอีกคะทีนี้.."
"ก็ทำอย่างนี้ไง" เขาตอบพลางเลื่อนร่างขึ้นจูบไซ้ตัวหนูอีกอย่างคนที่ไม่อิ่มเอมในรสรัก
"อย่าเพิ่งเลยค่ะคุณพี่วี่ คุณต้องบอกหนูก่อนว่าจะทำยังไง.."
"หนูมาอยู่กับผมเลยเป็นไง แต่..."
"แต่อะไรคะ.." หนูถามเขา "ทำไมต้องมีแต่ด้วย.."
"ไม่มีอะไรหรอกครับ บ้านผมคับแคบไปหน่อยเท่านั้นเอง" เขาอธิบาย พอหนูบอกไม่เป็นไรเขาก็ขอตัวลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำ
หนูรอเขาอยู่ในห้อง อดไม่ได้ที่จะเดินดูข้าวของที่วางเกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบ..หนูจัดแจงข้าวของที่ไม่เป็นระเบียบนั้นให้เข้าที่ เดินไปนั่งที่โต๊ะเล็กๆที่วางอยู่มุมห้อง มือขยับจะดึงลิ้นชักออกมาเปิดดู แต่แล้วหนูก็ต้องสะดุ้ง เบิกตากว้าง ..มองไปที่ประตูห้องนอนซึ่งมีเสียงคล้ายไขกุญแจจากด้านนอก แล้วประตูบานนั้นก็เปิดกว้างออกพร้อมเสียงแหลมๆแสบแก้วหู
"ต๊าย..แกเป็นใครกันเนี่ย แล้วมาอยู่ในห้องชั้นได้ยังไง วี่ ไอ้ระยำวี่ใช่มั้ย หนอยไอ้นี่ แค่ชั้นไปต่างจังหวัดไม่ถึงอาทิตย์ ดันพาอีดอกนี่มากกถึงในห้อง นี่แก หน้าด้าน ไม่มียางอาย หาผัวไม่ได้แล้วรึไง ถึงได้มาแย่งผัวชาวบ้านเขา หนอยมันน่าตบนัก หน้าตาก็ดี ไม่น่าเลยนะแก นี่บอกมานะแกเอาผัวชั้นไปซ่อนไว้ตรงไหน.."
เสียงปึงปัง ทำให้คุณพี่วี่ทวีโชค เปิดประตูห้องน้ำออกมา เขาพยายามจะอ้าปากอธิบาย แต่เมียไม่ฟังเสียง จะโดนกี่แผลนั้นหนูไม่อยู่ดูล่ะค่ะ เดี๋ยวจะโดนด้วย หนูใช้ทีเผลอรีบสวมเสื้อผ้าจนครบทุกชิ้น แล้วเผ่นออกจากบ้านหลังนั้นอย่างรวดเร็ว
โธ่! กรรมของหนูจริงๆ คงไม่ต้องบอกนะคะว่าหนููรู้สึกยังไงกับคำครหาว่าแย่งผัวชาวบ้าน..หนูทำไปเพื่อต้องการประชดเพื่อน ปะเหมาะเคราะห์ดีได้เขาไปควงคู่ก็เท่านั้น..สมน้ำหน้าตัวเองที่แร่ดไปเชื่อเขา เกลียดนักผู้ชายมีเมียแล้วก็บอกว่าอยู่ตัวคนเดียว โธ่ ! ก็หนูไม่รู้ หนูไม่รู้จริงๆนี่คะ.
(เรื่องแต่ง หากบังเอิญไปพ้องกับชีวิตจริงของใคร ต้องขออภัยด้วยนะครับ..เรื่องสั้นทุกเรื่องมีลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย)
17 กุมภาพันธ์ 2019
ปลายแป้นพิมพ์..รีเทิร์น
(อิ อิ กลับมาอีกครั้งครับด้วยความขวยเขินนิดๆ ตามคำเรียกร้องของแฟนคลับบล็อกแก๊งค์เก่าแก่หลายคน ด้วยเรื่องสั้นแนวอีโรติก พร้อมที่จะรับคำติชมไว้ปรับปรุงครับ)
จะพยายามหาเวลากลับมา อย่างน้อยเดือนละครั้ง ก็ยังดี ใช่ไหมครับ
Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2562 |
|
13 comments |
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2562 18:18:53 น. |
Counter : 23769 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: JinnyTent 17 กุมภาพันธ์ 2562 18:38:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: JinnyTent 17 กุมภาพันธ์ 2562 20:46:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: เริงฤดีนะ 17 กุมภาพันธ์ 2562 20:47:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 17 กุมภาพันธ์ 2562 21:34:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปันฝัน IP: 27.55.43.238 17 กุมภาพันธ์ 2562 22:28:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: เริงฤดีนะ 18 กุมภาพันธ์ 2562 20:41:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชีริว 19 กุมภาพันธ์ 2562 0:12:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: kae+aoe 19 กุมภาพันธ์ 2562 8:37:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: JinnyTent 20 กุมภาพันธ์ 2562 17:54:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ขอได้เจิมก่อน
เอะ จะดีเหรอ เจิมบล็อกไรเนี่ย
55555+
เจิมเอาฤกษ์เอาชัยก่อนนะ
เด่วไปเล็มเรื่องราว ลูกค้ากำลังเข้าร้านค่าาาา