Along Came Jaysephine
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2554
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
1 ตุลาคม 2554
 
All Blogs
 

คะนองปาก

สวัสดีค่ะคุณนาย
เมื่อเร็วๆนี้ลูกคุณนายอาละวาดอีกแล้ว
ก็ว่าฉีดยาแล้วนา ทำไมยังแฮ่ๆๆ กัดคนเค้าไปทั่ว

เรื่องของเรื่องมีอยูว่า
ชั้นไปเยี่ยม “A Little House In The City”
ก็นัดเจ้าหน้าที่ดีไซน์เฟอร์นิเจอร์ยี่ห้อในบ้านเรามาช่วยดู
เพราะครั้นจะแบกหามเองแล้วเอาช่างมาจากบ้านนอก
โดยออกแบบเอง เอาช่างมาเอง ซื้อของเอง คุมงานเอง
ตายค่ะ ตายอย่างเดียว เพราะทุกวันนี้ 24 ชม. ยังไม่ค่อยจะพอเล้ยย

แล้วเอาช่างเรามาทำเองไอ้ที่ว่าราคาถูกจะอาจจะกลายเป็นแพงไปซะชิบ
เลยตัดสินใจจ้างเค้าเอาเหมาสำเร็จ..สิ้นเรื่อง
อีกอย่างแก่มากแล้ว จะมาบ้าพลังเหมือนก่อนเห็นจะไม่ไหว

จำได้..บ้านหลังแรก..
ขับรถไปกลับ กทม.- บ้านนอก เป็นว่าเล่น
ไปดูมันโตทีละนิด
ไปติที่ตรงไหนไม่ถูกใจ (และไล่ช่างให้แก้..ฮ่าๆๆ)
ไปชื่นชมตรงไหนที่มันสวยและแล้วเสร็จ
ทุกโมเม้นต์..ชั้นนั่งดูบ้านหลังแรกกับคุณนายอย่างสุขใจ
คิดถึงคุณนาย T-T

มาบ้านน้อยหลังนี้..ชั้นก็เฝ้าดูอย่างใจจดใจจ่อเช่นกัน
ใครตามหาชั้นไม่เจอ..ไปที่นั่น..เจอชั้นได้ทุกเมื่อ
เพราะลูกคุณนายมันไปดูบ้านเกือบทุ๊กวัน
จนพี่ช่างเค้าคงรำคาญ
(มันจะมาทำไมวะทู๊กวัน)
5555

เอาเอา..เข้าเรื่องมาเล่าต่อ

วันนัดเจ้าหน้าที่บริษัทเข้ามาวัดพื้นที่..ชั้นก็รับหน้าที่ เพราะคุณท่านทำงาน
ไปถึงก่อนเวลาเกือบ ชม. เลยหาอะไรกินก่อนเข้าไปบ้าน
กินเสร็จละ รอเก็บตังค์เบอร์เจ้าหน้าที่โชว์หรา คงโทรมาถามทาง
แต่ป่าว!! “พี่อยู่ไหนแล้วครับ ผมหลงทางนะพี่ พี่บอกไม่ละเอียดเลย แผนที่ก็ไม่ชัด”
ชั้นมองดูนาฬิกา..อีกตั้ง 20 นาที จะถึงเวลานัด
“ตกลงหาเจอมั๊ยคะ..แล้วชั้นก็ทวนที่อยู่และวิธีที่จะเดินทางอีกครั้ง”
เจ้าหน้าที่ไม่ฟัง แต่บ่นมาตามสาย “ก็ผมหลงไปเลียบทางด่วน..พี่บอกยังไงหน่ะ”
“โอเคค่ะ ตอนนี้คุณอยู่ไหนแล้วคะ เดี๋ยวจะบอกทางให้คุณอีกครั้ง”
“ผมอยู่ที่โครงการแล้วพี่..แล้วพี่อยู่ไหนเนี่ย”
อ้าว แล้วจะบ่นเรื่องทางทำไมเนี่ย ก็หาเจอแล้ว

ชั้นเหลือบดูนาฬิกา..ยังเหลืออีก 15 นาที
ที่สำคัญชั้นนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเยื้องๆโครงการ
“เดี๋ยวเข้าไปค่ะ..งั้นแค่นี้นะคะ”
ชั้นใส่หูฟังเลยไม่ได้กดปิด เพราะเจ้าหน้าที่บริษัทเค้าเป็นคนโทรเข้ามา
รับเงินทอนค่าอาหาร ก็ได้ยินเลียงลอดมาจากโทรศัพท์
“อีเจ๊เค้ากำลังเข้ามา..ให้รออยู่ได้ เฮ้อ”
เป็นเสียงของเจ้าหน้าที่คนเมื่อครู่
คงลืมกดปิดหรือปิดหรืออะไรไม่รู้
แต่ชั้นบังเอิญได้ฟังบทสนทนาของเค้ากับเพื่อนร่วมงาน
(แสดงว่ามาสองคน)

ตะแรก..ปรี๊ดดด เกือบขึ้นเหมือนกัน..(อีเจ๊) แต่เอาเหอะ เรื่องแค่นี้
อีกอย่างเจ้าหน้าที่เค้าอุตส่าห์มาก่อนเวลาเป็นเรื่องที่ดี
เลยไม่ใส่ใจ ขับรถเข้าโครงการ
ไปถึงเห็นสองคนยืนรอ..และตรงเข้ามาสวัสดี
ก็พาไปบ้านน้อยของชั้นทันที
ชั้นอธิบายว่าส่วนไหนบ้างที่อยากใช้บริการ
แล้วเจ้าหน้าที่ก็เริ่มลงมือวัด

ซักพักเจ้าหน้าที่คนนึงก็เริ่มชวนชั้นคุย
“พี่ที่ไปเลือกเฟอร์นิเจอร์กับแฟนวันก่อนใช่มั๊ยครับ”
“ใช่ค่ะ”
งงเล็กน้อยเพราะวันที่ชั้นไปเลือกและติดต่อ เจ้าหน้าที่คนนี้ไม่ได้อยู่ด้วยนี่นา
เจ้าหน้าที่คงเห็นหน้าชั้น งง งง เพราะครั้งนี้เราเจอกันครั้งแรก
“อ๋อ..เพื่อนๆที่บูธเล่าให้ฟังหน่ะครับ”
ชั้นคิดในใจ อ๋อ ฝ่ายขายคงอธิบายถึงลูกค้าให้ฝ่ายออกแบบฟัง

“ พี่โชคดีนะ มีฝรั่งซื้อบ้านให้ด้วย..สบายจังนะ..พวกหาแฟนฝรั่งเนี่ย” เจ้าหน้าที่พูดไปยิ้มไป
ชั้นไม่ได้ตาฝาด แต่คุณเค้ายิ้มเยาะที่มุมปาก
ห๊า!! ฝรั่งซื้อบ้านให้???? แล้วคุณเค้ารู้ได้ไงคุณท่านของชั้นเป็น ฝา-หรั่ง
แต่รู้ได้ไงนั่นมันก็ไม่สำคัญเท่ากับว่า
การที่พูดกับลูกค้าแบบนี้มันสมควรแล้วหรือ??? “สบายจังนะ พวกหาแฟนฝรั่งเนี่ย”

“เอ่อ คุณ(...)คะ เก็บของเถอะค่ะ”
เจ้าหน้าที่ยังคงหัวเราะ “เก็บทำไมพี่..ยังไม่เสร็จเลย”
“เก็บเลยค่ะ..แล้วออกไปเถอะค่ะ..ไม่ต้องวัดแล้วนะคะ..ชั้นไม่เอาแล้วค่ะ”
“อ้าว...ทำไมหล่ะพี่” พูดเสียงแบบรำคาญชั้นนิดนิด
ยัง..คุณเค้ายังไม่รู้ว่าเงาหัวจะขาดถ้าไม่รีบออกไปจากบ้านชั้นเดี๋ยวนี้
“พี่..ไม่เอาก็ไม่เป็นไร” น้ำเสียงกวนๆเล็กน้อย
“งั้นพี่ช่วยเซ็นต์เอกสารว่าพวกผมออกมาไซต์หน่อยนะ”
โหหหห ยังกล้าถามให้ชั้นเซ็นต์ให้
“ไม่เซ็นต์หรอกค่ะ..คุณกลับไปบริษัท..ไปทำงานต่อเถอะค่ะ”

