 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | |
|
|
| |
|
|
| 7 มิถุนายน 2556 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
คิดถึงทุกคน
กลับมาดูบล็อคตัวเอง
เฮ้ย..เราว่างเว้นจากการเขียนเรื่องราวของตัวเอง
มากมายขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
โปรดให้อภัยกับความขี้เกียจของเจ้าของบล็อคคนนี้ด้วยเถอะนะคะ
แหะๆ จริงๆบลูอยากเขียนบล็อคทุกวันเลยนะคะ
แต่บางทีหัวตันค่ะ เลยไม่รู้จะเขียนอะไรดี
บางทีคิดเรื่องที่จะเขียนไว้ แล้วก็ลืมยาวไปเลยก็มี
หวังว่าคงยังไม่ลืมกัน และแวะเวียนมาหากันบ้างนะคะ
ผ่านมาหลายปีกับบล๊อคนี้ มันช่างยืนยาวพอสมควรเลยนะคะ
นึกถึงสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีทั้งทุกข์และสุขปะปนกันไป
หลายปีที่ผ่านมาบลูรู้สึกปล่อยวางกับความเจ็บช้ำในใจได้มากขึ้น
แม้ว่าจะไม่สามารถวางลงได้ทั้งหมด แต่เวลาจะช่วยให้เราเข้มแข้งขึ้น
หลายคนบอกว่าทำอย่างไร เราถึงจะลืมความเจ็บปวดในอดีตได้
ตัวบลูเองคงไม่สามารถให้คำตอบอะไรในข้อนี้ได้
เพราะบลูเองไม่เคยลืมความเจ็บปวดในอดีตได้เลย
แต่สิ่งที่บลูได้มาจากกาลเวลาที่ผ่านไปคือ "บลูนึกถึงมันน้อยลง"
แม้จะไม่ลืม...แต่ก็แทบไม่ได้นึกถึง
หลายๆปีที่บลูได้เขียนบล็อคนี้มาได้พบเจอผู้คนหลากหลาย
ได้พบพานคู่รักหลายคู่ บางคู่เราเจอกันในยามที่รักมีปัญหา
มาอัพเดตความรักของพวกคุณให้บลูรู้บ้างนะคะ
ว่ายังคงรักกันดีอยู่ไหม๊ ส่วนบลูกับรินนั้น
เราเลิกนับวันเวลาที่เรารักกันไปแล้วล่ะค่ะ
ว่าเรารักกันมานานแค่ไหน
เพราะคำว่า "ตลอดไปจนตายจากกัน"
คือ คำตอบที่ปลายทางของรักเรา
บางทีการรักษาชีวิตคู่ให้ยืนยาว มันเรียบง่ายกว่าที่หลายๆคนคิด
เคยมีคนแนะนำว่า หาอะไรแปลกๆให้ชีวิตคู่บ้าง มันจะได้ไม่น่าเบื่อ
แต่ชีวิตของบลูกับรินกลับเรียบง่ายสุดๆ เช้าทำงานเย็นกลับบ้าน
แต่ในความเรียบง่ายก็ยังคงมีความป่วน(จากยัยริน)
แน่นอนละค่ะ คนที่รับมือความป่วนนั้นก็จะเป็นมิตจัง แอร์ ต๊อบ
เหยื่อรายใหม่ของรินจังนี่เอง
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีวีรกรรมเด็ดๆอะไรของยัยรินหรอกค่ะ
ไม่ใช่อะไรนะคะ มันมากเสียจนไม่รู้จะหยิบยกเรื่องไหนมาเล่าก่อนดี
รินก็ยังคงเป็นรินที่พอบ่ายปุ๊บ ชีก็จะถือหมอนหนึ่งใบ
ร่อนเร่หาที่นอนที่ใดที่หนึ่งในตัวบ้าน
แล้วแต่ชีละค่ะว่าจะเลือกนอนตรงไหน
ล่าสุดเมื่อวานนี้ ชีนอนตรงที่พักบันไดจะขึ้นไปชั้นสองค่ะ
บลูเลยถามรินว่าทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ
รินตอบว่า บางครั้งคนเราควรจะหาอะไรแปลกใหม่ให้ชีวิตนะบลูจัง - -"
