เมื่อต้นเดือนกันยายน 2554 ได้ไปร่วมงานขึ้นบ้านใหม่ยายที่ หมู่บ้านแม่สาบใต้ อ.สะเมิง หลังจากเสร็จสิ้นพิธีการทางศาสนาปลีกตัวไปชม ถ้ำหลวงแม่สาบ ซึ่งอยู่ตรงปากทางเข้าหมู่บ้านกันค่ะถ้ำหลวงแม่สาบ ตั้งอยู่บนเส้นทางระหว่างตัวอำเภอสะเมิง ไปยัง หมู่บ้านแม่สาบ เป็นถ้ำขนาดกลาง มีความลึกประมาณ 150 เมตร เป็นถ้ำที่มี 2 ชั้น หลายคูหาภายในมีหินงอก หินย้อย งดงามมากค่ะ เดินทางเข้าไปสะดวกมีลานจอดรถกว้าง จอดได้หลายคัน และสภาพแวดล้อมร่มรื่น มีการจัดภูมิทัศน์พอสมควรค่ะ มาค่ะ..ตามไปดูภายในถ้ำกัน..ตรงลานจอดรถ จะมีเจ้าหน้าที่ของอุทยานเฝ้าอยู่จะมีไฟฉายและแบตเตอรี่ขนาดเล็ก ให้พกพา มีไว้บริการ เมื่อยืมใช้เสร็จแล้ว อย่าลืมบริจาคเงินค่าไฟตอบแทนน้ำใจพี่เค้าด้วยนะคะถ้าไม่กล้าเดินเข้าไปชมถ้ำ ขอให้พี่เจ้าหน้าที่นำชมได้ด้วยค่ะเข้าไปในตัวถ้ำ อากาศถ่ายเทสะดวก ไม่ต้องกลัวหายใจไม่ออกมีเสียงน้ำย้อย เสียงใสกังวาน เย็นชื้น แต่ไม่ค่อยเหม็นอับซักเท่าไหร่มีค้างคาวเยอะ ค่อย ๆ ส่องไฟดูเค้านะคะอย่าส่งเสียงดัง ทางเดินอาจมีลื่นนิดหน่อย แต่ไม่อันตรายค่ะตั้งแต่เล็กจนโต จขบ.มาเที่ยวถ้ำหลวงแม่สาบไม่เกิน 10 ครั้งตอนเป็นเด็กเคยมาร่วมพิธีทางศาสนาของหมู่บ้านที่ถ้ำแห่งนี้ ตอนนั้น รู้สึกจะมีพระธุดงค์มาจำพรรษาอยู่ และเดินบิณฑบาตตอนเช้าในหมู่บ้านด้วยต่อมา มีการตั้ง สำนักสงฆ์ถ้ำหลวงแม่สาบ ขึ้น ช่วงระหว่างนี้จขบ.ไม่เคยเข้าไปที่ถ้ำอีกเลย ทราบมาว่าตั้งได้ไม่นานทางชาวบ้านและเจ้าหน้าที่อุทยานได้เชิญออกไป เกรงว่าจะทำให้ธรรมชาติเสียหายณ ตอนนี้ อยู่ในความดูแลของ อุทยานแห่งชาติออบขาน ค่ะไม่ใช่เข้าข้างถ้ำในถิ่นกำเนิดของตัวเองแต่เท่าที่เคยเที่ยวถ้ำมา ดูรูปภาพผ่านเลนส์กล้องนี่แล้วไม่ว่าจะเป็น ถ้ำน้ำลอด อ.ปางมะผ้า แม่ฮ่องสอน, ถ่ำติ่ง ในวังเวียง สปป.ลาว หรือถ้ำเทียนคุง ที่อ่าวฮาลองเบย์ ถ้ำตามก๊อก ที่นิงห์บิงห์ เวียดนามเหนือ(ไม่รวมถ้ำหลวงเชียงดาว บ้านเรานะคะ เพราะขนาดคนละไซส์กัน อิอิ)ระดับความสวยงาม เทียบไม่ได้กับ ถ้ำหลวงแม่สาบ เลยค่ะพูดแบบกล้าท้าพิสูจน์ จะแพ้ก็แพ้อย่างเดียว ระบบการจัดการการประชาสัมพันธ์ ให้นักท่องเที่ยวเข้ามาแค่นั้นละค่ะ ที่แพ้หลุดลุ่ยถ้ำหลวงแม่สาบ เคยเป็นที่ ถ่ายทำภาพยนต์เรื่อง โก๊ะจ๋าป่านะโก๊ะ ด้วยค่ะภาคไหนนั้น จขบ.