ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 314 "Lie to me "

โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 314
"Lie to me" โจทย์โดยคุณ กะว่าก๋า


คำอธิบายโจทย์
เคยถูกใครโกหกไหมครับ รู้สึกอย่างไร
และคุณเคยโกหกใครบ้าง เพราะอะไร

************************************

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ หัวข้อโจทย์ตะพาบคราวนี้รู้สึกนึกไม่ค่อยออกเลยค่ะ ว่าเคยไปโกหกอะไรใครไว้ 555
แต่ก็พอมีเรื่องเล่าให้ฟังนะคะ เป็นเรื่องราวของจขบ.เองค่ะที่ไปโกหกแม่ไว้ จำได้ว่าตอนแม่ไม่สบาย จขบ. ต้องเป็นผู้ไปคอยเฝ้าดูแลแม่โดยตลอดตอนนั้นเคยเอาเรื่่องของแม่ที่ป่วยอยู่ๆดีๆก็เดินไม่ได้มาลงบล็อกไปครั้งหนึ่งแล้วค่ะตั้งแต่ปี 2556 จึงขอท้าวความเอามาลงให้อ่านอีกครั้งนะคะ ว่าสาเหตุที่โกหกแม่เพราะอะไรค่ะ


วันอาทิย์ที่13 ตุลาคม  2556  เป็นวันที่ได้รับข่าวจากพี่สาวให้ไปรับแม่ไปโรงพยาบาลฉันตกใจมากแม่เป็นอะไร วันก่อนแม่ก็ยังดีๆอยู่นี่นา รีบขับรถไปรับแม่ที่บ้าน ไปถึงแม่นอนอยู่บนเตียงอย่างเพลียๆผิดกับวันก่อนที่แม่ดูแข็งแรงมาก แม่บอกปวดหลังมาก ลุกเดินแทบจะไม่ไหว ฉันค่อยๆประคองแม่นั่งพิงในรถแล้วรีบไปโรงพยาบาลทันที



จากวันนั้นต่อมาอีกไม่กี่วัน แม่ก็ได้แต่นอนหมดสภาพบนเตียงนอนลุกไปไหนอีกไม่ได้เลย ฉันสงสารแม่มากตอนไปโรงพยาบาลน้องชายและพี่สาวอยู่ที่โรงพยาบาลรอรับเอาเตียงนอนให้แม่นอนยาวไปหาหมอฉันมัวแต่ขับรถไปหาที่จอดรถ วนอยู่หลายรอบไม่มีที่จอดเลย ไม่รู้ว่าทำไมโรงพยาบาลไม่ทำที่จอดรถให้มากกว่านี้ ส่วนที่เคยให้จอดก็กันให้เฉพาะเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาล ฉันจึงยอมขับออกไปจอดนอกโรงพยาบาลซะเลยยอมเดินไกล กว่าจะมาถึงแม่ ทั้งพี่และน้องพาแม่เข้าไปหาหมอแล้ว









พี่สาวและน้องชายพาแม่กลับออกมาแล้วและบอกหมอให้แม่กลับไปรักษาที่บ้าน ไม่แอดมิน ฉันงงมากๆทำไมไม่แอดมินในเมื่อแม่ปวดมากขนาดนี้จนลุกไม่ได้ทำไมถึงให้กลับบ้านทำไมแค่ฉีดยาให้แล้วให้กลับบ้านทำไมๆๆๆๆๆ


จนกระทั่งพี่มาบอกที่บ้านทำเอาฉันต้องกลั้นน้ำตาไม่ได้ฉันแอบร้องไห้ไม่ให้แม่เห็น พี่ห้ามไม่ให้บอกแม่ เราทุกคนอยู่ในห้วงทุกข์ พี่บอกว่า หมอวินิจฉัยว่าแม่จะเป็นมะเร็งที่กระดูกด้านหลังอยู่โรงพยาบาลก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรักษาตามอาการให้ไปพักรักษาที่บ้านดีกว่า 

