อูว์......
อ่านก่อนนอน

หนาวววววววว....จริงๆ
จะหลับตาลง..ไปได้ยังไงงงงงงงงง..

เหตุการณ์นั้นยังคงอยู่ในใจของคนเรื่อยมา ก็ขอให้ผู้ที่จากไปไปสู่สรวงสวรรค์นะครับ สิ่งสำคัญต่อมาคือ ต่อไปถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีกจะทำอย่างไร ก็หวังว่าเจ้าหน้าที่ที่ทำงานในส่วนนี้จะทำงานกันอย่างเต็มที่เพื่อที่ว่า หากเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์จะได้แจ้งเตือนประชาชนจะได้ลดความสูญเสียลงได้

หนาวจับใจ
เหลือ ความเศร้า ไว้อาลัยอาวรณ์จริงๆๆค่ะ

ไม่น่ากลัว แต่ซึ้งใจแทนครับพี่

น่าสงสาร แม้เวลาจะผ่านมานานนมแล้ว

จดที่อยู่ไปก่อนนะครับ

อ่านแล้วเศร้าจังค่ะพี่ตฤณ
พูดถึงซึนามิทีไร คิดถึงเมืองไทย
โดยเฉพาะภูเก็ตนะคะ
สุขสันต์วันปีใหม่(ย้อนหลังหลายวัน)
ขอให้พี่ตฤณและครอบครัวมีความสุขมากๆ ค่ะ

ไม่อยากนึกถึงเรื่องราวเหล่านั้นอีก แต่ก็ทนอ่านจนจบ อ่านแล้ว หนาว

ฤกษ์ดีวันนี้ได้มาเจิมบล๊อคพี่บ่าว อิอิ คงเพราะตอนนี้ที่เมืองไทย เพือนๆชาวบล๊อคหลับใหลกรนคร๊อกฟี้ๆ กันหมดแล้ว แต่ที่เมกาเกือบบ่ายสามโมงแล้ว
อ่านเรืองนี้แล้วใจหายอ่าพี่ตฤณ เป็นเรืองแต่ง แต่ก็ก็ได้ เห็นภาพเลย ยิ่งมาย้อนนึกถึงบล๊อคก่อนหน้านี้ เกี่ยวกับเพือนที่เสีชีวิตชื่ออิ่ม ยิ่งทำให้รู้สึกใจหายสงสาร คนที่อยู่ข้างหลัง

แต่ หนาวนี้ หนาวที่เมืองจิลเล็ตวายโอมิ่ง หนาว คอดๆเลยพี่ ยิ่งได้ถ้าออกไปเดินเล่นหิมะ นะ เดินได้แป๊บเดียวหนาวเหน็บเจ็บกระดูก วิ่งกลับเข้าบ้านไม่ค่อยทันเลย เข้ามาแล้ว ก็ต้องรีบเอามือล้างน้ำอุ่น เพราะมือชาหมดเลย

แต่โบราณว่า หนาวเนื้อห่มเนื้อจึงหายหนาว ว่าแล้ว ก็รีบสะกิด คนข้างๆ สิพี่ตฤณ

ว๊ากก คอมเม้นมันไม่อัพเดท สาวเปิดตั้งสองรอบแน่ว่าให้แน่ใจว่าเรามาคนแรก ที่ใหนได้ปาไป เม้นที่ 8 ไม่ทันสาวมิลาน (เอิง )อีกแล้ว 555

หวัดดี พี่ตฤณ......5555 ดีใจจัง ยังคิดเสมอมาว่า

พี่ตฤณน่าจะเป็นนักเขียน และแล้วก็เป็นจริง แหม
แฝงตัวเองมาว่า เพิ่งหัดเขียนได้ครบปีเอง.

ผมว่าพี่ตฤณเขียนได้ทั้งแนว เศร้า แนวขำขันก็เก่ง
และ อีโรติกก็ได้มั้ง.

