Cash Away (ตะพาบๆ กม.122 ทางแยก)
จงทำตัวให้เหมือนกับ นาฬิกา...เดินไปข้างหน้า และอยู่กับเวลา ปัจจุบัน
ระยะนี้... อากาศกรุงเทพฯ เย็นกำลังดี ปกติเวลาต้องเจอลมเย็นๆ แบบนี้ คนที่ต้องทำอะไรคนเดียวแบบหนอน มักจะเกิดอาการเหงา..
แต่ก็น่าแปลกที่ตั้งแต่ต้นปีมานี้.. ความเหงาไม่ค่อยเข้ามากล้ำกลาย ใช่ว่ามีเพื่อนใหม่ให้คุยหรืออะไร ชีวิตยังเหมือนเดิม เพียงแต่รู้สึกได้นิดหนึ่งว่า ตัวเองมีความพยายายามที่จะใช้ชีวิตแบบมีสติมากขึ้น ล่าสุดกำลังพยายามหย่า กับ Facebook อยู่.. ต้องร้องเพลง...
"ห่างกันสักพัก.. ห่างกันสักพัก.. มันคงจะดีซะกว่า..."
จริงๆ นะ บางที.. คนเราก็สนใจใคร่รู้เรื่องของคนอื่นมากไป ในขณะที่เรื่องของตัวเองยังจัดการหรือแก้ไขปัญหาได้ไม่ดีพอเลย มัวแต่เอาเวลาไปยุ่งอยู่แต่กับเรื่องชาวบ้าน ไร้สาระเนอะ.. (ด่าตัวเอง 55+) ก็นะ.. มันเหมือนกับเสพติดอ่ะ ว่างเป็นไม่ได้ หยิบไอแพดมาเข้า FB อีกแระ อ่านจัง..... เรื่องชาวบ้านนี่ กินเผือกทั้งวันซำบายจายยยย หรือต้องไปเลิกถ้ำกระบอกล๊ะ... ไม่ไหวๆ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
งานตะพาบรอบนี้ไม่มีภาพอดีตมานำเสนอ.. มีแต่เรื่องราววันวาน(เหมือนเดิม) มาเล่าสู่กันฟัง..
ในชีวิตของแต่ละคน... ย่อมต้องเคยเกิดปัญหา เพราะบนเส้นทางของชีวิตนั้น มันคงไม่สวยงามไปได้ตลอดรอดฝั่ง ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้เราได้เรียนรู้.. จึงมีปัญหามากมายเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก
ที่สุดของปัญหา ที่สุดของความเจ็บปวด ที่สุดของประสบการณ์อันเลวร้าย ทั้งหมดทั้งมวลนั้น... เชื่อว่า...เมื่อมันเกิดขึ้นจนถึงที่สุด(ของที่สุด)ของมันแล้ว.. สิ่งที่เหลือไว้ นั่นก็คือ.. การพยายามมีชีวิตอยู่
จิตใจของมนุษย์นั้นน่าอัศจรรย์นัก.. เมื่อถึงจุดหนึ่งที่ร่างกายรองรับความเจ็บปวดไม่ไหวแล้ว มันจะหาวิธีจัดการตัวของมันเอง.. บางคนระลึกได้ถึงปัญหาและแก้ไขมัน ก็เป็นความโชคดีไป.. หากในบางคน ทนรับกับความเจ็บปวดใจไม่ไหว กลไลของร่างกายมันปิดสวิต ก็จะกลายเป็นคนบ้า.. เพื่อที่จะไม่ต้องนึกถึงเรื่องนั้นๆ ที่ทำให้เจ็บปวด
ครั้งหนึ่่ง.. หนอนเคยเป็นแบบนั้น...เคยใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่ยอมทำอะไร นั่งมึน ฟังเพลงเศร้า ทำตัวไร้ค่า.. ปล่อยให้เวลาผ่านไป.. รอให้เวลาเป็นผู้รักษาทุกอย่าง
ในช่วงเวลาของการเยียวยานั้น.. เพื่อนหนอนได้ลากไปดูภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง.. ภาพยนตร์เรื่องนี้มีชื่อว่า..
' Cash Away '
และมันก็คือ จุดเปลี่ยน!!!
ไม่น่าเชื่อว่า.. แค่หนังเรื่องเดียว หนังที่แทบจะเรียกว่ามีบทพูดน้อยถึงน้อยยยยยยยยย ที่สุด แต่เมื่อดูจบ กลับทำให้เราย่อยสลายปัญหาที่เกิดขึ้น จนมันตกตะกอนและฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้..
Cash Away หรือคนหลุดโลก
เป็นเรื่องราวชีวิตของ ชัค โนแลนด์ วิศวกรระบบของ FedEx ชีวิตของผู้ชายคนนี้ เร่งรีบ ทุกอย่างถูกกำหนดโดยนาฬิกา ทุกวินาทีของเขา อุทิศให้กับงานที่มีประสิทธิภาพ และความสำเร็จเท่านั้น เวลาเกือบทั้งหมดของชัค มันจึงถูกมอบให้กับงาน และ งาน และงาน จนทำให้เขาห่างเหินจากภรรยาที่อยู่ที่บ้านเข้าไปทุกทีๆ
วันหนีง.. ในระหว่างที่ชัคเดินทางไปส่งของ เครื่องบินโดยสารที่เขานั่งได้เกิดเหตุขัดข้องบางอย่างขึ้น ทำให้เครื่องตกลงในทะเล...
ชัค รอดชีวิต เขาลอยไปติดอยู่ในเกาะที่ห่างไกล.. ที่นั่นไม่มีผู้คน ไม่มีใครเลย.. การใช้ชีวิตอยู่ลำพัง อย่างโดดเดียวบนเกาะไม่ใช่เรื่องง่าย..
ต้องเรียนรู้วิธีหาอาหารเพื่อยังชีพ
ต้องจุดไฟโดยไม่มีไม้ขีด... ชัคต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้มีชีวิตรอด..
แม้ว่าวันเวลายังเดินต่อไปไม่หยุดนิ่ง.. แต่ชีวิตของชัคบนเกาะแห่งนั้น... ราบเรียบยิ่งนัก ไม่ต้องรีบตื่นนอน ไม่ต้องทำงาน
ชีวิตของชัค.. ไม่ถูกกำหนดด้วยเวลาอีกแล้ว!!!
ความเหงาทำให้ชัค ต้องคุยกับลูกวอลเล่ย์บอล 1 ลูก ที่เขาสถาปณาขึ้นให้เป็นเพื่อนคุยยามเหงา.. เขาตั้งชื่อมันว่า.. 'วิลสัน'

'วิลสัน' คือ สิ่งเดียวที่ทำให้เขารู้สึกอุ่นใจ... มันคือเพื่อน ชัคคิด
จากวัน....... เป็นเดือน จากเดือน..... เป็นปี เข้าสู่ปีที่ 4 แล้ว ที่ชัคต้องอยู่อย่างเดียวดายบนเกาะแห่งนี้..
ในที่สุด ชัคก็กลายเป็นคนเกาะอย่างสมบูรณ์.. ในแต่ละวันของชัคมีให้ทำอยู่อย่างเดียวคือ หาวิธีที่จะออกจากเกาะร้างแห่งนี้ให้ได้ เขาพยายามทุกวิถีทาง เขาต้องเผชิญกับความกดดันทางอารมณ์ ต้องต่อสู้กับความเปล่าเปลี่ยว สิ้นหวัง..
เขาคิดถึงภรรยาของเขา และเฝ้าแต่โทษตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ถึงการที่เขาเอาเวลาทั้งหมดของตนเอง ไปโยนทิ้งให้กับงานอย่างเดียว โดยไม่สนใจครอบครัว ชัคผิดหวังจากพยายามหาวิธีออกจากเกาะเป็นรอบที่ล้าน เขาหดหู่และสิ้นหวัง จนถึงขั้นพยายามฆ่าตัวตาย แต่พยายามตายยังไงก็มีเหตุให้ไม่สำเร็จทุกที ชัคทรมาน อยู่ก็ไม่ได้ ตายก็ไม่ได้.. เขาใช้ชีวิตหายใจทิ้งเพื่อรอความตายไปวันๆ
ในห้วงเวลาของความท้อแท้อย่างถึงที่สุดนั้น.. เขาก็ได้ค้นพบความหมายที่แท้จริงของชีวิต
มีเส้นทางสองเส้นให้เขาเลือก... นั่น คือ
เลือก... ตายอยู่บนเกาะอย่างสิ้นหวัง หรือ เลือกที่จะสู้ มีชีวิตอยู่ต่อไป หาวิธีออกจากเกาะให้ได้ เพื่อจะได้กลับไป แก้ไขในสิ่งที่ผิดอีกครั้งหนึ่ง!!!
ชัคได้เลือก.. เขารวบรวมแรงใจเฮือกสุดท้าย ต่อแพขึ้นอีกครั้งจนสำเร็จ แพของเขาล่องลอยออกไปกลางมหาสมุทร
วันแล้ววันเล่าที่ชัคต้องนอนแห้งเหี่ยว เจอทั้งพายุ เจอทั้งแดดเผา เหมือนทุกวินาทีตรงหน้านี้มันยาวนานไม่มีสิ้นสุด ชัครู้สึกได้ว่า.. ความตายมันอยู่ใกล้ๆ แค่เอื้อมนี้เอง..
สุดท้าย... โชคก็เป็นของชัค มีเรือสมุทรลำใหญ่ผ่านมา..
เขารอดชีวิต !!!!
และได้ขึ้นมาเหยียบแผ่นดินอีกครั้งหนึ่ง..
ตลอดสี่ปีที่ผ่านมา.. ความเพียรพยายามที่จะกลับมาหาภรรยา เพื่อแก้ไขในสิ่งที่พลาดไป ได้สมหวังแล้ว..
แต่ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นตรงหน้า กลับกลายเป็นว่า.. ภรรยาของเขาได้แต่งงานใหม่ มีครอบครัวใหม่ และมีลูกแล้ว 2 คน เพราะคิดว่าเขาตายไปแล้ว..
ชัค สิ้นหวังอีกครั้งหนึ่งแล้ว...
จุดเปลี่ยนอยู่ตรงนี้..
ในตอนที่เขาติดเกาะ มีพัสดุมากมายลอยมาเกยตื่น บางชิ้นสภาพยังดี นำมาใช้งานได้ บางชิ้นก็พังเสียหายไม่มีประโยชน์ จากพัสดุทั้งหมดนั้น มีชิ้นหนึ่งที่แตกต่าง... มันดูดีและสมบูรณ์อย่างมาก ราวกับว่ามันพยายามอย่างที่สุดที่จะมีชีวิตรอดเช่นเดียวกับเขา..
ชัคตั้งใจว่า.. ถ้าเขารอดชีวิต จะเอาพัสดุชิ้นนี้ ไปส่งให้ถึงมือเจ้าของให้จงได้
ความมุ่งหวังของเขาสำเร็จไปด้วยดี เขาได้เจอผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เหมือนจะเป็นเจ้าของพัสดุที่ว่านี้.. และหลังจากที่คุยกับเธอ ชัคก็รู้สึกแปลกๆ ขึ้นในใจ.. คลับคล้ายกับว่าหลังจากนี้.. จะต้องมีอะไรดีๆ เกิดขึ้น..แต่ถึงอย่างนั้น ชัคก็ยังโศกเศร้า ความผิดหวัง... มันยังฉุดรั้งเขาไว้.. เขายังรักภรรยา และเหมือนจะยังทำใจลืมเธอไม่ได้!!!
พอได้ยินหัวข้อ งานตะพาบ กม. นี้ ว่าต้องมาเขียนเกี่ยวกับ ทางแยก ภาพแรกที่ผุดเข้ามาในหัวก็คือภาพนี้เลย.. มันคือทางแยกที่ชัคเจอ ระหว่างที่กำลังพยายามขับรถไปตามเส้นทางเพื่อส่งพัสดุ ที่หอบหิ้วติดตัวออกมาจากเกาะ...
ทางแยกนี้.. ไม่มีป้ายบอกทางอะไรทั้งสิ้น ชัค เดินไปยืนอยู่กลางทางแยกนั้น และต้องตัดสินใจ..
เขามองไปยังเส้นทางที่จากมา.. และมองไปยังเส้นทางข้างหน้าที่ยังไม่เคยผ่านไป.. สุดท้ายเขาก็ได้เลือกอีกครั้งหนึ่ง!!!
จบ 555+
อยากบอกว่า... ฉากนี้เองแหละ... ที่ทำให้หนอนคิดได้ มันเหมือนมีเสียง ติ๊ดๆๆๆ เหมือนเป็นสัญญาณเตือนอะไรสักอย่าง ดังขึ้นมาในหัวหนอน... ตอนที่ชัคกำลังยืนอยู่กลางทางแยก.. จนเมื่อภาพยนตร์จบแล้ว เครดิตขึ้น คนเริ่มลุกเดินออกไป หนอนยังนั่งค้างอยู่กับที่อยู่เลย.. อะไรมันจะขนาดนั้น...เนอะ
หลังจากที่ใช้ชีวิตมึนๆ มาหลายสัปดาห์ สุดท้าย หนอนก็คิดได้ และดำเนินชีวิตต่อไปได้ เพราะภาพยนตร์เรื่องนี้จริงๆ ต้องขอบคุณผู้กำกับและนักแสดงเรื่องนี้อย่างสุดซึ้งจริงๆ ..... 555+
เมื่อมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น.. บางอย่าง..ทำให้คุณรู้สึกล้มเหลว เจ็บปวด ทรมานจนเกือบทนไม่ไหว..
ชีวิตของคุณยืนอยู่บนทางแยก มีอยู่สองเส้นทางให้คุณเลือก.. หนึ่ง คือ ลืมมันซะ..แล้วก้าวต่อไป กับสอง คือ ใช้ชีวิตไปวันๆ และอยู่กับมัน(ความเศร้า)อย่างเงียบสงบ..
สติช่วยได้ เมื่อต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ จงมีสติ ค่อยๆ ตัดสินใจ.. ค่อยๆ คิดวิเคราะห์ ใครครวญถึงปัญหาที่เกิดขึ้น..
ทุกปัญหามีทางแก้ เราเลือกได้ ว่าจะ.. จมอยู่กับอดีต หรือ เดินไปข้างหน้า
ชีวิตเป็นของเรา... เพราะฉะนั้น... จงเลือกซะ!!!
ไม่ว่าทุกข์จะใหญ่แค่ไหน เมื่อเวลาผ่านไป.. วันหนึ่งคุณย้อนกลับมานั่งนึกถึงมันใหม่อีกครั้ง มันก็เหมือนกับว่า.. ความทุกข์ทรมานหนักหนาที่เคยเกิดขึ้นนั้น เป็นแค่ฉากเล็กๆ ฉากหนึ่งของชีวิต เกิดขึ้นเพื่อให้เราจดจำไว้ เพื่อเป็นบทเรียนสอนใจ ให้กับเราเท่านั้นเอง..
จำไม่ได้อย่างละเอียดแล้วว่าเรื่องมันจบอย่างไร เหมือนว่ามันจะจบไปตัดฉับ เพื่อให้คนดูคิดต่อเอาเองหรืออย่างไรนี้ล่ะ เมื่อวานพยายามหาเว็บดูหนังฟรี ในไอแพด แต่หายังไงก็ไม่เจอ บางเว็บอาจจะต้องเปิดดูในคอม สุดท้ายเลยไม่ได้ดูอีกรอบ แต่คิดว่าคงต้องไปหาดูอีกรอบ เพื่อรำลึกความหลังให้จงได้...
บันทึกโดย... หนอน ปล. ไม่มี ฮ่าๆๆๆ
Create Date : 19 มกราคม 2558 |
|
23 comments |
Last Update : 20 มกราคม 2558 9:26:05 น. |
Counter : 3733 Pageviews. |
|
 |
|