ฉันสงสารแม่แทบขาดใจ อยากร้องไห้ออกมาดังๆทำไมๆๆๆๆอยู่ๆแม่ก็เป็นเห็นแม่ทุกข์เพราะเจ็บปวดยิ่งทุกข์กว่าแม่หลายเท่านัก พักนั้นฉันทิ้งทุกอย่างหมด คอยดูแลแม่อย่างเดียวโชคดีที่ยังไม่เปิดเทอมจึงได้นอนกับแม่คอยดูแลแม่ตอนกลางคืนตลอดมา

พวกเราไม่เชื่อหมอจึงขอให้หมอสั่ง EMR พิเศษ เพื่อให้รู้ละเอียดไปเลยว่าแม่เป็นตรงไหนอย่างไร

หมอจึงนัดให้แม่ไปตรวจEMR อีกครั้งแล้วเอาฟิล์มไปให้หมอเจ้าของไข้ดูแต่ก็ต้องรอหมอไปพักร้อนกลับมาก่อน โธ่เอ๋ย ช่วงนั้นเป็นอะไรที่ทรมานมากสำหรับลูกๆที่จะต้องรอหมอกลับมาแล้วบอกแม่เป็นอย่างไร

จนถึงวันหมอกลับพี่สาวรีบเอาฟิลม์ไปดักรอหมอให้หมอดูฟิล์มอีกครั้ง วันนั้นหมอสั่งให้แม่เข้าโรงพยาบาลทันทีวันนั้นเป็นวันที่ 24  ตุลาคม 








ดูเอาเถิดแม่ป่วยตั้งแต่วันที่ 13  ตุลามาได้แอดมิน 24 ตุลา แม่ทรมานมากี่วันกันพี่ๆน้องๆบ่นกันระงมแต่ก็ต้องอดทน ผลออกมาแล้ว

แม่ไม่ได้เป็นมะเร็ง แต่เป็นเพราะกระดูกแม่ผิดส่วนด้วยอายุมากกระดูกเสื่อมและโค้งงอทำให้เกิดการอักเสบแม่ต้องพักรักษาตัวโดยการนอนนิ่งๆบนเตียงสักระยะหนึ่งหมอฉีดยาให้แม่เช้าเย็น ฉันไปนอนเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลพอดีได้ห้องพิเศษในวันที่ 24 นั้นเลย 









ทำไมหนอหมอถึงได้วินิจฉัยอะไรร้ายๆแบบนี้ออกมา
ทำเอาพวกเราลูกๆต่างทุกข์หนักกันมากมายพากันวิตกทุกข์ร้อนที่แม่เป็นโรคร้ายนี่ถ้าไม่ขอ EMR พิเศษอีกครั้งจะเป็นอย่างไรฉันอยากเจอหมอคนที่วินิจฉัยเสียจริงๆเฮ้อ....แต่แม่ก็ผ่านมาได้ระยะหนึ่งแล้วตอนนี้แม่เริ่มดีขึ้นมากแล้วไม่ค่อยปวดเวลาอยู่นิ่งๆแต่ขยับตัวจะปวดบ้างแต่ยังลุกขึ้นนั่งไม่ได้แม่ได้แต่นอนอย่างเดียว









ตอนนี้แม่เริ่มดีขึ้นแล้วลุกนั่งบนเตียงได้แล้ว


และนี่คือสาเหตุที่ลูกๆต้องโกหกแม่ในตอนแรกที่ได้ทราบว่าแม่เป็นมะเร็งที่กระดูกด้านหลัง แม่ก็จะถามตลอดว่าแม่เป็นอะไร พวกเราก็จะโกหกแม่ไปว่าแม่ไม่เป็นอะไรมาก แค่กระดูกข้างหลังอักเสบแค่นั้น หมอให้แม่นอนพักนิ่งๆเดี๋ยวก็หาย นี่คือคำโกหกที่จขบ.และลูกๆของแม่พากันโกหกแม่เพื่อให้แม่สบายใจไม่วิตก ไม่ตกใจ เพื่อเป็นกำลังใจให้แม่นั่นเอง

แต่มาตอนหลัง คำโกหกของพวกเรากลับกลายเป็นความจริงเมื่อไปตรวจอีกครั้ง หมอบอกแม่เป็นกระดูกสันหลังอักเสบจริงๆ พวกเราได้แต่โล่งอกที่แม่ไม่ได้เป็นมะเร็ง ฉะนั้นจึงกลายเป็นว่าพวกเราลูกๆไม่ได้โกหกแม่แล้วเพราะกระดูกสันหลังแม่อักเสบจริงๆ  555 ฉะนั้นพวกเราก็ไม่บาปละสิ เพราะโกหกพ่อแม่เป็นบาป ปูย่าตาทวดสอนมาแบบนั้น เฮ้อโล่งอกไปทีค่ะ

ส่วนเรื่องโกหกใครไว้ที่ไหนอีกบ้างนี่ไม่น่าจะเคยนะคะ หากว่าเคยน่าจะเป็นโกหกเล็กๆน้อยที่เราใช้แก้ตัวเพื่อให้ตัวเองรอดจากการสงสัยเรื่องเล็กๆน้อยไปเท่านั้นเองก็น่าจะมีนะคะ  555 แต่จำไม่ได้เพราะน่าจะเยอะเกินค่ะ

แต่เดี๋ยวนี้ แม่ได้จากลูกๆไปแล้ว แม่ได้จากไปอยู่บนฟ้ากับพ่อแล้ว ได้แต่คิดถึงแม่ทุกวัน จขบ.จะทำบุญกรวดน้ำอุทิศให้แม่เสมอมาทุกวันพระ หรือไม่ว่าจะได้ทำบุญอะไรก็จะอุทิศบุญให้พ่อกับแม่่ตลอดเพียงขอให้พ่อและแม่ได้ไปอยู่ในที่ดีๆมีความสุขในทิพย์วิมานไกลพ้นซึ่งเราเองก็ไม่เคยรู้ว่าเป็นอย่างไร...

ตะพาบตอนนี้จึงขอจบไว้เพียงเท่านี้ยอมรับว่าจบลงด้วยน้ำตาจริงๆเห็นภาพของแม่แล้วจขบ.คิดถึงท่านมากค่ะ



โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 315
"รางวัลปลอบใจ" โจทย์โดยคุณ NENE77

คำอธิบายโจทย์
ตีความตามสะดวกเลย ประมาณว่าทำดีที่สุดแล้ว สุดท้ายได้แค่รางวัลปลอบใจ หรือประสบการณ์ที่ได้รางวัลปลอบใจจากการแข่งขันก็ได้


เวลาส่งงาน 23 พฤศจิกายน 2565 นี้แล้วเจอกัน~






ขอขอบคุณเพื่อนๆที่มาเยี่ยมเยือนและให้กำลังใจ

ขอขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูบ

ขอขอบคุณบีจีสวยๆจากบล็อกแกงค์
พบกันใหม่บล็อกหน้า

สวัสดีค่ะ





Create Date : 08 พฤศจิกายน 2565
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2565 1:36:22 น. 24 comments
Counter : 671 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณปัญญา Dh, คุณnewyorknurse, คุณกะว่าก๋า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณอุ้มสี, คุณปรศุราม, คุณทนายอ้วน, คุณหอมกร, คุณSleepless Sea, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณtoor36, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณThe Kop Civil, คุณkatoy, คุณ**mp5**, คุณtanjira, คุณชีริว


 
สวัสดีครับ

มาส่งกำลังใจให้นะครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:05:20 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่กิ่ง