นับถือจริง ๆ

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ

เรื่องราวนี้
อ่านกี่ครั้งก็ยังสะเทือนใจนะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณตฤณ......สวัสดีปีใหม่ครับ
ต้อนรับวันแรกของการทำงานวันใหม่ปีใหม่ครับ
ตลอดปีนี้ขอให้ทุกอย่างราบรื่นนะครับ

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ปลาย
มีความสุขมากๆนะคะ เงินทองไหลมาเทมา สุขภาพแข็งแรงค่ะ

เรื่องราวเหล่านี้
อ่านเมื่อไหร่ก็รู้สึกใจแย่ทุกทีเลยค่ะพี่

ห น า ววววววว จริงๆ
ใครเจอแบบนี้ก็หนาวแน่นอน
อิอิ พี่ปลายฯไม่บอกหมายเลขตู้ กลัวนู๋จะเอาเลขไปแทงหวยแน่เลย

ทั้งน่ากลัวและน่าสลดใจไปพร้อม ๆ กันเลยค่ะพี่ตฤณ
แต่ที่นอกเหนือกว่านั้น
ขวัญอยากถามว่า
บล็อกวันนี้ทำไมสวยจัง
รู้ใช่มั้ยเนี่ยว่าสีโปรดขวัญ
เลยทำเป็นของขวัญปีใหม่ให้ขวัญ(ไม่เข้าข้างตัวเองเล้ยยย หุหุหุ)
สุขกับทุกวันนะคะ

ทั้งหนาว ทั้งเศร้าเลยค่ะ เรื่องนี้

โฮะๆ ในที่สุดท่านประธานก็เผยตัวมาแล้ว

ว่า ตัวเองคือนักเขียนนี่เอง 555+

เขียนได้ทุกแนว ทั้งเรท เศร้า เคล้าน้ำตา กระทั่งน้ำหมากกระฉอก

อิอิอิ

เห็นมะคืนวานนอนดึกไม่ใช่นิสัยท่านประธานมิใช่เร้อ

รออัพตะพาบตอนเที่ยงคืนนี่เอง

อ่านแล้วเศร้ากับการพรัดพรากพร้อมทั้งความหนาวววววว เหน็บแห่งการจากลา

อ่านแล้วหนาวหัวใจครับ


สวัสดีปีใหม่นะครับพี่ตฤณ ^^

อ่านแล้วหนาวววววจริงๆเลยค่ะ

ฮ่าๆๆๆ


ผมยอมแพ้ครับพี่ตฤณ
ถึงผมจะเตะถัง 200 ลิตรดัง
ก็ยังไม่คิดมีน้องให้หมิงหมิงตอนนี้เลยครับ 5555






ให้พี่ตฤณนำไปก่อนเลยครับในฐานะรุ่นพี่ หุุหุหุ

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ .. มีความสุขมากๆ นะค่ะ



งานเขียนวันนี้ อ่านแล้วสะเทือนใจ
มากมายน่ะค่ะ แล้วความทรงจำนี้มันก็คง
จะยังอยู่ ทำใจยากกับการสูญเสีย
แต่ว่ามันก็เป็นสิ่งที่ควรจะทำนะค่ะ

พี่ตฤณ เรื่องผีแบบนี้เศร้ามากๆเลยค่ะ
จากไปทั้งครอบครัวเลย
RIP kaa

มาคารวะผู้อาวุโสค่ะ อิอิ ก็ได้ๆ เด๋วเปลี่ยนบีจีให้ แล้วไปช่วยติให้อีกหน่อยนะคะ

เดี๋ยวกลับมาอ่านตอนดึกๆ นะครับพี่

ไม่เศร้าใช่ไหม?? 5555++

เปิดดูคร่าวๆๆ มันต้องฮาๆ ใช่ไหม???

ขวัญแวะมาขอบคุณด้วยความซาบซึ้งใจค่ะพี่ตฤณ
ขอบคุณมากมายสำหรับการแนะนำในงานที่ขวัญเขียน
รู้สึกได้เลยว่าพี่ตฤณหวังดีและติชมด้วยความจริงใจ
ขวัญจะพยายามแก้ไขต่อไปเรื่อยๆ
มิใช่เพื่อจะหวังจะเป็นนักเขียนนะคะ
แต่หวังว่าวันนึงจะได้รับคำชมจากพี่ตฤณ
น้องจะรับไปปรับปรุงในข้อผิดพลาดค่ะ
ถ้ามีคำอื่นที่มีค่ามากกว่าคำว่าขอบคุณ
ขวัญคงบอกกับพี่ตฤณไปแล้ว
แต่เมื่อไม่มี คำว่าขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณ
จึงหมายถึงทุกความรู้สึกที่ขวัญมี ณ ตอนนี้

