สวัสดีคุณครู...
วันนี้ วันครู....ถนนโล่ง เล็กน้อย
ไม่มีเสียงเด็กนักเรียน เดินผ่านหน้าบ้านในซอย
และ เราตื่นสาย 
พอเป็นคนทำงานแล้ว อยากกลับเป็นนักเรียนก็อีตอนหยุดวันครูและมีปิดเทอม
แบบนี้แหละ
ทุกวันนี้ มีวันหยุดตามกฎหมายแรงงาน เป๊ะ คือ 13 วันเท่านั้นเอง
ปีนี้ ดีหน่อย ได้หยุด 14 วัน คงเพราะปีนี้มี 366 วันมั๊ง
บทสวดมนต์ที่เราเลือกใช้ มีบทบูชาพระคุณครูอาจารย์, บทแผ่ส่วนกุศล ก็กล่าวถึงครู
แล้วตัวเรา นึกถึง และจดจำครูได้กี่คนกันนะ
คนแรก ...ครูใหญ่โรงเรียนอนุบาลแสงศึกษา (และเป็นเจ้าของด้วย)
บางวัน ยังเดินสวนกันในตลาด...ครูจำแม่นมากเลย
ทักถามถึงน้องเรา หลานเราได้หมด....
นี่ถ้าโรงเรียนไม่ปิดไปซะ ...น้องนนท์ น้องน้ำ คงได้เรียนโรงเรียนเดียวกับพ่อเค้าแล้วล่ะ
ครูสมัยประถม นึกหน้าได้แต่ครูประจำชั้นป. 6 สอนภาษาอังกฤษ
เคยโดนครูตีหน้าห้องมาด้วยล่ะ ...
ครูมัธยมต้น ....แม่นยำแต่เรื่องครูสอนคณิตศาสตร์ ที่บอกว่า
"ถ้าหนูไม่หยุดเรียน 2 อาทิตย์นะ หนูคงได้เกรด 4 ไปแล้ว เพราะคะแนนรวมได้ 79 คะแนน"
 โธ่ ครูขา ถ้าหนูไม่เป็นไข้เลือดออก ไปนอนกินน้ำเกลือ 9 ขวด หนูก็ไม่หยุดหรอกคะ
ครูมัธยมปลาย...ครูประจำชั้นม. 5 ที่พวกเราไม่ชอบเลย เพราะดุมาก
แต่ก็เป็นครูที่เราจำได้ จนถึงทุกวันนี้
อ้อ...ตอนม. 5 พวกเราเคยรวมตัวจะประท้วง ไม่อยากให้ครูคนนึง มาเป็นครูสอนภาษาเยอรมัน ชั้นม. 6 ด้วย
ก็ครูที่รักและสอนภาษาเยอรมันให้พวกเราเข้าใจได้ดี จะเกษียณอายุราชการ
แต่ครูที่จะมารับหน้าที่สอนตอนพวกเราจะขึ้นม. 6 คือครูคนที่สอนชั้นม. 5
พวกเรารู้สึกว่า ครูค่อนข้าง......บอกไม่ถูก...เอาเป็นว่า ไม่อยากให้เค้าสอนพวกเราตอนม. 6
กลัวเอนท์ไม่ติดกันอ่ะนะ ....แต่ทำไงได้ ตอนนั้นทั้งรร. มีครูสอนเยอรมันแค่ 2 คน และครูที่จะเข้ามาใหม่ ก็จะได้สอนม.4 ....
เจรจากันในกลุ่มนักเรียนเท่านั้นแหละ ....ไม่ได้เรียกร้องอะไร
สุดท้าย เพื่อนๆ หลายคน ก็ชิงสอบเทียบ แล้วเอนท์ไปล่วงหน้าซะครึ่งห้อง
เหลือพวกเรา 26 คนเรียนต่อม. 6
ถ่ายกับครูประจำชั้น ม. 6
พอเรียนมหาวิทยาลัย ครูที่ใกล้ชิดและมีกิจกรรมนอกเวลาร่วมกัน
ก็เป็นครูสอนภาษาเยอรมันอีกตามเคย
...อาจเป็นเพราะ สาขาวิชาเล็กๆ นี้ มีนักศึกษาน้อย เลยจับกลุ่มกันได้
มีห้องเรียนเป็นสัดส่วน ให้พวกเราเข้าไปนั่งอ่านหนังสือกันได้ ในเวลาไม่มีคาบเรียนอื่นๆ
มีการจัดเทศกาลคริสต์มาส ที่ครูจะสั่งขนมปังสำหรับวันคริสต์มาสมาจากเยอรมันให้เป็นพิเศษ
และแจกหนังสือภาษาเยอรมัน ให้นักเรียนคนละ 1 เล่ม ทุกปี
ตอนนี้ หนังสือทั้งหมดอยู่บนชั้นหนังสือ ...เหมือนเดิม
และเราก็คืนภาษาเยอรมันให้ครูไปหมดแล้ว ก็ไม่ค่อยได้พูด ได้อ่าน ได้เขียน นี่นา
นอกจากครูอาจารย์ที่จำได้แล้ว ...เราก็ยังระลึกถึงพระคุณของคุณครูทุกคน
ที่สอนเรามาหลายๆ เรื่อง ทั้งในด้านวิชาการ ด้านการใช้ชีวิตในสังคม และเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย
ครู เป็นบุคคลพิเศษ ที่มักจะจำลูกศิษย์ได้ ทุกคน ....
น่าแปลกใจ ที่พอเวลาไปทักครูสักคนนึง
ครู จะนึก และบอกว่า "อ้อ...จำได้ เธอที่ ........... แล้วเพื่อนเธอ........"
นอกจากจะจำลูกศิษย์ที่สนทนาในขณะนั้น ครูยังจำเพื่อนๆ คนอื่นในก๊วนได้อีกนะเนี่ย
นี่แหละ....ครูของเรา ....
ส่วนครูเรื่องอื่นอ่ะนะ ไม่ต้องจำก็ได้  จำแล้วเสียใจ ...ลืมๆ ไปเหอะ 
ปล....ติดตามเนื้อเพลงพระคุณที่สามได้ที่ Blog คุณชรันจ์
| Create Date : 16 มกราคม 2551 |
| Last Update : 17 มกราคม 2551 12:58:02 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 1516 Pageviews. |
 |
|
โธ่ ครูขา ถ้าหนูไม่เป็นไข้เลือดออก ไปนอนกินน้ำเกลือ 9 ขวด หนูก็ไม่หยุดหรอกคะ 
จำแล้วเสียใจ ...ลืมๆ ไปเหอะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [
