<<
มีนาคม 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
31 มีนาคม 2551
 
 

แท๊กซี่เมืองไทย ให้มันได้ยังงี้ซิ

เมื่อวานนี้ บลูกับแฟนไปเดินเล่นที่สยามกันมาค่ัะ และเรพาะบลูมองแล้วว่ารถคงจะติด และหาที่จอดรถยาก เลยตกลงกันว่า เราพึ่งบริการแท๊กซี่กันดีกว่า ขาไปก็ลัลลามีความสุขกันทั้งคู่ค่ะ หนังสนุก หลังจากนั้นก็ทำการเดินซื้อกับข้าวประจำอาทิตย์เพราะไหนๆก็มาถึงนี่แล้ว ถึงราครจะแพงกว่าที่ห้างแถวบ้านไปซักหน่อย แต่ก็ถือว่าอยู่ในระดับที่ยอมรับได้

วันนี้เลยช๊อปเพลินกันทั้งคู่ค่ะ แหมก็รู้ๆอยู่ว่านิสัยผู้หญิงนะคะ ยิ่งมาจับคู่กันแบบนี้ด้วยแล้ว เรียกว่าซื้อกันแทบเบรคกันไม่อยู่ ยังดีที่รินยังพอมีสติอยู่บ้างเลยเบรคๆบลูเอาไว้ แต่ถึงกระนั้นทั้งกับข้าว เสื้อผ้า และเครื่องสำอางค์เล่นเอาเต็มมือค่ะ เลยตัดสินว่าคงถึงเวลากลับกันได้ซักที เพราะบ่ายกว่าๆล่ะ เริ่มหิว อยากกลับไปทำกับข้าวหนุงหนิงกันสองคนที่บ้านแล้วค่ะ



หน้าห้างคนรอแท๊กซี่ไม่มากน่ะ เพราะยังบ่ายอยู่ แดดร้อนเอาเรื่องค่ะ มีแท๊กซี่จอดรอคิวอยู่เยอะเลย บลูก็เดินไำปถามคันแรกที่จอด เก่าไปหน่อยแต่ก็โอเค ขอแค่แอร์เย็น บอกว่าไม่ไป เดี๋ยวไปส่งรถไม่ทัน อืมมๆ ไม่เป็นไรติดส่งรถ แต่จอดแช่ได้ ไม่เป็นไรๆ

คันที่สอง สาม และสี่ ไม่ไป เด่วส่งรถไม่ทัน อืมม สงสัยมาจากอู่้เดียวกัน แต่ไหงคนละสีหว่า เริ่มไปหมดเกือบขบวนล่ะ เชื่อมั้ยคะ รถแท๊กซี่ 10 กว่าคันไม่มีคันไหนสามารถไปส่งบลูได้ซักคน บางคันก็บอกเดี๋ยวไปส่งรถไม่ทัน บางคันก็ขอให้เหมาได้มั้ย บลูถามไปว่าเท่าไหร่ บอก 500 ปล้นนุ๋เลยมั้ยคะพี่

ตอนนั้นเริ่มหงุดหงิดแล้วค่ะ แดดตอนบ่ายร้อนมาก ทั้งเรียกแท๊กซี่ที่จอดอยุ่ ทั้งโบกให้มาจอด ไม่มีใครรับเลย บางคันวิ่งเลยไปเลยด้วยซ้ำ แต่ที่ห้าแปลกใจคือ ไอ้คันที่ไม่จอดรับบลูไหงแถไปรับฝรั่งได้หว่า อ้าวแล้วนั่นคันเมื่อกี้บอกไปไม่ได้ เปิดรับนักท่องเที่ยวฝรั่งคู่นั้นไปแล้ว สงสัยฝรั่งคู่นั้นไปใกล้ๆมั้ง