อยากบอกว่ารักพี่ตฤณแต่มิกล้า
เอาเป็นว่า ข้าน้อย นับถือ นับถือละกัน
อิอิ

"หนาว..วววว หนาววววววว...ววววววว" ของพี่ ทำหนูหนาวสันหลังเลยค่ะ

ดวงวิญญาณมาบอกได้ว่าอยู่ที่ไหนเนี่ยฟังกี่เรื่องก็อดแปลกใจไม่ได้ค่ะ

อ่านจบแล้ว อยากถามพี่ตฤณว่า พี่มีรวมเล่มเรื่องสั้นแนวนี้ไหม เล็กชอบ จะขออุดหนุนน่ะ อ่านแล้วหนาววววววววจริงๆค่ะ

แว๊ปมาอ่าน ขวัญมาบอกรักท่านประธานไข่ขาด

555+


เนียนนะเนี่ย แอบเนียน

ร้ายด้วย ทำให้สาวน้อยสาวใหญ่แอบรักทั่วบ้านทั่วเมือง

เราเชื่อนะเรื่องผีเนี่ย

งานเขียนเกี่ยวกับสึนามินี่น่าจะได้รับการพิมพ์รวมเล่มไว้เป็นหนังสือประวัติศาสตร์ การเกิดสึนามิ ผู้เขียนใช้ถ้อยคำที่อ่านง่าย ไม่ปวดหัว ไม่รกด้วยถ้อยคำหรูหราฟุ่มเฟือย แบบนักเขียนอัตตาล้นถ้วย

ยอมรับคุณตริณในการสื่อความแบบนี้ ที่ตรงไปตรงมา ชัดเจน ตรงเป้า แนวนี้เป็นแนวหนึ่งที่ควรจะก้าวต่อไปให้สุดขอบโลกวรรณกรรม

คนอ่านไม่ต้องจบดอกเตอร์ หรือเป็นอาจารย์ทางวรรณกรรม ตามมหาวิทยาลัย ที่เรื่องหลายเรื่องที่ท่านยกชู ดูแค่แค่ชื่อเรื่องก็ห่างเหินจากสามัญชน

ขอสนับสนุนคุณตริณให้ลองส่งรวมเล่ม อาจมีสำนักพิมพ์ใดสนใจ งานแบบนี้สิจึงจะเรียกวรรณกรรมของมวลชน บอกคำเดียวชอบครับ

อยากให้เขียนมาก ๆ ๆๆๆ อย่าหยุดเสียนะ เอาเผยแพร่ในบล็อกก็ดีกว่าเก็บไว้ เรื่องแบบนี้มีประโยชน์

คำว่า ฌาปณกิจ ผิดครับ ที่ถูกน่าจะเป็น ฌา- ปน- กิจ แฮ่ ๆ ๆ (หายกัน วันก่อนลุงผิดคำว่า สูญ ที่ถูก คือ ศูนย์ แก้แล้ว) แฮ่ ๆ

