<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
21 กันยายน 2551
 
 
จะคุยภาษาไหนใจเราก็ตรงกัน

มีหลายคนสงสัยว่า เวลาบลูกับรินอยุ่บ้านเนี่ยคุยภาษาอะไรกันนะ ความจริงแล้วตอนนี้รินพูดไทยได้พอสมควรค่ะ ถึงจะช้าหรือเพี้ยนไปบ้างก็เพราะยังไม่คุ้นกับการออกเสียงเท่านั้นเอง แต่ก่อนที่เราสองคนจะมาอยู่ด้วยกันนั้นเวลารินมาหาที่เมืองไทย ภาษาหลักที่เราใช้คุยกันก็คือภาษาญี่ปุ่น เพราะบลูเองก็พูดฟังได้ และสะดวกที่สุดในการสื่อสารกัน

แต่หลังจากที่เราเลือกที่จะมาอยุ่ด้วยกันแล้ว ความสำคัญของภาษาไทยก็มากขึ้น เพราะรินคงอยุ่ที่นี่ถาวร การพูดคุยภาษาไทยย่อมสะดวกกว่า ตอนแรกรินกะบลูคิดว่าแค่้ให้บลูสอนทุกเย้นและหัดพูดไปเรื่อยๆก็น่าจะได้ แต่หลังจากคิดไปคึิดมา สงสัยไปเรียนให้เป็นเรื่องเป็นราวน่าจะดีกว่า เลยตกลงหาที่เรียนแล้วก็เลือกเอาหลักสูตรระยะยาวไปเลย 1 ปี ถ้าถามว่าคุ้มมั้ย ก็ถือว่าคุ้มนะคะ อ่านออกเขียนได้ ที่เหลือคงแล้วแต่ความพยายามของรินแล้วล่ะค่ะ

ปรกติถ้าเราสองคนอยุ่บ้านภาษาหลักก็คงจะเป็นภาษาไทยนี่แหละ แต่ก็แอบมีภาษาญี่ปุ่นออกมาบ้างในกรณีที่ต่างฝ่ายไม่รุ้จะพูดภาษาไทยให้อีกฝ่ายเข้าใจกันได้อย่างไร ก็ันับว่าลงตัวดีค่ะ แต่โดยปรกติเราจะพยายามใช้ภาษาไทยคุยกันมากกว่า

รินเองเวลาอยุ่บ้านก้มีโอกาสได้ฝึกภาษาไทยกับเด็กๆแถวบ้านค่ะ ประมารว่าเดก็กๆติดเกรียว เพราะรินค่อนข้างจะเล่นสนุกกับเด็กได้ดีพแสมควร เด็กแถวบ้านบางทีตกเย้มาแล้วค่ะ พี่คะ พี่โนเนะอยู่ม๊ายยย พี่คิกขุอยุ่เปล่า (ฉายารินที่เด็กเค้าตั้งให้แหละค่ะ) บลูเลยพลอยได้รู้ไปด้วยว่าตอนนี้รินเป็นหัวหน้าแก๊งสืเด็กไปแล้ว เจ้าสีทองก็พลอยได้เพื่อนเล่นไปด้วยค่ะ ตกเย็นเป็นอันตั้งตารอให้บลูหรือไม่ก็รินเปิดประตูให้ออกไปเล่นกับเด็กๆข้างนอกได้

ดูเด็กๆก็จะชอบเจ้าสีทองดีเพราะไม่ว่าจะแกล้งยังไงเจ้ามีทองมันก็ไม่โกรธ นึกว่าเล่นกับมทันด้วยซ้ำ นับว่าเป็นข้อดีของพันธ์โกลเด้นจริงๆเลยล่ะค่ะ

จริงๆแล้วเราไม่ค่อยกำหนดตายตัวว่าต้องภาษานั้นนะภาษานี้นะ เน้นความสะดวกเข้าว่ามากกว่า บางทีการพูดไทยปนญี่ปุ่นเลยมีมาให้เห้นบ่อยๆ แม้แต่ธรรมเนีรยมต่างๆก็ปนเปกันไปหมดแหละค่ะ ทั้งไทยและญี่ปุ่น อย่างเวลากลับบ้านก็จะชินกับการบอกกลับมาแล้วค่าา (ภาษาไทย) และรินก็จะตอบกลับมาว่ายินดีต้อนรับกลับานค่าา( ญี่ปุ่น) หรือแม้แต่คำว่า คิดถึงนะ ไม่ว่าจะภาษาไหนก็แปลว่าเราคิดถึงกันนะ และแม้จะว่าว่าฉันนรักเธอ จะไทยหรือญี่ปุ่นคำๆนี้ก็ยังไพเราะและน่าฟังอยุ่ดีัๆ โดยเฉพาะหากได้ฟังมาจาก ยัยหน้าหวานที่แสนจะกวนโมโหคนนี้ล่ะค่ะ

สำหรับคืนนี้ฝันดีราตรีสวัส อิย่าลืมบอกคนข้างๆคุรนะคะว่ารักเค้ามาก


Create Date : 21 กันยายน 2551
Last Update : 21 กันยายน 2551 22:08:14 น. 5 comments
Counter : 844 Pageviews.

 
หวานจริงๆเลย หุหุหุ

เราพูดได้แค่ไทยค่ะ (ที่ดีที่สุดนะ)
แต่แฟนเรานี่ สุดยอด เกินไบลิงกัวอีก - -" (แถมเพิ่งรู้วันนี้ว่าอู้กำเมืองได้อีกตะหาก)


อ่านบลอคคุณบลูแล้วรู้สึกดีจัง ฮี่~


โดย: super-bobah IP: 58.8.180.217 วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:22:19:40 น.  

 


อะไรจะชิงชนะเลิศได้ทุกครั้งค่ะคุณ super-bobah

แอบเคืองนะเนี่ย อิอิ

ฉันพูดไทยยังไม่ชัดเลยค่ะ

ไม่ต้องคิดถึงภาษาอื่น T_T

เค้าบอกว่า เด็กๆจะมีเซ้นต์

คนไหนรักเด็ก ใจดี เด็กจะรู้จะเข้าหา

รินจังคงจะใจดี เด็กๆเลยชอบมาหา

แต่ เอ...ทำไมเด็ก ๆ ไม่มาหาบลูจังบ้างหว่า - -"

แปลกเนอะ อิอิ




โดย: จิ๊บจัง IP: 117.47.89.162 วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:22:34:32 น.  

 


โดย: มารน้อยไร้สังกัด วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:23:35:11 น.  

 


น่าอิจฉาอีกแระ

วันนี้มีสงครามย่อยๆ เลยเมาซ้า เพิ่งลุกมาปล่อยของ เอิ๊กกก


โดย: ^__^ IP: 118.173.210.121 วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:5:14:04 น.  

 
หวานจริงๆ อ่านแล้วรู้สึึกถึงความสุขจังเลยค่ะ ^0^


โดย: Bud Ice วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:16:54:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

บลูดานูป
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [?]




ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่บ้าเครื่องบินเป็นชีวิตจิตใจ จนฝันว่าวันหนึ่งจะบินไปในท้องฟ้า และในวันนี้ฝันกำลังใกล้จะเป็นจริงด้วยคำว่านักเรียนการบิน

ผู้หญิงตัวเล็กๆ(มั้ง)ที่ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะได้พบรักที่แท้จริง แม้มันจะมาจากเพศเดียวกันก็ตาม
[Add บลูดานูป's blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com