|
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 195"ชุดนักเรียน"
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 195 ::
โจทย์ --- ชุดนักเรียน
ผู้คิดโจทย์ --- comicclubs
***********************************************
"ขายยังไงคะแม่ค้า" ป้าจันทร์สะดุังตกใจเล็กน้อย ที่ได้ยินเสียงร้องถามอยู่ข้างหน้ากระบุงกระจาดผักที่วางเรียงราย ป้าจันทร์รีบตอบรวดเร็วอย่างใจชื่น
"กำละ 5 บาทจ้า "
"เอาสองกำจ้าป้า"
"โห...ผักสวยดีจริงเหมาหมดเลยเท่าไหร่คะป้า หนูจะเอาไปวางขายตลาดในจ้า"
เสียงลูกค้าถามตามมาติดๆ ป้าจันทร์ดีใจหายรีบจัดการขายผักที่ลูกค้าที่ต้องการให้ไปจนหมดกระบุง
ป้าจันทร์นึกๆก็เสียดายขายถูกมากเลยผักปลูกเองด้วยปลอดสารพิษด้วย อยากจะขายแพงกว่านี้ แต่ก็ทำไม่ได้ขืนขายแพงก็ไม่ค่อยจะมีใครซื้อเค้าได้ยินราคาก็ไม่เอาแล้ว
ป้าจันทร์จำเป็นต้องรีบขายไปถูกๆเพื่อให้ได้ได้เงินไวๆเพื่อเอาไปซื้อชุดนักเรียนใหม่ให้กับเจ้าต้นหลานรักปีนี้ต้นจะเข้า ม.1 แล้ว
ป้าจันทร์มองเงินในมือมีอยู่ 200 กว่าบาท น้ำตาพาลจะไหล ต้นเอ๊ย ยายยังหาเงินไม่พอเลยลูกใกล้เวลาโรงเรียนจะเปิดเทอมใหม่แล้วทำไงดีน้อ
200 อย่างเก่งก็ได้เสื้อตัวเดียว กางเกงอีกล่ะ ทำไงดี รอก่อนนะหลานเดี๋ยวยายไปหาอะไรมาขายให้หลานได้ใส่ชุดนักเรียนใหม่ก่อนนะ
ป้าจันทร์รีบเก็บกระบุงตะกร้าพาตัวออกไปจากตลาดเช้าอย่างเร่งรีบเพื่อไปหาผักพื้นบ้านมาขายต่ออย่างไม่ยอมหยุดพัก
ต้นหลานป้าจันทร์ เกิดจากลูกสาวของป้าจันทร์ซึ่งไปทำงานก่อสร้างในตัวเมืองและได้แฟนก่อสร้างด้วยกันพออยู่กันไปก็มีต้นคลอดออกมาจึงได้เอาลูกมาฝากให้แม่คือป้าจันทร์เลี้ยงให้ตั้งแต่ต้นยังแบเบาะ
ป้าจันทร์อยู่ตัวคนเดียว สามีเสียชีวิตไปนานแล้วทิ้งสมบัติเก่าๆให้ป้าจันทร์ได้พอทำกินเลี้ยงตัวคือที่ดินแปลงเล็กๆ 1 แปลง ป้าจันทร์จึงได้ปลูกผักเลี้ยงไก่พอเลี้ยงตัวได้และมีเงินจากลูกสาวส่งมาให้บ้างพอได้หลานน้อยมาอยู่ด้วยป้าจันทร์ก็หายเหงาหลงรักหลานน้อยเฝ้าฟูมฟักเลี้ยงดูอย่างดี ตอนนี้ป้าจันทร์อายุ 65 แล้วแต่สุขภาพร่างกายก็ยังแข็งแรง ทำมาหากินโดยการปลูกผักขายเลี้ยงตัวเลี้ยงหลานมาอย่างไม่ลำบากจนกระทั่งปลายปีที่แล้ว พ่อและแม่ของต้นประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปทั้งสองคน ป้าจันทร์เศร้าโศกเสียใจนักแต่ก็ยังมีหลานซึ่งเติบโตมาพอเป็นเพื่อนจนปีนี้ต้นจะต้องขึ้นเรียนชั้นมัธยมปีที่ 1 แล้ว ชุดนักเรียนที่เคยใส่ตอนประถมก็เปลี่ยนไปต้องซื้อใหม่ทั้งหมด
ต้นไม่มีพี่จึงไม่มีชุดนักเรียนที่จะต้องใส่ต่อจากพี่ๆเลย ไหนจะเสื้อ กางเกง รองเท้า ถุงเท้า แถมต้องเอาไปปักชื่อ อีกด้วย
ป้าจันทร์นั่งเก็บผักไปคิดไปเอ.. จะเอายังไงดีน้อ เงินสูงอายุที่รัฐให้ 600 บาทก็ยังไม่ออก เพราะนี่เพิ่งจะกลางเดือนเองออกมาคราวที่แล้วก็ต้องเอาไปจ่ายค่าเทอมให้ต้นไม่งั้นหลานไม่ได้สอบ