โจทย์ต่อไป ต้องรอให้เครื่องร้อนก่อนล่ะครับพี่

ตอนนี้ ยังคิดไม่ออกเลย

สมองวา่งเปล่า หัวใจว่างเปล่า

หาๆๆๆๆ

หวัดดีปีใหม่ตฤณอีกครั้งจ้า

ม๊าคงตกเทรนไปแหงๆเลยเรื่องตะพาบนี้นะ ไม่รู้เรื่องเลยจ๊ะ

เรื่องปุยนุ่นนั้น ปกติปุยนุ่นจะพูดจาไพเราะค่ะ ยกเว้นกับเพื่อนรักคนนี้เท่านั้น

เพราะว่าก่อนนั้น เพื่อนคนนี้เคยเหล่ๆกันอยู่ แต่ยิ่งเข้าใกล้ปุยนุ่น

ก็ยิ่งเหมือนห่างไกลกันไปทุกทีๆๆ จนต้องยอมแพ้ แล้วยกธงขาวให้ปุยนุ่น

หันมาตกลงกันใหม่ว่า เขาจะไม่ปีนเกลียวแต่ขอเป็นเพื่อนรักของปุยนุ่น

ตลอดไป ไม่ว่าจะมีอะไร เขาขอรายงานแจ้งให้ปุยนุ่นตลอด

แม้นแต่ทะเลาะกันสารพัด ปุยนุ่นถึงยอมค่ะ ไม่งั้นยะเสียเพื่อนรักไปแน่ๆ

แต่ปุยนุ่นก็ยังไม่ไว้ใจนะ ขอพูดจาแบบนี้ไปตลอดชีวิตเลย ยะก็โอเค

จนบัดนี้ยะมีแฟนแล้ว เวลาส่วนใหญ่ให้ปุยนุ่น เหลือบ้างนิดหน่อย เก็บไว้ให้น้องเนตรค่ะ

ฟังแล้วก็ขำๆดีใช่ไหมค่ะ นี้ล่ะค่ะ ไม่งั้นยะเสียเพื่อนรักอย่างปุยนุ่นไปแน่ๆ

อ่านแล้วขนลุกซู่เลยค่ะ คละความเศร้าปะปนไปด้วยนะค่ะ
อ่านแล้วเหมือนว่าเหตุการณ์เพิ่งจะผ่านไปหมาดๆ นะค่ะพี่ตฤณ

แวะมาขอบคุณสำหรับคำอวยพรและกำลังใจค่ะ
ขอให้ทุกสิ่งที่ส่งมอบมายังปอยคืนสู่กลับพี่ตฤณเช่นกันค่ะ
ขอให้ปีใหม่ 2554 เป็นปีแห่งความสุขกันทุกคนเลยนะค่ะ

ชาลีแวะมาอ่านตะพาบค่ะ
ไม่น่ากลัว แต่เศร้า ซึ้ง สะเทือนใจ
ว่าแต่เลขตู้เลขอะไรน๊า

สวัสดีปีใหม่คะพี่ตฤณ ไม่ได้อ่าน แล้วจะแว้บมาอ่านเนอะ
ไปรับลูกก่อน

สิ่งลี้ลับใครว่าไม่มีจริง รู้แล้วจะหนาววววววววววววว

ขอให้มีความสุข สดใสเสมอนะคะ




… เส้นสายรุ้งโค้งมา ... จากฟ้ากว้าง

งามสล้างตรึงจิต...เพลินพิศฝัน

แสงรุจี ... เหลืองทองผ่องอำพัน

แต่งแต้มวันธรรมดา... แปลกกว่าเคย ...


... เหมือนอยู่ใต้อาณัติ...สัมผัสนั้น

ฟ้ารังสรรค์แหล่งหล้า ... คุณค่าเผย

ภาพอารัมภบท...ยกเปรียบเปรย

แทนถ้อยเอ่ย...ธรรมชาติพาทย์สิ่งดี ...
.
.
.

บ้านนี้หนาวจริง ๆ ด้วย สวัสดีปีใหม่ค่ะขอให้มีความสุขสุขภาพแข็งแรงนะคะ

จริงหรือคะ อุตส่าห์ว่าตั้งชื่อไม่ให้ซ้ำใครแล้ว แล้วอีกอย่างเรื่องผีนี่หนีให้ไกลเลยค่ะ ไม่ชอบเอาเสียเลย

ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ ดีใจ และยินดีด้วยเรื่องร่องนม

หนูก็ยืมมาจากชื่อของ คุณเชิญจุติ มณเฑียร นั่นแหละค่ะ ชอบมาตั้งแต่เด็ก และก็เข้าใจผิดมาตลอดว่า จุติ แปลว่า เกิด ขอบคุณที่ให้ความกระจ่างค่ะ

อ่านแลวหนาว จริง ๆ ค่า
นึกถึงสินามิ แล้วเศร้าใจทุกครั้งค่า

รักษาสุขภาพนะค่า

กิสสสส.................................