คำวินิจฉัยของแพทย์
มีผลต่อชีวิตคนไข้มากๆเลยนะครับ
และการบอกคนไข้ว่าป่วยเป็นโรคอะไรนั้น
ก็เป็นเรื่องยากมากๆ
หรือบอกญาติๆว่าคนไข้อาการหนักขนาดไหน

ผมก็เคยผ่านอารมณ์นี้มาตอนพี่ชายป่วยหนัก
และเสียชีวิต
ต้องบอกคนในบ้านว่าพี่ชายอาจจะรอด
ทั้งๆที่วันนั้นคุณหมอเรียกผมเข้าไปพบ
และบอกแล้วว่าโอกาสรอดแทบไม่มี
ผมก็จำเป็นต้องโกหกคนในบ้านเช่นกันครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:41:42 น.  

 
เรื่องร้ายกลายเป็นดี
จากมะเร็งก็มาเป็นโรคกระดูกเสื่อม
ซึ่งเป็นโรคปกติของผู้สูงวัย
แล้วแต่ใครจะหนักเบา หรือปานกลาง


โล่งอกโล่งใจหลายสถาน

เข้ากับชื่อตัพาบยิ่งนักค่ะคุณกิ่งฯ

โจทย์นี้ยากจริงๆ

ก็พยายามนึกๆ..และเรียบเรียงออกมา..ส่งเป็นการบ้านเช่นกัน

สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:7:38:18 น.  

 
บางเรื่องก็ต้องพูดให้กำลังใจคนไข้ เพราะมิให้วิตกมากนัก

ความห่วงที่แม่มีต่อพวกเรามากมายจริง ๆ สิ่งไหนที่เราทำได้
ทำไปเถิดครับ

ตอนนี้ท่านไปสู่สวรรค์แล้ว คุณกิ่งอัดเสียงคุณแม่ที่เคยร้องเพลง
ไว้บ้างหรือเปล่าครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:7:51:37 น.  

 
โกหกเพื่อให้แม่สบายใจ ไม่น่าบาปนะคะ อิอิ

หมอวินิจฉัยโรคผิดพลาด นี่ไม่น่าให้อภัยเลยค่ะ
เพราะมีผลกับคนไข้และญาติคนไข้อย่างมาก ทั้งชีวิตและจิตใจ

EMR น่าจะเป็น MRI หรือเปล่าคะ?


โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:7:52:33 น.  

 
เพื่อความสบายใจนะคะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:8:21:27 น.  

 
เวลาหมอวินิจฉัยว่าเป็นโรคร้ายอย่าเพิ่งใจเสียค่ะ
คุณกิ่งต้องไปตรวจซ้ำที่ดรงพยาบาลอื่นอีกทีก่อน
ถ้ายืนยันตรงกันค่อยมันใจได้ว่าเป็นจริงๆ ค่ะ




โดย: หอมกร วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:35:43 น.  

 
สวัสดีครับ

มาอ่านตะพาบครับ ส่งกำลังใจนะครับ


โดย: Sleepless Sea วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:46:40 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพี่นุ้ย..

ตามมาอ่านงานตะพาบด้วย..

น้ำตาซึมคะ..ท่านไปสบายล่ะ



โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:10:40:55 น.  

 
คำโกหก
จะมีประโยชน์อย่างเดียวคือการพูดเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ
แต่สุดท้ายความจริงก็ปรากฏขึ้นอยู่ดี



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:13:40:48 น.  

 
บางครั้งเราก็จำเป็นต้องโกหกเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ แต่ถ้าโกหกไปแล้ววิธีที่ดีที่สุดก็คือ ทำให้คำโกหกที่เราได้พูดออกไปเป็นเรื่องจริงแบบนั้นก็พอทดแทนกันได้นะ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:05:07 น.  

 
บางทีเราก็ไม่อยากให้เขารู้ว่าเป็นโรคร้ายแรง อย่างมะเร็งบางคนพอรู้แล้วทรุดลงเลยก็มี แต่ดีแล้วที่ไม่ใช่มะเร็ง


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:16:56:30 น.  

 
อาการที่ลูกๆบอกคุณแม่กลายเป็นจริงนะคะคุณกิ่ง
เจตนาดีเพื่อให้คุณแม่สบายใจเป็นเจตนาที่บริสุทธิ์จริงๆค่ะ

คุณกิ่งฝันดีคืนนี้นะคะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:1:21:14 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับพี่กิ่ง



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:39:12 น.  

 
มะเร็งพอได้ยินคำนี้แล้วจุกเหมือนกันนะพี่ โกหกแม่แบบนี้ผมว่าไม่บาปนะครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:11:09:08 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปอ่านและกำลังใจนะครับ



โดย: Sleepless Sea วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:17:05:54 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่กิ่ง

เห็นด้วยกับทุกประโยค ทุกคำที่พี่กิ่งเม้นท์ไว้เลยครับ
ยุคนี้เป็นยุคที่ประชาชนยทุกข์ทนจริงๆครับ
ไมไ่ด้เกี่ยวกับโควิดแล้วด้วย
แต่เกี่ยวกับรัฐบาลไม่มีความสามารถในการบริหารประเทศ
และแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจนี่ล่ะครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:18:59 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:29:07 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปอ่านและชอบเรื่องที่เขียนนะครับ
แวะมาส่งกำลังใจอีกครั้งครับ



โดย: Sleepless Sea วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:17:56:05 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่กิ่ง

กาเรรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุดจริงๆครับพี่
ผมคิดว่าแม้แต่จิตสุดท้ายของเรา
ก็ยังคงต้องอยู่กับการเรียนรู้
ไปจนถึงการปล่อยวางสิ่งที่รู้ด้วยเช่นกันครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:13:34 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณกิ่ง

ลูกทุกคนก็ต้องทำแบบคุณกิ่งนะคะ
เพื่อความสบายใจของแม่แหละค่ะ
แต่โชคดีที่แม่ไม่ได้เป็นโรคร้าย
แต่โชคร้ายที่เจอหมอที่วินิจฉัยโรคผิดๆนะคะ

ช่วงนี้ธัญหายๆไปค่ะ เวลาว่างน้อยค่ะ
แต่ถ้ามีเวลาก็จะแวะมาทักทายนะคะ

สุขกายสบายใจนะคะคุณกิ่ง
ลำปางคงอากาศเย็นแล้วนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ



โดย: tanjira วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:6:45:58 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องกิ่ง
มาอ่านงานตะพาบค่ะ ในสถานการณ์นั้นการโกหกน่าจะดีที่สุดนะคะ
แต่คุณหมอไม่น่าวินิจฉัยผิดพลาดขนาดนั้นเลย


โดย: เนินน้ำ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:11:30:06 น.  

 
ขอบคุณน้องกิ่งที่แวะไปทักทายนะคะ



โดย: เนินน้ำ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2565 เวลา:11:24:16 น.  

 
พออายุมากขึ้นสารพัดโรคที่ไม่เคยนึกถึงก็กล้ำกรายเข้ามานะครับ
โดยเฉพาะมะเร็ง คนเป็นกันเยอะมาก ไม่รู้ว่าจะป้องกันยังไงด้วย
ดีนะครับที่คุณแม่ไม่ได้เป็นมะเร็งตามที่หมอวินิจฉัย
การโกหกของลูกๆ ครั้งนี้ก็ช่วยรักษากำลังใจให้คุณแม่ด้วยนะครับ
แบบนี้เรียกว่า white lie


โดย: ชีริว วันที่: 12 พฤศจิกายน 2565 เวลา:21:50:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กิ่งฟ้า
Location :
ลำปาง Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?]




หลังไมค์จ้าคนดี
https://pic.pimg.tw/joyceshek/1309912998-0967b851b0ec7371d4eacf63da30184b.jpg
New Comments
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2565
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
8 พฤศจิกายน 2565
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add กิ่งฟ้า's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.