Along Came Jaysephine
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
24 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 

ขอบคุณเจ้านายที่เข้าใจชั้น ^-^

สวัสดีค่ะคุณนาย
ช่วงนี้อากาศเย็นมากถึงมากที่สุดสำหรับชั้น เลยถือโอกาสงุบงิบไม่อาบน้ำตอนเช้าซะเลย เหอเหอเหอ

คุณนายจ๊ะเจ้าของบริษัทเข้ามาคุยด้วยถึงความเป็นไปและอนาคตของการทำงาน ชั้นเองมีแพลนและมีลิสต์ของตัวเองอยู่ในใจแล้วว่าชั้นจะเดินต่ออย่างไร ทำอะไร ที่ไหน ก็คุยกันได้ด้วยดี..ด้วยดีของชั้นนะ..ส่วนเจ้านายจะว่าไม่ด้วยดีก็ช่าง อิอิ

เจ้านายเป็นนักธุรกิจอะไรก็ตามต้องนำมาซึ่งคำว่าธุรกิจและผลประโยชน์ในเบื้องต้น อันนี้ชั้นเข้าใจเจ้านายล้านเปอร์เซ็นต์ไม่ต้องพยายามอธิบายชั้นให้เหนื่อยเลย ก็เจ้านายทำธุรกิจนี่นะ..ไม่ได้ตั้งกองทุนหรือมูลนิธิจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องผลกำไร ชั้นเข้าใจเจ้านายจริงๆ

แต่ในบทสนทนาวันนั้นมีการออฟเฟอร์โน่นนั่นนี่กันแบบสุดสุดเพื่อให้ชั้นเปลี่ยนใจ ถ้าเมื่อก่อนตอนเป็นสาวรุ่นชั้นคงโดดคว้าหมับไม่ต้องรอให้เจ้านายถามเป็นคำรบที่สี่ห้าและหก(เล่นตัวจังวุ้ยลูกคุณนาย) แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับชั้นคือความสงบสุขในชีวิต...ไม่ใช่ค่าตอบแทน

ดังนั้นสิ่งที่เจ้านายออฟเฟอร์มาเป็นอันตกไป ชั้นแถมท้ายบอกเจ้านายไปว่า สิ่งที่เจ้านายร้องขอมาไม่ต้องกังวลนะชั้นจะทำให้เปล่าๆโดยไม่ต้องออฟเฟอร์อะไรชั้นเลย แต่...ชั้นขอเลือกวิธีและวิถีของชั้นเอง เพราะชั้นเคารพเจ้านายและชั้นรักที่จะทำงาน ไม่ได้รักที่ค่าตอบแทน

เจ้านายจ๊ะชั้นอายุปูนนี้แล้วขอเลือกที่จะใช้ชีวิตทุกย่างก้าวด้วยตัวเอง ไม่ใช่ให้คนอื่นมาเลือกให้ชั้นนะเจ้านาย


สิ่งที่เจ้านายเสนอมาคนอื่นอาจจะบอกว่า”โอ้วว๊าว”และตามมาด้วย ”นี่หล่อนโง่หรือบ้า..ทำไมไม่เอา” แต่ชั้นเล็งเห็นแล้วว่าเรื่องมันไม่ได้แฮปปี้เอ็นดิ้งแค่ได้ค่าตอบแทนที่มากมาย

แต่ถ้าชั้นรับปากรับและรับค่าตอบแทนมาแล้วสิ่งต่อไปคือความรับผิดชอบที่ชั้นยังต้องแบกมันต่อไป เพราะถ้าจะให้ชั้นรับค่าตอบแทนสูงแต่ไม่รับผิดชอบไม่ดูดำดูดีงานรวมทั้งบริวารและไม่ทำห่านอะไรเลย...นั่นไม่ใช่ชั้นแน่นอน...ชั้นรู้จักตัวเองดี