มัวแต่ไปเที่ยวดอย ลืมตะพาบน้ำไปเลยยย

เอะ บล๊อกเราเนี่ยะ เกี่ยวกับความหนาวไหมน้า

อิอิ ความหนาวบนยอดดอยผ้าห่มปกครับ

บล๊อกดอยผ้าห่มปก คลอดแล้วคร้าบบบบบ

สวัสดียามดึกครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตฤณ

พี่ถามว่าเมื่อไหร่จะมีลูก
ผมว่าถามอีกคนดีกว่าครับ 55555+



อรุณสวัสดิ์นะครับพี่ตฤณ ^^

สวัสดียามเช้าคะ

หวัดดีปีต่ายจ้า บ่าวแป้น
เฮงๆๆ

ตะพาบของพี่วันนี้น่ากลัวจัง อ่านจบหนูต้องรีบหาคนกอดเรยอ่ะ ...หนาวจนขนแขนสแตนอัพ

พี่ตฤณเก่งจัง ขนาดเตะปี๊บไม่ค่อยดัง ยังแต่งได้ เจ๋งป๊าดดดด อิอิ
หวัดดีปีใหม่ฮับบบ

สวัสดีครับพี่

อ่านแล้ว หนาวเคล้าน้ำตา ได้มั๊ยครับพี่

อูย..อ่าน แล้วหนาว ขนลุก ..
หวัดดีค่ะ คุณปลาย.. แวะมาอ่าน เรื่องราว ในอดีต.. เข้ากับบรรยากาศ เพิ่งรำลึก สึนามิไปไม่นาน .
.เป็นความ ทรงจำที่ ผวา ของ หลาย ๆ คน ได้แต่ ภาวนา อย่าให้เกิด ขึ้นอีก
..ขอให้น้องไปสู่ สุขติ..

ช่วงนี้อาจจะห่างไปบ้างค่ะ แม้แต่ บล็อก ยังไม่มีเวลาทำเลย ..
อย่าเพิ่งเบื่อนะ..

ลองส่ง ประพันธสาส์น บรรณกิจ มติชน ดูมั้ย

แต่ คุณตรินมีแฟนบล็อกมากเป็นร้อย น่าจะพิมพ์เอง พิมพ์ครั้งแรกสัก ๑๐๐ เล่มก่อนแล้วค่อย ๆ ทยอยพิมพ์เพิ่มเมื่อยอดขายเกินเป้า เราขายในเน็ตนี่แหละ

คนจัดพิมพ์ลุงรู้จัก มีทุนแค่ ๒๐๐๐ บาทก็ พิมพ์ได้แล้ว ถ้าสนใจจะมอบอีเมล์ให้

ลุงเสียดายเนื้อหาดี ๆ นี่จริง ๆ ตอนนี้พวกประกวดวรรณกรรมต่าง ๆ นิยมจัางพิมพ์แบบตั้งสำนักพิมพ์เองทั้งนั้น แม้แต่ประกวดซีไรท์

ลุงเองก็รอเงือดเงื้อจะพิมพ์เอง ลงุทุนตอนจะส่งเรื่องประกวดเซเว่น เออ พิมพ์สัก ๒๐-๓๐ เล่มส่งประกวดเซเว่นบุคอะวอร์ดก็ได้นี่

ลุงเพิ่งพิมพ์ชีวิตของน้องสาวไปหมื่นบาทได้หนังสือมา ๑๐๐ เล่ม ขายไม่ได้ก็ไม่เป็นไรแต่เราได้เผยแพร่ผลงาน

ที่ภูเก็ตก็มีร้านเส้งโห ฝากเขาขายได้นี่ ขายแค่เอาทุนคืนบ้าง กลุ่มนักเขียนภูเก็ตเขาก็มีกันอยู่ไม่รู้จักบ้างหรือ น่าจะไปคบคุ้นกันไว้ ตอนนี้ลูกชายลุงก็อยู่กับกลุ่มนั้น เขาเป็นนักเขียนมีผลงานตีพิมพ์สองสามเรื่องแล้ว

อ่านแล้วเศร้า สลด สะเทือนใจค่ะพี่ติณ
ป่านนี้หนูน้อยคงไปเกิดใหม่แล้วนะคะ

ผ่านมาหลายปีแล้ว แต่คิดถึงขึ้นมาเมื่อไหร่ เหนตการณ์วันนั้นก็ทำเอาหนาวในใจได้เหมือนกันค่ะพี่