บลูนังคิดในใจ ชั้นเห็นแกทำอะไรแปลกๆทุกวันแหละย่ะ 
ช่วงนี้ยัยรินติดเกมใหม่ค่ะ เป็นเกม world of tank
ออกแนวขับรถถังสมัยสงครามแบ่งทีมไล่ยิงกัน
ตัวเกมน่ะฟรีนะคะ แต่ไม่รู้มันฟรีอิท่าไหน
ยัยรินเสียเงินเติมทีละ 3-400 ทุกเดือนค่ะ
เติมบัญชีพิเศษมั่ง ไปซื้อโน่นนี่ในเกมบ้าง
แล้วก็ตั้งแคลน (คล้ายๆกิลในเกมอื่นๆ)
แล้วทำสงครามกับชาวบ้านชาวช่อง
เรียกว่าซัก ทุ่มนึงถึง 3 ทุ่มเนี่ย เป็นช่วงเวลาทำสงคราม
รินจังของเราจะจดจ่อหน้าคอม เพื่อบัญชาการรบกับคนในแคลน
เพื่อไปตีแคลนอื่นค่ะ ช่วงเวลานั้นบลูก็จะกลายเป็นหมาหัวเน่าไป
เพราะชีเล่นเกม เล่นได้ทุกวันจริงๆค่ะไม่มีเว้น
พูดถึงเกม รินเป็นคนที่ชอบเล่นเกมมาก
แต่ปกติรินจะเล่นเกมคอนโซลค่ะ
ส่วนเกมออนไลน์ในคอมก็มีเล่นบ้างแต่ไม่มากนัก
แถมยัยนี่เล่นเกมเก่งซะดว้ยค่ะ โดยเฉพาะเกมไล่ยิงกัน
อะไรนะ BF บ้าง COD บ้างเนี่ยแหละค่ะ
ยิงกันตูมตามๆบ้าสงครามขนาดหนัก
ส่วนบลูเหรอคะ ช่วงเวลานั้นก็ช่วงเวลานอนคุยกะมิตจังไป
เอาของว่างที่รินทำไว้มากินไป
แหมช่างเป็นช่วงเวลาแห่งความสงบจริงๆค่ะ อิอิ
ปกติเวลาว่างของรินนอกเหนือกจากทำความสะอาดบ้าน
ทำขนม ทำกับข้าวก็จะหมดไปกับการเล่นเกม และเขียนบล็อค่ะ 555
แต่แหมการเขียนบล็อคของยัยรินเนี่ยพิธีกรรมเยอะค่ะ
ก่อนอื่นชีจะนึกก่อนว่าจะเขียนอะไร ผ่านไป 2 อาทิตย์เริ่มนึกออก
จากนั้นเริ่มเขียนวันละบรรทัดสองบรรทัด
วันไหนเล่นเกมเพลินก็ไม่ได้เขียน ไปเขียนวันถัดมา
บรรทัดสองบรรทัดเช่นเคย แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ
บล็อคต่อไปของยัยริน เขียนไปได้ครึ่งนึงแล้วค่ะ 555
คาดว่าอีกไม่นานคงเสร็จแน่ๆ
นี่แหละค่ะชีวิตประจำวันของรินกับบลูก็วนเวียนกันแบบนี้แหละค่ะ
ถึงแม้บางครั้งจะมีเรื่องน่าเบื่อจากการทำงานบ้าง ปัญหาต่างๆบ้าง
แต่บ้านจะเป็นเหมือนกับที่พักของบลูได้เสมอ
จริงๆแล้วถ้าเพียงแค่บ้านสำหรับบลูแล้วมันไม่ได้สำคัญอะไรเลย
แต่เพราะบ้านนี้มีรินอยู่ ทุกครั้งที่บลูกลับมาบ้าน
มันเหมือนกับบลูได้กลับมาเจอแสงสว่าง เจอความอบอุ่นของชีวิต
ที่ทำให้บลูมีเรี่ยวแรงมากพอที่จะออกไปต่อสู้โลกภายนอกได้อีก
จริงๆแล้วบลูแทบไม่เคยเอาปัญหาเรื่องานมาเล่าให้รินฟัง
เพราะเมื่อบลูเปิดประตูเข้าบ้าน รอยยิ้มต้อนรับของริน
ไม่ว่าตอนนั้นใบหน้ารินจะเลอะฝุ่นแป้งทำขนม
คาดผ้ากันเปื้อนออกมา หรือถือมีดเล่มยาวออกมา
เพราะกำลังทำกับข้าว(แอบน่ากลัวนิดนึง)
แต่บนใบหน้าของรินจะเปื้อนยิ้มจนตาหยี่เสมอ
พร้อมกับคำพูดทักทายซ้ำแทบทุกวันว่า
..."กลับมาแล้วหรอบลูจัง ยินดีต้อนรับ"...
