การรอคอยของคนไม่มีรถ เวลารอรถนานๆ เราก็นึกอยากมีรถซักคันเหมือนกันนะ เมื่อวานต้องไปประชุมที่ โรงแรม Intercontinental กับนาย ไม่ได้อยากไปเลยอ่ะ ...แต่ว่าต้องเอาเช็คค่าโฆษณาไปจ่ายด้วย สมาคมกุญแจทอง - - - Concierge เค้าประชุมทุกเดือน ตอน 5 โมงเย็นวันเสาร์ ดันมาตกเอาเสาร์ที่เป็นวันหยุดของแผนกซะอีก ... เราก็ออกจากบ้านแบบเผื่อเวลาเต็มที่บ่าย 2 โมงครึ่ง แวะคืนหนังสือ กินข้าวมื้อเที่ยง - - - บ่าย 4โมงพอดี อีก 1 ชั่วโมง ทัน.. กะนั่งแท็กซี่รวดเดียวเลย ตั้งต้นจุดแรกตั้งแต่ท่าพระจันทร์ ...มีรถแท็กซี่ผ่านเข้ามา แต่ก็มีผู้โดยสารตลอด เดินขึ้นมาจนถึงด้านธรรมศาสตร์ ...ไม่มีรถแท็กซี่ว่างผู้โดยสารซะที เดินข้ามสนามหลวง มีฝั่งตรงข้ามศาลฏีกา ...ยิ่งแล้วใหญ่ แท็กซี่น้อยมาก ...แล้วที่ผ่านตา ก็มีผู้โดยสารตลอด สี่โมงครึ่งแล้ว ...อ่ะ แค่ราชดำริ ...ยังทันน่า มีรถแท็กซี่มาจอดตรงหน้า ส่งผู้โดยสารลง เราก็ยืนประกบรอเลย "ไปราชดำริ" คนขับส่ายหน้าทันที "คงไม่ได้ครับ ผมส่งรถไม่ทัน" ก็เลยต้องปล่อยไป ....อะไรกันว่ะ ....แท็กซี่เปลี่ยนกะ ตอนบ่าย 3 โมงนี่หว่า สี่โมง 45 แล้ว รออีกเรียกที่ซักคนละกัน ...ก็ยืนรออย่างกระสับกระส่ายต่อไป ... เห็นมาแต่ไกล เราก็รีบโบกทันที แท็กซี่ ปาดเข้ามาจอดเทียบ เลยไปหน่อย ต้องวิ่งเข้าหา ก่อนจะถูกคนที่ยึนถัดขึ้นไปช่วงชิง บอกเส้นทางที่ต้องการ "ไม่ได้แล้วครับ ผมจะต้องส่งรถ" ให้ตายสิ อีก 15 นาที เค้าเริ่มการประชุมตอน 5 โมงนะ และที่สำคัญ จะให้ไปถึงหลังเจ้านายได้ไงเนี่ย ....ผิดหลักการลูกน้องที่ดีนะ แบบนี้ เหลือทางเลือกเดียวคือ ลองเรียกรถตุ๊กตุ๊ก .... มาปุ๊บ ขึ้นปั๊บ .... ไปได้ไม่เร็วนักหรอก เพราะติดทุกไฟแดง ...และติดแหง็กสุดๆ เอาตรงสยามนั้นแหล่ะ ส่ง SMS ไปบอกนายซะก่อนว่า late sure ค่ะ ... หลุดพ้นสยามพารากอนมาได้ นายโทรมาถามเลยว่าถึงไหนแล้ว ตอบให้นายสบายใจนิดนึงว่า พ้นจุดรถติดมาได้แล้ว .... เจ้านายบอกว่า ไม่เป็นไร ผมก็รถติดเหมือนกัน ... แต่ตอนนี้ผมถึงแล้ว นั่งรอที่ Lobby นะ สุดท้าย เราก็ต้องลงรถที่หน้า CW แล้วเดินข้ามสะพานลอยเอาเอง ...เพราะรถติดมากมาย ในที่สุด ก็ถึงห้องประชุมจนได้ .... อันที่จริง ร่วมประชุมแบบนี้ associate member อย่างบริษัทเรา ถ้าจะเข้าตอนทุ่มนึงก็ยังทันนะเนี่ย เพราะกว่าจะถึงคิวขึ้น present update event ก็หลังพักเบรคไปแล้ว ... เราบอกนายไว้แล้วว่า ...ถ้าเค้าไปประชุมที่โรงแรมไกลมากๆ เราไม่ไปกับนายแล้ว ขอแค่จัดข้อมูลให้เท่านั้นพอ ... ไม่สู้การเดินทางไกลค่ะ รู้อยู่แก่ใจว่า ถึงไงเลิกประชุม ก็ต้องกลับบ้านเอง ...นายไม่ส่งหรอก ... แล้วยิ่งเลิกเอาตอน 2 ทุ่ม 3 ทุ่ม แบบนี้ เรียกแท็กซี่กลับยากจะตาย พวกเค้าไม่ค่อยอยากข้ามส่งผู้โดยสารฝั่งธนนักหรอก เมื่อวานยังโชคดี ที่เรียกได้ตั้งแต่คันแรก ..เลี่ยงเส้นทางสยาม ข้ามปิ่นเกล้า ก็ยังอุตส่าห์มาติด เยาวราช พอข้ามพระปกเกล้าได้เท่านั้นแหละ รถแล่นฉิว กลับถึงบ้าน ทันนัดหมายสวดมนต์หมู่ พอดิบพอดีเลย เฮ้อ ...วิบากกรรมของคนต้องพึงพารถบริการสาธารณะ .... เฮ้อ ...วิบากกรรมของคนที่ไม่ชอบการรอคอย   Create Date : 27 มกราคม 2551 4 comments Last Update : 27 มกราคม 2551 10:05:34 น. Counter : 1357 Pageviews. Share Tweet

"คงไม่ได้ครับ ผมส่งรถไม่ทัน" เบื่อมากเลยค่ะคำเนี่ย T-T ชีวิตเมืองกรุงนี่ถ้าไม่คิดว่า ต้องอยู่เพื่อทำงานหาตังค์ คงจะกลับไปอยู่บ้านนอกดีกว่าค่ะ ขอบคุณที่เข้าไปอวยพรวันเกิดนะคะ   โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง 27 มกราคม 2551 16:47:39 น.

อารมณ์เดียวกันเลย วันนี้ก็เพิ่งซึ้งจิต กะการคอยแทกซี่ เหมียนกัน แบบเซรงมากมาก   โดย: ป้าวุ่น 27 มกราคม 2551 17:44:49 น.

ซื้อรถเรยนัทธ์... เวลาปิรัตน์ไปกทม.จะได้พาปิรัตน์เที่ยว..คิคิ ปล.มะวานเป้นวันที่นัทธ์เหนื่อยจิงๆเรยเนอะ มะเปงไรนะ มีเราเหนื่อยเปงเพื่อนอ้ะ..สวดมนต์ไป จะหลับซะให้ได้   โดย: Sowilo 27 มกราคม 2551 22:01:42 น.

มีรถ ยิ่งเหนื่อยอีกนะ เหนื่อยขับ เหนื่อยหาที่จอดรถ เหนื่อยดูแลรักษา และที่สำคัญ ต้องทำงานอีกมากมาย เพื่อผ่อนรถอีกนั่นแหละ   โดย: นัทธ์ 27 มกราคม 2551 22:45:00 น.