สำหรับความรัก ทุกวันคือวันพิเศษ

วันนี้บลูกับรินไปห้างแถวบ้านตามปรกติค่ะ ด้วยภารกิจเดิมๆ คือซื้อหากับข้าว และผลไม้ แต่วันนี้เรามีแว่บๆไปที่ห้องแผนกของแต่งบ้านกันนิดหน่อยค่ะ แรกๆก็ว่าจะดูอย่างเดียวแล้วนะคะ ทำไปทำมาได้ผ้าปูที่นอนลายแมวคิตตี้สีชมพูมา 1 ผืน ลาย bad bad maru สีฟ้าอีก 1 ผืน (เสียเงินจนได้)

จากนั้นแผนกเครื่องใช้ไฟฟ้า กับอุปกรณ์ในครัว จริงๆแล้วเราสองคนไม่ค่อยอยากจะแวะเข้ามาในนี้ซักเท่าไหร่ เพราะอาจเกิดอาการหลงหาทางออกไม่เจอเอาง่ายๆ เราสองคนชอบเข้าครัวค่ะ การได้เดินดูอุปกรณ์ทำครัว จึงเป็นความสุขพอๆกับการได้ไปเดินในแผนกเสื้อผ้าเลยล่ะค่ะ และเป้นไปตามคาดกว่าเราจะหาทางออกเจอ แม่พิมพ์สำหรับทำใข่ต้มรูปต่างๆ ทั้งรูปกระต่ายน้อย รูปแมวเหมียว ก็ติดมือรินออกมา ไม่อยากจะนึกลเยค่ะว่าคนที่ต้องกินคือบลูนี่เอง นักบินหญิงที่ควรจะมีบุคลิค ขรึมๆ เท่ห์ๆ มานั่งกินใข่ต้มรูปน้องกระต่าย กะรูปแมวคิตตี้ เข้ากันดีค่ะ อิอิ และบลูก็ได้ชุดมีดสำหรับทำครัวเพอ่มขึ้นมาอีก 3-4 เล่ม (ที่บ้านมีเกือบ 10 เล่ม) สรุปเราสองคนมองหน้ากันแล้วต่างก็เข้าใจตรงกันว่าเราไม่ควรเข้ามาเลยนิ

วันนี้เราสองคนออกมาเร้วค่ะ แบบว่ากะจะพึ่งพาอาหารกลางวันและเย้นไว้ที่ห้างนี้เสียเลย การเดินของเราในครั้งนี้ รถเข็นเริ่มมีจำนวนของมากขึ้นเรื่อยๆจนชักจะเข็นไม่ไหว จนต้องปล่อยทิ้งไว้แล้วงเดินตัวเปล่ากันแทน

จริงๆแล้วเดินเที่ยวห้างนี่ก็สนุกดีนะคะ ได้เดินดูของเพลินๆ เพราะมีหลายอย่างที่เราสนใจจะดูได้ แต่ต้องใจแข้วซะหน่อยไม่งั้นเงินอาจบินออกจากกระเป๋าได้งา่ยๆเลยนะนี่ สรุปวันนี้เราเสียเงินไปเยอะพอสมควรค่ะ แต่อย่างน้อยของที่ได้มาก็เป้นของที่จำเป้นต้องใช้ในชีวิตประจำวันหลายๆอย่าง (ยกเว้นมีดกับแม่พิมพ์ใข่ต้ม )

อย่างที่บอกค่ะวันนี้เราขอฝากท้องไว้กับร้านอาหารในห้างนั่นแหละ นานๆออกมากินแบบนี้ก็ดีไปอีกแบบนะคะ คุณๆมีนิสัยเวลาไปกินพวกที่ต้องลงมือทำเองอย่างหมูกะทะ หรือสุกี้กันยังไงคะ สำหรับบลูกับรินนี่ค่อนข้างจะลงตัวค่ะ บลูเป้นคนชอบกินแต่ไม่ชอบทำ รินชอบทำให้คนอื่นชิม เราเลยไม่ค่อยทะเลาะกันเรื่องนี้ซักเท่าไหร่ เพราะรินจะหน้าบานเสมอเวลาชี้ชวนให้บลูลองชิม หรือคีบมาให้บลูแล้วไม่บลูไม่เคยปฏิเสธเลย (ขี้เกียจทำเองอ่ะ อิอิ)