คำพูดเพียงไม่กี่คำ ก็เปรียบเหมือนเวทย์มนต์วิเศษ
ที่ปัดเป่าความเหนื่อยล้าให้ออกไปได้อย่างง่ายดาย
แล้วสามารถยิ้ม ตอบกลับได้อย่างไม่ต้องฝืนว่า
..."กลับมาแล้วค่ะ คิดถึงรินจัง"... 
....เท่านี้ชีวิตอันแสนเรียบง่ายของบลู
ก็ดำเนินต่อไปได้อีกวันอย่างมีความสุข...
สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกท่านที่เหน็ดเหนื่อยในคืนเหงา
หรือกำลังอ้างว้างกับการห่างกันของสองหัวใจ
ยกหูโทรศัพท์ซักนิด แล้วโทรไปบอกทางนั้นว่า "คิดถึง"
บางทีหัวใจที่กำลังอ่อนล้า อาจมีกำลังขึ้นมา
ด้วยเวทย์มนต์จากอีกฝ่ายก็ได้นะคะ 
สำหรับคนที่ยังไม่มี
ขอให้ค่ำคืนนี้ได้หลับตาลงอย่างผ่อนคลาย
เพื่อเติมเต็มพลังงานสำหรับในรุ่งพรุ่งนี้นะคะ
...............ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ................
| Create Date : 07 มิถุนายน 2556 |
| Last Update : 7 มิถุนายน 2556 14:03:48 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 3670 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ulwind IP: 125.182.130.31 วันที่: 7 มิถุนายน 2556 เวลา:12:44:04 น. |
|
|
|
โดย: autozave (autozave  ) วันที่: 8 มิถุนายน 2556 เวลา:8:08:23 น. |
|
|
|
| โดย: น้องนู๋คนโปรด IP: 171.101.173.125 วันที่: 8 มิถุนายน 2556 เวลา:14:35:54 น. |
|
|
|
| โดย: xxx IP: 49.48.128.144 วันที่: 10 มิถุนายน 2556 เวลา:19:18:18 น. |
|
|
|
| โดย: Achso วันที่: 11 มิถุนายน 2556 เวลา:8:16:02 น. |
|
|
|
| โดย: littlepup วันที่: 12 มิถุนายน 2556 เวลา:20:36:07 น. |
|
|
|
| โดย: Little star IP: 124.120.65.153 วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:18:45:24 น. |
|
|
|
| โดย: กว่าจะรู้ วันที่: 21 มิถุนายน 2556 เวลา:20:32:33 น. |
|
|
|
| โดย: scrump IP: 49.48.4.59 วันที่: 29 มิถุนายน 2556 เวลา:15:48:40 น. |
|
|
|
| โดย: Nannypure IP: 110.164.46.83 วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:2:57:38 น. |
|
|
|
| โดย: nana IP: 58.8.172.106 วันที่: 18 กรกฎาคม 2556 เวลา:23:08:23 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [
