ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 298 "หลากหลายอารมณ์"

โจทย์ครั้งนี้ คุณ กะว่าก๋า เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน

โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "หลากหลายอารมณ์"
 

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ตะพาบหนนี้มาสายล่าช้ามากค่ะ ต้องขออภัยเพราะโควิดเป็นเหตุ ทำให้ต้องเป็นกลุ่มเสี่ยงวุ่นวายอยู่กับการเตรียมของใช้ของกินเพื่อกักบริเวณต้องอยู่ให้ได้ 10วันค่ะ ดีนะที่เดี๋ยวนี้เหลือแค่ 10 วัน ทำไมถึงเป็นกลุ่มเสี่ยง   ตะพาบหนนี้จึงอยากจะขอเป็นเรื่องเล่าก็แล้วกันนะคะ      เพื่อว่าอาจจะเป็นอุทธาหรณ์สำหรับเพื่อนๆทุกท่านค่ะ

คือที่หมู่บ้านที่จขบ.อยู่นี้จะอยู่ใกล้กับตัวตลาดใหญ่ของอำเภอเลยค่ะ และที่ตลาดนี้เป็นที่รวมของคนในหมู่บ้านหลายๆหมู่บ้านต้องมาจับจ่ายซื้อของตลาดเช้าเย็นกันที่นี่ ส่วนมากตลาดเช้าคนจะเยอะมากๆเพราะจะมีผู้คนในหมู่บ้านมาซื้อของเพื่อนำไปขายต่อที่หมู่บ้านของตนเอง และตลาดนี้ก็จะมีของมาลงตอนเช้าเยอะมากถ้าอยากได้ของราคาขายส่งต้องตื่นแต่เช้า ตี 4 ตี 5 เพื่อมารอซื้อของจากรถขายส่งมาแวะตลาดเพื่อส่งของหลายคันมีทั้งผักสด เนื้อ หมู วัว อาหารทะเล ปลาเยอะแยะมากก็จะได้ราคาขายส่งที่ถูกลงหน่อย ฉะนั้นตลาดนี้จึงเป็นที่รวมคนและรวมโรคเลยค่ะเวลาไปจ่ายตลาดเช้า จขบ.จะไปสายๆเพื่อรอให้คนน้อยๆลงก่อนถึงค่อยไป แต่ก็ยังไม่วายเป็นกลุ่มเสี่ยงเพราะร้านที่ จขบ.ไปซื้อของมารู้ทีหลังเมื่อผ่านไปอีกหนึ่งวันว่าเค้าติดโควิดกันทั้งบ้านและร้านนี้ก็ปิดไปแล้วเพื่อรักษาตัว 

จขบ.ตกใจมากเมื่อทราบข่าว ไปซื้อของโดนเข้าไปเต็มๆทั้งรับเงินทอนและรับของและพูดคุยสั่งของ จึงตกอยู่ในฐานะกลุ่มเสี่ยงทางการประกาศให้ปิดตลาดชั่วคราวเพื่อล้างทำความสะอาด 3 วัน และในตลาดแม่ค้าที่ติดโควิดไม่ได้มีแค่ร้านเดียวแต่มีมากถึง 10 ราย ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องกักบริเวณตัวเองก่อนเพราะไม่รู้ว่าไปรับเชื้อมาหรือไม่ค่ะ

พูดถึงตะพาบหลากหลายอารมณ์ จขบ.ขอบอกเลยค่ะยุคนี้เป็นยุคโรคติดต่อที่น่ากลัวใหม่ๆข่าวลือคนเสียชีวิตเพราะโควิดเยอะมากจนทำให้จิตตก พะว้าพะวังไหนจะเรื่องฉีดวัดคซีนแล้วเสียเสียชีวิต ไหนจะเรื่องไม่ได้ฉีดวัคซีนแลวติดเขื้อโดวิดลงถึงปอดเสียชีวิตอย่างน่าสงสาร ทำเอาอารมณ์หวาดผวาไปหมด ถ้าไม่ฉีดก็กลัวติดโควิดแล้วตาย ถ้าฉีดก็กลัววัคซีนแพ้แล้วเสียชีวิต เฮ้อ เอายังไงดี ฉีดก็ตาย ไม่ฉีดก็ตาย จขบ.จึงเลือกยอมรับวัคซีนเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเอาดีกว่าเพื่อบางทีอาจจะดีกว่าไม่ฉีดนะคะ

21 พฤษภาคม 2564 ฉีดเข็มแรก ชิโนแวคค่ะ







 

เข็มแรกมาแล้วประมาณ 21 พค. 64 โดนไปเรียบร้อยเป็น ชิโนแวค แต่ไม่มีอาการน่ากลัวเลยมีเวียนหัวนิดหน่อยจากนั้นก็ปกติธรรมดา ก็ดีใจผ่านมาได้สองอาทิตย์แล้วไม่เป็นไร จึงไปซ้ำเข็มสอง ชิโนแวคเช่นเดิม ประมาณ เข็มสองก็ยังปกติไม่มีอะไรก็ดีใจผ่านมาได้อย่างปลอดภัยไม่เจ็บไม่ป่วยอย่างที่เป็นข่าว ก็ทำให้นึกถึงที่เค้าเสียชีวิตเป็นเพราะอะไร 
 