วันนี้รินทำให้เราสองคนกลายเป้นจุดสนใจของหลายคนในร้านอีกเช่นกัน เพราะคุณเธอขยันป้อนถึงปากเสียเหลือเกิน แต่อย่างน้อยก็ดีตรงที่ บลูและรินไม่มีคนใดคนหนึ่งที่มีลักษณะแบบทอม ทำให้มองดูเหมือนเพื่อนยสนิทกันมากๆที่อีกคนนึงชอบเป้นฝ่ายบริการให้อีกฝ่ายซะมากกว่า (เนี่ยแหละข้อดีของการเป็นเลสล่ะ อิอิ )

วันนี้ตอนเย้นหลังเรากลับถึงบ้านถึงได้มีเวลาเหลือเฟือค่ะ พอเราสองคนอาบน้ำดว้ยกันเสร็จ กะจะชวนรินไปดูหนังด้วยกันเสียหน่อย อยู่ๆเธอก้ออมยิ้มเดินมาหา พร้อมใยื่นกล่องของขวัญเล็กๆส่งให้มาให้ บลูเองก็รับมาแบบงงๆว่้า เอให้ทำไมหว่าไม่มีโอกาสพิเศษอะไรเสียหน่อย

ข้างในกล่องของขวัญเป็นเครื่องเล่น ipod nano ค่ะ เครื่องเล็กและบางมากๆ รินบอกว่า เอาไว้ให้บลูฟังเพลงเวลาอยุ่ในรถ หรือเอาไว้ดูหนังฆ่าเวลาก็ได้ เพราะมันดูหนังได้ด้วย แถมเจ้าเครื่องนี้ยังมีตารางนัดหมาย พร้อมแจ้งเตือน รวมทั้งมีบันทึกสั้นๆไว้ให้เราเขียนอะไรลงไป แถมด้วยสมุดจดที่อยู่ให้อีก เรียกว่าคุ้มค่ามากๆ รินบอกบลูจะได้เอาไว้จดตารางสำหรับบินในแต่ละวัน แถมยังบันทึกอะไรต่ออะไรเอาไว้เอามาเปิดอ่านวันหลังวได้อีก เพราะรินจะเห้นบลูถือสมุดโนีตเล็กๆเล่มนึง ที่จดเรื่องราวๆต่างๆเกี่ยวกับการบินเอาไว้อ่านทบทวน เรียกว่าสมบูรณ์แบบในเครื่องเดียวเลยล่ะค่ะ มิน่าทำไมรินถึงห่ายไปในแผนกกเครื่องไฟฟ้่าตั้งนาน แถมไม่ยอมให้ตามเข้าไปอีก งานนี้บลูกับรินเลยช่้วยกันโหลดทั้งเพลง ทั้งหนัง แล้วก็รูปภาพเราสองคนเข้าไปเต็มเครื่องเลยล่ะค่้ะ แหมใช้งานได้ครบเครื่องดีจริงๆ อิอิ

บลูอดแปลกใจไม่ได้เลยถามรินว่าแล้วซื้อให้บลูเนื่องในโอกาสพิเศษอะไรอ่ะ รินบอกว่าว่า เนื่องในโอกาสอยากจะให้อะไรดีๆกับบลูไง จะทำอะไรดีๆให้กันต้องรอให้ถึงโอกาสพิเศษดว้ยหรอถึงจะทำได้ แหมเล่นเอาบลูยิ้มเขินไปเลยอ่ะ

แต่ก็จริงนะคะ ทำไมเราถึงมักจะทำเรื่องพิเศษเฉพาะบางวันในรอบปีเท่านั้นนะ มันจะดีกว่ามั้ย ถ้าเราทำทุกวันให้เป็นวันที่พิเศษที่สุดเสมอ เลือกที่จะทำอะไรดีๆให้คนที่เรารักทุกวัน

เสียงกระซิบเบาๆ จากบลูที่อยู่ตรงข้างหูของรินตอนนี้คือ การที่บลูได้ใช้ชีวิตอยู่โดยมีรินอยู่ข้างๆแบบนี้ คือวันที่ดีที่สุดสำหรับบลูทุกวันอยู่แล้วค่ะ
พูดเองก็เขินหน้าแดงเอง แต่รินนะหรอคะ หน้าแดงแจ๋วิ่งเข้าห้องนอนไปแล้วค่า วันนี้มาเขียนบล๊อคช้านิดนึงไม่บอกว่าทำไม อิอิ

ขอให้ทุกวันเป็นวันพิเศษสำหรับคุณๆทุกคนค่ะ วันนี้ ฝันดีราตรีสวัสค่ะ

Create Date : 27 เมษายน 2551		5 comments
Last Update : 27 เมษายน 2551 23:07:08 น.
Counter : 931 Pageviews.
Share Tweet