พูดแล้วชั้นก็เดินชึ้นชั้นสอง..ไปพูดคุยกับช่างที่มาวัดผ้าม่าน(อีกบริษัทนึง)
อย่างไม่สนใจว่าคุณเจ้าหน้าที่สองคนจะทำหน้ายังไง จะยืนอยู่ต่อ หรือกลับไปแล้ว
ผ่านไป20นาที เจ้าหน้าที่สองคนโทรกลับมาหาชั้นว่ายังคงนั่งรอที่ Sale Office ของโครงการ
ชั้นเลยบอกว่ากลับไปเถอะ อย่ารอเลย ชั้นคงไม่เซ็นต์อะไรให้คุณหรอก

สรุป..ผ่านไปสองชั่วโมง..
สำนักงานใหญ่โทรเข้ามาขอโทษแทนเจ้าหน้าที่..ที่พูดจาดูถูกชั้น
ชั้นเลยบอกไปว่า “เจ้าหน้าที่ของคุณไม่ได้ดูถูกชั้นหรอกค่ะ เพราะไม่มีใครดูถูกชั้นได้”
“แต่ชั้นว่า..เจ้าหน้าที่คนนี้คะนองปากไปนี๊ดนึง..แค่นี้นะคะ..ขอบคุณมากค่ะ”

นี่คือบทเรียนที่ชั้นอยากจะสั่งสอนคนที่ทำงาน(แล้วต้องดิวกับชั้น)
ว่าอย่าคะนองปากที่จะพูดกับลูกค้า(ขี้โมโหอย่างชั้น)แบบนี้
ไม่ว่าคุณจะดูถูกชั้น...หรือไม่ชอบชั้นแค่ไหน
แต่คุณเป็นผู้ให้บริการ..ชั้นเป็นลูกค้าที่ซื้อบริการจากคุณ..
ชั้นเองให้เกียรติคุณตลอดเวลาที่ประสานงานกัน
ดังนั้น..ขอความกรุณาให้คุณ..อดทนนิดนึง
ค่อยไปเม้าท์ชั้นลับหลังที่บูธก็ได้
แต่อย่าพูดให้ระคายหูต่อหน้าชั้น
เพราะชั้นเอง...ก็จะไม่ไว้หน้าคนคะนองปากอย่างคุณ..เช่นกัน



ห้องทำงานแบบจิ๋วหลิวของช้าน




 

Create Date : 01 ตุลาคม 2554
15 comments
Last Update : 1 ตุลาคม 2554 9:45:40 น.
Counter : 1220 Pageviews.

 

เรื่องที่เล่ามาดีนะครับ อย่างน้อยให้ผู้ขายเอาใจใส่ผู้ที่จะซื้อบ้าง
สนใจเรื่องดวงชะตาอ่านเพิ่มเติมได้ที่นี้

 

โดย: จิรัฏฐ์ (ไกรศรี ) 1 ตุลาคม 2554 8:44:19 น.  

 

สวัสดีค่ะ
มีความสุขมากมากในทุกๆวันเช่นกันนะคะ

 

โดย: Nissan_n 1 ตุลาคม 2554 11:36:19 น.  

 

น่าโมโหจริงๆนั่นแหละค่ะ คนเรา แบบนี้เค้าเรียก ปลาหมอตายเพราะปาก งานบริการนี่คำพูดสำคัญนะค่ะ
จาชอบดูมวยเพราะบัวขาวนี่แหละค่ะพี่เจ เขามุ่งมั่นและเท่ห์ดี
น่าไปดูนักมวย เอ้ย ดูมวยที่ค่ายที่บ้านพี่เจเหมือนกันนะค่ะ
เรื่องสูตรหมักหมู พี่เจลองนำไปใช้ได้นะค่ะ เพื่อนบอกว่า ให้ลองใช้มะระกอดิบดูบ้างก็ได้นะ จาก็ว่าถ้าทำราดหน้า จะลองดูอีกสูตรค่ะ การหมักหมูแบบใช้สัปปะรดนี่เหมาะกับการใช้กับราดหน้านะค่ะ แต่ถ้าเป็นหมูกระทะ ไม่ได้เลยค่ะ เพราะจะยุ่ยเร็วมากๆ เสียรสชาด
พี่เจอยู่เมืองไทยอีกนานรึเปล่าค่ะ ถ้านาน กลางเดือนหน้าไปงานสัปดาห์หนังสือกันป่ะค่ะ

 

โดย: javee 1 ตุลาคม 2554 14:27:59 น.  