ฉีดเข็มหนึ่งเสร็จแล้วนั่งพักรอดูอาการ 30 นาทีก่อนกลับบ้านค่ะ

1. เค้าอาจจะมีโรคประจำตัวหรือเปล่า 

2. เค้าอาจจะฉีดวัคซีนแล้วไม่พัก ไปทำงานเลยหรือเปล่าหรือออกกำลังเลยหรือเปล่า จึงทำให้ร่างกายปรับตัวไๆม่ทัน
3. เค้าอาจจะฉีดวัคซีนแล้วไปดื่มของมึนเมาเหล้าเบียร์หรือเปล่า 

นั่งรอคิวฉีดวัคซีนเข็มสอง ชิโนแวคค่ะ




21 มิถุนายน 2564 ฉีดเข็มสองก็ชิโนแวค ไม่เป็นอะไรเลย






ฉีดเสร็จนั่งพักรอดูอาการ 30 นาทีก่อนกลับบ้านค่ะ

 

     แต่จะอย่างไรก็ตามเราก็พยายามติดตามข่าวสารอยู่ตลอด แล้วในสมัยนี้โลกโซเซียลมีเรื่องราวผุดขึ้นมาให้คนหวาดกลัวได้อย่างมากมาย จนแทบไม่รู้เลยว่าอันไหนข่าวเท็จอันไหนข่าวจริง 

      ในที่สุด เข็มที่สามก็มาถึง แต่เข็มสามนี้ของ จขบ. เป็นแอสตร้าเซนิก้า ซึ่งมีข่าวลือว่าแรงมากทำให้คนเสียชีวิตมาเยอะเลยล่ะ เฮ้ย จริงหรือ ทำเอาเราไม่อยากฉีดเลยตอนนี้จิตใจพะวักพะวนทำอย่างไรดี แต่หมอก็บอกว่าเราต้องฉีดเข็ม 3 เป็นแอสตร้าเพราะชิโนแวค จะภูมิอ่อนมากๆจนถึงแทบจะไม่มีเลย เอาละซี จำเป็นต้องฉีดละนะ

     ขอบอกเลยนะคะว่าอารมณ์ ยามนี้หลากหลายมากมายมีทั้งอยากฉีด มีทั้งกลัว มีทั้งสับสนไม่แน่ใจเอายังไงดี จนถึงเวลาก็จำยอมเอาละ ตายเป็นตายฉีดก็ฉีด จึงไปเข้าแถวรอฉีดวัคซีนที่โรงพยาบาล

    เพื่อนบอก ตัวเองดื่มน้ำตลอดนะ กินยาพารากันไว้ก่อนด้วย ทำทุกอย่างที่มีคนเตือนเลยเพราะอารมณ์ตอนนั้นยอมรับว่าหวาดผวามากๆค่ะ 555

25  กันยายน 2564 นั่งรอฉีดเข็มสาม แอสตร้าเซเนก้า ดูหน้าตากังวลมากค่ะ 5555


 

  พอฉีดเสร็จเรียบร้อย ก็ปกตินี่นา เอ..เราไม่เป็นอะไรเลย ไม่เวียนหัวเหมือนฉีดชิโนแวคคราวก่อนเลยนั่งพักครึ่งชั่วโมงแล้วไม่มีอะไรหมอให้กลับบ้านได้


มาถึงบ้านไม่เป็นอะไรอย่างที่กลัวๆไว้เลยหลังจากฉีดตอนเช้ามาจนถึงเย็นก็สบายดี พอหัวค่ำจะเข้านอนแล้วมีอาการเวียนหัวนิดหน่อยจึงนอนพักพร้อมกินยาพาราไปอีก 1 เม็ด แล้วเหมือนจะเคลิ้มๆง่วงๆตอนนั้นประมาณ ทุ่มกว่าจะสองทุ่มแล้วอยู่ๆก็รู้สึกปวดหัวมากมาย ทั้งๆที่กินยาพาราไปแล้วเหมือนมีไข้หนาวนอนห่มผ้าอย่างไรก็ไม่หายหนาวความหนาวเหน็บมันมาได้อย่างไรหนาวมากๆอย่างบอกไม่ถูก พร้อมกับอาการปวดหัวอย่างรุนแรงเหมือนหัวจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ความรู้สึกในตอนนั้น จขบ.นอนดิ้นกระสับกระส่ายปวดหัวมากจนร้องออกมาอย่างเจ็บปวด พอดีนอนคนเดียวชั้นบนไม่มีใครได้ยินไม่มีใครรับรู้ว่าเราเป็นอะไร นอนดิ้นไปดิ้นมาปวดไปหมดทั้งตัวแล้วหนาวสั่นไปถึงขั้วหัวใจนอนอย่างไรก็ไม่หายอาการตอนนั้นมันทรมานมากไม่เคยเป็นมาก่อนเลยพยายามอดทนอดกลั้นอย่างสุดๆลุกขึ้นอย่างเซซังคว้ายาพารามากินอีกสองเม็ดเผื่อบางทีอาการปวดหัวจะลดลงอาการไข้หนาวสั่นจะลดลง กินยาไปแล้วพยายามเอาผ้าห่มมาทับถมบนร่างของตัวเองปวดหัวเป็นที่สุดหนาวสั่นเจ็บระบมไปหมดทั้งตัว จิดใจหวาดผวาเราเป็นอะไร เราจะตายหรือเปล่าทำไมมันทรมานมากมายอย่างนี้ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยในชีวิต ครั้งนี้เป็นครั้งแรกจริงๆที่มีอาการไข้สูงเจ็บปวดทรมานอย่างนี้ความเจ็บปวดทำให้ไม่มีเวลาคิดถึงอะไรได้มากมีอย่างเดียวคือความพยายามอดทนต่อความเจ็บปวดนั้นพร้อมระลึกถึงพระ สัมมาอระหังอยู่ตลอดขอให้หายจากอาการเจ็บปวด จากนั้นไม่รู้สึกตัวอีกเลย

