ไปจ่ายกับข้าว ตะลึง
เมื่อวานบลูกับแฟนไปซื้อกับข้าวมาตุนค่ะ เป็นเรื่องปรกติประจำอาทิตย์ บลูกับแฟนจะซื้อกับข้าวมาตุนไว้เพื่อให้พอทำทั้งอาทิตย์ วันนี้เช่นเคยค่ะ อาศัยห้างแถวบ้านเนี่ยแหละจ่ายกับข้าว ที่ไม่ไปเดินตลาดสด เพราะร้อนง่ะ ถึงจะได้บรรยากาศดีก็เถอะ แต่รู้สึกว่าซื้อในซุปเปอร์จะสามารถเลือกได้อ้อยอิ่งกว่ากัน เพราะบลูกับแฟนเป็นคนตัดสินใจยากค่ะ เวลาซื้อกับข้าว กลัวแม่ค้าดุเอา
แฟนบลูเริ่มชินกับอาหารไทยขึ้นเรื่อยๆ แต่ส่วนใหญ่ของเราสองคนจะมักจะเน้นเนื้อปลาเป็นพิเศษ (กินแล้วไม่อ้วนนะคะ สาวๆ ) วันที่เราไปเดินดูกันทางห้างมีจัดรายการเนื้อหมูลดราคาดว้ยล่ะค่ะ อ่านข่าวมาว่าเนื้อหมูราคาแพง บลูไปเห็นราคาแล้วโห ราคาแพงขึ้นจริงๆค่ะ แต่ที่แปลกใจไปกว่านั้นคือราคาข้าวสาร แพงขึ้นแบบไม่น่าเชื่อเลยล่ะ ดีที่บลูกับแฟนนิยมซื้อจำนวนเยอะ เรียกว่ากินไดเ้ทั้งเดือนค่ะ เลยรอดตัวไป เพราะยังเหลืออีกเยอะ แต่ไม่แคล้วคงได้ซื้อข้าวสารแพงกันบ้างล่ะ
ส่วนรินหรอคะ ยังกิ๊วก๊าวว่าของถูกอย่างเคย มันก็ถูกอ่ะนะ ถ้าเทียบกับที่ญี่ปุ่น แต่ถ้าเทียบกับในไทยละก็มันแพงขึ้นนะเนี่ย และแน่นอนค่ะ ซุ้มผลไม้ยังคงเป็นที่ถูกอกถูกใจของรินอยุ่นั่นเ้อง โดยเฉพาะกล้วยหอม ทำไมชอบกินจังเลยก็ไม่รู้แฮะ
ตอนนี้ทุเรียนออกมาแล้วล่ะค่ะ และแน่นอนรินกินทุเรียนไม่เป็น บอกว่าเหม็น แต่สำหรับบลูหรอคะ ของโปรดสุดๆเลยล่ะค่า กะว่าว่างๆจะบังคับให้กินซะหน่อยแล้วจะรู้ว่าสวรรค์มีจริง หึหึ
เดินกันจนเมื่อยละค่ะ ในซุปเปอร์อะไรก้อน่ากิน อะไรก็น่าซื้อไปหมด มาดูเวลาอีกที โอ้โห หลงอยุ่ในซุปเปอร์เกือบสองชั่วโมงค่ะ เลยรีับมาจ่ายเงินกัน ค่ากับข้าวรอบนีร้เกือบ สามพันบาทแน่ะ แพงกว่าคราวที่แล้วเยอะมากค่ะ
ปรกติบลูกับแฟนจะใช้เงินค่ากับข้าวราวๆอาทิตย์ละ 2-2500 บาทต่ออาทิตย์ หลายๆคนอาจจะมองว่าแพง ซสื้อแกงถุงกินน่าจะประหยัดกว่า แต่สำหรับบลูและแฟนแล้วถือว่าไม่แพงเลยค่ะ อาจจะราคาแพงอยุ่บ้างแต่ไม่มากนัก เพราะบลูกับแฟนกินสามมื้อเลยล่ะค่ะ ข้าวกลางวันแฟนบลูยังทำใส่กล่อิงไปให้บลูกินเลย ถ้าหากเทียบกันจริงๆแล้วประหยัดกว่าแกงถุงเสียอีก เพราะมื้อเช้าและกลางวันทำทีเดียวได้สองมื้อเลย ส่วนมื้อเย็นเรากินไม่มากอยู่แล้ว
