เธอ - ฉัน เส้นขนานของความรัก
ฉัน...ชอบกินอาหารรสจัด เพราะมันจะได้ไปกระตุ้นสมองให้ตื่นอยุ่เสมอ
เธอ...ชอบอาหารรสจืด เพื่อที่ร่างกายไม่ผิดปรกติจนเสียสมาธิในการทำงาน
ฉัน...ยอมจะเดินทางอ้อมทำงานที่ตัวเองไม่ชอบเพื่อรอโอกาสทำในสิ่งที่รักได้ในวันข้างหน้า
เธอ...ไม่ย่อท้อต่อสิ่งที่ขวางหน้า และพุ่งตรงโดยไม่ยอมอ้อมให้เสียเวลา
ฉัน...มีความสุขกับอาหารถูกๆ เพราะคิดว่ายังไงก็อิ่มท้องเหมือนกัน
เธอ...มีความสุขกับอาหารรสเลิศโดนให้เหตุผลว่าการให้ความสุขกับชีวิตเล็กๆน้อย ทำให้เรามีกำลังจะก้าวต่อไปในวันพรุง่นี้ได้ดีขึ้น
ฉัน...ชอบพาตัวเองไปสู่โลกของตัวหนังสืออย่างเงียบๆ
เธอ...ชอบพาตัวเองไปในโลกแห่งเพลงอย่างเงียบในดลกของตัวเอง
ฉัน...มีความสุขเสมอ เพียงได้ยิ้ิ้มให้กับผู้คนรอบข้างหรือเพียงแค่เฝ้ามองดูพวกเขาเงียบๆ
เธอ...มีความสุขเสมอยามที่พาตัวเองไปหัวเราะและมีส่วนร่วมกับผู้คนเหล่านั้น
ฉัน...หวาดกลัวเสมอต่อความเปลี่ยนแปลงในชีวิต
เธอ...ไม่เคยกังวลต่อความเปลี่ยนแปลงที่จะต้องปรับตัวแม้แต่น้อย
ฉัน...ชอบภูเขา เพราะรู้สึกว่ามั่นคงหนักแน่น และสร้างความเย็นใจให้กับคนที่อยู่ใกล้
เธอ...รักทะเล เพราะทะเลกว้างขวางพอที่จะรับเอาทุกสิ่ง และให้คืนมาคือความสบายใจของผู้คน
ฉัน...ไม่เคยคิดว่าตัวเองมีคุณค่าพอที่จะได้รับความรักจากใคร
เธอ...มีความรักมากมายให้ฉันเสมอ
ฉัน...มองโลกในแง่ร้าย และเลือกที่จะยอมขังตัวเองไว้ในเปลือกที่สร้างขึ้นมาอย่างมิดชิด
เธอ...มองโลกในแง่ดี และไม่รีรอที่จะไว้ใจผู้อื่นเหมือนกับไว้ใจตัวเอง
เธอ และฉันมาจากโลกคนละใบที่ไม่มีวันจะบรรจบกันได้ เพราะเธอคือความร้อนแรงของดวงตะวัน และฉันคือแสงจันทร์อันหนาวเหน็บของยามค่ำคืน
เธอแย้งว่าแล้วจะเป็นไรไปเล่า ดวงตะวันบางครั้งก็ต้องความความเยือกเย็นมาชะโลมใจ และแสงจันทร์บางครั้งก็ต้องการความอบอุ่นมาไล่ความเหงาที่แสนจะหนาวเย็นในยามค่ำ
เพราะฉันชอบปลูกต้นไม้ และเธอชอบดอกไม้ ต้นไม้แห่งความรักของเราจึงโตขึ้นมาได้ ด้วยความอบอุ่นของแสงตะวัน และความเย็นใจใต้แสงจันทร
| Create Date : 24 มีนาคม 2551 |
| Last Update : 24 มีนาคม 2551 20:53:21 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 775 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [
