กว่าจะมีรักได้สักครั้ง...บางคนต้องใช้ เวลาเกือบครึ่งค่อนชีวิต ...
บางคนแทบจะหมดหวังจนถึงบั้นปลายของชีวิต...
และกว่าจะได้ความรักมา แต่ละคนต้องใช้เวลา ความอดทน ความพยายาม ลงทุน ลงแรง ทุ่มใจและกาย

ด้วยเหตุผลที่คนเราคือ มนุษย์ปุถุชนธรรมดา ที่ตกอยู่ในห้วงกิเลสตัณหา
อยากได้ อยากมี เพราะทุกคน มีความคิด ความรู้สึก พฤติกรรม ดี เลว
ล้วนแต่สร้างความพึงพอใจ ไม่พึงพอใจ แตกต่างกันไป

ฉะนั้น จงอย่า วาดหวัง ให้คนรักเป็นดั่งที่ต้องการ และจงยอมรับว่า
นี่คือโลกแห่งความเป็นจริง ที่มีเกิด เสื่อมคลาย และดับสูญ
แม้แต่สรีระของเราเอง เสื่อมโทรมไป ตามกาลเวลา ความรักจึงต้องถดถอย เสื่อมคลายลงไปบ้าง
แต่คำว่ารัก...ยังติดตรึง...อยู่ในส่วนลึกของหัวใจเสมอ
อย่าคาดหวังว่า ความรักที่ เขามอบให้เรา จะพอกพูนทวีตามกาลเวลา
และอย่านำความสวย หล่อ ความรู้ ความสามารถ และความรู้สึกของตัวเองเป็นการ เปรียบเทียบ
เพื่อให้ได้รับความรักจากอีกฝ่ายหลายเท่าทวีคูณ
เพราะความ รักที่คุณรัก แบบไม่แบ่งรักให้ใคร สิ่งใดเลย นอกจากเขาคนเดียว

แต่เขา รักแม่ รักพ่อ รักญาติ รักเพื่อน และสิ่งอื่น ๆ อีก เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ ที่มีจิตใจสะอาด
มีจิตสำนึกในการให้ความรักตอบแทนผู้อื่น และเป็นธรรมชาติของคน ย่อมมีความรักสิ่งอื่น อย่างอื่นด้วย

รักบุพการีเทิดไว้เหนือดวงใจ...

รักญาติพี่น้องเพราะมีสายเลือดและความผูกพัน...

รักเพื่อน เพราะ ความใกล้ชิด เคยทุกข์ สุข ร่วมกันมา...

รักคนรักอย่างบุรุษพึงรักอิสตรี และอิสตรี รักบุรุษ ซึ่งแตกต่างไปจากทุกรัก

รักเพื่อร่วมชีวิต รักเพื่อมีเพศสัมพันธ์ รักเพราะต้องการสร้างความมั่นคงเป็นปึกแผ่น รักที่ต้องการมีผู้สืบสกุล

รัก หวังใช้ชีวิตบั้นปลายและดูแลทุกข์สุขกันและกัน...

ถ้าเขาแยกแยะ รักเหล่านี้ ออกจากกันไม่ได้ คุณจะรู้สึกสูญเสียเขาไปทุกวัน
เพราะจะมีรักอื่น ตามติดมา ไม่ขาดสาย

ตราบเท่าที่คุณยังแบ่งรักไม่ถูก ชีวิตจะตกอยู่ในภาวะกลัด กลุ้ม ขัดเคือง เคืองขุ่น
เมื่อเขาพูดถึงสิ่งอื่น...คนอื่นด้วยความรัก...

บนความรักเช่นนี้ คุณจะเป็นทุกข์ ทรมานและวิตกกังวลตลอดเวลา
มิใช่คุณคนเดียว เขาก็ตกอยู่ในฐานะเดียวกัน ใหม่ๆ อาจจะปลื้มกับรักมากมายมหาศาล
แต่พอนาน ๆ เข้าจะกลายเป็นความอึดอัด รำคาญ เบื่อหน่าย จะนำไปสู่ความโกรธ

เมื่อไหร่คุณมีความโกรธ  ความเกลียดจะยืนอยู่ใกล้ ๆ...
และเมื่อเกลียด  ก็จะรับความรู้สึกหวงแหนไม่ได้ ...ความแค้นจะตามมา...

คุณจะมีความ สุขกับรักเช่นนี้ได้อย่างไร?...

รักที่เคยยิ่งใหญ่ จะมลายหายไป ในที่สุดกลายเป็นอดีตที่อยู่กับความทรงจำอย่างเจ็บปวด
ปัจจุบันมีคนมากมายที่มี ความคิดแบบนี้ เพราะต่างหิวโหยความรัก
บ้างก็เป็นโรคขาดรักมาตั้งแต่เกิด บ้างขาดรักเมื่ออยู่ในวัยเรียน
บ้างไร้รักเมื่ออยู่ในที่ทำงาน บ้างไม่เคยมีคนรัก

ครั้นมาพบคนที่ตัวรัก จึงทุ่มเทความรัก ความหวังทั้งหมด โดยไม่เหลือเผื่อใคร... นอกจากเขา เพียงผู้เดียว
ดังนั้นเมื่อมีรัก และได้รัก จงแยกแยะความรัก โดยมีสติและเหตุผล ก่อนคุณจะได้รักจากเขา
เขามีรักให้คนอื่น ก่อนแล้ว และความรักนั้นเป็นรักตอบแทนที่บริสุทธิ์

บอกและเตือนตัวคุณเสมอ ก่อนจะมีรักและได้รัก
คุณต้องใช้เวลา ฟันฝ่า แหวกวงล้อมความดี ความชั่ว มามากเท่าไหร่
กว่าจะถึงวันนี้...

ก่อนจะรักกันลำบากแสน เข็ญ
แต่ตอนเผลอ ทำรักหล่นหาย ช่างง่ายดายในพริบตา...

"Love, is like water, we take it for granted. Thus, when it is gone, it becomes crucial."

ความรักเสมือนน้ำ เรามักจะเห็นเป็นของตาย ดังนั้นเมื่อมันหมดไป จึงจะกลายเป็นสิ่งจำเป็น

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2551 20:32:32 น.		3 comments
Counter : 762 Pageviews.
Share Tweet