จำไม่ได้แล้ว จำได้แต่ว่า ทีมงานถ่ายทำได้ทิ้งก้อนโฟมที่จำลองเป็นก้อนหินลูกโต ให้ชาวบ้านได้ดูต่างหน้าด้วยไม่รู้จงใจให้คิดถึง หรือ เป็นความชุ่ย ที่ไม่เก็บซากให้เรียบร้อยแต่ตอนนี้ สะอาดเอี่ยมอ่อง เพราะได้พี่เจ้าหน้าที่อุทยานดูแล^^มีสายธารน้ำเล็ก ๆ อยู่ด้านในด้วยค่ะ เป็นน้ำที่เกิดจากการไหลย้อยมาจากผนังถ้ำด้านบนมีป้ายเตือน ระวังลื่น .. มีเสียงกระซิบบอกว่า ดูไปดูมาเหมือนไม้กางเขนยังไงไม่รู้ เออ..เนอะ..นี่ถ้าไม่ได้เห็นภาพผ่านเลนส์กล้อง ฝีมือขั้นเทพจขบ.ก็คงไม่รู้ว่า ถ้ำหลวงแม่สาบ เป็นถ้ำที่สวยไม่น้อยหน้าใครเลยส่วนตัวแล้ว เป็นคนไม่ชอบเที่ยวถ้ำค่ะเป็นคนที่กลัวความมืด ยิ่งทั้งมืดทั้งเหม็นอับมาก ๆ ยิ่งไม่ชอบนึกกลัวไปล่วงหน้าว่า มันจะต้องมีสัตว์เลื้อยคลานน่ากลัวและอันตราย"ถ้ำ" เป็นทางเลือกค่อนข้างสุดท้าย ถ้าจะไปเที่ยวที่ไหนซักแห่งสังเกตุดี ๆ จะเห็น เจ้าถิ่น บินว่อนเลยค่ะสงสัยแสงแฟลชจะรบกวน นี่ถ้ามีแต่ไฟฉาย มองไม่ค่อยเห็นเค้าเวลาบิน ฉวัดเฉวียนเร็วมากค่ะที่นี่..ตามมาดู "ถ้ำชั้นที่สอง" กันค่ะมีรูปปั้น พระธุดงค์ อยู่ด้านหน้าด้วยช่วงนี้ ฤดูฝน ทำให้ทางเดินขึ้นค่อนข้างลื่น ต้องระวังนิดหนึ่งเสียดายที่มีเวลาค่อนข้างจำกัด ทำให้สองช่างภาพต้องหยุดการเก็บภาพมาให้ชมเพียงด้านหน้าของชั้นที่สองเท่านั้น มีปากทางเข้าถ้ำด้านข้างอีก 2 ที่ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ชมกันไว้วันหลังถ้ามีโอกาส จะเอาภาพมาให้ดูกันต่อเน้อแต่ภาพคงไม่สวยแบบนี้ เพราะฝีมือถ่ายภาพของ จขบ.ยังอยู่ในระดับอนุบาล ไม่พัฒนาไปไหน นานแระ แหะ แหะปากทางเข้าถ้ำทางทิศใต้ จะมีหินย้อยที่ส่องแสงระยิบระยับเหมือนเพชร สวยงามมากค่ะจากทริปสำรวจของสองพ่อลูก (ตอนท้ายบล็อก)เล่าให้ฟังว่า ก่อนหน้าที่จะอยู่ในความดูแลของ อุทยานแห่งชาติออบขานได้มีคนเข้ามาขโมย ตัดเอาไปขายบางส่วน และ มาดักจับค้างคาวไปกินฟังแบบนี้แล้ว สลดใจและเสียดายค่ะ เสียดาย..