ถนนสายนี้..มีตะพาบ(222)ของขวัญที่ไม่อยากได้
ถนนสายนี้...มีตะพาบ
222
"ของขวัญที่ไม่อยากได้"
โจทย์/aitai
มีน กุสุมา/เขียนคำ
ดอกกุหลาบหอบใหญ่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน และการ์ดเล็กๆ สำหรับวันวาเลนไทน์
"ตัวอยู่ไกลแต่ใจใกล้นะครับ"
สาวๆในออฟฟิศต่างพากันอิจฉา แต่ในหัวใจของสารินกลับรู้สึกว่างเปล่า
เสียงไลน์ดังรัวๆ สติ๊กเกอร์ Happy Valentine's มากมายส่งมาในกล่องข้อความ
"ตอนนี้ผมอยู่ภูเก็ต ดูแลตัวเองด้วยนะคะ จุ๊บุ จุ๊บุ"
ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป วันแล้ววันเล่า..มีเพียงข้อความ เป็นยาหอมหล่อเลี้ยงชะโลมจิตใจ และของขวัญของฝากมากมายที่ส่งมามิได้ขาด
อาจดูหวานดูใส่ใจห่วงใยดูแล แต่ไม่สามารถเติมเต็มความว่างโหวง ที่อยู่ภายในใจของสารินได้เลย...
เธอจึงทำตัวให้ยุ่งๆเข้าไว้ เพื่อจะลืมความรู้สึกที่บาดลึกอยู่ภายในใจ
คิดเพียงว่าอย่างน้อยๆ ก็ยังมีใครบางคนคอยห่วงใย แม้ในระยะไกลก็ยังดี
เวลาในแต่ละวันผ่านไปด้วยการโหมทำงาน ทั้งงานประจำและดูแลคนป่วยในค่ายสุขภาพ อย่างน้อยๆ ชีวิตก็ดูมีคุณค่า กลับมาถึงบ้าน ก็ทำให้นอนหลับสบาย
"ทานอะไรหรือยังคะดูแลตัวเองด้วยค่ะ"
เธอเหลือบดูนาฬิกาที่ฝาผนัง เขาส่งข้อความมาตรงเวลาเสมอ เขาคงกลัวว่าโรคกระเพาะของเธอจะกำเริบ
"เคี้ยวช้าๆเคี้ยวละเอียดๆนะคะ น้ำลายจะได้คลุกเคล้า ไม่ต้องรีบเดี๋ยวจะปวดท้องอีก แล้วก็อย่าดื่มน้ำเย็นจัดพร้อมกับอาหารล่ะ"
สารินรวบช้อนส้อม จิบน้ำเปล่า..
.....เขาก็โทษแต่วิธีการทานอาหาร คิดโทษแต่ความเร่งรีบในการทำงานของเธอ แต่คงไม่รู้หรอกว่าเป็นเพราะความเหงาต่างหาก
"วันนี้ทานอะไรหรือยังครับ"
เธอถ่ายภาพจานเปล่า แล้วส่งกลับไป
"อาหารคลีนค่ะ"
"อยากได้อะไรเป็นพิเศษไหมคะ"
ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงตอบกลับไปว่า ขอเป็นเวลาจะได้ไหมคะ...
แต่เธอก็ไม่ได้ตอบกลับไป เพราะรู้ว่าสำหรับเขาแล้วแทบเป็นไปไม่ได้เลย
สารินจัดกระเป๋าเดินทาง โยนของขวัญที่ไม่อยากได้ลงตู้บริจาค กระซิบกับตัวเองเบาๆ ตื่นจากความฝันเสียที
ขอบคุณนะเจ้าความเหงา ที่ทำให้ฉันรักตัวเองเป็นและดูแลตัวเองได้ และไม่มีของขวัญที่อยากได้อีกต่อไป
เธอสูดลมหายใจ แห่งอิสระภาพเข้าไปจนเต็มปอด...
ลาก่อน...เจ้าความโดดเดี่ยว
...
(งานเขียนและบทประพันธ์)
Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2562 |
|
35 comments |
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2562 19:45:06 น. |
Counter : 6405 Pageviews. |
|
|
|
ถ้าเขาไม่ว่างมาหาเรา..
เราก็ไปหาเขาเสียซิ..อิอิ
โชคดีในความรักนะคะ..