ขอเยี่ยมทั้งบล็อกทั้ง network เลยละกันค่ะ

รูปของคุณพลทหารเราก็ไปทำแล้วเหมือนกัน เดี๋ยวเอามาลงบ้างดีกว่า

ปล. ชอบเพลง More than Word มากค่ะ เข้ากับเนื้อหาในบล็อกซะด้วย อิ อิ
ไม่อยากพูดไม่เป็นไร เพราะมีบางอย่างก็ดีกว่าการพูด

วันนี้เจอคนรู้จัก อัพบล็อกเกี่ยวกับไม่อยากพูด ไม่อยากทำอะไรสองคนติดๆกันเลย

นาห์ก็อยากไปเยี่ยมนะคะ แต่ของตัวเองก็ยังไม่ค่อยได้เข้าเลย แหะๆ

สวัสดีค่ะ คุณนัทธ์

อารมณ์แบบนี้ เชื่อว่าทุกๆ คนต้องเคยเป็นค่ะ
เลยพอเข้าใจ ว่ารู้สึกอย่างไร



............................



แวะทักทายทั้งหน้าบ้านและหลังบ้านเลยจ้า

สวัสดีค่ะ

.. รู้สึกเหมือนกันค่ะ บางครั้งไม่อยากพูด แต่ก็ต้องพูด .. เลยใช้วิธี ทั้งเจรจา พูด คุย รวมเลยค่ะ สนุกทั้งเรา ทั้งเขา หายเบื่อได้ผลดีด้วยค่ะ อิอิ

Comment โดนๆ คลิก
เข้าเนทเวิร์คแล้วเห็นว่าไม่มีคอมเม้นท์ ก็เลยมาแปะที่นี่จ้า

หน้านี้เหมือนสอนภาษาไทยจัง อิอิ

เป็นค่ะพี่นัทธ์
บางวันไม่พูดเลย
เอาแต่นอนอย่างเดียว
แถมพาลไม่อยากจะทำอะไรทั้งนั้น
ไปด้วยเลยค่ะ

"เคยรู้สึกแบบนี้รึป่าว ....ไม่อยากพูดคุยอะไรเลย ...."

บางทีก็มีคนๆหนึ่ง....อยากพูดกับใครบางคน..แต่..ไม่มีโอกาส...ส่งกระแสจิตแทน

บางวันไม่อยากพูดแต่อยากพิมพ์

แต่ว่าวันนี้ทั้งพิมพ์ทั้งพูด(มาก)ด้วยล่ะคะ

โอ้..สวยจังค่ะ ชอบๆๆๆ


อ่า..แก่แต่ก็เก๋านะคะ

เราเองก็คิดว่านิกกับพิมเป็นตัวผู้กับตัวเมียเหมือนกัน

จนอ่านๆ ไปถึงได้รู้น่ะค่ะ

ด้วยวิถีชีวิต และภาระหน้าที่ ไม่อาจเลือกระทำเพียงสิ่งหนึ่ง สิ่งใด อย่างหนึ่ง อย่างใด เรื่องหนึ่ง เรื่องใด หลายเรื่องจำต้อง ...

โมกเองจำต้อง ทั้งคุย ทั้งพูด ทั้งเจรจา...
เหมือนไม่สามารถ เพียงเลือกในสิ่งที่ใจปรารถนา..
แต่สิ่งที่ช่วยเติมความรู้สึก...ให้ดีขึ้นทุกครั้งทุกเวลา คือ...เราได้คุยกะคนที่เราอยากคุย
และหรือ เพียงได้ฟัง ก็ทำให้ผ่อนคลาย..แค่ได้ฟังก็หายเหนื่อย..

ว่ามั้ยคะคุณนัทธ์
ได้แต่หวังว่าคุณนัทธ์ คงได้รู้สึกเหมือนโมกในเวลาที่เหนื่อยล้า... เอาใจช่วยค่ะ

หวัดดีค่ะ คุณนัทธ์ วันนี้มาทั้งหน้าบ้านและหลังบ้านอ่ะ

แวะเวียนมาเยี่ยมค่ะ วันนี้อากาศเย็นมากๆ ค่ะ

เป็นบ้างค่ะ ที่เกิดอารมณ์เซ็งจนไม่อยากพูดหรือคุยกะใคร แต่เป็นไม่บ่อย งานที่ทำอยู่ตอนนี้ ก็ต้องพูดตลอด เลยต้องหัดให้ชินค่ะ