++
รอบนี้ไม่ได้แจมด้วย คิดยังไงก็ไม่หนาวสักที แหะๆ
มาตามไปเที่ยงมะนังสตูลค่ะโก พกร่มมาด้วยนะ +55

โจทย์นี้สบายไป

คุณปลายขุดของเก่ามากินแบบไม่ต้องออกแรง

เพราะคำว่า หนาววววววว เรื่องผีคุณปลายฯมีทุกเรื่องอะ จริงมะ

ถือว่ารอดไป 555

ป.ล.มาชวนไปดูน้ำตกหมูด้วย

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณตฤณ

ขอให้คุณตฤณและครอบครัว สุขกาย สบายใจ ค่ะ

แหน่ะ ๆ ท่านประธาน สลับบล้อกไป สลับบล็อกมาอีกแว๊วววว

นักเขียน พรางด้วเข้ามานี่เอ๊งงงง

มังกร ไม่ได้อยู่กับรินแล้วเน้อ คิดฮอดหลาย

เพิ่งเอากลับบ้านนอกสิ้นปีนี้เอง เอาเข้า รร ที่บ้านนอกค่ะ

รินก็เลยสบายตัว เอ้ย เหงา ๆ ไป แหะๆ

เค้าอัพไปทีละตอนเน้ออออโก
อยากอัพทีเดียวจบ แต่ทำงานไปด้วย ม่ะว่างเลยค่ะ

ท่านประธาน ได้รับ การ์ด หรือป่าว คนอืนได้รับทั่วบ้านทั่วเมืองแล้ว เหลือแต่ท่าน กับพี่ไวน์ไม่บอกว่าได้รับ

กลัวไม่ถึงมือ แบบว่าใส่รูปคนสวยเล้ก ๆ ไปด้วย

กลัวท่านพี่หญิง เซ็นเซอร์ก่อน

หูย.. แบบหลอน...

คุณพี่อ่ะ .. น้องกลัวปี๋..

ไปเที่ยวกันต่อมั้ยคะ..

รายงานตัวแล้วค่าพี่ติณ
เที่ยววันหยุดเต็มเหนี่ยว
กลับถึงบ้านราวห้าทุ่มคืนวันที่ 3
เช้าวันที่ 4 แหกขี้หูขี้ตา ตะกายลงเตียงไปทำงาน
หัวฟูตั้งตะมะวานถึงวันนี้

ที่ร้านก็วุ่นวายนิดหน่อยค่ะ
เหนื่อยแต่ได้ตังค์ ขายหมดก่อนเวลา 2 วันละ

วันนี้แม่ปูมาหาด้วย แต่ไม่ค่อยได้เม้าส์อ่ะ
ลูกค้าเยอะ เสียดายอ่ะ ปูเค้าสวยกว่าในรูปตั้งเยอะ
สาวเหนือแอบอิ๋ดอ๋า อิอิ

รายงานตัวแค่นี้ก่อนนะคะ
แล้วจะมาเม้าส์ทบต้นทบดอกค่ะ
อ่านแล้วน๊า เรื่องข้างบน
เศร้าเหลือเกิน สะเทือนใจค่ะ

แวะมาราตรีสวัสดิ์นะคะ

หนาวววกลับเมืองนนท์.....

มาอ่านงานตะพาบค่ะ

อิอิ คราสนี้ขอเบี้ยว แต่ก็ตามอ่านงานของเพื่อนๆค่ะ

ปล. สวัสดีปีใหม่นะคะ

"หนูอยากกลับบ้าน" เมื่อได้ยินแบบนี้

ยังไม่ทันอ่านก็เริ่มมีอาการหนาวแล้วครับ

ยิ่งอ่านยิ่งหนาวจนจับขั้วหัวใจ

พาสต้าที่อิตาลีมีเยอะมากเลยค่ะ
หน้าตาประหลาดๆ ชื่อจำกันไม่หวาดไม่ไหว
ตอนเอิงไปซุปเปอร์ฯครั้งแรกที่นี่ ตาลายกลับมา
พาสต้าใหญ่ๆ เล็กๆ ยาวๆ สั้นๆ งอๆ มีเป็นร้อย อิอิอิ
วันนี้เอามาแค่หนึ่งเมนูนะคะ
เดี๋ยววันหลังจะหาของอร่อยมาฝากกันอีก