นั่งมองตัวเองย้อนกลับไปในอดีต นี่ชั้นปล่อยให้งานและความรับผิดชอบเกินเหตุเข้ามาชี้นำทิศทางของชีวิตชั้นมาโดยตลอด จนลืมความสุขที่แท้จริง มัวแต่เป็นวีรสตรีนอกบ้านให้ผู้คนที่เค้ามาไหว้วานพากันปรบมือให้ แต่กลับถึงบ้านหมดแรงเพราะเหนื่อยจากการต่อสู้แทนคนอื่น จนลืมกินข้าว..ลืมกินน้ำ..ลืมทำในสิ่งที่อยากทำสำหรับตัวเอง..เรียกได้ว่าจำได้หมดใครขาดเหลืออะไร..ใครต้องการความช่วยเหลืออะไร..ใครร้องขออะไร..ถ้าทำได้ชั้นทำให้หมด

แต่น่าขันตรงที่ชั้นจำไม่ได้อยู่อย่างเดียว คือจำไม่ได้ว่า..แล้วตัวชั้นเองหล่ะต้องการอะไร..และที่ผ่านมาเคยมีใครต่อสู้เพื่อชั้นหรือเปล่า ก็นั่นแหล่ะนะกว่าจะคิดได้ก็มาสี่สิบต้นๆละ

เล่าให้พี่ที่รู้จักฟังเค้าพูดมาอยู่ประโยคหนึ่งว่า“เป็นพี่พี่ก็ไม่ปล่อยคุณเจไปเพราะคุณเจเป็นคนขยันและซื่อสัตย์” ได้ฟังแล้วก็ดีใจนะ..ดีใจที่ตัวเองเป็นคนดีจนคนบางคนเค้าพอจะมองเห็น

ชั้นจำได้ดีประโยคสุดท้ายที่คุณนายคุยกับชั้นเรื่องที่ทำงานคือ..ชั้นไปประชุมที่ฝรั่งเศสก่อนคุณนายจะจากชั้นไปเพียงสองวัน..ชั้นโทรไปรายงานตัวกับคุณนายว่าชั้นถึงที่หมายโดยปลอดภัยแล้วและโรงแรมสะอาดมากมาก...คุณนายถามชั้นว่า“โรงแรมแพงมากมั๊ยลูก..ถ้าแพงมากหาที่มันถูกๆลงมาหน่อยพักก็ได้นะเกรงใจบริษัทเค้าอย่าใช้เงินบริษัทฟุ่มเฟือยนะลูก” นี่แหล่ะคือความคิดและคำพูดของคนอย่างคุณนาย

ชั้นเลยเติบโตมาแบบไม่เคยเอาเปรียบใครไม่คดโกงใครและมีน้ำใจกับคนรอบข้างเสมอ ทั้งหมดทั้งสิ้นทั้งปวงต้องยกความดีให้คุณนายกับพ่อที่ฟูมฟักชั้นและน้องๆมาแบบนี้จริงๆ

คุณนายจ๊ะ..แต่วันนี้ชั้นได้เลือกแล้วนะ..ว่าขอทำอะไรก็ได้ที่ชั้นรักมีความสุขและสบายใจ แม้ค่าตอบแทนมันจะเทียบกันไม่ได้เลยซักเศษเสี้ยว แต่ตอนนี้ชั้นรู้แล้วว่าชีวิตชั้นอยู่เพื่ออะไร


คำสอนของคุณนายกับพ่อ

เพื่อนทั่วไปมักอยากจะให้ชั้นไปยืนอยู่ข้างเค้า

แต่เพื่อนแท้เค้ามักจะยืนอยู่เคียงข้างชั้นเสมอ




 

Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2554
10 comments
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2554 4:32:29 น.
Counter : 1131 Pageviews.

 

พี่เจค่ะ
อัมอ่านตอนนี้แล้ว ยิ่งทำให้หลงรักพี่เจเข้าไปอีก พี่เจคือไอดอลของอัมเลย อัมขอเป็นได้แค่สักเสี้ยวของพี่เจค่ะ

 

โดย: แม่ไอ้จอม IP: 64.30.127.196 24 กุมภาพันธ์ 2554 7:32:03 น.  

