ฟ้าหม่นมัวสีเทาเข้าคลุมครอบ
หมอกรายรอบพร่างพรายดุจสายฝน
เย็นยะเยือกทั่วทั้งกายและใจตน
หนาวเหลือทนคนบ้านป่าว้าวุ่นใจ
คิดถึงคนอยู่ไกลให้เหงาหงอย
หลอกให้คอยละห้อยหามาแต่ไหน
ตั้งแต่เดือนเมษา....มาเท่าไร
หนุ่มบ้านใต้คิดคำนึงถึงทุกวัน
ผ่านเมษามาหน้าหนาวก็หลายครั้ง
ข่าวคราวยังเงียบหายใยแปรผัน
สัญญาให้ไว้ลืมแล้วหรือไรกัน
คำหวานมั่นคืนวันก่อนตอนจากลา
หรือเจ็บไข้ตายจากพรากไปแล้ว
โอ้น้องแก้วคงระทมตรมหนักหนา
แม้นหากยังไม่ตายวายชีวา
ใยไม่ส่งข่าวคราวมาให้รู้กัน
รู้หรือไม่ใครคิดมากจากวันนั้น
ชีวีฉันหม่นหมองไหม้ให้โศกศัลย์
ขอคนไกลอยู่แห่งใดให้ตอบพลัน
สัญญานั้นยังไม่ลืมจะปลื้มพอ
ฟ้าหม่นมัวสีเทาเข้าคลุมครอบ
หมอกรายรอบมัวหม่นคนนี่หนอ
ใยทำให้คิดมากจากคนรอ
น้ำตาคลอไหลรินเหมือนสิ้นใจ....
***** กิ่งฟ้า *****
29/10/2558
ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านที่เข้ามาอ่านบทกลอนและให้กำลังใจพร้อมติชมค่ะ
ขอขอบคุณโค๊ดบีจีสวยๆจากน้องญามี่
ขอขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูบเพลงสัญญาเจ้าลืม ขับร้องโดย คุณหนู มิเตอร์
สวัสดีค่ะพี่กิ่ง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [
กลอนเศร้าขาดใจเลยครับ
โดยเฉพาะท่อนจบ
พี่กิ่งเขียนได้ดีมากๆเลยครับ