แอบเศร้าครับ

แต่ก็รู้สึกดีใจที่คุณยายได้เจอคุณหลานในที่สุดครับพี่

แวะมาบอกคุณตฤณว่า จำเป็นต้องเอา เลิฟยูแปะหน้า คาดว่าคนที่บ้าน เจ้าหนี้สาว ๆ เยอะ เดาเอา 555


ฝันดีนะค่า พึ่งมาจากบ้านเจ้อร

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตฤณ

เพิ่งรู้ว่าเผือกแกงเลียงอร่อยด้วย ไบแมงลักก็มีปลูกไว้เกือบปีแล้วแต่ยังไม่เคยได้ทำอะไรกินเลย เดียวจับมาแกงเลียงดีก่า ขอบคุณนะพี่บ่าวสำหรับคำแนะนำ

ตั้งแต่รุ้จักกับพี่ตฤณสาวได้รู้เกีjยวกับเมนูใหม่ๆหลายอย่างเลย อย่างเช่นแกงส้มลูกเงาะ อันนี้ไม่เคยลืมเลย กลับบ้านหนนี้จะแกงกินสักหม้อ แน่ๆ แกงส้มใบกระเจี๊ยบ ก็น่าสนมาก ดอกชมจันทร์ทอดอีก ดอกแคยัดใส้หมูอีก โหยยย สารพัดเมนูเข้าคิวรอ เดี๊ยวกลับบ้านจะทำส่งการบ้านนะพี่บ่าว

ใกล้เกลือกินด่างแล้วละนายหัวตริณเอ้ย

อยู่ภูเก็ตไม่รู้จักนักเขียนภูเก็ต แต่มารู้จักนักเขียนชุมพร สงสัยจะมีอะไรใต้กอไผ่

ยังมีอีกคนหนึ่งนะ นักเขียนภูเก็ต ตอนนั้นไปอบรมการเขียนกับมูลนิธิสุภาว์ ที่สมาคมนักหนังสือพิมพ์ กทม. เดี๋ยวขอหาชื่อก่อน อยากให้คุณตริณรู้จักไว้ คนนี้แกไม่มีหมู่กลุ่ม แต่กับลุงลุงดีทุกคนก็พูดคุยกันได้สบาย ชื่อสายัณห์ ตันติกิจ อยู่ที่ ถ.ศักดิเดช ซอยเสาเข็ม ต.วิชิต เบอร์โทร.ก็มีนะ ถ้าสนใจ แกเคยเขียนเป็นเล่มได้ตีพิมพ์กับ สนพ.มติชน

ตอนกลุ่มภูเก็ตเขาจัดอบรมสัมมนาวรรณกรรมสึนามิก็ไม่มีคุณตริณ เรื่องนี้ต้องทำการบ้านซะแล้ว คุณตริณเอ๋ย มีอะไรเมล์มาคุยได้นะจะเล่าอะไรดี ๆ ให้ฟัง

สวัสดีครับพี่

แตะเพื่อก่อ ใช่เปล่าครับ ขอบคุณมากมายสำหรับพิสูจน์อักษรครับ

แฮ่ๆๆ รู้สึกจะผิดบ่อยๆครับช่วงนี้

สวัสดียามสายๆค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ

โยโย่วๆๆ หวัดดีค๊า ท่านประธานชมรมไข่ ที่เคารพยิ่ง

ตอนนี้น้องรินเผชิญความหนาวเย็นกลับมาในสภาพหวัดรับประทาน

ท่าเสียบกุ้งที่เห็นในภาพ เห็นแล้วเจี๋ยว ๆ ยังมีท่ายากอื่นอีกเยอะ ที่ไม่เคยเห็น (หมายถึงท่าเสียบกุ้งนะ) 555+

เต้นท์น้องรินนั้น นอนกับใคร เห็นหมอนใบเดียว ที่ไหนได้

ไม่บอก หลอกให้งงเล่น

อืม..ซึม เศร้า หนาว กลัว ขอไว้อาลัยให้
กับการจากไปของทุกๆ คนค่ะ