แต่ถ้าซื้อกินเองข้างนอกละก้อ มื้อกลางวันเพอ่งร้านอาหารข้างนอก อย่างน้อยก็คนละเฉียดร้อยล่ะค่ะ อย่างบลูเองก็ข้าวสองจานล่ะ แต่ถ้าทำกินเองเนี่ย เรายังคุมได้ว่า ตักข้าวมากหน่อย กับข้าวน้อยหน่อย อิ่มแล้วก็ยังเลหือ แต่อาหารตามสั่งทำแบบนี้ไม่ได้ จานเดียวไม่อิ่ม สองจานก็เกินอิ่มไป เฉลี่ยแล้วถ้าเราสองคนกินสองมื้อนอกบ้านละก็วันนึงตกคนละ 60-80 บาทเลยล่ะค่ะ ในขณะที่เฉลี่ยทำกับข้าวกินเองมื้อเช้าและกลางวันรตกคนละ 70 บาทเอง ใกล้เคียงกันเลยอ่ะ แต่เรากินไำด้ตามใจกว่ามั่นใจในคุรภาพด้วยฮิฮิ
ยิ่งมื้อเย้นถ้าซื้อแกงถุงกลับบ้านละก็ แถวบ้านบลูถุงละ 20 บาทค่ะ อย่างน้อยก็ 2 ถุุง ไหนจะข้าวอีก แต่นี่ทั้งบลูและรินยังมีผลไม้กินต่อท้ายอีก พอเราสองคนมามองๆกันแล้วเลยยังสรุปได้ว่า ทำกินเองน่าจะดีกว่าเนอะ
วกกลับมาเรื่องค่าอาหารต่อค่ะ นอกเรื่องไปไกล จ่ายกับข้าวรอบนี้บลูกับรินควักเงินไปเกือบสามพัน เรียกว่าเกินมาเยอะม่ก คงเป็นเพราะข้าวของเพิ่มราคามากขึ้น ในฐานะของบลูกับแฟนแล้วค่ากับข้าวที่เพอ่มขึ้นมาก็ไม่ได้ทำให้ลำบากมากนัก แต่กับคนที่รายได้น้อยๆนี่บลูว่าเค้าคงลำบากพอสมควรเลยล่ะค่ะ
เฮ้อเ้ห็นข้าวของแล้วก็รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้เราอยุ่กันได้ลำบากมากขึ้นจริงๆนะคะ กลับมาตอนเย็นรินนั่งทำบัญชีรายจ่ายในบ้าน มากระซิบบอกว่า สองเดือนมานี่ เราใช้เงินเพอ่มขึ้นตั้ง 15% แน่ะ แถม 10% ที่เพิ่มขึ้นคือค่าอาหารซะด้วย ซึ่งดูแล้วมันคงขึ้นแบบไม่มีลงแน่ๆ ยังดีที่เงินเก็บเราสองคนยังมีมากพอที่จะมไ่ต้องกังวลถึงเรื่องในอนาคตไปหลายปี อย่างน้อยอีกไม่ถึงปีบลูก็เรียนจบแล้ว
วันนี้รินเอากล้วยหอมแช่เย้นจัดมาเสริฟอีกแล้วค่ะ เป้นผลไม้ที่รินไม่เคยให้ขาดบ้านเลยนะเนี่ย เธอบอกว่าตอนอยุ่ญี่ปุ่นจะกินอาทิตย์ละลูก เพราะมันแพง แถมเค้าขายเป้นลูกดว้ย มาเห้นขายยกหวีแถมราคาแบบกินได้ทุกวันแบบนี้รินยิ้มแก้มตุ่ยเลยล่ะค่ะ
แต่บลูว่ากล้วยเนี่ยเป้นได้ทั้งอาหารเสริมและอาหารหลักจริงๆนะคะ บลูกินใบเดียวยังจุกเลยล่ะค่ะ อิอิ แต่กะว่าอาทิตย์นี้จะบังคับให้รินลองกินทุเรียนให้ได้เลยล่ะค่ะ ฮิฮิ
วันนี้มาบ่นให้ฟังค่ะ นอนหลับฝันดีทุกคนนะคะ
Create Date : 07 เมษายน 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 7 เมษายน 2551 22:45:15 น. |
Counter : 837 Pageviews. |
|
|
|