เข็มสาม แอสตร้าเซเนก้า ป่วยหนักหนาวสั่นแทบตาย

จขบ.มารู้สึกตัวตื่นขี้นมาอีกครั้งก็เช้าแล้วเป็นเวลา ตี 4 แสดงว่าเราเจ็บปวดกระสับกระส่ายตลอดทั้งคืนจนหลับไปด้วยฤทธิ์ยาพาราสองเม็ดที่กินเข้าไปครั้งสุดท้ายประมาณสองทุ่มครึ่งหรือสามทุ่มไม่แน่ใจ ตื่นมาแล้วตัวเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อผ้าห่มทับถมบนร่างอยู่หลายผืน ค่อยๆขยับตัวจะลุกขึ้นแต่ยังมีโผเผเวียนหัวอยู่บ้างคอแห้งผากหิวน้ำ ลุกขั้นนั่งพิงหัวเตียงเอื้อมมือหยิบขวดน้ำมาดื่มอย่างกระหาย จากนั้นค่อยเอนกายลงนอนพักลงไปอีกครั้งคราวนี้รู้สึกเบาสบายตัวมากแล้วก็หลับไปอีกครั้งตื่นมาอีกที ประมาณ 7.00 น.พอดี จึงลุกขึ้นอย่างเพลียๆ จึงไลน์ในโทรศัพท์บอกคนที่นอนชั้นล่างไปว่าไม่สบายขอนอนพักก่อน จขบ.นอนพักอยู่บนเตียงถึงสองวันเต็มๆรวมกับคืนวันแรกที่ป่วยก็สามวันพอดีก็หายเป็นปกติ ผ่านไปด้วยดี ร่างกายกลับมาแข็งแรงไม่เวียนหัวไม่เจ็บปวดไม่หนาวสั่นอะไรอีกเลย เฮ้อ....หายแล้วนะ รอดตายแล้วนะเรา นึกว่าจะเป็นอีกคนหนึ่งที่ต้องตายด้วยฉีดวัคซีน 5555
 

หลังจากนั้นมาก็มีอาการปกติมาตลอด แต่ข่าวคราวโควิดก็ยังไม่เงียบหายไปจนกระทั่งมาเริ่มระบาดหนักอีกครั้งในปลายเดือนกุมภาและต้นมีนาปี 2565 นี้เองค่ะระยะนี้จขบ.ต้องกักบริเวณตัวเองเพราะไปซื้อของที่ตลาดใกล้บ้านแล้วเกิดระบาดในตลาดจึงเป็นกลุ่มเสี่ยงอย่างที่บอกจึงวุ่นวายไปหน่อยเข้าบล็อกช้าไปมากเลยค่ะ

เรื่องของเร่ื่องก็มีเท่านี้ขอจบเื่องเล่าหลากหลายอารมณ์แต่เพียงเท่านี้นะคะ จะพยายามไปตอบและทักทายเพื่อนๆเหมือนเดิมค่ะแต่ จขบ.ยังไม่ติดนะคะ ตรวจ ATK.แล้วยังมีผลเป็นลบอยู่ค่ะจากกันด้วยภาพนี้นะคะ








ตรวจวัด ATK เมื่อวันที่  17  มีนาคมผลเป็น ลบมีขีดเดียวที่ช่อง C ค่ะ



ขอขอบคุณเพื่อนๆที่่มาเยือนและให้กำลังใจค่ะ

ขอขอบคุณบีจีสวยๆจากบล็อกแกงค์

ขอขอบคุณเพลงบรรเลงเพราะๆจากยูทูบ

พบกันใหม่บล็อกหน้านะคะ

สวัสดีค่ะ