หาแท๊กซี่อยุ่เกือบชั่วโมงไม่มีซักคันจนรินที่คอยอยุ่ในร่มเดินมาบอกว่ายังหาไม่ได้อีกหรอ ก็เ้ห็นว่างทุกคันเลย นั่นซิทำไมไม่รับฟร้า เริ่มแผนใหม่ ให้รินไปโบกแทน กระซิบกับรินซักพัก เธอพยักหน้าหงึกหงักแล้วเดินไปยังแท๊กซี่หัวขบวนคันที่บอกว่าไม่ไปเพราะไม่กลัวไม่ทันส่งรถทันที

โอวว ดังสวรร๕์แกล้งค่ะ รินเธอกวักมือหยอยๆให้บลูหอบเอาสมบัติประดามีทั้งหลายที่ซื้อมาไปขึ้นรถอย่างรวดเร็ว โชเฟอรืเหวอเล็กน้อยว่ายัยคนนี้มันโผล่มาได้ไง แกดูออกจะทำหน้าจ๋อยๆไปนิดนึง แต่ก็ปฏิเสธิไม่ได้แล้วล่ะ

ทันทีที่รถเคลื่อนบลูก็ทักทันทีว่า พี่คะ ไม่กดมิเตอร์ล่ะคะ คนขับแกทไหน้าแบบไม่พอใจกระชากเสียงตอบว่า

"ผมตกลงกับคุณคนนี้ว่าเหมาแล้วไง" บลูเลยไปถามแฟนว่า รินเหมาไปหรอ เธอตอบมาเป็นภาาาไทยว่าเปล่านะ ถามว่าไปมั้ยเค้าบอกว่าไป แหมตอบได้หน้าใสซื่อมากเลยจ๊ะที่รัก

"อ้าวพูดไทยได้หรอ แล้วก็ไม่บอก" บอกก็ไม่ได้นั่งซิ
"แล้วตกลงพี่จะกดมิเตอรืได้หรือยังคะ"
"โหยมันไกล ขืนกดผมก็ขาดทุนซิ" อะไรฟ่ะ มันไม่ได้อยู่นอกเขตนะเฟ้ย ขาดทุนแล้วแกมาขับแท๊กซี่ทำไมเนี่ย
"พี่ถ้าพี่ไม่กด ถึงที่หมายเมื่อไหร่ นุ๋จ่ายเท่าที่คิดว่ามันต้องจ่ายนะ ว่าไง" พี่ท่านเลยกดแบบเสียไม่ได้ แล้วก็เริ่มบ่นๆๆๆว่า เนี่ย ถ้ามีคนขึ้นเป้นฝรั่งมานะ เค้าไม่เรื่องมากแบบคนไทยหรอกคุณ บอกเท่าไรห่ก็เท่านั้น คนไทยนะรู้มาก หัวหมอกับคนไทยด้วยกัน ผมน่ะมันหาเช้ากินต่ำ ไม่ค่อยจะเห้นใจคนไทยดว้ยกัน บลาๆๆ

บลูกับแฟนก็ไม่สนใจค่ะ จนเริ่มรู้สีักว่าเค้าจะขับรถได้กระแทกกระทมั้นซะเหลือเกิน ทั้งปาด ทั้งแซง ทั้งเบรคทีแทบหัวทิ่ม แถมด้วยการกระทบกระเทียบไปตลอดทางว่าด้วยผู้โดยสารไทยต่างกับคนต่างชาติยังไง จนบลูเริ่มฟิวส์ขาดค่ะเลยหยิบมือถือขึ้นมากดๆหาเฮียหนึ่ง

"ฮัลโหลเฮียอยุ่กองปราบอยุ่ป่ะ หรือออกเวรแล้ว อ้าวยังหรอ ไรนะทำคดีรอ เนี่ยบลูอยุ่บนแท๊กซี่ค่ะ ช่ายยค่ะ เด่วนะเฮีย บลูเคลียกับพี่เค้าแป็บ" เสียงเฮียหนึ่งทำหน้างงมาตามสาย เอาแต่พูดเออๆ แหมรับมุกดีเฮีย

"พี่คะ ถ้าพี่ยับขับแบบนี้ หนูว่าพี่กับหนูคงต้องมีปัญหากันแล้วค่ะ พี่อยากมีมั้ยคะ ถ้าอยากมี เดี๋ยวหนูให้พี่หนูจัดให้ค่ะ" เงียบไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลที่ท่านคุย แต่รถวิ่งนิ่มขึ้น ไม่ปาดซ้าย ป่ายขวาให้สยองใจเล่นอีกต่อไปจนถึงบ้า่น ค่ามิเตอร์อยู่ในราคาที่รับได้ เลยยื่นให้แบบมีเศษเหรียญครบ ประมารว่าบาทนึงก็ไม่ทิปเรพาะขับได้ประทับใจมาก พี่ท่านกระชากรถออกแทบจะในทันทีที่ขนของลงหมดเลยค่ะ

ไม่ลืมที่จะโทรไปขอบคุณเฮียหนึ่งอีกรอบเฮียแกโวยวายไปตามสายว่า เล่นอะไรของแกว่ะไอ้บลู งงโว้ย เลยเล่าเหตุการณ์ออกไปเฮียบอกเออมุกนี้ใช้ได้ ขอยืมไปใช้มั้ง แล้วแก็เอิ๊กอ๊ากมาตามสายก่อนจะวางหูไป

นี่ยังมานั่งคิดอยุ่เลยค่ะว่าถ้าไม่ได้แฟนบลูช่วยโบกรถนี่ เราสองคนอาจต้องหอบข้าวของขึ้นรถเมลืกลับบ้านกันก็ได้นะนี่ เฮ้อลาก่อนสยาม จะไม่ไปเรียกแท๊กซี่แถวนั้นอีกแล้ว เชิญคุณท่านแท๊กวี่ทั้งหลายรอรับฝรั่งกันให้ฉ่ำใจเถิด อย่าได้หวังเงินจากคนไทยเพื่อนร่วมชาติของท่านอีกเลย สาปส่งค่ะงานนี้




 

Create Date : 31 มีนาคม 2551
2 comments
Last Update : 31 มีนาคม 2551 21:01:49 น.
Counter : 1028 Pageviews.

 

ยินดีเรื่องวีซ่าของรินจังด้วยนะค่ะ

ดิชั้นว่าเรื่องแทกซี่นี่เหมือนซื้อหวยนะค่ะ แต่ไหงดิชั้นถูกทุกงวด(ถูกกวนโอ๊ยประจำ) ยังไงลองใช้บริการแท๊กซี่ที่โทรเข้าไปที่ศูนย์ดีมั๊ยค่ะ เห็นเค้าบอกว่าเสียแพงกว่านิดนึงแต่สบายใจกว่าเยอะ แท๊กซี่

นอนหลับฝันดีทั้งคู่นะค่ัะ

 

โดย: Soontara IP: 81.100.67.25 31 มีนาคม 2551 22:34:22 น.  

 

อืม เรื่องแท๊กซี่นี่มีวีรกรรมได้ตลอดเหมือนกันค่ะ .. จะเจอคนขับแปลกๆ ไม่ซ้ำแบบกันเลย บางคนแปลกน่ากลัว บางคนก็แปลกน่ารัก ... คุณบลูเขียน อ่านสนุกเหมือนเคยค่ะ ... แฟนประจำจ้า

 

โดย: Lazy Sky IP: 124.121.174.151 1 เมษายน 2551 0:04:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 

บลูดานูป
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [?]




ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่บ้าเครื่องบินเป็นชีวิตจิตใจ จนฝันว่าวันหนึ่งจะบินไปในท้องฟ้า และในวันนี้ฝันกำลังใกล้จะเป็นจริงด้วยคำว่านักเรียนการบิน

ผู้หญิงตัวเล็กๆ(มั้ง)ที่ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะได้พบรักที่แท้จริง แม้มันจะมาจากเพศเดียวกันก็ตาม
[Add บลูดานูป's blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com