"ยาย ยาย ยาย มาดูอะไรนี่เร็ว มาเร็วครับ" เสียงร้องเรียกของต้นหลานชายปลุกให้ป้าจันทร์ต้องตื่นจากภวังค์ขึ่นทันใด ป้าจันทร์ก็มองเห็นหลานชายวิ่งเข้ามาหาพร้อมตะโกนร้องเรียกเสียงดัง
ป้าจันทร์ผุดลุกขึ้นยืนอย่างตกใจ "มีอะไรลูกต้นเรียกยายทำไม เป็นอะไรหรือเปล่า" เด็กชายต้นวิ่งมาถึงพร้อมยื่นสิ่งหนึ่งให้ตรงหน้ายาย "ยาย กระเป๋าตังค์ใครไม่รู้ตกอยู่ริมทางตอนที่ต้นกำลังจะไปเก็บหอยครับ"
ป้าจันทร์รีบเอื้อมมือไปรับกระเป๋ามาดูพร้อมเปิดออกดู โห...เงิน เงินทั้งนั้นทำไมมันเยอะอย่างนี้
ป้าจันทร์นึกไปถึงชุดนักเรียนหลานชายทันทีเงินจำนวนนี้จะทำให้ป้าจันทร์ซื้อชุดนักเรียนให้หลานชายได้แล้วโชคดีอะไรอย่างนี้ป้าจันทร์ใจเต้นโครมครามในกระเป๋ามีธนบัตรฉบับละ 1000 บาทเรียงซ้อนกันอยู่อย่างเป็นระเบียบอยู่หลายใบ ป้าจันทร์ยังไม่ทันจะได้นับก็ได้ยินเสียงของหลานชายพูดอยู่ใกล้ๆ
"โห ยายเงินเยอะมากเลยครับเจ้าของเค้าคงเสียใจมากเลยนะครับที่เงินหายขนาดนี้เราเอาไปตามหาเจ้าของกันดีกว่านะครับยาย"
ป้าจันทร์ชะงักนิ่งงันไปพักใหญ่ใช่สิ เจ้าของเงินคงเดือดร้อนมากแน่ๆที่เงินหายไปขนาดนี้ ต้นทำให้ยายได้คิดยายคิดผิดไปวูบหนึ่งจริงๆโธ่เอ๋ย ยายนี่คิดชั่วจริงๆสู้หลานยายก็ไม่ได้ยังเด็กอยู่แท้ๆยังรู้คิด ยายอายใจตัวเองจริงๆป้าจันทร์น้ำตาแทบไหลด้วยความเต็มตื้นความทุกข์ทำให้ยายต้องคิดผิดคิดโลภอยากได้ของคนอื่นป้าจันทร์จึง รีบบอกหลานชายทันที
"ไปสิลูกไปบ้านผู้ใหญ่กัน ต้นเป็นเด็กดีมากเลยลูกที่ไม่คิดจะเอาเงินของคนอื่นมาเป็นของตัวถึงแม้ว่าจะเก็บได้จากข้างทางก็ตาม"
ทั้งสองยายหลานเดินมาจนถึงบ้านผู้ใหญ่พร้อมแจ้งความให้ทราบ ผู้ใหญ่รีบประกาศเสียงตามสายทันที หลังจากประกาศไปแล้วสองสามรอบผู้ใหญ่ก็มาชื่นชมหลานชายป้าจันทร์ว่าเป็นเด็กดีจริงๆแบบนี้ต้องประกาศให้คนในหมู่บ้านทราบว่าเด็กชายต้นหลานยายจันทร์เป็นเด็กดี ต้นอมยิ้มอยากภาคภูมิใจ พร้อมบอกผู้ใหญ๋ว่า
"ยายสอนผมเองครับไม่ให้เอาของคนอื่นมาเป็นของตัวเองครับ" ต้นพูดยังไม่ทันขาดคำก็ปรากฏมีรถเก๋งคันงามวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้านผู้ใหญ่พร้อมกับมีร่างของสองชายหญืงหน้าตาดีแต่งกายเรียบร้อยลงจากรถก้าวตรงมาหาผู้ใหญ่พร้อมบอกไปว่าได้ยินประกาศจึงรีบมาเพราะกระเป๋าเงินได้หล่นหายกลางทางขณะที่จอดรถลงไปทำธุระข้างทางที่ผ่านมา
ผู้ใหญ่ได้ทดสอบถึงลักษณะของกระเป๋าพร้อมจำนวนเงินที่มีอยู่และถามถึงบัตรประจำตัวขายหนุ่มได้บอกให้ผู้ใหญ่อย่างถูกต้อง ผู้ใหญ่จึงได้มอบกระเป๋าเงินคืนให้พร้อมบอกว่าเด็กชายต้นหลานยายจันทร์เป็นผู้เก็บได้พร้อมชี้มาที่ยายให้หญิงชายทั้งคู่ได้รับรู้
หญิงสาวรีบเข้ามายกมือไหว้ขอบคุณป้าจันทร์พร้อมกล่าวว่า
"ขอบคุณมากเลยค่ะคุณป้าเงินจำนวนนี้มีค่ากับหนูมากเลยค่ะเพราะหนูกำลังจะนำไปใช้หนี้เขาเพื่อขอถ่ายที่ดินคืนหนูเป็นหนี้เค้ามาหลายปีติดค้างเค้ามานานจนเค้าจะยึดที่ดินแล้วและบอกให้หาเงินมาถ่ายที่คืนไม่งั้นเค้าจะขอยืดตามกรรมสิทธิ์ถ้าเค้ายึดไปหนูกับสามีคงไม่มีที่อยู่แน่นอนค่ะ"
ป้าจันทร์ได้ฟังใจก็หายวาบโธ่เอ๋ย เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ เกือบจะทำบาปกรรมมากมายเสียแล้วด้วยความคิดชั่ววูบจริงๆ ดีเหลือเกินที่หลานชายมาพูดให้ได้สติป้าจันทร์ จึงได้เอ่ยขึ้นมาว่า
"ต้องยกความดีนี้ให้หลานป้าเถิดนะหนูเพราะถ้าไม่มีเค้าป้าก็คงคิดชั่วไม่เอาเงินมาคืนแน่เพราะใจมันคิดแต่จะหาเงินซื้อชุดนักเรียนให้หลานใส่เพราะจะเปิดเทอมแล้วเจ้าต้นยังไม่มีชุดนักเรียนเลยจ้า "
หญิงสาวดึงต้นเข้ามากอด"โธ่เอ๋ย หนูน้อยหนูเป็นคนดีจริงๆอย่ากลัวไปเลยนะคะเดี๋ยวเรื่องชุดนักเรียนหนูจะเป็นคนจัดการให้เองนะคะ"
ฝ่ายชายจึงได้ดึงเงินส่วนหนึ่งออกมาเพื่อให้ป้าจันทร์เก็บไว้แต่ป้าจันทร์ไม่ขอรับเงินเพราะตนเองไม่ได้ทำดีอะไรและเงินนี้ก็ไม่ได้เป็นของตน
หญิงสาวจึงบอกว่า " งั้นหนูขอจัดการเรื่องชุดนักเรียนให้น้องนะคะคุณป้าอย่าได้ปฏิเสธความตั้งใจของหนูเลยนะคะ"
****************************************
เปิดเทอมแล้ว วันนี้วันแรกที่ต้นจะต้องไปโรงเรียนป้าจันทร์มองชุดนักเรียนใหม่ที่ต้นสวมใส่อย่างชื่นชม วันนี้ต้นจะไปโรงเรียนพร้อมยายและจะมีการประกาศหน้าแถวถึงคุณความดีของต้นด้วยพร้อมได้รับมอบทุนการศึกษาอีกจำนวนหนึ่งจากขายหนุ่มและหญิงสาวเจ้าของกระเป๋าเงินนั่นเอง
ป้าจันทร์น้ำตาอาบแก้มด้วยความปิติโขคดีเหลือเกินที่เราไม่เอาความโลภมาบดบังแอบเอาเงินเค้ามาถ้าเอามาจริงคงไม่มีวันนี้วันแห่งความภูมิใจและวันที่หลานรักจะขึ้นไปรับเกียรติบัตรหน้าเสาธงพร้อมชุดนักเรียนใหม่ที่แสนจะน่ารัก ขอบคุณหลานรักของยายที่เตือนสติยายต่อไปนี้จำเป็นเพียงใดเราก็จะไม่ทำผิดคิดเอาของของคนอื่นมาเป็นของตัวโดยเด็ดขาดนะหลานนะ ป้าจันทร์ยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อมองเห็นหลานชายก้าวขึ้นไปรับมอบเกียรติบัตรและทุนการศึกษา
ความดีมีผลตอบแทนอย่างมีความสุขเสมอ ขอจบเพียงเท่านี้กับโจทย์ "ชุดนักเรียน" สวัสดีค่ะ พบกันใหม่โจทย์หน้า นะคะ ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ขอขอบคุณของแต่งบล็อกจากป้าเก๋าค่ะ ขอขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูบเพลง ทำดีได้ดี ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
พบกันใหม่กับถนนสายนี้มีตะพาบ โครการที่ 196 ค่ะ โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 196
"สาเหตุของความล้มเหลว" โจทย์โดยคุณ toor36
หัวข้องานเขียน บทประพันธ์ของเจ้าของบล็อกค่ะ
| Create Date : 18 มกราคม 2561 |
|
35 comments |
| Last Update : 30 มกราคม 2561 13:53:31 น. |
| Counter : 1147 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [
อ่านแล้วชื่นชมทุกคนเลยครับ
ทั้งเด็ก ป้าจันทร์ และเจ้าของเงินที่แท้จริง
หนุ่มเจียงใหม่เป็นเพลงของครูจรัลครับพี่
ส่วนใหญ่คนจะรู้จักเพลงสาวเชียงใหม่มากกว่านะครับ