ถนนสายนี้...มีตะพาบ "เส้นตาย" ถนนสายนี้...มีตะพาบ ....เส้นตาย..... มีน กุสุมา  เขียนคำ เมฆสีขาวลอยเกลื่อนอยู่เต็มท้องฟ้า กำลังรวมตัวกลายมาเป็นเมฆฝน บนท้องถนนคราคร่ำไปด้วยยวดยานพาหนะ ต่างคนต่างรีบเร่ง เบียดแซงแข่งกันไป ปาดหน้าปาดหลัง แซงซ้ายป่ายขวา ถึงแม้ว่าเผื่อเวลาไว้แล้วแต่ก็ยังไม่แคล้ว ที่จะต้องเจอกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันบ่อยๆ การทำงานที่แข่งกับเวลาต้องใช้สติในการบริหารจัดการ เมขลาตัดสินใจขับขึ้นทางด่วน รถมาติดเป็นขบวนโดยไม่มีทีท่าว่าจะขยับ เธอมองสัญญาณไฟสลับกับมองท้องฟ้าเห็นสายฝนหล่นลงมาเป็นสาย ที่ปัดน้ำฝนเต้นรำโยกไปย้ายมา  เธอเคาะพวงมาลัยเป็นจังหวะ ฮำเเพลงช่วงเวลาดีดีอย่างสบายใจ มองฝ่าสายฝนผ่านไปในอดีต หากเป็นเมื่อก่อน เธอคงกระวนกระวายใจ หัวใจสูบฉีดเต้นรัวราวกลองเพล ต่อจากนั้นหัวใจคล้ายจะหยุดเต้น รู้สึกถึงความกดดันจากภายใน ท้องไส้ปั่นป่วนเพราะความเร่งรีบ เธอเผลอยิ้มให้กับฟ้ากับฝน คงคล้ายกับคนหัดว่ายน้ำครั้งแรกๆ ช่วยกันทั้งมือทั้งตีนยังจม พอจับจุดได้ไม่ต้องใช้มือยังลอย นอนตีกรรเชียงสบายๆ หลายปีมานี้เธอมักรักษาระยะห่างระหว่างผู้คนและโลกรอบตัวไว้  มักจะทำอะไรกลางๆเพื่อสร้างสมดุลระหว่างความคิดภายในและการกระทำภายนอก และมักหวนกลับไปชื่นชมกับการขึ้นลงของชีวิต รู้สึกสุขสงบกับชีวิตที่เดินช้าๆ แต่คำว่าเส้นตาย กระตุกต่อมบางอย่างในกายเธอ อีกหนึ่งวันก่อนจะถึงวันนั้น เธอรับคำท้าและบอกกับตัวเองว่าต้องทำได้ แอบส่งยิ้มให้ก้อนเมฆสีขาวอมเทา เส้นตายเป็นเรื่องธรรมดาสามัญไปแล้ว เป็นเพียงเหตุการณ์ๆหนึ่ง ที่ท้าทายต่อมในสมองให้ตื่นตัว เธอรู้สึกถึงพลังสร้างสรรค์ในกาย พลังจากภายในแผ่ซ่านไปทั่วสารร่าง เธอเป่าลมออกจากปาก... สูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอด  หัวใจเต้นเป็นจังหวะ เธอกระซิบบอกกับตัวเอง "รู้สึกชอบเจ้าความรู้สึกเมื่อจะถึงเส้นตายแล้วสิ" เพราะเธอไม่เคยรู้สึกหวั่นไหวต่อมัน ขณะที่รถติดอยู่บนสะพาน  เธอรีบอัพบล็อกโดยพลัน หากรอให้กลับถึงบ้าน...เกรงว่าจะไม่ทันเส้นตาย ชะเอิงเอย แอมอร   Create Date : 12 กันยายน 2558 9 comments Last Update : 13 กันยายน 2558 14:48:39 น. Counter : 2013 Pageviews. Share Tweet

ในเรื่องนี่เอาตัวเองมาเป็นตัวแสดงแทนรึเปล่าครับเนี่ยะ แต่รถติดว่างๆ มันก็น่าเบื่อจริงๆ ชวนให้ง่วงนอนด้วย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 13 กันยายน 2558 0:05:30 น.

เรื่องแรกที่เขียนก่อนคอมพ์จะดับไปแล้วต้องมาเขียนใหม่ เริ่มต้นด้วยเมฆเหมือนกันเบย เอิ้กๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 13 กันยายน 2558 0:11:13 น.

มาอ่านค่ะคุณแอมอร มาอยู่กรุงเทพฯ เบื่อมากคือรถติดค่ะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 13 กันยายน 2558 19:30:37 น.

รถยิ่งติด ถ้ารีบๆอยู่เซ็งเลย ทำใจร่มๆอัพตะพาบในรถนี่พอไหวค่ะพี่ อย่างน้อยรถติดก็ทำชีวิตช้าลงได้เนาะ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 13 กันยายน 2558 21:54:44 น.

555 อัพบล๊อกบนรถเลยเหรอ ยอด ๆ เลย   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 14 กันยายน 2558 6:00:54 น.

เส้นตายคือความท้าทายนั่นเอง   โดย: ชลบุรีมามี่คลับ 15 กันยายน 2558 11:11:57 น.

สวัสดีครับ ครูแอมครับ วันนี้เขียนเรื่องน่ากลัวจังเลย คนเราส่วนมากจะไม่ค่อยคิดถึงเรื่องตายกันนะครับ ติดแต่จะแข่งกันอยู่ครับ อิ อิ   โดย: พายุสุริยะ 18 กันยายน 2558 20:27:50 น.

สวัสดีค่ะพี่แอมอร ชีวิตเจ้าของบล็อกใช่มั้ยค่ะเนี่ย แรงบันดาลใจเกิดได้ในสถานการณ์ อิอิ เก่งจังเลยค่ะ คิดถึงม๊ากกกกรุย จุ๊ฟๆๆ   โดย: mastana 23 กันยายน 2558 20:50:23 น.

สวัสดียามสายค่ะ แวะมาอ่านสถานการณ์น่ารักดีค่ะ   โดย: dreamdodee 25 กันยายน 2558 10:12:54 น.