BlogGang.com : : ชัชชมนต์ : Nepal ตอน 34 จักรยานวิบาก

Nepal ตอน 34 จักรยานวิบาก

จักรยาน ! ปัญหาเดิม ๆ เกิด ซ้ำ ๆ ซาก ๆ มาอีกแล้ว แถมคราวนี้ปัญหาเพิ่มเป็น 2 เท่า

พิมพยายามหัดขี่จักรยานแล้ว จนบาดเจ็บ ฟกช้ำ ดำเขียวทั่วตัว วันแรกที่พิมหัดขี่จักรยาน น่องทั้งสองข้างเขียวช้ำจนคนไม่รู้จักมาเห็นเข้าจะนึกว่าเจ้าหล่อนถูกสามีซ้อม แต่ถ้าคนรู้จักเห็น ก็จะรู้ว่าพิมไม่มี(วี่แววว่าจะมี)สามี

เด็กแถวบ้านหัดขี่จักรยาน หมาแมวหลบกระจุย แต่ของพิม หาบเร่ และแผงลอยต้องลากรถหนีกันพัลวัน แต่ในที่สุดพิมก็สามารถทำให้จักรยานเคลื่อนที่ได้ด้วยล้อของมันเอง ไม่ใช่ใช้เท้าเถือกไถไปตามทาง

1 สัปดาห์ก่อนมาเนปาล พิมขี่จักรยานเอาจริงเอาจังมาก (คนอื่นอาจขี่เล่นได้ แต่พิมต้องขี่จริง ๆ ทุกครั้ง) เกือบชนหญิงมีครรภ์ที่เดินเล่นอยู่ที่สวนรถไฟ โอ๊ย…เวรกรรม แถมพิมยังทำจักรยานคว่ำทับตัวพลจนห้อเลือดในร่มผ้า พิมไม่สามารถ(และไม่ควร)โชว์ร่องรอยบาดเจ็บว่าอยู่ตำแหน่งใดได้ สรุปว่าพิมขี่จักรยานเป็นแล้วกัน

แต่มือใหม่หัดขี่อย่างพิม มีหรือจะกล้าขี่จักรยานบนถนนใหญ่ เลียบทะเลสาบเฟวา ที่มีรถบัสวิ่งผ่านเป็นระยะ ๆ รู้ ๆ กันอยู่ว่ารถที่นี่ขับกันอย่างไม่กลัวชนสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่วัวอยู่แล้ว และที่ลืมไม่ได้คือวัว เจ้าถิ่นประจำประเทศ สถานการณ์อย่างนี้ ควรหรือที่จะให้พิมขี่จักรยาน

แค่พิมคนเดียวก็แย่อยู่แล้ว มาเที่ยวนี้ยังมีอีกคนที่ขี่จักรยานไม่เป็น ไม่เป็นจริงๆ ไม่ได้หัด ไม่เคยหัด และคงไม่คิดจะหัดด้วย ทายสิว่าใครเอ่ย
เขาคือพี่ป๋อ เฮ้อ…นึกถึงหน้าจ๋อย ๆ เหมือนคนเบื่อโลกพี่ป๋อกำลังทำหน้าแบบนั้นอยู่

คราวนี้จะทำอย่างไรดี พิมกับพี่ป๋อปลง(ก็)ได้ เราจะสร้างความเดือดร้อนให้เพื่อนไปถึงไหนกัน (ก็แค่รอบทะเลสาบเฟวา) เราจะเดินเล่นไปเรื่อย ๆ ได้แค่ไหน ก็แค่นั้น คนไร้วาสนาอย่างเรา จะเอาอะไรมาก เดินจนหมดแรงตรงไหน เมืองโปขราในความทรงจำของเราก็มีแค่นั้น

พี่ก้อดทนสายตาสิ้นหวัง ดั่งน้องผู้หิวโหยของพลไม่ได้ อาสาให้พิมนั่งซ้อนท้าย ข้างพี่ป๋อก็ได้พี่ปุ๊รับหน้าที่เป็นสารถีให้พี่ป๋อ จะเต็มใจหรือไม่เต็มใจก็ไม่รู้ล่ะ พี่ปุ๊เป็นคนดี คนดีต้องทำได้ทุกอย่าง