ที่ไม่มีคนเห็นคุณค่าของธรรมชาติสร้างสรรค์ให้มาแทนที่จะช่วยกันอนุรักษ์ กลับทำลายทริปเล็ก ๆ ชม ถ้ำหลวงแม่สาบ ในครั้งนี้โชคดีที่ ตากล้องฝีมือดี และ ฝีมือเก๋า มาด้วยเลยมีภาพสวย ๆ ที่ทำเอาตะลึงเมื่อเห็นภาพที่โหลดลงคอมเสร็จแล้วฉายไฟก็แล้ว เบิ่งตาเปล่าก็แล้ว แอบเอามือจับ ๆ หินดูก็แล้วไม่เคยคิดว่า ผนังภายในตัวถ้ำ เมื่อยามมองผ่านเลนส์จะสวยงดงาม อลังการธรรมชาติสร้างสรรค์ ได้ขนาดนี้ทำเอา ลูกหม้อไทลื้อแม่สาบ แอบปลื้มในของดีที่มีใกล้ ๆ หมู่บ้านไม่ได้คะ^^ขอบคุณ คุณเต้ย กับ พี่ตู่ มากมายตรงนี้อีกครั้งที่ทำให้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส ถ้ำหลวงแม่สาบ อีกหนึ่งมุมมองที่เปลี่ยนไปจากเดิมโดยสิ้นเชิงค่ะ..ส่งท้าย ด้วยภาพชุดนี้กันค่ะ...เป็นการผจญภัยในถ้ำ ครั้งแรกของน้องเต็นท์เนื่องจาก จขบ.ได้กลับไปเยี่ยมพ่อกับแม่และยายสองพ่อลูก เลยได้ควงแขนกันไปแอ่วถ้ำ ก่อนที่จะเป็นไกด์กิตติมศักดิ์อีกรอบ ..ภาพชุดหลังนี้ เหมือนมาสำรวจนำร่องก่อนค่ะพี่เจ้าหน้าอุทยานใจดี อาสานำชมถ้ำ ทะลุออกถึงด้านหลังน้องเต็นท์ ซึ่งมีใจรักผจญภัย ไม่เสียแรงที่ พ่อเต้ย ปลูกฝังตั้งแต่เด็ก ๆไม่โวยวาย ไม่ย่อท้อ เมื่อเจอกับความมืด และอากาศอับชื้นแต่พอเห็นทางออกด้านหลังแค่นั้นแหละพ่อเต้ยเล่าว่า เย้ลั่นถ้ำ ตะโกนว่า ...เจอทางออกแล้ววววววว....ใครได้สัญจรผ่านไป ผ่านมา ว่าง ๆ ลองแวะเข้าไปชม"ถ้ำหลวงแม่สาบ" กันนะคะ เข้าถึงได้ไม่ยาก ไม่ไกล สะดวก ปลอดภัยค่ะของดีของ อ.สะเมิง อีกหนึ่งแหล่งท่องเที่ยวที่คนสะเมิงเองไม่ควรจะมองข้ามและเชิญชวนนักท่องเที่ยวมาชมกัน ... เรามีดี ก็ต้องอวดกันมั้ง เนอะ "ถ้ำหลวงแม่สาบ" นาทีนี้ เป็นถ้ำที่คงความเป็นธรรมชาติไว้มากที่สุดเข้าไปชมแล้ว รับรองไม่ผิดหวังค่ะ จขบ.คอนเฟิร์ม อิอิ..
กาแฟสำหรับความสดชื่นแจ่มใสในวันทำงานจ้าภาพเยอะไปหน่อยมั๊ยคะคุณไผ่ ใส่เสียคุ้มเชียว 555
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [
ผมได้เดินอยู่สองถ้ำคือถ้ำเจียงดาวกับถ้ำเมืองออน
อันเนื่องมาจากมาดามบ่าซอบเข้าถ้ำครับ 555
น้องเต้นท์เป๋นเด็กสมาธิสั้นกาครับ
อันนี้ก่อยากหื้อปี้จินลองเช็คดูเน้อครับ
บางเตื้อครูอาจวินิจฉัยผิด
เหมือนลูกของพนักงานตี้ฮ้านผม
ครูบอกว่าเป๋นเด็กสมาธิสั้น
พอไปถึงหมอ
หมอว่าไปเรียกครูมาคุยเลย
วินิจฉัยจะอี้ได้จะใด
เด็กก่ปกติดี
เฮ้อ ----
บางทีเด็กปกติกลายเป๋นเด็กบ่าปกติ
ก่เพราะครูบ่ามีทักษะในการสอนเด็กน่ะครับ