 

กลางเดือนนี้สิ ถึงจะถูก

 

โดย: javee 1 ตุลาคม 2554 14:28:31 น.  

 

ทำไมไม่ด่ามันต่อหน้าด้วยป้า อ่านแล้วมีเคือง เป็นหนู มีเฮเลยแหละนั่น

 

โดย: Nui IP: 223.27.194.194 1 ตุลาคม 2554 19:07:05 น.  

 

อ่านแล้วส่ายหัวเอือมระอากับ จนท. ที่ปากพล่อย คุณเจจัดการกับคนปากพล่อยได้อย่างสวยงามมากค่ะ เพราะคาดว่า จนท. สองคนนั่นโดนหัวหน้าด่ากระเจิงไปแล้ว สะใจยิ่งกว่าด่าเองเสียอีก

ปล. ไม่ต้องสมัครนางแบบก็รับค่ะ เพราะนางแบบหุ่นดีอย่างคุณเจเนี่ยแถวนี้หายากมากๆ เพราะที่เห็นๆ ก็จะแบบ อก-เอว-สะโพก เท่ากันหมด (ใครหว่า?)

 

โดย: Smilla 1 ตุลาคม 2554 22:40:54 น.  

 

โอ้ยย อ่านแล้ว เกลียดนักคนประเภท พูดจาแบบนี้ ฮึ่มๆ
สะใจที่เจ๊จัดการได้เลิศดีคะ

 

โดย: Sassy Imp 2 ตุลาคม 2554 11:41:02 น.  

 

ป้าเจ๋งเด็ด

 

โดย: เด็กเตารีด IP: 223.27.194.194 3 ตุลาคม 2554 9:49:20 น.  

 

แบบนี้สิดีเลยพี่ จะได้รู้ตัวว่าพูดไม่ดีกับลูกค้าแล้วต้องเจอกับอะไร

 

โดย: Sup IP: 223.27.194.194 3 ตุลาคม 2554 10:27:10 น.  

 

อ่านแล้วปรี๊ดแทนเลยค่ะพี่เจ.. ฮึ่มๆ

 

โดย: PoY IP: 223.207.39.120 3 ตุลาคม 2554 11:31:42 น.  

 

โห จัดหนักเลยพี่เจ คนแบบนี้ นิสัยเสีย

 

โดย: Ton IP: 223.27.194.194 3 ตุลาคม 2554 11:42:16 น.  

 

โหห อ่านแล้วรุสึกเดือด จัดไปแหละดีแล้ว

 

โดย: Faii IP: 203.144.220.246 5 ตุลาคม 2554 8:45:39 น.  

 

สุดยอดไปเล๊ย พี่สาวเรา เจ๋งมากม๊ากๆๆค่ะ

 

โดย: น้องสาว ระยอง IP: 180.183.187.151 6 ตุลาคม 2554 15:22:44 น.  

 

แล้วช่างผ้าม่านอีกบริษัทนึง บริการพอใช้ได้มั๊ยคะ (เฮ้อ จะรอดมั๊ยเนี่ย 555++

 

โดย: แจ๋วแหวว IP: 110.168.62.14 18 ตุลาคม 2554 20:39:35 น.  

 

คนพวกนี้มันคงแกล้งทำเป็นคนเสียมารยาทนะพี่เจ ห่าจิกจริง ๆ สมควรละที่มันเจอพี่เจ

 

โดย: พล (aoigata ) 17 ตุลาคม 2555 21:16:34 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


jaysephine
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




Happy Always
Friends' blogs
[Add jaysephine's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.