พอตกลงกันได้ เราก็เช่าจักรยานเพียง 8 คัน สนนราคาค่าเช่า 20 รูปี / ชั่วโมง / คัน ริมทะเลสาบเฟวานี้มีร้านให้เช่าจักรยานหลายร้าน ร้านที่เราเลือกจักรยานอยู่ในสภาพดีหลายที (ดีทีเดียวก็แย่สิ) เจ้าของเป็นคุณตาอายุประมาณ 60 – 70 ปีแล้ว

คุณตามองพิมอย่างไม่ไว้ใจ ส่งสายตามาว่าไม่เอาจักรยานด้วยหรือไง
คุณตากำชับว่าห้ามพิมซ้อนท้ายเด็ดขาด ใคร ๆ ก็ห้ามซ้อน แกกลัวจักรยานของแกพัง นี่รถจักรยานนะ ไม่ใช่รถบรรทุก

พวกเราก็บอก (หลอก) ให้แกสบายใจว่า ไม่ร๊อก…แม่คนนี้เขาแค่เดินเล่นแถว ๆ นี้ แต่พิมนัดกับพี่ก้อดไว้แล้วว่าโค้งหน้าเจอกัน
แล้วคาราวานจักรยานวิบากก็เริ่มปั่นเลียบทะเลสาบเฟวา พี่ก้อด กับพี่ปุ๊ แวะรับ ‘กาฝาก’ ทันทีที่พ้นสายตาคุณตา

น่าสงสารคุณตา ความสามารถในการแข่งขันของร้านแกรถฮวบ นับตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปสภาพรถจักรยานของคุณตา ก็จะเท่าเทียมกับรถของร้านอื่น ๆ เผลอ ๆ จะห่วยกว่าด้วย ต้องตัดค่าเสื่อมราคาทันทีอีกไม่ต่ำกว่า 50 %

สภาพถนนรอบทะเลสาบเฟวาขรุขระมาก หลุม บ่อ ใหญ่น้อย กระจัดกระจายเป็นหย่อม ๆ โอกาสที่จะขี่หลบหลุมเป็นไปได้ยาก ดังนั้นก็ไม่ต้องหลบมันละ
จักรยานที่พิม กับพี่ป๋อซ้อนท้ายผู้มีพระคุณไปนั้น ไม่ได้มีเบาะหลังหนานุ่มเผื่อให้ใครซ้อน เป็นเหล็กโล้น ๆ แค่นั่งเฉย ๆ ก็กระด้างก้นจะแย่อยู่แล้ว พอมาเจอแรงกระแทก กระหน่ำ ซ้ำเติมเข้าไปอีก ก็ยิ่งเจ็บก้นหนักเข้าไปใหญ่

พี่ป๋อที่ไม่มีเครื่องป้องกันบั้นท้ายใด ๆ เลย ต้องขอตัวลงจากจักรยาน ขืนให้แกนั่งต่อไป จะเป็นการสักก้นถาวรให้เป็นรอยบาก โดยที่พี่ป๋อไม่ได้ยินยอมพร้อมใจ ไม่ได้นะ ก้นเสียโฉมไปก็หมดหล่อกันพอดี

ส่วนพิมพอทนได้ บั้นท้ายที่แม่ให้มาทนกับสถานการณ์ทุลักทุเลแบบนี้ได้สบาย ๆ ส่วนหน้าก็หนาพอที่จะทนให้คนเดินถนน ทั้งชาวบ้าน และนักท่องเที่ยวมองกันเป็นสายตาเดียวว่า ซ้อนท้ายกันเข้าไปได้อย่างไร ? นี่ยังไม่หนักเท่า จักรยานมันแล่นไปได้ยังไง ?

*** โปรดติดตามตอนต่อไป ***

เอิ่ม…คาดว่าเดาได้แล้วว่าพิมก็คือคนเขียนเองค่ะ หากจะถามว่าตอนนี้ขี่จักรยานได้หรือไม่ ตอบอย่างไม่อาย (เพราะไม่เหลืออะไรจะอายแล้ว) ว่าขี่ไม่ได้ค่ะ

ส่วนเรื่องสามี อย่าได้ถามมมมม

Create Date : 28 กรกฎาคม 2553

Last Update : 28 กรกฎาคม 2553 22:07:42 น.

2 comments

Counter : 679 Pageviews.

ใช่เลย เนปาล สวรรค์แห่งนักปั่น

โดย: Ezy-SeaHill

วันที่: 29 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:21:20 น.

และสำหรับคนที่ปั่นไม่ได้ นรกแท้ๆเลยเค่ะ

โดย: ชัชชมนต์

วันที่: 29 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:21:16 น.