 

พี่เจเป็นคนดีจังเลยนะคะ...แถมเป็นผู้หญิงเก่งอีกด้วย

 

โดย: ออน (ชีวิตยิ่งกว่าละคร ) 24 กุมภาพันธ์ 2554 8:54:23 น.  

 

อ่านจบ ลุกขึ้นยืนตบมือให้
(แปะๆๆๆๆๆ)

 

โดย: PoY IP: 61.47.105.65 24 กุมภาพันธ์ 2554 8:58:46 น.  

 

นั่นแน่ โกงอายุ

ยังไม่ 40 ซะหน่อย

 

โดย: เด็กเตารีด IP: 61.47.105.65 24 กุมภาพันธ์ 2554 9:36:45 น.  

 

พี่เจสุดยอดไปเลยครับ หวังว่าใครสักคนแถวๆนี้จะคิดได้ซักนิดเหมือนที่พี่เจคิด พวกเราจะ happy 5555

 

โดย: Ton IP: 61.47.105.65 24 กุมภาพันธ์ 2554 9:48:28 น.  

 

ที่นี่......ต่างกับที่นั่นจัง T_T

 

โดย: เฟอดินาน IP: 61.47.105.65 24 กุมภาพันธ์ 2554 9:58:09 น.  

 

สุดยอดมากอ่ะครับ ตบมือด้วยคน

 

โดย: แมนคร้าบบ IP: 61.47.105.65 24 กุมภาพันธ์ 2554 10:08:59 น.  

 

อ่านแล้วรู้สึกดี ที่พี่เจเริ่มทำความต้องการของตัวเอง และเลือกความสุขของตัวเองมากกว่าเงิน

ทำเพื่อคนอื่นมาเยอะแล้ว ได้เวลาของตัวเองสักทีเนอะป้าเนอะ :)

 

โดย: Nui IP: 61.47.105.65 24 กุมภาพันธ์ 2554 10:56:00 น.  

 

อ่านแล้วเข้าใจพี่เจค่ะ ว่าคิดและรู้สึกยังไง และความรู้สึกของคนรอบข้างที่เข้าใจและเห็นคุณค่าในตัวเรานี่มันเป็นอะไรที่ดีสุดๆไปเลยค่ะ ทำให้เรามีกำลังใจที่จะทำอย่างนั้นต่อไป
จาเองก็เคยนึกเปรียบเทียบว่า ทำไมเราไม่เลือกทำงานที่โน้นนะ ทั้งที่เงินเดือนก็เยอะ อีกใจก็คิดว่าเยอะแล้วไง ตะเกียกตะกายไปอยู่ตรงนั้นแล้วมันไม่สุข อยู่ตรงที่ที่ไม่สุข จะทนอยู่ได้นานแค่ไหน ชีวิตคนมันสั้นจะตายไป อยู่อย่างทนอยู่มันทำให้ทุกข์ ไม่เอาดีกว่า เราอยู่อย่างพอเพียงแต่มีความสุข ก็ทำให้คนรอบๆเราพลอยสบายใจและสุขไปกะเราด้วยดีกว่า
ปล.ไม่ได้เจอพี่เจซะนานเลยพี่เจสบายดีนะค่ะ

 

โดย: javee 24 กุมภาพันธ์ 2554 21:54:15 น.  

 

อ่านแล้ว สุดยอดไปเลยพี่
ทำไปเลยครับ อย่างที่เราอยากทำ แล้วมีความสุข.

ผมก็หวังว่าอยากให้คนแถวนี้คิดแบบเดียวกับพี่ ซักเพียงเศษเสี้ยวก็คงจะดีครับ

 

โดย: Sup IP: 61.47.105.65 25 กุมภาพันธ์ 2554 14:13:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


jaysephine
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




Happy Always
Friends' blogs
[Add jaysephine's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.